Data and methodsThe Bangladesh Chil

Data and methods
The Bangladesh Children Record-2007 of the Demographic and Health Surveys
(DHS) was utilized for this study. In this survey “all children under five years of age
were weighed and measured to determine their nutritional status” (NIPORT 2009, p.
146). The DHS programme helps developing countries conduct national surveys on
population characteristics, and maternal and child health. The DHS are nationally
representative surveys with large sample sizes, supported by the United States Agencyfor International Development (USAID). The surveys are based on household inter-
views of women of childbearing age, and they record standardized anthropometric
measurements and some biochemical measurements (DHS 2011).
For children, there are three indicators of under-nutrition: Stunting-(low height-for-age),
Wasting-(low weight-for-height), Underweight–(low weight-for-age) (WFP 2005).
Nutritional status, especially in children, has been widely and successfully assessed by
anthropometric measures in both developing and developed countries (WHO 1995). The
Z-score system expresses anthropometric values as several standard deviations (SDs)
below or above the reference mean or median value (Meia et al. 2007). Z-scores were
calculated using the new child growth standards of World Health Organization (WHO)
(de Onis M et al. 2006). The computation of Z-scores involves comparison with an
international reference population as recommended by the World Health Organization
(Dibley et al. 1987a and Dibley et al. 1987b). To measure under-weight and wasting,
weight-for-age and weight-for-height Z-scores are used as indicators respectively
(Nyovani 1999). A wasted child is one who is underweight (with a weight less than 2
standard deviations from the median of the reference population) for his or her height.
To assess the regional differences of under-nutrition in Bangladesh only the Z-score
of wasting (Weight-for-Height) of six divisions is considered as dependent variable.
Wasting is a measure of acute or short-term exposure to a negative environment. Height-
and weight-based anthropometric measurement is an excellent tool to gauge general
nutritional status in a population (WHO 1995). It is sensitive to changes in calorie intake
or the effects of disease. Wasting can be calculated without knowing the age of a child.
Weight-for-height (WFH) is a measure of current body mass. It is the best index to use
to reflect wasting under-nutrition, when it is difficult to determine the exact ages of
the children being measured (Setboonsarng 2005). McMurray in 1996 argued that for
cross-sectional data, weight-for-height is the best indicator of current under-nutrition.
Whereas measures of stunting indicate long-term nutritional deficiencies whereas
