It seems that Rem is the type to ge

It seems that Rem is the type to get mad quietly, deeply, and for a long time.
It looked like it would still take time until it would subside.
Maybe also for that reason, Shera looked like she wanted to go together.
「If, if you’re going to say that, only Diablo and I will go, you know!? We’re really going to go, got it!?」
——Well, I guess it’s fine if I just pay the money earned by this commission to Rem for the inn fees.
「Hmph……If you don’t want to go, then just stay in town.」
「……That I will.」
Rem muttered sounding like she was sulking.
Sylvie clapped her hands.
「Yosh! So Shera-chan and Diablo-san are going, right? Then, that’s that! Please take care of it!」
With a “Here”, she handed over the written request.
He couldn’t read the letters.
Diablo handed it over to Rem, who held it out to Shera.
She delightfully read the quest contents out loud.
「Let’s see, let’s see……A delivery of refreshments……To Fort Bridge Ulg, is what it says.」
「I can’t imagine that this is a quest with any meaning to it.」
Sylvie bitterly smiled.
「You can see the gap in Celes-san’s trouble of wanting to give you guys a solatium by any means.」
Maybe she was worried about the hidden circumstance that Rem carried.
Or maybe, this might be the embodiment of the feeling of “thinking of Rem as a little sister” that Celes mentioned before.
Though, rather than an Onee-san, it’s more like an Obaa-chan wanting to give her some pocket money.
And then, a pubescent girl was being difficult.
Rem talked with a displeased sounding voice.
「……Did she really believe that I would consent to such a quest that is blatantly way too easy and accept the reward? I’ve been seen as being cheap.」
Even for Diablo, he was a little reluctant.
「I can’t imagine that there’s any value in me going.」
Shera panicked.
「Eh~!? Let’s go together! I don’t want to be alone, you know!?」
「But I don’t think there will be any dangerous monsters.」
「I don’t want to be alone! Let’s go~!! Le~t’s~go~!!」
Is she a kid?
「You’re really incorrigible……Well, as long as I’ve accepted it, I guess I should go.」
「Yay! In that case, let’s go right now! This is our first quest!」
「Then what was yesterday?」
「I mean, that was a trap! That isn’t a quest! This is a redo!」
「Fumu, well, I suppose that’s one way of thinking about it.」
「……Celes is much too easy going.」
Rem breathed a sigh.
Sylvie gazed at the three of them, and cheerfully smiled.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูเหมือนว่า Rem เป็นชนิดจะบ้าอย่างเงียบ ๆ ลึก และเป็นเวลานานมันดูเหมือนมันยังคงต้องใช้เวลาจนกว่ามันจะบรรเทาบางทีสำหรับเหตุผลที่ เฌอร่าดูเหมือนเธอต้องการไปด้วยกัน「If ถ้าคุณกำลังจะบอกว่า เฉพาะ Diablo และฉันจะไป ที่คุณรู้ เราจริง ๆ จะไป ได้รับมัน 」— — ดี ผมคิดว่า ไม่เป็นไรถ้าผมจ่ายเงินที่ได้รับ โดยคณะกรรมการจะเหลือค่าธรรมเนียมอินน์「Hmph ... ถ้าคุณไม่ต้องการไป แล้วเพียงแต่อยู่ในเมืองนี้ร้านอาหาร「…… ที่จะร้านอาหารเหลือญี่ปุ่นเสียงเหมือนเธอถูก sulkingสมศรีปรบมือเพื่อเรียกมือของเธอ「Yosh ดังนั้น จังเฌอและ Diablo ซังจะ ขวา แล้ว ที่เป็นที่ กรุณาดูแลมัน! ร้านอาหารด้วยการ "ที่นี่" เธอมอบคำขอเป็นลายลักษณ์อักษรเขาไม่สามารถอ่านตัวอักษรDiablo มอบมันให้ Rem ที่จัดออกไปเฌอร่าเธอหอมอ่านเนื้อหาเควสออกดังนี้ของ 「Let ดู มาดู... การจัดส่งเครื่องดื่ม... ป้อมปราการสะพาน Ulg เป็นสิ่งที่กล่าวร้านอาหาร「I ไม่คิดว่า เป็นการแสวงหา ด้วยความหมายมันได้ร้านอาหารสมศรียิ้มอากาศหนาว「You สามารถดูช่องว่างปัญหา Celes-ซานอยากให้พวกคุณ solatium ก็ได้ร้านอาหารบางทีเธอเป็นห่วงสถานการณ์ที่ซ่อนอยู่ที่เหลือหรืออาจจะ นี้อาจเป็นศูนย์รวมของความรู้สึกของ "ความคิดของ Rem เป็นน้องน้อย" Celes ที่กล่าวก่อนแม้ว่า แทน Onee-san มี Obaa เป็นจังอยากให้กระเป๋าเงินของเธอAnd then, a pubescent girl was being difficult.Rem talked with a displeased sounding voice.「……Did she really believe that I would consent to such a quest that is blatantly way too easy and accept the reward? I’ve been seen as being cheap.」Even for Diablo, he was a little reluctant.「I can’t imagine that there’s any value in me going.」Shera panicked.「Eh~!? Let’s go together! I don’t want to be alone, you know!?」「But I don’t think there will be any dangerous monsters.」「I don’t want to be alone! Let’s go~!! Le~t’s~go~!!」Is she a kid?「You’re really incorrigible……Well, as long as I’ve accepted it, I guess I should go.」「Yay! In that case, let’s go right now! This is our first quest!」「Then what was yesterday?」「I mean, that was a trap! That isn’t a quest! This is a redo!」「Fumu, well, I suppose that’s one way of thinking about it.」「……Celes is much too easy going.」Rem breathed a sigh.Sylvie gazed at the three of them, and cheerfully smiled.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันดูเหมือนว่า Rem เป็นคนประเภทที่จะได้รับบ้าอย่างเงียบ ๆ อย่างล้ำลึกและเป็นเวลานาน.
