1.5. Treatment via adsorption and u

1.5. Treatment via adsorption and ultraviolet radiation
Recently, more innovative methods have been directed
toward the treatment of oily wastewater. For example,
Sokker et al. (2011) investigated the adsorption of crude oil
with an initial concentration of 0.5–30 g/L by a hydrogel of
chitosan-based polyacrylamide prepared by radiationinduced
graft polymerization. Their results showed that the
hydrogel, which was prepared at a concentration of 40%
acrylamide and at a radiation dose of 5 kGy, showed high
efficiency in removal of crude oil of 2.3 g/g at pH 3. A new
cotton-based hydrogel nanocomposite was successfully prepared
by free-radical graft copolymerization of acrylamide
and acrylonitrile onto fabric followed by insertion of Ag
nanoparticles, by Hosseinzadeh and Mohammadi (2014). The
resulting nanocomposite exhibited superhydrophilic and
superhydrophobic properties, and the pH of zero point charge
of the hydrogel nanocomposite was 6.5. Li et al. (2012) studied
the use of biosurfactants in controlling bubble behavior in the
flotation method instead of chemosynthetic surfactants.
They verified that the addition of 0.04 mmol/L of tea saponin
as a biosurfactant decreased the ratio of bubbles by 33%, and
it reduced the terminal velocity of the bubbles by 35% and
constricted the bubble trajectory by 27%. Therefore,
biosurfactants had the effect of a flotation method by
increasing the density and specific surface area of the
bubbles while reducing the bubble size. Rasheed et al. (2011)
treated petroleum refinery wastewater by ultrasounddispersed
nanoscale zero-valent iron (NZVI). They studied
the influence of NZVI dosage and initial pH on COD removal
percentage. The optimum initial pH was found to be 5 and the
optimum dosage of NZVI was 0.15 g/L.
Moreover, Kang et al. (2011) studied

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.5 การรักษาผ่านการดูดซับรังสีอัลตราไวโอเลตเมื่อเร็ว ๆ นี้ เพิ่มเติมวิธีการนวัตกรรมที่ได้รับอนุญาตต่อการบำบัดน้ำเสียมัน ตัวอย่างเช่นSokker et al. (2011) ตรวจสอบการดูดซับน้ำมันดิบด้วยความเข้มข้นเริ่มต้นของ 0.5 – 30 g/L โดย hydrogel ของไคโตซานจากการตรวจสอบวิเคราะห์จัดทำ โดย radiationinducedจำนวนรับสินบน ผลพบว่าการhydrogel ซึ่งถูกเตรียมที่ความเข้มข้น 40%อะคริลาไมด์และ ที่ปริมาณรังสีของ 5 kGy พบสูงประสิทธิภาพในการกำจัดน้ำมันดิบของ 2.3 g/g ที่ pH 3 ใหม่สิต hydrogel ฝ้ายคะแนนเรียบร้อยแล้วจัดทำโดย copolymerization รับสินบนฟรีอนุมูลของอะคริลาไมด์อะคริลิคบนผ้า ตาม ด้วยแทรกของ Agเก็บกัก Hosseinzadeh และมูฮัมมาดี (2014) การสิตผลแสดง superhydrophilic และคุณสมบัติ superhydrophobic และค่า pH ของจุดประจุเป็นศูนย์ของการ hydrogel สิตเป็น 6.5 ศึกษา Li et al. (2012)การใช้ biosurfactants ในการควบคุมการทำงานของฟองในการวิธีลอยแทน chemosynthetic surfactantsพวกเขาตามที่นอกเหนือจาก 0.04 mmol/L ของชาชาอังกฤษเป็น biosurfactant มีอัตราส่วนของฟองอากาศลดลง 33% และมันลดความเร็วของฟองอากาศที่เทอร์มินัล โดย 35% และconstricted วิถีฟอง โดย 27% ดังนั้นผลของวิธีการลอยโดยมี biosurfactantsเพิ่มความหนาแน่นและพื้นที่เฉพาะของการฟองอากาศในขณะที่ลดขนาดฟอง เราะชี et al. (2011)รักษาน้ำเสียโรงกลั่นปิโตรเลียม โดย ultrasounddispersednanoscale valent ศูนย์เหล็ก (NZVI) พวกเขาศึกษาอิทธิพลของปริมาณ NZVI และค่า pH เริ่มต้นในการกำจัด CODเปอร์เซ็นต์ พบว่าค่า pH ที่เหมาะสมเริ่มต้นเป็น 5 และปริมาณสูงสุดของ NZVI คือ 0.15 กรัม/ลิตรนอกจากนี้ ศึกษา Kang et al. (2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.5 การรักษาผ่านการดูดซับรังสีอัลตราไวโอเลตและ
เมื่อเร็ว ๆ นี้วิธีการใหม่มากขึ้นได้รับการกำกับ
ที่มีต่อการบำบัดน้ำเสียน้ำมัน ยกตัวอย่างเช่น
sokker et al, (2011) การตรวจสอบการดูดซับของน้ำมันดิบ
ที่มีความเข้มข้นเริ่มต้นของ 0.5-30 กรัม / ลิตรโดยไฮโดรเจลของ
อะคริเลตไคโตซานที่ใช้จัดทำโดย radiationinduced
พอลิเมอสินบน ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่า
ไฮโดรเจลซึ่งได้รับการเตรียมความเข้มข้น 40%
ริลาไมด์และมีปริมาณรังสี 5 กิโลเกรย์แสดงให้เห็นว่าสูง
ที่มีประสิทธิภาพในการกำจัดน้ำมันดิบ 2.3 G / g ที่ pH 3. ใหม่
ฝ้ายไฮโดรเจลนาโนคอมโพสิต ถูกจัดทำขึ้นประสบความสำเร็จ
จากการรับสินบน copolymerization อนุมูลอิสระของริลาไมด์
และ Acrylonitrile ลงบนผ้าตามด้วยการแทรกของ Ag
อนุภาคนาโนโดย Hosseinzadeh และมูฮัมมา (2014)
นาโนคอมโพสิตส่งผลให้การจัดแสดง superhydrophilic และ
คุณสมบัติ superhydrophobic และค่า pH ค่าใช้จ่ายจุดศูนย์
ของนาโนคอมโพสิตไฮโดรเจล 6.5 Li et al, (2012) การศึกษา
การใช้งานของ biosurfactants ในการควบคุมพฤติกรรมของฟองสบู่ใน
วิธีการลอยแทนการลดแรงตึงผิว chemosynthetic.
พวกเขามีการยืนยันว่านอกเหนือจาก 0.04 มิลลิโมล / ลิตรของซาโปนินชา
เป็นแหล่งคาร์บอนลดลงอัตราส่วนของฟองอากาศ 33% และ
มันลดลง ความเร็วปลายของฟองอากาศ 35% และ
ตีบวิถีฟอง 27% ดังนั้น
biosurfactants มีผลของวิธีการลอยอยู่ในน้ำโดย
การเพิ่มความหนาแน่นและพื้นผิวเฉพาะพื้นที่ของ
ฟองอากาศในขณะที่ลดขนาดฟอง ราชีดอัลเอต (2011)
ได้รับการรักษาในโรงกลั่นน้ำมันปิโตรเลียมน้ำเสียโดย ultrasounddispersed
นาโนเหล็กศูนย์ valent (NZVI) พวกเขาศึกษา
อิทธิพลของปริมาณและ NZVI pH เริ่มต้นในการกำจัดซีโอดี
ร้อยละ ค่าพีเอชเริ่มต้นที่ดีที่สุดพบว่ามี 5 และ
ปริมาณที่เหมาะสมของ NZVI เป็น 0.15 กรัม / ลิตร.
นอกจากนี้คัง, et al (2011) การศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.5 การรักษาผ่านการดูดซับรังสีอัลตราไวโอเลตเมื่อเร็วๆ นี้ วิธีการ นวัตกรรมเพิ่มเติมได้กำกับเกี่ยวกับการรักษาผิวมัน น้ำเสีย ตัวอย่างเช่นฟุตบอล et al . ( 2011 ) ทำการศึกษาการดูดซับของน้ำมันดิบมีความเข้มข้นเริ่มต้นที่ 0.5 – 30 กรัม / ลิตรโดยไฮโดรเจลของใช้สารไคโตซานที่เตรียมโดย radiationinducedพอลิเมอไรเซชันแบบตอนกิ่ง ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าไฮโดรเจลที่เตรียมความเข้มข้น 40%อะคริลาไมด์ใน 5 กิโลเกรย์ปริมาณรังสีที่พบสูงประสิทธิภาพในการกำจัดน้ำมันดิบ 2.3 กรัม / กรัมที่ pH 3 ใหม่ฝ้าย โดยได้เตรียมเจลนาโนคอมโพสิตโดยการปลูกถ่ายอนุมูลอิสระของอะคริลาไมด์และอะคริโลไนทริลบนผ้า ตามด้วยการแทรกของเอจีนาโน โดย hosseinzadeh และ mohammadi ( 2014 ) ที่ผล superhydrophilic ) และนาโนคอมโพสิตคุณสมบัติของซูเปอร์ไฮโดรโฟบิกและ pH ของจุดศูนย์ค่าใช้จ่ายของไฮโดรเจลนาโนคอมโพสิต คือ 6.5 . Li et al . ( 2012 ) เรียนการใช้ biosurfactants ในการควบคุมพฤติกรรมในฟองวิธีการลอยแทนคีโมซินเตติกสารลดแรงตึงผิวพวกเขายืนยันว่า นอกจาก 0.04 mmol / L ของ saponin ชาเป็นสารลดแรงตึงผิวลดลงอัตราส่วนของฟอง 33 เปอร์เซ็นต์มันลดความเร็วปลายของฟองอากาศโดย 35% และทำให้ฟองวิถี 27 % ดังนั้นbiosurfactants ได้ผลของวิธีการลอยโดยการเพิ่มความหนาแน่นและพื้นที่ผิวจำเพาะของฟองฟองในขณะที่การลดขนาด ราส์ชีด et al . ( 2011 )การรักษาโดย ultrasounddispersed น้ำเสียโรงกลั่นน้ำมันปิโตรเลียมนาโนสเกลศูนย์วาเลนท์เหล็ก ( nzvi ) พวกเขาศึกษาอิทธิพลของขนาด nzvi และพีเอชเริ่มต้นในการกำจัดซีโอหาค่าร้อยละ pH เริ่มต้นที่เหมาะสมคือ 5 และปริมาณที่เหมาะสมของ nzvi เฉลี่ย 0.15 กรัม / ลิตรนอกจากนี้ คัง et al . ( 2554 ) ศึกษา