Three hours later Donovan returned.

Three hours later Donovan returned. 'Nothing goes wrong when you watch them,' he said tiredly.
Powell pushed his chair back and put his feet on the desk.
'Listen, Mike. I've got an idea,' he began. 'Dave never goes wrong when a human is near him. When he is wrong, the arrival of the human solves the problem.'
'I told you that I feel uneasy about that.'
'Be quiet. How is a robot different when human are absent? The answer is obvious. The robot needs to use more personal initiative.'
Donovan sat up straight. 'There isn't just one part of the body which controls personal initiative.
look,I'm a specialist in robot circuits,as you know,and I can tell you all the circuits are involved. We need to find out what particular condition sends him wrong, and then start looking at the circuits.'
Powell said cautiously, 'Suppose we interview a subsidiary?' Neither Powell nor Donovan had spoken to a subsidiary robot, because they were controlled almost wholl by Dave. They were almost as close to Dave as his fingers. In fact, Powell and Donovan often called them Dave's fingers'.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามชั่วโมงส่งกลับภายหลังโดโนแวน 'ไม่มีอะไรผิดปกติเมื่อรับชม เขากล่าว tiredlyพาวเวลล์ผลักเก้าอี้ของเขากลับ และวางเท้าของเขาบนโต๊ะ' ฟัง ไมค์ ผมมีความคิด เขาเริ่ม ' เดฟไม่เคยผิดปกติเมื่อมนุษย์อยู่ใกล้เขา เมื่อเขาไม่ถูกต้อง การมาถึงของมนุษย์แก้ปัญหา.''ผมบอกคุณว่า ผมรู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับว่า' ' เงียบ วิธีเป็นหุ่นยนต์ต่าง ๆ เมื่อมนุษย์ขาด คำตอบคือเห็นได้ชัด หุ่นยนต์ต้องใช้ความคิดริเริ่มส่วนตัว 'โดโนแวนที่นั่งขึ้นตรง ' ไม่เพียงส่วนหนึ่งของร่างกายซึ่งควบคุมความคิดริเริ่มส่วนบุคคล ดู ฉันผู้เชี่ยวชาญในวงจรหุ่นยนต์ คุณรู้ และฉันบอกคุณทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับวงจร เราต้องหาสิ่งที่สภาพเฉพาะส่งเขาไม่ถูกต้อง และเริ่มต้นวงจร.'พาวเวลกล่าวด้วยความระมัดระวัง 'สมมติว่าเราสัมภาษณ์การย่อย' พาวเวลไม่โดโนแวนได้พูดกับหุ่นยนต์ย่อย เนื่องจากพวกเขาถูกควบคุมเกือบเกิดเพลิง โดยเดฟ พวกเขาก็เกือบใกล้เคียงกับ Dave เป็นนิ้วมือของเขา ในความเป็นจริง พาวเวลล์และโดโนแวนมักจะเรียกว่าพวกเขาของ Dave นิ้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สามชั่วโมงต่อมาโดโนแวนกลับ 'ไม่มีอะไรผิดพลาดเมื่อคุณดูพวกเขา "เขากล่าวอย่างเหน็ดเหนื่อย.
พาวเวลผลักเก้าอี้ของเขากลับมาและวางเท้าของเขาบนโต๊ะ.
' ฟังไมค์ ผมเคยมีความคิด 'เขาเริ่ม 'เดฟไม่เคยไปผิดเมื่อมนุษย์อยู่ใกล้เขา เมื่อเขาผิดมาถึงของมนุษย์แก้ปัญหา. '
' ฉันบอกคุณว่าฉันรู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับว่า. '
' เป็นที่เงียบสงบ วิธีการคือหุ่นยนต์ที่แตกต่างกันเมื่อมนุษย์จะไม่อยู่? คำตอบคือชัดเจน หุ่นยนต์ที่จำเป็นต้องใช้ความคิดริเริ่มส่วนบุคคลมากขึ้น. '
โดโนแวนนั่งตัวตรง 'ไม่มีเป็นเพียงส่วนหนึ่งของร่างกายที่ควบคุมความคิดริเริ่มส่วนบุคคล.
มองฉันผู้เชี่ยวชาญในวงจรหุ่นยนต์ที่คุณรู้และผมสามารถบอกคุณได้วงจรทั้งหมดที่มีส่วนเกี่ยวข้อง เราจำเป็นที่จะหาสิ่งภาวะใดภาวะหนึ่งส่งเขาผิดแล้วเริ่มมองหาที่วงจร.
พาวเวลกล่าวระมัดระวัง 'สมมติว่าเราสัมภาษณ์ บริษัท ย่อย? ทั้งพาวเวลมิได้โดโนแวนได้พูดกับหุ่นยนต์ บริษัท ย่อยเพราะพวกเขาถูกควบคุมเกือบ wholl โดยเดฟ พวกเขาเกือบจะใกล้เคียงกับเดฟเป็นนิ้วมือของเขา ในความเป็นจริงพาวเวลและโดโนแวนมักจะเรียกว่าพวกเขาใช้นิ้วมือของเดฟ '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามชั่วโมงต่อมา โดโนแวนกลับมา . . . ไม่มีอะไรผิดพลาดเมื่อคุณดูพวกเขา , " เขากล่าวว่ากระรอก .พาวเวลล์ผลักเก้าอี้ของเขา กลับวางเท้าของเขาบนโต๊ะ" ฟังนะ ไมค์ ฉันมีความคิด , " " เขาเริ่ม เดฟไม่เคยผิดพลาด เมื่อมนุษย์ที่อยู่ใกล้เขา เมื่อเขาเป็นฝ่ายผิด การมาถึงของมนุษย์ แก้ปัญหา . . ." ผมบอกคุณว่าผมรู้สึกไม่สบายใจว่า" เงียบ ว่าเป็นหุ่นยนต์ที่แตกต่างกันเมื่อมนุษย์ไม่อยู่ ? คำตอบที่ชัดเจน หุ่นยนต์ต้องใช้ความคิดริเริ่มส่วนบุคคลมากขึ้น .โดโนแวน นั่งตัวตรง . ไม่ใช่แค่ส่วนหนึ่งของร่างกายที่ควบคุมการริเริ่มส่วนบุคคลฟังนะ ผมเป็นผู้เชี่ยวชาญในวงจรหุ่นยนต์ อย่างที่คุณรู้ และผมสามารถบอกคุณวงจรทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง เราต้องการหาสิ่งที่เงื่อนไขเฉพาะส่งเขาผิด แล้วเริ่มมองหาที่วงจร .พาวล์ บอกค่อย " ว่าเราสัมภาษณ์ย่อย ? หรือ โพเวลล์ หรือ โดโนแวนได้คุยกับบริษัทหุ่นยนต์ เพราะพวกเขาถูกควบคุมเกือบ wholl โดยเดฟ พวกเขาเกือบจะใกล้เคียงกับเดฟที่นิ้วของเขา ในความเป็นจริง เพาเวลล์และโดโนแวนมักจะเรียกว่าพวกเขานิ้วมือของ Dave