Results of In Vitro TestingWireless

Results of In Vitro Testing
Wireless Telecommunication Systems
Nine of the 20 pacemakers tested were susceptible to EMI from nearby digital cellular phones (Barbaro, 1995). Interference effects were generally not observed when the cell phone was more than 15 cm from the pacemaker. (See Figure 62-7.) Dual-chamber (DC) pacemakers were more susceptible to interference than single-chamber (SC) models. All four models of digital cell phones used in the tests decreased the output pulse rate of two SC pacemakers and two DC pacemakers. All four phones also induced rhythmic pacing in three SC pacemakers and four DC pacemakers when the output pacing of the pacemaker was inhibited by an external ECG signal. There was a ten-fold increase in the monitoring peak amplitudes of the pacing output from one SC pacemaker and one DC
pacemaker from the same manufacturer. The 3.4% rate of interference is consistent with the results reported in other in vitro and in vivo studies. (See Table 62-2.) The EMI generated by the wireless devices did not reprogram the pacemakers. The interference effects ceased when the phones were turned off, and the pacemakers returned to their normal operations. Analog cell phones, digital PCS systems, and FRS systems did not cause any interference with pacemakers. These findings suggest that pacemaker-dependent patients should use analog or PCS phone systems. This is consistent with the findings by Hayes et al. (1997) that analog cellular phones are safe for patients who have pacemakers. The study showed that some pacemaker designs appeared to be immune to EMI. Two models of DC pacemaker, with and without filters, were tested to investigate the effectiveness of filtering circuitry. No EMI effects were observed in the model with filters, and transient inhibition was observed in the model without filters. A clinical study by Carillo et al. (1996) confirmed that there were no interference effects on pacemakers with filters. These findings suggest that improvements in filtering technology to reduce the susceptibility of pacemakers to radiofrequency EMI should be encouraged. To determine the vertical distances needed to induce EMI effects between the wireless system and a pacemaker, additional testing was done on the pacemakers found to be susceptible to EMI. A digital cellular phone was placed on wooden blocks above the grate of the simulator and the distance was measured when an inhibition or a reactivation was observed. Figure 62-10 shows the average 3-D EMI effects on nine pacemakers. The average maximum vertical distance at which interference was observed was 3.4 cm above the pacemaker. However, in one case interference was observed at a distance of 40 cm from the pacemaker. In all cases, EMI occurred only when the phone was in the transmission mode. In the test of FRS two-way radio systems, 21 out of 22 models of cardiac pacemakers and two models of implantable defibrillators were not affected. FRS systems caused one model of dual-chamber cardiac pacemakers to increase the pacing amplitude by 1.5-fold and keep the same pacing frequency. When the FRS transmission stopped, the interference diminished. Two wireless LAN systems were tested in close proximity of 22 models of cardiac pacemakers and two models of implantable defibrillators; none of the pacemakers or defibrillators was affected.
