Every year thousands of tourists visit Pompeii, Italy. They see the si การแปล - Every year thousands of tourists visit Pompeii, Italy. They see the si ไทย วิธีการพูด

Every year thousands of tourists vi

Every year thousands of tourists visit Pompeii, Italy. They see the sights that Pompeii is famous for - its stadiums and theaters, its shops and restaurants. The tourists do not, however, see Pompeii's people. They do not see them because Pompeii has no people. No one has lived in Pompeii for almost 2,000 years.
Once Pompeii was a busy city of 22,000 people. It lay at the foot of Mount Vesuvius had not erupted for centuries, so the people of Pompeii felt safe. But they were not safe.
In August of the year 79, Mount Vesuvius erupted. The entire top of the mountain exploded and a huge black cloud rose into the air. Soon stones and a hot ash began to fall on Pompeii. Then came a cloud of poisonous gas. When the eruption ended two days later, Pompeii was buried under 20 feet of stones and ash. Almost all of its people were dead.
Among the dead was a rich man named Diomedes. When the volcano erupted, Diomedes decided not to leave his home. The streets were filled with peole who were running and screaming. Diomedes was probably afraid that he and his family would crushed by the crowd. So, Diomedes, his family, and their servants- 16 people all together- took some food and went down to the basement. For hours they waited in the dark, hoping the eruption would end. Then they began to cough. Poisonous gas from the mountain was filling the city. Diomedes realized that they had to leave. He took the key to the door, and a servant picked up a lantern. Together they walked upstairs. But the poisonous gas was already filling the house. When they were a few feet from the door, Diomedes and his servant fell to the floor and died. The 14 people downstairs died embracing one another.
For centuries Diomedes and his family lay buried under stones and ash. Then, in the year 1861, an Italian archeologist named Giuseppe Fiorelli began to uncover Pompeii. Slowly, carefully, Fiorelli and his men dug. The city they found looked almosbt the same as it had looked in the year 79. There were streets and fountains, houses and shops. There was a stadium with 20,000 seats. Perhaps most important of all, there were many everyday objects tell us a great deal about the people who lived in Pompeii.
Many glasses and jars had a dark blue stain in the bottom, so we know that the people of Pompeii liked wine. They liked bread, too; metal bread pans were in every bakery. In one bakery oven there were 81 round, flat loaves of bread- a type of bread that is still sold in Italy today. Tiny boxes filled with a dark, shiny powder tell us that the women liked to wear eye makeup, and the jewelry tells us that pearls were popular in the year 79. Graffiti is everywhere in Pompeii. On one wall someone wrote" Romula loves Staphyclus." On another wall someone wrote" Everyone writes on these walls - except me."
Fiorelli's discoveries tell us much about the way the people lived. They also tell us much about the way they died.
One day Fiorelli was helping his men dig. When he tapped on the hard ash, he heard a hollow sound. He suspected that the space beneath was empty. As an experiment, he drilled a few holes in the ash and poured liquid plaster down the holes. When the plaster was hard, Fiorelli cleared away the ash. He found the plaster form of a man. The man's body had turned to dust long ago, but the ash had hardened around the space where the body had been.
During the next years Fiorelli filled dozens of spaces with plaster. The plaster forms show how the people of Pompeii looked in their last moments of life. Some have calm expressions on their faces; others look very afraid. Some people died holding their children. Others died holding gold coins or jewelry. Diomedes died with a silver key in his right hand, and his servant died holding a lantern.
Giuseppe Fiorelli, too, has died, but his work continues. One-fourth of Pompeii has not been uncovered yet. Archeologist are still digging, still making discoveries that draw the tourist to Pompeii.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ทุกปีหลายพันของนักท่องเที่ยวเยี่ยมชมปอมเปอี อิตาลี พวกเขาดูแหล่งที่ปอมเปอีมีชื่อเสียงสำหรับ - ลักษณะความน่าตื่นเต้น และโรงภาพยนตร์ ร้านค้า และร้านอาหาร นักท่องเที่ยวไม่ เห็นคนของปอมเปอีอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เห็นเนื่องจากปอมเปอีคนไม่ ไม่มีใครมีชีวิตอยู่ในปอมเปอีเกือบ 2000 ปี เมื่อปอมเปอีถูกในเมือง 22000 คน มันวางที่เท้าของภูเขาไฟวิสุเวียสได้ไม่ปะทุศตวรรษ เพื่อชาวปอมเปอีรู้สึกปลอดภัย แต่พวกเขาไม่ปลอดภัย ในเดือนสิงหาคมปี 79 ภูเขาไฟวิสุเวียสได้ระเบิด กุหลาบด้านบนทั้งหมดของระเบิดภูเขาและก้อนเมฆดำขนาดใหญ่ไปในอากาศ เร็ว ๆ นี้ หินและเถ้าร้อนเริ่มตกในปอมเปอี แล้ว มาเป็นเมฆก๊าซพิษ เมื่อการปะทุสิ้นสุดสองวันต่อมา ปอมเปอีถูกฝังภายใต้หินและเถ้า 20 ฟุต เกือบทั้งหมดของคนตาย ผู้ตาย ถูกคนรวยชื่อ Diomedes นั้น เมื่อภูเขาไฟปะทุ Diomedes ตัดสินใจไม่ไปบ้านของเขา ถนนเต็มไป ด้วย peole ที่ทำงาน และกรีดร้อง Diomedes คงกลัวว่า เขาและครอบครัวของเขาจะบด โดยฝูงชนได้ ดังนั้น Diomedes ครอบครัว และประชาชนข้าราชการ-16 ทั้งหมดกัน - เอาอาหาร และลงไปชั้นใต้ดิน ชั่วโมงที่พวกเขารอในมืด หวังการปะทุจะสิ้นสุดการ แล้วพวกเขาก็เริ่มไอ ก๊าซพิษจากภูเขาลงเมือง Diomedes ตระหนักว่า พวกเขาไป เขาเอากุญแจกับประตู และข้าราชการที่รับความ กันเดินอยู่ชั้นบน แต่ก๊าซพิษแล้วลงบ้าน เมื่อพวกเขาไม่กี่ฟุตจากประตู Diomedes เจ้าตกพื้น และเสียชีวิต คน 14 ชั้นล่างเสียชีวิตกอดกัน ศตวรรษ Diomedes และครอบครัววางฝังอยู่ใต้หินและเถ้า แล้ว ในปี 1861, archeologist อิตาลีที่ชื่อจูเซ Fiorelli เริ่มเปิดปอมเปอี ช้า ระมัด ระวัง Fiorelli และคนขุด เมืองที่พวกเขาพบดู เหมือนจะได้ดูปี 79 almosbt มีถนน และน้ำพุ บ้าน และร้านค้า มีสนามกีฬาจำนวน 20000 ที่นั่ง บางทีที่สำคัญที่สุดทั้งหมด มีวัตถุในชีวิตประจำวันบอกโปรโมชั่นเกี่ยวกับคนที่อาศัยอยู่ในปอมเปอีได้ แว่นตาและขวดมากมีคราบเป็นสีน้ำเงินเข้มด้านล่าง เพื่อให้เราทราบว่า ชาวปอมเปอีชอบไวน์ พวกเขาชอบขนมปัง เกินไป กระทะโลหะขนมปังเบเกอรี่ทุกงานได้ ในเตาอบเบเกอรี่หนึ่ง มี 81 กลม แบน loaves ขนมปัง-ชนิดของขนมปังที่ยังขายในอิตาลีวันนี้ กล่องเล็ก ๆ ที่เต็มไป ด้วยความมืด ผงเงาบอกว่า ผู้หญิงที่ชอบสวมใส่แต่งหน้าตา และเครื่องประดับบอกเราว่า ไข่มุกได้รับความนิยมในปี 79 กราฟฟิตีเป็นทุกในปอมเปอี บนผนังหนึ่งคนเขียน" Romula รัก Staphyclus" บนผนังอีก คนเขียน"คนเขียนบนผนังเหล่านี้ - ยกเว้นฉัน" การค้นพบของ Fiorelli บอกมากเกี่ยวกับวิธีผู้คนอาศัยอยู่ พวกเขายังบอกมากเกี่ยวกับวิธีพวกเขาเสียชีวิต วันหนึ่ง Fiorelli ช่วยให้คนขุด เมื่อเขาเคาะบนเถ้าหนัก เขาได้ยินเสียงกลวง เขาสงสัยว่า พื้นที่ใต้ว่างเปล่า เป็นการทดลอง เขาเจาะหลุมในเถ้ากี่ และ poured ปูนปลาสเตอร์เหลวลงหลุม เมื่อปูนปลาสเตอร์ยาก Fiorelli ล้างเก็บเถ้าที่ เขาพบรูปปั้นของชาย ร่างกายของมนุษย์ได้เปิดฝุ่นนาน แต่เถ้าที่ได้แข็งรอบ ๆ พื้นที่ที่ร่างกายได้ ในระหว่างปีถัดไป Fiorelli เติมนับสิบด้วยปูนปลาสเตอร์ แบบปูนแสดงว่าชาวปอมเปอีมองในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต บางมีนิพจน์สงบบนใบหน้าของพวกเขา คนอื่นดูกลัวมาก บางคนตายจับลูก ผู้ตายถือทองเหรียญหรือเครื่องประดับ Diomedes ตายกับคีย์เงินในมือขวาของเขา และเจ้าตายถือเป็นโคมไฟ จูเซ Fiorelli เกินไป เสียชีวิต แต่ยังคงทำงานของเขา หนึ่งส่วนสี่ของปอมเปอีไม่ได้เถยัง Archeologist จะยังคงขุด ยังคง ทำการค้นพบที่ดึงนักท่องเที่ยวปอมเปอี
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
Every year thousands of tourists visit Pompeii, Italy. They see the sights that Pompeii is famous for - its stadiums and theaters, its shops and restaurants. The tourists do not, however, see Pompeii's people. They do not see them because Pompeii has no people. No one has lived in Pompeii for almost 2,000 years.
Once Pompeii was a busy city of 22,000 people. It lay at the foot of Mount Vesuvius had not erupted for centuries, so the people of Pompeii felt safe. But they were not safe.
In August of the year 79, Mount Vesuvius erupted. The entire top of the mountain exploded and a huge black cloud rose into the air. Soon stones and a hot ash began to fall on Pompeii. Then came a cloud of poisonous gas. When the eruption ended two days later, Pompeii was buried under 20 feet of stones and ash. Almost all of its people were dead.
Among the dead was a rich man named Diomedes. When the volcano erupted, Diomedes decided not to leave his home. The streets were filled with peole who were running and screaming. Diomedes was probably afraid that he and his family would crushed by the crowd. So, Diomedes, his family, and their servants- 16 people all together- took some food and went down to the basement. For hours they waited in the dark, hoping the eruption would end. Then they began to cough. Poisonous gas from the mountain was filling the city. Diomedes realized that they had to leave. He took the key to the door, and a servant picked up a lantern. Together they walked upstairs. But the poisonous gas was already filling the house. When they were a few feet from the door, Diomedes and his servant fell to the floor and died. The 14 people downstairs died embracing one another.
For centuries Diomedes and his family lay buried under stones and ash. Then, in the year 1861, an Italian archeologist named Giuseppe Fiorelli began to uncover Pompeii. Slowly, carefully, Fiorelli and his men dug. The city they found looked almosbt the same as it had looked in the year 79. There were streets and fountains, houses and shops. There was a stadium with 20,000 seats. Perhaps most important of all, there were many everyday objects tell us a great deal about the people who lived in Pompeii.
