Agriculture is the backbone of Keny

Agriculture is the backbone of Kenya’s economy, contributing over 25 percent of the gross domestic product as well providing the livelihood of about 80 percent of the country’s population and contributing 70 percent of national employment. Many of the poor are smallholder farmers who live in areas of high potential for agriculture and forest production (Smith & Orodho, 2000) with an annual rainfall of more than 750mm, spreading from central Kenya through the central Rift valley to Western Kenya and at the extreme east the coastal strip. By far the greater part of Kenya is outside the lands of high potential and is semi-arid to arid grazing land: livestock and subsistence dairying are important in the semi-arid areas but fodder is not cultivated there and the drylands are not discussed in this paper. Kenya has the most developed smallholder dairy system in sub-Saharan Africa with an estimated dairy herd of 3 million head. Most dairy cattle are crosses of Friesian-Holstein, Ayrshire and other exotic dairy breeds with local zebu. Dairy is important in the livelihoods of many farm households in terms of generating income and employment. Smallholder dairies (mainly family farms of less than 10 hectares and fewer than 10 dairy animals - Anon., 1985, 1987) are concentrated in the crop-dairy systems of the high potential areas, producing about 60 percent of the milk and contributing over 80 percent of the marketed output (Peeler & Omore, 1997; Thorpe et al., 2000). The system is characterized by small crop-livestock farms. An important feature of the system is that milk is a cash crop and the manure produced is used to fertilize food and cash crops which include coffee, tea, sugarcane, wheat, vegetables, pyrethrum, bananas, cut flowers and other horticultural crops. The main food crop is maize but others include, sorghum, millet, beans, sweet and Irish potatoes and vegetables.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกษตรเป็นแกนหลักของเศรษฐกิจของเคนยา สนับสนุนกว่าร้อยละ 25 ของผลิตภัณฑ์ภายในประเทศรวมทั้งให้ดำรงชีวิตประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ของประชากรของประเทศ และสนับสนุนร้อยละ 70 ของการจ้างงานแห่งชาติ หลายคนจนมีเกษตรกรเกษตรกรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ของศักยภาพสูงสำหรับการผลิตเกษตรและป่าไม้ (Smith & Orodho, 2000) โดยมีปริมาณน้ำฝนรายปีมากกว่า 750 มม. แพร่กระจายจากเคนยากลางผ่านหุบเขาริฟท์กลาง สู่ เคนยาตะวันตก และตะวันออกมากแถบชายฝั่งทะเล โดยส่วนมากของเคนยาอยู่นอกดินแดนของศักยภาพสูง และเป็นกึ่งแห้งแล้งจะแห้งแล้งที่ดิน grazing: dairying ปศุสัตว์และชีพมีความสำคัญในพื้นที่กึ่งแห้งแล้ง แต่อาหารมีไม่ปลูก และ drylands จะไม่กล่าวถึงในเอกสารนี้ เคนยามีการพัฒนามากที่สุดเกษตรกรโคนมระบบในแอฟริกาใต้ซาฮารากับฝูงโคนมมีประมาณ 3 ล้านหัว นมส่วนใหญ่จะตัดโฮ ลชไตน์ Friesian, Ayrshire และสายพันธุ์นมอื่น ๆ แปลกตากับท้องถิ่น zebu นมเป็นสิ่งสำคัญในวิถีชีวิตของหลายครัวเรือนในแง่ของการสร้างรายได้และการจ้างงาน เกษตรกร dairies (ส่วนใหญ่เป็นครอบครัวฟาร์มของน้อยกว่า 10 เฮคเตอร์และ 10 น้อยกว่านมสัตว์ - Anon., 1985, 1987) เข้มข้นในระบบพืชนมสูงมีศักยภาพพื้นที่ การผลิตประมาณร้อยละ 60 ของน้ำนม และการสนับสนุนกว่าร้อยละ 80 ของผลผลิตตลาด (มีดปอกเปลือกและ Omore, 1997 โธร์ป et al., 2000) ระบบมีลักษณะเป็นฟาร์มปศุสัตว์พืชขนาดเล็ก คุณลักษณะสำคัญของระบบคือ นมเป็นพืช และมูลที่ผลิตใช้ fertilize อาหารและพืชสดอาทิกาแฟ ชา อ้อย ข้าวสาลี ผัก pyrethrum กล้วย ตัดดอกไม้ และพืชอื่น