Electronic Article Surveillance Systems
The authors also studied the susceptibility of 22 pacemakers and two implantable defibrillators to EMI from three types of EAS systems: Pulsed magnetic field (UM), continuous magnetic field (SM), and sweep-frequency magnetic field (CS) (Tan and Hinberg, 1998 and 1999). During static tests, UM systems decreased the electrical output pulses of eight of the pacemaker models, while SM systems affected five pacemaker models, and CS systems did not affect any pacemakers (Table 62-3). The decrease in the pacing frequencies of some pacemakers may be of concern to patients who are fully dependent on their pacemakers. Pacemaker-dependent patients may experience dizziness or collapse if pacing ceases for more than 3 seconds. When the output of the pacemaker was inhibited by an external ECG signal, UM systems induced rhythmic pacing on 15 pacemakers at distances up to 33 cm from the transmission panel, while SM systems affected 12 pacemakers, at distance up 18 cm. This asynchronous pacing could compete with the normal sinus rhythm to induce arrhythmia. Dodinot et al. (1993) and Lucas et al. (1994) reported

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการทดสอบในหลอดทดลองระบบโทรคมนาคมไร้สายเครื่องกระตุ้น 20 ทดสอบเก้าถูกควบคู่กับ EMI จากใกล้เคียงดิจิตอลโทรศัพท์มือถือ (Barbaro, 1995) ผลกระทบของสัญญาณรบกวนได้โดยทั่วไปไม่ได้สังเกตเมื่อโทรศัพท์มือถือ มากกว่า 15 ซม.จาก pacemaker (ดูรูปที่ 62-7) เครื่องกระตุ้นสองหอ (DC) ได้ต่อการรบกวนมากกว่ารุ่นเดียวหอการค้า (SC) ทั้งหมดสี่รุ่นของโทรศัพท์มือถือดิจิตอลที่ใช้ในการทดสอบลดลงอัตราชีพจรออกสอง SC เครื่องกระตุ้นและเครื่องกระตุ้น DC สอง โทรศัพท์ทั้งหมดสี่เกิดจังหวะ pacing ในเครื่องกระตุ้น SC สามและสี่ DC เครื่องกระตุ้นเมื่อ pacing ผลลัพธ์ของ pacemaker ถูกยับยั้ง โดยเป็นสัญญาณคลื่นไฟฟ้าหัวใจภายนอก มีการเพิ่มขึ้นที่ ten-fold ในช่วงสูงสุดการตรวจสอบของการแสดงผลเพียงหนึ่ง SC pacemaker และหนึ่ง DCpacemaker จากผู้ผลิตเดียวกัน ราคา 3.4% รบกวนคือสอดคล้องกับผลการรายงานในการศึกษาในหลอดทดลอง และในสัตว์ทดลองอื่น ๆ (ดูตารางที่ 62-2) อีเอ็มไอที่สร้างขึ้น โดยอุปกรณ์ไร้สายได้ไม่ reprogram เครื่องกระตุ้นการ ผลรบกวนหยุด เมื่อปิดโทรศัพท์มือถือ เครื่องกระตุ้นการกลับไปยังการดำเนินงานปกติ โทรศัพท์มือถือแบบแอนะล็อก ดิจิทัลคอมพิวเตอร์ และ FRS ระบบทำให้ไม่รบกวนกับเครื่องกระตุ้น ค้นพบเหล่านี้แนะนำให้ ผู้ป่วย pacemaker ขึ้นควรใช้อนาล็อกหรือระบบโทรศัพท์เครื่องคอมพิวเตอร์ นี่คือสอดคล้องกับผลการวิจัยโดยเฮย์ส et al. (1997) ว่า โทรศัพท์อนาล็อกมีความปลอดภัยสำหรับผู้ป่วยที่มีเครื่องกระตุ้น การศึกษาพบว่า การออกแบบ pacemaker ปรากฏให้ เป็นภูมิคุ้มกัน EMI สองแบบ DC pacemaker มี และไม่ มีตัว กรอง รับการทดสอบเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของกรองวงจร ไม่มีผลของ EMI ถูกตั้งข้อสังเกตในแบบจำลอง ด้วยตัวกรอง และพบว่า การยับยั้งชั่วคราวในรูปแบบไม่มีตัวกรอง การศึกษาทางคลินิกโดย Carillo et al. (1996) ยืนยันว่า มีอยู่ไม่มีผลรบกวนในเครื่องกระตุ้นกับตัวกรอง ค้นพบเหล่านี้แนะนำว่า ควรจะส่งเสริมปรับปรุงในกรองเทคโนโลยีเพื่อลดความไวของเครื่องกระตุ้นการ radiofrequency EMI การทดสอบเพิ่มเติมได้ทำการตรวจสอบระยะทางแนวตั้งที่จำเป็นเพื่อก่อให้เกิดผลของ EMI ระหว่างระบบไร้สายและเครื่อง pacemaker บนเครื่องกระตุ้นที่พบเป็นควบคู่กับอีเอ็มไอ โทรศัพท์มือถือดิจิตอลถูกวางลงบนไม้บล็อกข้างกลการจำลอง และระยะทางซึ่งวัดได้เมื่อพบว่า การยับยั้งการหรือ reactivation รูปที่ 62-10 แสดงผล EMI 3 มิติเฉลี่ยบนเก้าเครื่องกระตุ้น เฉลี่ยสูงสุดแนวตั้งระยะห่างที่สังเกตรบกวนแก้ไข pacemaker 3.4 ซม. อย่างไรก็ตาม ในกรณีหนึ่ง รบกวนพบว่า ที่ระยะ 40 ซม.จาก pacemaker ในทุกกรณี อีเอ็มไอที่เกิดขึ้นเฉพาะเมื่อโทรศัพท์ในโหมดการส่ง ในการทดสอบของระบบสองทางวิทยุ FRS รุ่น 21 จาก 22 ของเครื่องกระตุ้นหัวใจและปรุงเครื่องช็อกไฟฟ้าสองแบบก็ไม่มีผลกระทบ ระบบ FRS ที่เกิดจากรูปแบบหนึ่งของเครื่องกระตุ้นหัวใจแบบสองช่องเพื่อเพิ่มคลื่น pacing โดย 1.5-fold และเก็บความถี่เพียงที่เดียว เมื่อหยุดการส่งข้อมูล FRS สัญญาณรบกวนลดลง ทดสอบระบบ LAN ไร้สายสองในใกล้กับเครื่องกระตุ้นหัวใจรุ่น 22 และรุ่นสองของปรุงเครื่องช็อกไฟฟ้า ไม่มีเครื่องกระตุ้นหรือเครื่องช็อกไฟฟ้าได้รับผลกระทบระบบเฝ้าระวังบทความอิเล็กทรอนิกส์ผู้เขียนยังศึกษาความไวของเครื่องกระตุ้น 22 และเครื่องช็อกไฟฟ้าปรุงสองกับ EMI จากสามชนิดของระบบ EAS: ชีพจร (UM) สนามแม่เหล็ก สนามแม่เหล็กต่อเนื่อง (SM), และสนามแม่เหล็กความถี่กวาด (CS) (Tan และ Hinberg, 1998 และ 1999) ในระหว่างการทดสอบแบบสถิต UM ระบบลดลงพัลส์ไฟฟ้าเอาท์พุทของแปดรุ่น pacemaker ใน ขณะที่ระบบ SM ได้รับผลกระทบ 5 รุ่น pacemaker, CS