That spring, the sun shone every da

That spring, the sun shone every day. I was lonely at first in
the East. But I felt that this was the real beginning of my
life. I walked in the fresh air. I bought books. I worked hard. I
was trying to make myself a successful businessman.
One evening, the phone rang. It was my cousin, Daisy.
‘Hallo, Nick,’ she said in her soft voice. ‘Do you know we
are neighbours? Tom and I are living across the bay6, in East
Egg. I think we’ve settled down at last. Do come to dinner,
Nick. I’d love to see you.’
Of course, I agreed. I wanted to see my cousin Daisy again.
She had married Tom Buchanan, a man I had known at Yale
University. Tom had been a famous football player at college.
His family was very rich and Tom had spent money carelessly.
Now he and Daisy had left Chicago, where I had last seen them.
After the War, they had travelled around America and Europe.
I did not believe they had really settled down. They were too
rich and too restless7.
So, a few days later, I drove over to East Egg. The
Buchanan’s house was a big one, overlooking the bay. The
lawns and gardens started at the house and went down to the
sea. It was late afternoon and the weather was warm and windy.
All the windows at the front of the house were wide open.
Tom Buchanan stood on the porch8, his legs wide apart.
He was a fair-haired man of about thirty. He wore smart riding
clothes9 and his body looked strong and cruel.
We talked for a few minutes on the sunny porch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฤดูใบไม้ผลิที่ ดวงอาทิตย์ส่องทุกวัน ผมเหงาที่แรกตะวันออก แต่ผมรู้สึกว่า นี่คือจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของฉัน ชีวิต บรรยากาศเงียบอากาศบริสุทธิ์ ผมซื้อหนังสือ ผมทำงานหนัก ผม พยายามทำให้ตัวเองเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จเย็นวันหนึ่ง โทรศัพท์รัง องสาว เดซี่ได้'ฮัลโล Nick เธอกล่าวว่า เสียงของเธอ ' คุณรู้เรา มีเพื่อนบ้านบ้าง ทอมและอาศัยอยู่ใน bay6 ในตะวันออก ไข่ ผมคิดว่า เราได้ตัดสินลงในที่สุด มาถึงอาหารเย็น นิค ฉันชอบที่จะเห็นคุณ 'แน่นอน ฉันยอมรับ อยากดูองสาวเดซี่อีกครั้งเธอได้แต่งงานทอม buchanan ทำยอด คนรู้ที่เยลมหาวิทยาลัย ทอมได้ฟุตบอลชื่อดังที่วิทยาลัย ครอบครัวของเขาร่ำรวยมาก และทอมมีใช้เงินลวก ๆตอนนี้ เขาและเดซี่มีเหลือชิคาโก ที่ฉันได้เห็นล่าสุดหลังจากสงคราม พวกเขาได้เดินทางไปทั่วอเมริกาและยุโรป ผมไม่เชื่อพวกเขาได้ตั้งรกรากลงจริง ๆ พวกเขาก็เกินไป รวย และเกินไป restless7ดังนั้น กี่วันต่อมา ผมขับรถผ่านไปตะวันออกไข่ การ บ้านของ buchanan ทำยอดเป็นหนึ่งใหญ่ มองเห็นอ่าว การ สนามหญ้าและสวนเริ่มต้นที่บ้าน และลงไป ทะเล มันเป็นช่วงบ่าย และมีสภาพอากาศอบอุ่น และลมแรงหน้าต่างทั้งหมดที่ด้านหน้าของบ้านเปิดกว้างBuchanan ทำยอดทอมยืนอยู่บน porch8 ขาแยกกว้าง เขาเป็นนักแดงประมาณสามสิบ เขาสวมขี่สมาร์ทclothes9 และร่างกายของเขาดูแข็งแกร่ง และโหดร้ายเราได้พูดคุยกี่นาทีบนระเบียงแดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฤดูใบไม้ผลิที่ดวงอาทิตย์ส่องแสงทุกวัน ฉันก็เหงาเป็นครั้งแรกใน
ภาคตะวันออก แต่ผมรู้สึกว่านี่คือจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของฉัน
ชีวิต ฉันเดินในอากาศที่บริสุทธิ์ ผมซื้อหนังสือ ผมทำงานอย่างหนัก ผม
ก็พยายามที่จะทำให้ตัวเองเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ.
เย็นวันหนึ่งโทรศัพท์ดัง มันเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน, เดซี่.
'สวัสดีนิค' เธอกล่าวในเสียงนุ่มของเธอ 'คุณรู้ว่าเรา
เป็นเพื่อนบ้าน? ทอมและฉันกำลังมีชีวิตอยู่ทั่ว bay6 ในอีสต์
ไข่ ผมคิดว่าเราได้ตัดสินลงในที่สุด อย่ามาไปทานอาหารค่ำ
นิค ฉันชอบที่จะเห็นคุณ. '
แน่นอนผมเห็นด้วย ผมอยากเห็นลูกพี่ลูกน้องของฉันเดซี่อีกครั้ง.
เธอได้แต่งงานกับทอมบูคานันคนที่ฉันเคยรู้จักกันในเยล
มหาวิทยาลัย ทอมเคยเป็นนักฟุตบอลที่มีชื่อเสียงที่วิทยาลัย.
ครอบครัวของเขาที่อุดมสมบูรณ์มากและทอมมีการใช้จ่ายเงินลวก.
ตอนนี้เขาและเดซี่ได้ออกจากชิคาโกที่ผมเคยเห็นครั้งสุดท้ายพวกเขา.
หลังจากสงครามโลกครั้งที่พวกเขาได้เดินทางไปทั่วอเมริกาและยุโรป.
ฉัน ไม่เชื่อว่าพวกเขาได้ตัดสินลงจริงๆ พวกเขามากเกินไป
ที่อุดมสมบูรณ์และ restless7 เกินไป.
ดังนั้นไม่กี่วันต่อมาผมขับรถไปยังตะวันออกไข่
บ้านบูคานันเป็นหนึ่งขนาดใหญ่สามารถมองเห็นอ่าว
สนามหญ้าและสวนหย่อมเริ่มต้นที่บ้านและเดินลงไปที่
ทะเล มันเป็นช่วงบ่ายและสภาพอากาศอบอุ่นและมีลมแรง.
หน้าต่างทั้งหมดที่ด้านหน้าของบ้านที่ถูกเปิดกว้าง.
ทอมบูคานันยืนอยู่บน porch8 ที่ขาของเขาทั่วกัน.
เขาเป็นคนยุติธรรมผมประมาณสามสิบ เขาสวมขี่สมาร์ท
clothes9 และร่างกายของเขามองที่แข็งแกร่งและโหดร้าย.
เราคุยกันไม่กี่นาทีบนระเบียงแดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฤดูใบไม้ผลิ แสงแดดส่องทุกวัน ฉันโดดเดี่ยวในตอนแรกในทางทิศตะวันออก แต่ผมรู้สึกว่า นี้คือจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของฉันชีวิต ผมเดินในอากาศสด ผมซื้อหนังสือ ผมจะทำงานให้หนัก ฉันพยายามที่จะทำให้ตัวเองเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสําเร็จเย็นวันหนึ่ง โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นลูกพี่ลูกน้อง เดซี่" สวัสดี , นิค , " เธอกล่าวเสียงนุ่มของเธอ " คุณรู้จักเรามีเพื่อนบ้าน ? ทอมและฉันอาศัยอยู่ใน bay6 ในตะวันออกไข่ ฉันคิดว่าเราได้ตัดสินลงในที่สุด มาเย็นนิค ฉันชอบที่จะเห็นคุณแน่นอนครับ ผมเห็นด้วย ฉันต้องการที่จะเห็นญาติของฉันเดซี่อีกครั้งเธอได้แต่งงานกับทอมบูแคแนน คนที่ผมรู้จักที่เยลมหาวิทยาลัย ทอมได้รับชื่อเสียงการเล่นฟุตบอลที่วิทยาลัยครอบครัวของเขาร่ำรวยและทอม ได้ใช้เงินอย่างประมาทตอนนี้เขาและเดซี่ไปชิคาโกที่ฉันได้เห็นพวกเขาหลังจากสงคราม เขาได้เดินทางทั่วอเมริกาและยุโรปผมไม่เชื่อว่าพวกเขาได้ตั้งถิ่นฐาน พวกเขาเกินไปรวยด้วย restless7 .แล้วหลังจากนั้นไม่กี่วัน ผมขับรถไปทางทิศตะวันออกไข่ ที่Buchanan ของบ้านหลังใหญ่ สามารถมองเห็นอ่าว ที่สนามหญ้าและสวนเริ่มต้นที่บ้านและไปทะเล มันก็เป็นเวลาบ่ายและอากาศที่อบอุ่น และลมแรงหน้าต่างทุกบานที่ด้านหน้าของบ้านถูกเปิดออกทอมบูแคแนนยืนอยู่บน porch8 ขาของเขากว้างออกจากกันเขาเป็นคนยุติธรรม ผมประมาณ 30 เขาใส่ขี่สมาร์ทclothes9 และร่างกายของเขาดูแข็งแกร่ง และโหดร้ายเราคุยกันไม่กี่นาทีบนระเบียงแดด