ๆ เมน ข้าวโพดเป็นพืชอาหารหลัก แต่ บริการอื่น ๆ ข้าวฟ่าง ฟ่าง ถั่ว หวาน และไอริชมันฝรั่ง และผัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกษตรกรรมเป็นกระดูกสันหลังของเศรษฐกิจของเคนยาที่เอื้อมากกว่าร้อยละ 25 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศเช่นเดียวกับการให้การดำรงชีวิตประมาณร้อยละ 80 ของประชากรของประเทศและมีส่วนร้อยละ 70 ของการจ้างงานในระดับชาติ หลายคนที่น่าสงสารเป็นเกษตรกรรายย่อยที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีศักยภาพสูงสำหรับการผลิตการเกษตรและป่าไม้ (สมิ ธ แอนด์ Orodho, 2000) มีปริมาณน้ำฝนปีละกว่า 750mm แพร่กระจายจากกลางเคนยาผ่านหุบเขาระแหงกลางตะวันตกเคนยาและที่ ตะวันออกแถบชายฝั่ง เท่าที่ผ่านมาส่วนใหญ่ของประเทศเคนยาอยู่นอกดินแดนที่มีศักยภาพสูงและเป็นกึ่งแห้งแล้งไปยังดินแดนที่แห้งแล้งทุ่งเลี้ยงสัตว์: การรีดนมปศุสัตว์และการดำรงชีวิตมีความสำคัญในพื้นที่กึ่งแห้งแล้ง แต่อาหารสัตว์ไม่ได้มีการปลูกฝังและ Drylands จะไม่กล่าวถึงในเรื่องนี้ กระดาษ เคนยามีระบบโคนมรายย่อยพัฒนามากที่สุดใน sub-Saharan Africa กับฝูงโคนมประมาณ 3 ล้านหัว โคนมส่วนใหญ่เป็นไม้กางเขนของ Friesian วิก, ไอร์และอื่น ๆ ที่สายพันธุ์โคนมที่แปลกใหม่กับวัวสีบิวในท้องถิ่น นมเป็นสิ่งสำคัญในการดำรงชีวิตของครัวเรือนเกษตรกรจำนวนมากในแง่ของการสร้างรายได้และการจ้างงาน ผลิตภัณฑ์นมรายย่อย (ส่วนใหญ่เป็นฟาร์มครอบครัวน้อยกว่า 10 เฮคเตอร์และน้อยกว่า 10 สัตว์นม -. อานนท์, 1985, 1987) มีความเข้มข้นในระบบการปลูกพืชนมของพื้นที่ที่มีศักยภาพสูงผลิตประมาณร้อยละ 60 ของนมและเอื้อกว่า 80 ร้อยละของการส่งออกตลาด (ปอกและ Omore 1997. ธ อร์ป, et al, 2000) ระบบเป็นลักษณะฟาร์มปศุสัตว์พืชขนาดเล็ก คุณลักษณะที่สำคัญของระบบคือการที่นมเป็นพืชเศรษฐกิจและมูลผลิตที่ใช้ในการขุนอาหารและพืชเศรษฐกิจซึ่งรวมถึงเครื่องชงกาแฟ, ชา, อ้อย, ข้าวสาลี, ผักไพรีท, กล้วย, ตัดดอกและพืชสวนอื่น ๆ พืชอาหารหลักคือข้าวโพด แต่คนอื่น ๆ รวมถึงข้าวฟ่างลูกเดือยถั่วและมันฝรั่งหวานและผักไอริช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเกษตรเป็นหลักของเศรษฐกิจของเคนยา ซึ่งมากกว่า 25 เปอร์เซ็นต์ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ รวมทั้งให้ความเป็นอยู่ของเกี่ยวกับ 80 เปอร์เซ็นต์ของประชากรของประเทศและสนับสนุน 70 เปอร์เซ็นต์ของการจ้างงานแห่งชาติ หลายของคนจน เกษตรกรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ของโครงสร้างที่มีศักยภาพสูงเพื่อการเกษตรและป่าไม้ การผลิต ( & orodho สมิ ธ ,2000 ) มีปริมาณน้ำฝนมากกว่า 750mm , การแพร่กระจายจากส่วนกลางผ่านรอยแยกกลางหุบเขาเคนยาเคนยาและที่รุนแรงทางตะวันออกแถบชายฝั่ง โดยไกลมากขึ้นส่วนหนึ่งของเคนยาเป็นนอกพื้นที่ที่มีศักยภาพสูง และแห้งแล้งจะแห้งแล้ง grazing ที่ดินปศุสัตว์และทำให้เกิดผลิตภัณฑ์ที่ทำจากนมเป็นสิ่งสำคัญในพื้นที่กึ่งแห้งแล้งแต่อาหารสัตว์ไม่ปลูกและมี drylands ไม่ได้กล่าวถึงในบทความนี้ เคนยามีการพัฒนามากที่สุดในทวีปแอฟริกา โครงสร้างระบบย่อยนมโคนมฝูงซาฮามีประมาณ 3 ล้านหัว โคนมลูกผสมโฮลสไตน์ฟรีเชี่ยนจำนวนส่วนใหญ่ , สายพันธุ์ที่แปลกใหม่อื่น ๆที่มีนมและไอร์เซบูท้องถิ่นผลิตภัณฑ์นมที่สำคัญในความเป็นอยู่ของครัวเรือนเกษตรกรมากในแง่ของการสร้างรายได้ และการจ้างงาน โครงสร้างโรงนม ( ส่วนใหญ่เป็นฟาร์มของครอบครัวไม่น้อยกว่า 10 ไร่ และน้อยกว่า 10 นมสัตว์ - anon. , 1985 , 1987 ) มีความเข้มข้นในการผลิตนมระบบที่มีศักยภาพสูงด้านการผลิตประมาณร้อยละ 60 ของนมและร่วมกว่า 80 เปอร์เซ็นต์ของตลาดส่งออก ( ปอก&โอมอร์ , 1997 ; โทรป et al . , 2000 ) ระบบมีลักษณะเล็ก พืช ปศุสัตว์ ฟาร์ม คุณสมบัติที่สำคัญของระบบคือ นมเป็นพืชเศรษฐกิจ และพืชที่ใช้ปุ๋ยพืชอาหารและเงินสด ซึ่งรวมถึง ชา กาแฟ อ้อย ข้าวสาลี ผัก ไพรีทรัม ,กล้วย ไม้ตัดดอก และพืชสวนอื่น ๆ พืชอาหารหลักคือข้าวโพด แต่คนอื่น ๆรวมถึง , ข้าวฟ่าง , ข้าวฟ่าง , ถั่วหวานและไอริชมันฝรั่งและผัก