wasting scores represent a more acute form of under-nutrition (Nyovani, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลและวิธีบังกลาเทศเด็กคอร์ด-2007 ของข้อมูลประชากรและการสำรวจสุขภาพ (DHS) ถูกนำมาใช้สำหรับการศึกษานี้ ในการสำรวจ "เด็กอายุต่ำกว่าห้าปี ชั่งน้ำหนัก และวัดเพื่อตรวจสอบสถานะของโภชนาการ" (NIPORT 2009, p 146) . DHS โปรแกรมช่วยกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาดำเนินการสำรวจชาติบน ลักษณะประชากร และมารดา และสุขภาพเด็ก DHS อยู่ทั่วประเทศ สำรวจตัวแทนกับตัวอย่างขนาดใหญ่ ได้รับการสนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกา Agencyfor นานาชาติพัฒนา (USAID) การสำรวจตามบ้านอินเตอร์-มุมมองของผู้หญิงในวัยเจริญพันธุ์ และบันทึกมาตรฐาน anthropometric การวัดและการวัดทางชีวเคมีบางอย่าง (DHS 2011) สำหรับเด็ก มีตัวชี้วัดสามขีดโภชนาการ: คนแคระ- (ต่ำสูงสำหรับอายุ), เสีย (ต่ำน้ำหนักสำหรับความสูง), ผล – (ต่ำน้ำหนักสำหรับอายุ) (WFP 2005) โภชนาการที่ดีที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็ก มีการแพร่หลาย และประสบความสำเร็จประเมินโดย มาตรการ anthropometric ทั้งในการพัฒนา และพัฒนาประเทศ (WHO 1995) การ ระบบคะแนน Z แสดงค่า anthropometric เป็นค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานหลาย (SDs) ด้านล่าง หรือข้าง บนอ้างอิงเฉลี่ยหรือมัธยฐานค่า (Meia et al. 2007) ได้คะแนน Z คำนวณโดยใช้มาตรฐานการเจริญเติบโตเด็กใหม่ขององค์กรสุขภาพโลก (WHO) (de ผู้ใช้ M et al. 2006) เกี่ยวข้องกับการคำนวณของคะแนน Z เปรียบเทียบกับการ ประชากรประเทศอ้างอิงที่แนะนำ โดยองค์การอนามัยโลก (Dibley et al. 1987a และ Dibley et al. 1987b) การวัดน้ำหนักน้อยและการสูญเสีย ใช้เป็นตัวชี้วัดน้ำหนักสำหรับอายุ และน้ำหนักสำหรับความสูง Z คะแนนตามลำดับ (Nyovani 1999) เด็กเสียเป็นคนที่มีผล (มีน้ำหนักน้อยกว่า 2 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานจากค่ามัธยฐานของประชากรอ้างอิง) สำหรับความสูงของเขา หรือเธอการประเมินความแตกต่างในภูมิภาคใต้โภชนาการในบังคลาเทศเท่า Z-คะแนน ของเสีย (น้ำหนักสำหรับความสูง) ของหกส่วนถือเป็นตัวแปร เสียเป็นตัวชี้วัดของการสัมผัสเฉียบพลัน หรือระยะสั้นกับสภาพแวดล้อมเชิงลบ ความสูง-และการชั่งน้ำหนักการวัด anthropometric เป็นเครื่องมือที่ดีในการวัดทั่วไป โภชนาการในประชากร (WHO 1995) มีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงในปริมาณแคลอรี่ หรือผลของโรค เสียสามารถคำนวณได้โดยที่ไม่รู้ว่าอายุของเด็ก น้ำหนักสำหรับความสูง (WFH) คือ การวัดกระแสมวลของร่างกาย เป็นดัชนีที่ดีที่สุดเพื่อใช้ เพื่อสะท้อนถึงโภชนาการน้อยเสีย เมื่อมันเป็นการยากที่จะกำหนดอายุที่แน่นอน เด็กวัด (Setboonsarng 2005) แมคเมอร์รีย์ 1996 โต้เถียงที่ ข้อมูลโรงพยาบาล น้ำหนักสำหรับความสูงเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีที่สุดของโภชนาการใต้ปัจจุบัน ในขณะที่มาตรการของคนแคระบ่งชี้ข้อบกพร่องทางโภชนาการระยะยาวในขณะที่ เสียคะแนนแสดงแบบเฉียบพลันมากกว่าของโภชนาการน้อย (Nyovani, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลและวิธีการ
บังคลาเทศเด็กบันทึก-2007 ของประชากรและการอนามัยสำรวจ
(DHS) ถูกนำมาใช้เพื่อการศึกษาครั้งนี้ ในการสำรวจครั้งนี้ "เด็กอายุต่ำกว่าห้าปีบริบูรณ์
ได้รับการชั่งน้ำหนักและวัดเพื่อตรวจสอบสถานะโภชนาการของพวกเขา" (NIPORT 2009, น.
146) โปรแกรม DHS จะช่วยให้ประเทศกำลังพัฒนาดำเนินการสำรวจระดับชาติเกี่ยวกับ
ลักษณะประชากรและอนามัยแม่และเด็ก DHS มีประเทศชาติ
สำรวจตัวแทนที่มีขนาดตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ได้รับการสนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกา Agencyfor พัฒนาระหว่างประเทศ (USAID) การสำรวจอยู่บนพื้นฐานของครัวเรือนระหว่าง
มุมมองของผู้หญิงในวัยเจริญพันธุ์และพวกเขาบันทึกสัดส่วนของร่างกายที่ได้มาตรฐาน
การวัดและบางวัดทางชีวเคมี (DHS 2011).
สำหรับเด็กที่มีสามตัวชี้วัดของภายใต้โภชนาการ: Stunting- (ต่ำความสูงเผื่อ อายุ)
Wasting- (น้ำหนักสำหรับความสูงต่ำ), Underweight- (น้ำหนักสำหรับอายุต่ำ) (WFP 2005).
ภาวะโภชนาการโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็กที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางและประสบความสำเร็จในการประเมินโดย
มาตรการสัดส่วนของร่างกายทั้งในการพัฒนาและการพัฒนา ประเทศ (WHO 1995)
System z คะแนนเป็นการแสดงออกถึงค่าสัดส่วนของร่างกายหลายส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SDS)
ด้านล่างหรือด้านบนหมายถึงการอ้างอิงหรือค่ามัธยฐาน (Meia et al. 2007) Z-คะแนนถูก
คำนวณโดยใช้มาตรฐานการเจริญเติบโตของเด็กใหม่ขององค์การอนามัยโลก (WHO)
(de Onis M et al. 2006) การคำนวณของ Z-คะแนนเกี่ยวข้องกับการเปรียบเทียบกับ
ประชากรอ้างอิงต่างประเทศตามคำแนะนำขององค์การอนามัยโลก
(Dibley et al. 1987A และ Dibley et al. 1987b) ในการวัดภายใต้น้ำหนักและการสูญเสีย
น้ำหนักสำหรับอายุและน้ำหนักสำหรับความสูง Z-คะแนนจะถูกนำมาใช้เป็นตัวชี้วัดตามลำดับ
(Nyovani 1999) เด็กที่สูญเสียไปคือคนที่มีน้ำหนัก (มีน้ำหนักน้อยกว่า 2
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานจากค่ามัธยฐานของประชากรอ้างอิง) สำหรับความสูงของเขาหรือเธอ.
เพื่อประเมินความแตกต่างในระดับภูมิภาคของภายใต้โภชนาการในบังคลาเทศเท่านั้น Z-คะแนน
ของเสีย ( น้ำหนักสำหรับความสูง) ของหกแผนกถือเป็นตัวแปรตาม.
ผอมแห้งเป็นตัวชี้วัดของการเปิดรับเฉียบพลันหรือระยะสั้นไปยังสภาพแวดล้อมเชิงลบ ความสูง
และน้ำหนักตามวัดสัดส่วนของร่างกายเป็นเครื่องมือที่ดีที่จะวัดทั่วไป
ภาวะโภชนาการในประชากร (WHO 1995) มันมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคแคลอรี่
หรือผลของการเกิดโรค การสูญเสียสามารถคำนวณได้โดยไม่ทราบอายุของเด็ก.
น้ำหนักสำหรับความสูง (WFH) คือการวัดมวลกายในปัจจุบัน มันเป็นดัชนีที่ดีที่สุดที่จะใช้
ในการสะท้อนให้เห็นถึงการสูญเสียภายใต้โภชนาการเมื่อมันเป็นเรื่องยากที่จะตรวจสอบทุกเพศทุกวัยที่แน่นอนของ
เด็กที่ถูกวัด (Setboonsarng 2005) McMurray ในปี 1996 เป็นที่ถกเถียงกันว่าสำหรับ
ตัดข้อมูลน้ำหนักสำหรับความสูงเป็นตัวบ่งชี้ที่ดีที่สุดในปัจจุบันอยู่ภายใต้การโภชนาการ.