ระบบไม่กระทบต่อเครื่องกระตุ้นใด ๆ (ตาราง 62-3) ลดความถี่ใน pacing ของเครื่องกระตุ้นบางอย่างอาจจะกังวลกับผู้ป่วยที่มีอิสระเต็มที่ในเครื่องกระตุ้นการ ผู้ป่วย pacemaker ขึ้นอาจมึน หรือยุบถ้า pacing สิ้นสุดลงมากกว่า 3 วินาที เมื่อผลลัพธ์ของ pacemaker ถูกยับยั้ง โดยสัญญาณ ECG ภายนอก UM ระบบเกิดจังหวะ pacing ใน 15 เครื่องกระตุ้นที่ระยะทางถึง 33 ซม.จากแผงเกียร์ ในขณะระบบ SM ผลกระทบ 12 เครื่องกระตุ้น ระยะขึ้น 18 ซม. Pacing แบบอะซิงโครนัสนี้สามารถแข่งขันกับจังหวะไซนัสปกติจะทำให้เกิดการเต้นผิดปกติ ลูคัส et al. (1994) และ Dodinot et al. (1993) รายงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการทดสอบในหลอดทดลอง
ระบบไร้สายโทรคมนาคม
เก้า 20 เครื่องกระตุ้นหัวใจการทดสอบมีความไวต่ออีเอ็มจากโทรศัพท์มือถือดิจิตอลใกล้เคียง (บา, 1995) ผลกระทบการรบกวนโดยทั่วไปไม่ได้สังเกตเมื่อโทรศัพท์มือถือได้มากขึ้นกว่า 15 ซม. จากเครื่องกระตุ้นหัวใจ (ดูรูปที่ 62-7.) Dual-Chamber (DC) เครื่องกระตุ้นหัวใจมีความไวต่อการรบกวนกว่าห้องเดียว (SC) รุ่น ทั้งสี่รุ่นของโทรศัพท์มือถือระบบดิจิตอลที่ใช้ในการทดสอบลดลงอัตราการเต้นของชีพจรการส่งออกของเครื่องกระตุ้นหัวใจสอง SC และสองหัวใจซี ทั้งสี่ยังโทรศัพท์เหนี่ยวนำให้เดินไปเดินมาในจังหวะสามหัวใจ SC และสี่หัวใจ ดี.ซี. เมื่อเดินไปเดินมาการส่งออกของเครื่องกระตุ้นหัวใจที่ถูกยับยั้งโดยสัญญาณคลื่นไฟฟ้าหัวใจภายนอก มีเพิ่มขึ้นสิบเท่าในช่วงกว้างของคลื่นการตรวจสอบจุดสูงสุดของการส่งออกเดินไปเดินมาจากเครื่องกระตุ้นหัวใจ SC หนึ่งและ DC เป็น
เครื่องกระตุ้นหัวใจจากผู้ผลิตเดียวกัน อัตรา 3.4% ของการรบกวนมีความสอดคล้องกับผลการรายงานในที่อื่น ๆ ในหลอดทดลองและในการศึกษาร่างกาย (ดูตารางที่ 62-2.) อีเอ็มที่สร้างโดยอุปกรณ์ไร้สายไม่ reprogram เครื่องกระตุ้นหัวใจ ผลกระทบรบกวนหยุดเมื่อโทรศัพท์ถูกเปิดออกและเครื่องกระตุ้นหัวใจกลับไปยังการดำเนินงานปกติของพวกเขา โทรศัพท์อะนาล็อกมือถือระบบ PCS ดิจิตอลและระบบ FRS ไม่ก่อให้เกิดการรบกวนใด ๆ กับเครื่องกระตุ้นหัวใจ การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าผู้ป่วยขึ้นอยู่กับเครื่องกระตุ้นหัวใจควรใช้อนาล็อกหรือ PCS ระบบโทรศัพท์ ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยโดยเฮย์สและอัล (1997) ที่อนาล็อกโทรศัพท์มือถือมีความปลอดภัยสำหรับผู้ป่วยที่มีเครื่องกระตุ้นหัวใจ การศึกษาพบว่าการออกแบบที่บางเครื่องกระตุ้นหัวใจที่ดูเหมือนจะเป็นภูมิคุ้มกันให้อีเอ็มไอ รุ่นที่สองของซีเครื่องกระตุ้นหัวใจที่มีและไม่มีตัวกรองได้รับการทดสอบเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของการกรองวงจร ไม่มีผล EMI ถูกตั้งข้อสังเกตในรุ่นที่มีตัวกรองและยับยั้งชั่วคราวพบว่าในรูปแบบโดยไม่ต้องกรอง การศึกษาทางคลินิกโดย Carillo et al, (1996) ได้รับการยืนยันว่าไม่มีผลกระทบต่อสัญญาณรบกวนบนเครื่องกระตุ้นหัวใจด้วยตัวกรอง การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าการปรับปรุงในเทคโนโลยีการกรองเพื่อลดความไวของเครื่องกระตุ้นหัวใจด้วยคลื่นความถี่วิทยุเพื่อ EMI ควรได้รับการส่งเสริม เพื่อตรวจสอบระยะทางแนวตั้งที่จำเป็นในการก่อให้เกิดผลกระทบ EMI ระหว่างระบบไร้สายและเครื่องกระตุ้นหัวใจ, การทดสอบเพิ่มเติมที่กระทำบนเครื่องกระตุ้นหัวใจที่พบจะเป็นความเสี่ยงที่จะอีเอ็มไอ โทรศัพท์มือถือดิจิตอลถูกวางลงบนบล็อกไม้ด้านบนตะแกรงของจำลองและระยะทางที่วัดเมื่อมีการยับยั้งหรือการเปิดถูกตั้งข้อสังเกต รูปที่ 62-10 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบที่เฉลี่ย 3-D EMI เก้าเครื่องกระตุ้นหัวใจ ระยะทางแนวตั้งเฉลี่ยสูงสุดที่รบกวนก็สังเกตเห็นเป็น 3.4 เซนติเมตรเหนือเครื่องกระตุ้นหัวใจ แต่ในกรณีที่รบกวนคนหนึ่งถูกตั้งข้อสังเกตในระยะทาง 40 ซม. จากเครื่องกระตุ้นหัวใจได้ ในทุกกรณีอีเอ็มไอที่เกิดขึ้นเฉพาะเมื่อโทรศัพท์อยู่ในโหมดการส่ง ในการทดสอบของ FRS ระบบสองทางวิทยุ 21 จาก 22 รูปแบบของเครื่องกระตุ้นการเต้นของหัวใจและรุ่นที่สองของเครื่องช็อกไฟฟ้าฝังไม่ได้รับผลกระทบ ระบบ FRS เกิดจากหนึ่งในรูปแบบของแบบ dual-Chamber เครื่องกระตุ้นการเต้นของหัวใจที่จะเพิ่มความกว้างเดินไปเดินมาด้วย 1.5 เท่าและให้เว้นระยะความถี่เดียวกัน เมื่อส่ง FRS หยุดรบกวนลดลง ทั้งสองระบบ LAN แบบไร้สายได้รับการทดสอบในบริเวณใกล้เคียงของ 22 รูปแบบของเครื่องกระตุ้นการเต้นของหัวใจและรุ่นที่สองของเครื่องช็อกไฟฟ้าฝัง; ไม่มีเครื่องกระตุ้นหัวใจหรือเครื่องช็อกไฟฟ้าได้รับผลกระทบ.
อิเล็กทรอนิกส์บทความระบบเฝ้าระวัง
ผู้เขียนยังศึกษาความไวของ 22 เครื่องกระตุ้นหัวใจและสองเครื่องช็อกไฟฟ้าฝังอีเอ็มไอจากสามประเภทของระบบ EAS นี้: Pulsed สนามแม่เหล็ก (UM) สนามแม่เหล็กอย่างต่อเนื่อง (SM) และ สนามแม่เหล็กกวาดความถี่ (CS) (ตาลและ Hinberg, ปี 1998 และ 1999) ในระหว่างการทดสอบแบบคงที่ระบบยูเอ็มลดลงพัลส์เอาท์พุทไฟฟ้าของแปดของแบบจำลองเครื่องกระตุ้นหัวใจในขณะที่ระบบเอสเอ็มได้รับผลกระทบห้ารุ่นเครื่องกระตุ้นหัวใจและระบบบริการลูกค้าไม่ได้ส่งผลกระทบใด ๆ เครื่องกระตุ้นหัวใจ (ตารางที่ 62-3) การลดลงของอัตราการเต้นความถี่ของเครื่องกระตุ้นหัวใจที่บางคนอาจจะมีความกังวลให้กับผู้ป่วยที่มีอย่างเต็มที่ขึ้นอยู่กับหัวใจของพวกเขา ผู้ป่วยขึ้นอยู่กับเครื่องกระตุ้นหัวใจอาจพบอาการวิงเวียนศีรษะหรือการล่มสลายถ้าเดินไปเดินมาสิ้นสุดลงนานกว่า 3 วินาที เมื่อการส่งออกของเครื่องกระตุ้นหัวใจที่ถูกยับยั้งโดยสัญญาณคลื่นไฟฟ้าหัวใจภายนอกระบบ UM เหนี่ยวนำให้เดินไปเดินมาในวันที่ 15 จังหวะหัวใจที่ระยะทางถึง 33 ซม. จากแผงส่งในขณะที่ระบบเอสเอ็มได้รับผลกระทบ 12 เครื่องกระตุ้นหัวใจที่ระยะทางเพิ่มขึ้น 18 ซม. เดินไปเดินมาไม่ตรงกันนี้สามารถแข่งขันกับไซนัสจังหวะปกติที่จะทำให้เกิดการเต้นผิดปกติ Dodinot et al, (1993) และลูคัส, et al (1994) รายงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการทดสอบในหลอดทดลองระบบโทรคมนาคมไร้สายเก้าของ 20 pacemakers ทดสอบมีความไวต่อระบบจากใกล้เคียงดิจิตอลโทรศัพท์มือถือ ( barbaro , 1995 ) ผลรบกวนโดยทั่วไปไม่ได้สังเกตเมื่อโทรศัพท์มากกว่า 15 เซนติเมตร จากเครื่อง . ( ดูรูปที่ 62-7 ) ห้องสอง ( DC ) เครื่องช่วยหัวใจอ่อนไหวรบกวนกว่าห้องเดียว ( SC ) รุ่น ทั้งหมดสี่รุ่นของโทรศัพท์มือถือแบบดิจิตอลที่ใช้ในการทดสอบลดลง ผลผลิต อัตราการเต้นหัวใจสองและสอง DC SC อุปกรณ์ไฟฟ้าอุปกรณ์ไฟฟ้า ทั้งหมดสี่โทรศัพท์ยังชักนำจังหวะเว้นระยะสามม อุปกรณ์ไฟฟ้าและสี่ DC เครื่องกระตุ้นเมื่อออก pacing ของเครื่องกระตุ้นหัวใจถูกยับยั้งโดยสัญญาณคลื่นไฟฟ้าหัวใจจากภายนอก มีสิบพับเพิ่มการตรวจสอบแรงบิดสูงสุดของเดินออกจาก SC หลอกและ DCเครื่องจากผู้ผลิตเดียวกัน ที่ 3.4% อัตราการรบกวนที่สอดคล้อง กับผลรายงานอื่น ๆ ในหลอดทดลองและในสัตว์ทดลอง ศึกษา ( ดูจากตาราง 62-2 ) EMI ที่เกิดจากอุปกรณ์ไร้สายไม่ reprogram อุปกรณ์ไฟฟ้า การแทรกแซงผลหยุดเมื่อโทรศัพท์ถูกปิด และเครื่องกระตุ้นกลับมาดำเนินงานปกติของพวกเขา โทรศัพท์มือถือระบบอนาล็อก , ดิจิตอลและระบบคอมพิวเตอร์ , FRS ไม่ก่อให้เกิดการรบกวนกับอุปกรณ์ไฟฟ้า ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าขึ้นอยู่กับผู้ป่วยควรใช้เครื่องกระตุ้นหัวใจแบบอะนาล็อกหรือคอมพิวเตอร์ระบบโทรศัพท์ ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยโดย Hayes et al . ( 1997 ) ที่อนาล็อกโทรศัพท์มือถือที่ปลอดภัยสำหรับผู้ป่วยที่มีอุปกรณ์ไฟฟ้า ผลการศึกษาพบว่า การออกแบบบางเครื่องที่ดูเหมือนจะเป็นภูมิคุ้มกัน อีเอ็มไอ สองรุ่น DC เครื่องกระตุ้นหัวใจที่มีและไม่มีกรอง ทำการทดสอบเพื่อหาประสิทธิภาพ ของ วงจรกรอง ไม่มีผล EMI