The lexical approach is a method of

The lexical approach is a method of teaching foreign languages described by M. Lewis in the 1990s. The basic concept on which this approach rests is the idea that an important part of learning a language consists of being able to understand and produce lexical phrases as chunks. Students are thought to be able to perceive patterns of language (grammar) as well as have meaningful set uses of words at their disposal when they are taught in this way.

In the lexical approach, instruction focuses on fixed expressions that occur frequently in dialogues, which Lewis claims make up a larger part of discourse than unique phrases and sentences. Vocabulary is prized over grammar per se in this approach. The teaching of chunks and set phrases has become common in English as a foreign or second language, though this is not necessarily primarily due to the Lexical Approach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการคำศัพท์เป็นวิธีการของการเรียนการสอนภาษาต่างประเทศอธิบายโดยเอ็มลูอิสในปี 1990 แนวคิดพื้นฐานที่วิธีการนี้อยู่คือความคิดที่ว่าเป็นส่วนสำคัญของการเรียนรู้ภาษาประกอบด้วยความสามารถในการทำความเข้าใจและการผลิตวลีคำศัพท์เป็นชิ้น นักเรียนมีความคิดที่จะสามารถที่จะรับรู้รูปแบบของภาษา (ไวยากรณ์) รวมทั้งมีการใช้ชุดที่มีความหมายของคำในการกำจัดของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้รับการสอนในลักษณะนี้. ในวิธีศัพท์การเรียนการสอนมุ่งเน้นไปที่การแสดงออกคงที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในบทสนทนา ซึ่งการเรียกร้องของลูอิสทำขึ้นเป็นส่วนหนึ่งที่มีขนาดใหญ่กว่าของวาทกรรมวลีและประโยคที่ไม่ซ้ำกัน คำศัพท์เป็นผลตอบแทนมากกว่าไวยากรณ์ต่อในแนวทางนี้ การเรียนการสอนของชิ้นและวลีชุดได้กลายเป็นสามัญในภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศหรือที่สองแม้เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นหลักเนื่องจากวิธีคำศัพท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทางที่ 2 คือ วิธีการสอนภาษาต่างประเทศ อธิบายโดย ลูอิส ในช่วงต้น 1990 พื้นฐานซึ่งวิธีการนี้อยู่ คือ ความคิดที่เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการเรียนรู้ภาษา ประกอบด้วย ความสามารถในการเข้าใจคำศัพท์และวลีที่ผลิตเป็นชิ้น .นักเรียนคิดว่าจะสามารถรับรู้รูปแบบของภาษา ( ไวยากรณ์ ) รวมทั้งมีการใช้ถ้อยคำที่มีความหมายตั้งในการกำจัดของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้รับการสอนด้วยวิธีนี้

ในแนวทางการสอนเน้นการแก้ไขการแสดงออกที่เกิดขึ้นบ่อยในบทสนทนาซึ่งลูอิสเรียกร้องให้มีขนาดใหญ่ส่วนหนึ่งของวาทกรรมมากกว่าวลี ที่ไม่ซ้ำกันและประโยคคำศัพท์ที่เป็น prized มากกว่าไวยากรณ์ต่อ se ในแนวทางนี้ การสอนอย่างชัดเจนและตั้งวลีได้กลายเป็นสามัญในภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ หรือภาษาที่สอง แม้ว่านี้เป็นหลักเนื่องจากการใช้ศัพท์