ในขณะที่มาตรการของแคระแกร็นบ่งชี้ถึงการขาดสารอาหารในระยะยาวในขณะที่
คะแนนเสียแทนรูปแบบมากขึ้นเฉียบพลันใต้โภชนาการ (Nyovani , 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลและวิธีการการ record-2007 เด็กบังคลาเทศของการสำรวจประชากรและสุขภาพ( DHS ) ใช้สำหรับการศึกษานี้ ในการสำรวจนี้ " เด็กต่ำกว่า 5 ปีของอายุได้ชั่งน้ำหนักและวัดเพื่อตรวจสอบภาวะโภชนาการของพวกเขา " ( niport 2009 , หน้า146 ) DHS โปรแกรมช่วยการพัฒนาประเทศดําเนินการสํารวจแห่งชาติในลักษณะประชากรและอนามัยแม่และเด็ก . DHS มีโอเปอเรเตอร์ตัวแทนการสำรวจด้วยตัวอย่างขนาดใหญ่ได้รับการสนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกา agencyfor การพัฒนาระหว่างประเทศ ( USAID ) การสำรวจจากครัวเรือนระหว่างมุมมองของผู้หญิงของบายศรี และพวกเขาบันทึกสัดส่วนมาตรฐานการวัดและการวัดทางชีวเคมี ( DHS 2554 )สำหรับเด็ก มี 3 ตัวบ่งชี้ภายใต้ภาวะโภชนาการ : stunting - ( สูงต่ำสำหรับอายุ )การสูญเสียน้ำหนัก ( ต่ำ - สูง ) ต่ำ ( น้ำหนักเบา ) อายุ ( ผู้อำนวยการ ) 2005 )ภาวะโภชนาการ โดยเฉพาะเด็กที่ได้รับอย่างกว้างขวางและการประเมินเรียบร้อยแล้วโดยวัดสัดส่วนในประเทศทั้งการพัฒนาและพัฒนา ( 1995 ) ที่ระบบคะแนนแสดงเป็นค่าสัดส่วนส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานหลาย ( SDS )ข้างล่างหรือข้างบนอ้างอิงหมายถึงหรือค่ามัธยฐาน ( meia et al . 2007 ) z-scores คือคำนวณโดยใช้อัตราใหม่เด็กมาตรฐานขององค์การอนามัยโลก ( WHO )( เดโอนิส m et al . 2006 ) การคำนวณของ z-scores เกี่ยวข้องกับการเปรียบเทียบกับประชากรอ้างอิงระหว่างประเทศตามที่แนะนำโดยองค์การอนามัยโลก( ดีบลีย์ et al . และ 1987a ดีบลีย์ et al . 1987b ) วัดใต้ และการสูญเสียน้ำหนัก ,น้ำหนักสำหรับอายุน้ำหนักและส่วนสูง z-scores ใช้เป็นตัวชี้วัด ตามลำดับ( nyovani 1999 ) เสียลูกคือคนที่ต่ำ ( ที่มีน้ำหนักน้อยกว่า 2ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน จากค่าเฉลี่ยของประชากรอ้างอิง ) สำหรับความสูงของเขาหรือเธอเพื่อศึกษาความแตกต่างของระดับภูมิภาคภายใต้ภาวะโภชนาการในบังคลาเทศเพียงคะแนนการสูญเสียน้ำหนัก ( สำหรับความสูง ) ของ 6 หน่วยงานถือเป็นตัวแปรตามการสูญเสีย คือ วัดแหลม หรือการสัมผัสระยะสั้นเพื่อสิ่งแวดล้อมที่เป็นลบ ความสูง -สัดส่วนและน้ำหนักที่ใช้วัดเป็นเครื่องมือที่ดีที่จะวัดทั่วไปภาวะโภชนาการของประชากร ( 1995 ) มันมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคแคลอรีหรือผลของโรค ทำให้สามารถคำนวณได้โดยไม่ต้องรู้อายุของเด็กน้ำหนัก ส่วนสูง ( wfh ) คือ การวัดมวลร่างกายในปัจจุบัน มันเป็นดีที่สุดที่จะใช้ดัชนีเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงการสูญเสียภายใต้ภาวะโภชนาการเมื่อมันเป็นเรื่องยากที่จะกำหนดอายุแน่นอนเด็กที่ถูกวัด ( ว. 2005 ) McMurray ในปี 1996 เสนอว่าสำหรับข้อมูลภาคตัดขวาง , น้ำหนักสูง คือตัวบ่งชี้ที่ดีที่สุดในปัจจุบันภายใต้ภาวะโภชนาการ .ส่วนมาตรการระยะยาว ส่วนภาษีทางอ้อม stunting ระบุเสียคะแนนแสดงรูปแบบของแหลมมากขึ้นภายใต้ภาวะโภชนาการ ( nyovani , 1999 )