Many glasses and jars had a dark blue stain in the bottom, so we know that the people of Pompeii liked wine. They liked bread, too; metal bread pans were in every bakery. In one bakery oven there were 81 round, flat loaves of bread- a type of bread that is still sold in Italy today. Tiny boxes filled with a dark, shiny powder tell us that the women liked to wear eye makeup, and the jewelry tells us that pearls were popular in the year 79. Graffiti is everywhere in Pompeii. On one wall someone wrote" Romula loves Staphyclus." On another wall someone wrote" Everyone writes on these walls - except me."
Fiorelli's discoveries tell us much about the way the people lived. They also tell us much about the way they died.
One day Fiorelli was helping his men dig. When he tapped on the hard ash, he heard a hollow sound. He suspected that the space beneath was empty. As an experiment, he drilled a few holes in the ash and poured liquid plaster down the holes. When the plaster was hard, Fiorelli cleared away the ash. He found the plaster form of a man. The man's body had turned to dust long ago, but the ash had hardened around the space where the body had been.
During the next years Fiorelli filled dozens of spaces with plaster. The plaster forms show how the people of Pompeii looked in their last moments of life. Some have calm expressions on their faces; others look very afraid. Some people died holding their children. Others died holding gold coins or jewelry. Diomedes died with a silver key in his right hand, and his servant died holding a lantern.
Giuseppe Fiorelli, too, has died, but his work continues. One-fourth of Pompeii has not been uncovered yet. Archeologist are still digging, still making discoveries that draw the tourist to Pompeii.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ทุก ปี พันของนักท่องเที่ยวเยี่ยมชมปอมเปอี , อิตาลี พวกเขาดูสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงของเมืองปอมเปอี - สนามกีฬาและโรงภาพยนตร์ , ร้านค้าและร้านอาหาร นักท่องเที่ยวไม่ได้ แต่เห็นปอมเปอีเป็นคน พวกเขาไม่เจอเพราะ ปอมเปอี ไม่มีคน ไม่มีใครที่ได้อาศัยอยู่ในเมืองปอมเปอี เกือบ 2000 ปี .
เมื่อปอมเปอีเป็นเมืองที่วุ่นวายของ 22 , 000 คนมันอยู่ที่เท้าของภูเขาเวซูเวียสได้ระเบิดมานานหลายศตวรรษ ดังนั้น ชาวปอมเปอีก็รู้สึกปลอดภัย แต่มันไม่ปลอดภัย .
ในเดือนสิงหาคมของปี 79 , Mount Vesuvius ปะทุขึ้น ด้านบนทั้งหมดของภูเขาระเบิดและเมฆสีดำขนาดใหญ่ลอยขึ้นสู่อากาศ แล้วหินและเถ้าร้อนเริ่มที่จะตกอยู่ในปอมเปอี งั้นมาทำให้แก๊สพิษ เมื่อระเบิดสิ้นสุดลง สองวันต่อมาปอมเปอี ถูกฝังอยู่ภายใต้ 20 ฟุตของหินและขี้เถ้า เกือบทั้งหมดของคนที่ตายแล้ว .