ที่พบในรุ่นที่มีตัวกรองและการยับยั้งชั่วคราว พบว่าในรุ่นไม่มีตัวกรอง การศึกษาทางคลินิกโดย Carillo et al . ( 1996 ) ยืนยันว่าไม่มีผลรบกวนในอุปกรณ์ไฟฟ้าที่มีตัวกรอง ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า การปรับปรุงในเทคโนโลยีการกรองเพื่อลดความไวของเครื่องกระตุ้นให้ radiofrequency EMI ควรจะสนับสนุน . เพื่อตรวจสอบแนวตั้งระยะทางต้องจูง EMI ผลระหว่างระบบไร้สายและเครื่องทดสอบเพิ่มเติมได้ในอุปกรณ์ไฟฟ้าที่พบจะอ่อนแอต่ออีเอ็มไอ ดิจิตอลโทรศัพท์มือถือที่ถูกวางอยู่บนไม้บล็อกด้านบนของตะแกรงจำลองและระยะทางวัดเมื่อมีการยับยั้งหรือสถานะถูกสังเกต รูปที่ 3 แสดง 62-10 เฉลี่ย EMI ผลเก้าอุปกรณ์ไฟฟ้า เฉลี่ยสูงสุดระยะทางแนวตั้งที่รบกวนสังเกตคือ 3.4 ซม. ขึ้นไปนะ . อย่างไรก็ตาม ในกรณีหนึ่งรบกวนพบที่ระยะ 40 ซม. จากเครื่อง . ในทุกกรณี , EMI ที่เกิดขึ้นเฉพาะเมื่อโทรศัพท์อยู่ในโหมดของการส่ง ในการทดสอบระบบวิทยุ FRS สองทาง 21 จาก 22 รูปแบบของเครื่องกระตุ้นหัวใจและสองรุ่นปลูกฝังซื้อไม่ได้รับผลกระทบ . ระบบ FRS ที่เกิดจากรุ่นหนึ่งของห้องเพื่อเพิ่มอัตราการเต้นหัวใจไปซะสองแบบ โดย 1.5-fold และให้ความถี่ในจังหวะเดียวกัน เมื่อ FRS ส่งหยุดแทรกแซงน้อยลง สองระบบ LAN ไร้สายทดสอบใกล้ 22 รุ่น pacemakers หัวใจและสองรุ่นของเครื่องช็อกไฟฟ้า implantable ; ไม่มีของอุปกรณ์ไฟฟ้า หรือ ซื้อ ได้รับผลกระทบระบบการเฝ้าระวังบทความอิเล็กทรอนิกส์ผู้เขียนยังได้ศึกษาความไวของ 22 และปลูกฝังให้เอมิซื้อไปซะสองจากสามประเภทของระบบ EAS : พัลสนามแม่เหล็ก ( อืม ) สนามแม่เหล็กอย่างต่อเนื่อง ( SM ) และความถี่กวาดสนามแม่เหล็ก ( CS ) ( ตัน และ hinberg , 1998 และ 1999 ) ในระหว่างการทดสอบแบบคงที่คือระบบลดลง ผลผลิตไฟฟ้าพัลส์ของแปดของเครื่องกระตุ้นหัวใจแบบ ในขณะที่ระบบ SM ได้รับผลกระทบ 5 ทุกรุ่น และระบบ CS ไม่มีผลต่ออุปกรณ์ไฟฟ้าใด ๆ ( ตาราง 62-3 ) ส่วนในบางจังหวะความถี่ของเครื่องช่วยหัวใจอาจจะมีความกังวลของผู้ป่วยทั้งหมดขึ้นกับอุปกรณ์ไฟฟ้าของ ผู้ป่วยอาจพบอาการวิงเวียนศีรษะหรือขึ้นอยู่กับเครื่องพัง ถ้าเดินไปหยุดเกิน 3 วินาที เมื่อผลผลิตของเครื่องกระตุ้นหัวใจถูกยับยั้งโดยสัญญาณ ECG ภายนอก . ระบบกระตุ้นจังหวะเว้นระยะ 15 อุปกรณ์ไฟฟ้าที่ระยะทางถึง 33 เซนติเมตร จากการส่งแผง ในขณะที่ระบบ SM ได้รับผลกระทบ 12 อุปกรณ์ไฟฟ้าที่ระยะห่าง 18 cm เดินแบบอะซิงโครนัสนี้สามารถแข่งขันกับจังหวะการหายใจเป็นปกติ รวมทั้งอาการหัวใจเต้นผิดจังหวะ dodinot et al . ( 2536 ) และลูคัส et al . ( 1994 ) รายงาน