มันดูเหมือนว่ามันจะยังคงใช้เวลาจนกว่ามันจะบรรเทาลง.
อาจจะยังสำหรับเหตุผลที่เฌอร่าดูเหมือนเธออยากจะไปด้วยกัน.
「หาก ถ้าคุณกำลังจะบอกว่าเพียง Diablo และฉันจะไปคุณรู้ !? เราจริงๆจะไปได้มัน !? 」
--Well ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องดีถ้าฉันเพียงแค่จ่ายเงินที่ได้รับจากคณะกรรมาธิการชุดนี้จะ Rem ค่าธรรมเนียมอินน์.
「ฮึ่ม ...... ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะไป แล้วก็อยู่ในเมือง. 」
「 ...... ว่าฉันจะ. '
Rem พึมพำเสียงเหมือนเธอถูกบูดบึ้ง.
Sylvie ปรบมือของเธอ.
「 Yosh! ดังนั้นเฌอร่าจังและ Diablo ซังจะไปใช่ไหม? แล้วที่ว่า! โปรดดูแลมัน! 」
ด้วย "ที่นี่" เธอส่งมอบคำขอเป็นลายลักษณ์อักษร.
เขาไม่สามารถอ่านตัวอักษร.
Diablo ส่งมันไปยัง Rem คนที่ถือมันออกไปเฌอร่า.
เธอครื้นเครงอ่านเนื้อหาเควสออกมาดัง ๆ .
「ลองดูลองมาดูกัน ...... การส่งมอบเครื่องดื่ม ...... ไปยังป้อมสะพาน ULG คือสิ่งที่มันพูดว่า. 」
「ฉันไม่สามารถจินตนาการว่านี่คือการแสวงหาที่มีความหมายใด ๆ กับมัน. 」
Sylvie ขมขื่นยิ้ม.
「คุณ สามารถมองเห็นช่องว่างในปัญหา Celes ซังอยากจะให้พวกคุณ solatium โดยวิธีการใด ๆ . '
บางทีเธออาจจะเป็นห่วงเกี่ยวกับสถานการณ์ที่ซ่อนอยู่ที่ Rem ดำเนินการ.
หรือบางทีนี่อาจจะเป็นศูนย์รวมของความรู้สึกของ "ความคิดของ Rem ที่ เป็นน้องสาวคนเล็ก "ที่ Celes กล่าวก่อน.
แม้ว่ามากกว่า onee ซังก็มากขึ้นเช่น Obaa จังอยากจะให้เธอกระเป๋าเงินบางส่วน.
และแล้วสาวขนได้รับเป็นเรื่องยาก.
Rem พูดคุยกับทำให้เกิดเสียงที่ไม่พอใจ เสียง.
「 ...... เธอไม่เชื่อจริงๆว่าผมจะยินยอมให้เช่นการแสวงหาที่เป็นโจ๋งครึ่มวิธีที่ง่ายเกินไปและยอมรับรางวัล? ฉันได้รับการเห็นว่าเป็นราคาถูก. '
แม้สำหรับ Diablo เขาก็เต็มใจที่เล็ก ๆ น้อย ๆ .
「ฉันไม่สามารถจินตนาการว่ามีค่าใด ๆ ในตัวผมไป.'
เฌอร่าตื่นตระหนก.
「เอ๊ะ ~ !? ไปด้วยกัน! ฉันไม่ต้องการที่จะอยู่คนเดียวคุณรู้ !? 」
「 แต่ฉันไม่คิดว่าจะมีมอนสเตอร์ที่เป็นอันตรายใด ๆ . 」
「ฉันไม่ต้องการที่จะอยู่คนเดียว! Let 's go ~ !! Le ~ T ของ ~ ไป ~ !! 」
คือเธอเด็ก ๆ ?
「คุณแก้ไขไม่ได้จริงๆ ...... ดีตราบใดที่ฉันได้รับการยอมรับว่าผมคิดว่าผมควรจะไป. 」
「เย้! ในกรณีที่ขอไปในขณะนี้! นี่คือการแสวงหาของเราครั้งแรก! 」
「แล้วสิ่งที่เมื่อวานนี้? 」
「ผมหมายถึงว่าเป็นกับดัก! ที่ไม่แสวงหา! นี่คือทำซ้ำ! 」
「 Fumu ดีผมคิดว่าเป็นวิธีหนึ่งในการคิดเกี่ยวกับมัน. 」
「 ...... Celes มากง่ายเกินไปที่จะ. '
Rem ถอนหายใจได้.
Sylvie จ้องที่สามของพวกเขาและยิ้มอย่างมีความสุข