ท่ามกลางคนตายเป็นผู้ชายรวยชื่อไดโอมีดีส . เมื่อภูเขาไฟปะทุขึ้น ไดโอมีดีส ตัดสินใจไม่ไปที่บ้านของเขา ถนนที่เต็มไปด้วยผู้คนที่กำลังวิ่งหนีและกรีดร้อง . ไดโอมีดีส อาจจะกลัวว่าเขาและครอบครัวของเขาจะถูกทำลายโดยฝูงชน ดังนั้น ไดโอมีดีส ครอบครัวของเขาและข้าราชการ - 16 คนด้วยกัน - เอาอาหารและเดินลงไปที่ชั้นใต้ดิน ชั่วโมงพวกเขารออยู่ในความมืด หวังระเบิดก็จบ แล้วพวกเขาก็เริ่มไอ ก๊าซพิษจากภูเขาก็เต็มเมือง Diomedes ตระหนักว่าพวกเขาต้องไป เขาเอากุญแจไขประตู คนใช้ก็หยิบโคมไฟ ด้วยกันพวกเขาก็เดินขึ้นไปข้างบนแต่ก๊าซที่เป็นพิษอยู่ในบ้าน เมื่อพวกเขาไม่กี่ฟุตจากประตู Diomedes และคนรับใช้ของเขาล้มลงและเสียชีวิต 14 คนชั้นล่างตายกอดกันและกัน
ศตวรรษ Diomedes และครอบครัวของเขาวางฝังไว้ใต้หิน และเถ้า จากนั้นในปีค.ศ. นักโบราณคดีอิตาลีชื่อจูเซปเป fiorelli เริ่มค้นพบปอมเปอี ช้าๆ , ระมัดระวัง ,fiorelli และคนของเขาดั๊ก เมืองที่พวกเขาพบดู almosbt เหมือนที่ได้ดูในปี 79 มีถนนและน้ำพุ บ้านเรือนและร้านค้า มีสนามกีฬาที่มี 20 , 000 ที่นั่ง บางทีสิ่งที่สำคัญที่สุดของทั้งหมด , มีหลายวัตถุทุกวันบอกมากเกี่ยวกับคนที่อาศัยอยู่ในปอมเปอี
แว่นหลายขวดสีฟ้าเข้มและมีรอยด่างในด้านล่างดังนั้นเราจึงรู้ว่าชาวปอมเปอีชอบไวน์ พวกเขาชอบขนมปังด้วย กระทะโลหะทุกขนมปังเบเกอรี่ ในเตาอบเบเกอรี่ มีขนมปังก้อนแบนกลม 81 , - ประเภทของขนมปัง ที่ยังคงขายในประเทศอิตาลีในวันนี้ กล่องเล็ก ๆเต็มไปด้วยความมืด ผงเงา บอกเราว่า ผู้หญิงชอบที่จะสวมใส่แต่งหน้าตา และบอกเราว่า ไข่มุกเป็นเครื่องประดับที่เป็นที่นิยมในปี 79กราฟฟิตี้ คือทุกที่ในปอมเปอี บนผนังด้านหนึ่งมีเขียนว่า " romula รัก staphyclus " บนผนังอื่น บางคนเขียน " ทุกคนเขียนบนผนัง -- เหล่านี้ยกเว้นฉัน . "
fiorelli ค้นพบบอกเรามากเกี่ยวกับวิธีที่ผู้คนอาศัยอยู่ พวกเขายังบอกเราเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาตาย .
1 วัน fiorelli ช่วยเขาขุด เมื่อเขาเคาะบนเถ้าหนัก เขาได้ยินเสียงกลวงเขาสงสัยว่าพื้นที่เบื้องล่างว่างเปล่า เป็นการทดลอง เขาขุดหลุมไม่กี่ในเถ้า และเทน้ำปูนลงหลุม เมื่อปูนก็ยาก fiorelli ล้างทิ้งเถ้า เขาพบพลาสเตอร์รูปผู้ชาย ร่างกายของมนุษย์ได้กลายเป็นฝุ่นไปนานแล้ว แต่เถ้ามีแข็งรอบพื้นที่ ที่ร่างกายได้รับ
ในระหว่างปีถัดไป fiorelli เต็มสิบเป็นด้วยปูนปลาสเตอร์ ปูนรูปแบบ แสดงให้เห็นว่าประชาชนของปอมเปอีมองในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต บางมีสีหน้าสงบ บนใบหน้าของพวกเขา คนอื่นดู กลัวมาก บางคนตายอุ้มเด็ก คนอื่นตายถือเหรียญทองหรือเครื่องประดับ ไดโอมีดีสเสียชีวิตด้วยกุญแจสีเงินในมือข้างขวาของเขาและคนรับใช้ของเขาตายถือโคมไฟ
Giuseppe fiorelli ก็เสียชีวิต แต่ผลงานของเขาต่อไป หนึ่งในสี่ของปอมเปอียังไม่ได้เปิดเลย นักโบราณคดียังขุด ยังทำให้การค้นพบที่วาดนักท่องเที่ยว
ปอมเปอี
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: