sensitive to claims of an ecologica

sensitive to claims of an ecological fallacy. Regarding the second limitation, the theory does not show how benefi ts and costs are to be ascertained in managing particular interdependence. Third, resource-based interests are the main objective of this theory not the social responsibility of the good governance concept. Finally, RDT is resource- or input-oriented: It is not related to or does not mention organizational performance. Resource dependency theory also fails to suitably value a sense of rationality in the organization, although the theory does help to clarify the environment and context in which individual decisions are made within organizations (Nemati et al., 2010: 113).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความไวต่อการเรียกร้องของความเข้าใจผิดที่ระบบนิเวศ เกี่ยวกับข้อจำกัดสอง ทฤษฎีไม่แสดงวิธี benefi ts และต้นทุนถูก ascertained ในการจัดการเฉพาะอิสระเสรี สนใจสาม ใช้ทรัพยากรมีวัตถุประสงค์หลักของทฤษฎีนี้ไม่รับผิดชอบต่อสังคมของแนวคิดธรรมาภิบาล สุดท้าย RDT เป็นแนว ทรัพยากร หรือ ป้อนข้อมูล: มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับ หรือพูดถึงประสิทธิภาพขององค์กร ทฤษฎีการพึ่งพาทรัพยากรยังไม่เหมาะสมค่าของ rationality ในองค์กร ถึงแม้ว่าทฤษฎีช่วยชี้แจงสภาพแวดล้อมและบริบทที่ทำแต่ละการตัดสินใจภายในองค์กร (Nemati et al., 2010:113)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีความไวต่อการเรียกร้องของการเข้าใจผิดของระบบนิเวศ เกี่ยวกับข้อ จำกัด ที่สองทฤษฎีที่ไม่ได้แสดงให้เห็นว่า benefi ทีเอสและค่าใช้จ่ายที่จะมีการตรวจสอบในการจัดการการพึ่งพาซึ่งกันและกันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประการที่สามความสนใจของทรัพยากรที่ใช้เป็นวัตถุประสงค์หลักของทฤษฎีนี้ไม่ได้เป็นความรับผิดชอบต่อสังคมของแนวคิดกำกับดูแลที่ดี สุดท้าย RDT เป็น resource- หรือการป้อนข้อมูลที่มุ่งเน้น: มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับหรือไม่ได้พูดถึงประสิทธิภาพขององค์กร ทฤษฎีการพึ่งพาทรัพยากรยังไม่เหมาะสมค่าความรู้สึกของความเป็นเหตุเป็นผลในองค์กรแม้ว่าทฤษฎีที่จะช่วยให้ความกระจ่างกับสภาพแวดล้อมและบริบทที่ตัดสินใจของแต่ละบุคคลที่จะทำภายในองค์กร (Nemati et al, 2010. 113)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเรียกร้องของนิเวศวิทยาผิด . ส่วนข้อสอง ทฤษฎี ไม่ได้แสดงให้เห็นว่า TS benefi และค่าใช้จ่ายจะถูกพัฒนาในการจัดการโดยเฉพาะ . . 3 ทรัพยากรผลประโยชน์มีวัตถุประสงค์หลักของทฤษฎีนี้ไม่รับผิดชอบต่อสังคมของแนวคิดธรรมาภิบาล . ในที่สุด rdt คือทรัพยากรหรือข้อมูลเชิงมันไม่ได้เกี่ยวข้องกับ หรือ ไม่ได้พูดถึงประสิทธิภาพขององค์การ ทฤษฎีการพึ่งพาทรัพยากรยังไม่ปรับปรุงคุณค่าความรู้สึกของความมีเหตุผลในองค์กร ถึงแม้ว่าทฤษฎีจะช่วยให้สภาพแวดล้อมและบริบทที่การตัดสินใจของแต่ละบุคคล จะทำให้ภายในองค์กร ( nemati et al . , 2010 : 113 )