2.6. Mineral dialyzabilityA modific

2.6. Mineral dialyzability
A modification of the widespread in vitro Miller, Schricker,
Rasmussen, and Van Campen (1981) method, according to Drago,
Binaghi, and Valencia (2005) was followed. The samples were
ground previously and then prepared to 10 g solid/100 g dispersion
using deionizedwater. Aliquots (25 g) of homogenized sampleswere
adjusted to pH 2.0 with 4 mol/L HCl and after addition of 0.8 mL
pepsin digestionmixture (160 g/L pepsin (Sigma P-7000) solution in
0.1mol/LHCl),were incubated at 37
C for 2 h in a shakingwater bath.
At the end of pepsin digestion, dialysis bags containing 20 mL
0.15 mol/L PIPES (piperazine-N,N0-bis [2-ethane-sulfonic acid] disodium
salt) buffer (Sigma P-3768) were placed in each flask and were
incubated for 50min in a shakingwater bath at 37
C. Pancreatin-bile
mixture (6.25 mL of 25 g/L bile (Sigma B-8631), 4 g/L pancreatin
(Sigma P-1750) solution in 0.1mol/LNaHCO3)was then added to each
flask and the incubation continued for another 2 h. Then, bag contents
were weighed and analyzed for its mineral content by flame atomic
absorption spectroscopy. Mineral dialyzability was calculated from
theamount of each dialyzedmineral expressed as a percentage of the
total amount present in each sample.
Dialyzable Mineral ðDM%Þ ¼ ½D=ðW  AÞ  100
Where: D is the total amount of dialyzed mineral (mg); W is the
weight of sample (g) and A is the concentration of each mineral in
the sample (mg/g).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.6. แร่ dialyzabilityการปรับเปลี่ยนอย่างแพร่หลายในเครื่องมิลเลอร์ SchrickerRasmussen และ Van Campen (1981) วิธีการ ตาม DragoBinaghi และ Valencia (2005) ได้ตาม ตัวอย่างดีดินก่อนหน้านี้ และจากนั้น เตรียมการกระจายตัวของของ แข็ง/100 g 10 กรัมใช้ deionizedwater Aliquots (25 กรัม) ของ sampleswere homogenized เป็นกลุ่มปรับ pH 2.0 โมล 4 L HCl และหลัง จากเพิ่ม 0.8 mLdigestionmixture เพพซิน (160 g/L เพพซิน (ซิก P-7000) แก้ปัญหาใน0.1mol / LHCl), มี incubated ที่ 37 C สำหรับ h 2 ในน้ำ shakingwaterในตอนท้ายของการย่อยอาหารเพพซิน หน่วยถุงมี 20 mL0.15 โมล/L ท่อ (piperazine-N, N0-bis [กรด 2-ethane-sulfonic] หัวเกลือ) (ซิก P-3768) ไว้ในแต่ละหนาว และได้incubated สำหรับ 50 นาทีในน้ำ shakingwater ที่ 37 C. Pancreatin-น้ำดีส่วนผสม (6.25 mL ของน้ำดี 25 g/L (ซิกบี-8631), pancreatin 4 g/Lโซลูชั่น (ซิก P-1750) ใน 0.1mol / LNaHCO3) ถูกเพิ่มไปยังแต่ละหนาวและการบ่มต่อในอีก 2 h ถุงเนื้อหาแล้วชั่งน้ำหนัก และวิเคราะห์เนื้อหาของแร่ โดยเฟลมอะตอมกการดูดซึม แร่ dialyzability คำนวณtheamount ของแต่ละ dialyzedmineral ที่แสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของการยอดเงินรวมในแต่ละตัวอย่างÐDM แร่ dialyzable %Þ¼ ½D = ðW AÞ 100: D ยอดรวมของแร่ dialyzed (มิลลิกรัม); W คือการน้ำหนักของตัวอย่าง (g) และ A คือ ความเข้มข้นของแร่ในแต่ละตัวอย่าง (mg/g)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.6 dialyzability
แร่การปรับเปลี่ยนของแพร่หลายในหลอดทดลองมิลเลอร์Schricker,
รัสมุสและแวน Campen (1981) วิธีการตามที่แทมป้า,
Binaghi และบาเลนเซีย (2005) ตามมา กลุ่มตัวอย่างถูกพื้นก่อนหน้านี้และเตรียมความพร้อมแล้ว 10 กรัมแข็ง / 100 กรัมการกระจายการใช้deionizedwater aliquots (25 กรัม) sampleswere ปั่นปรับค่าพีเอช2.0 4 โมล / ลิตร HCl และหลังจากที่นอกเหนือจาก 0.8 มิลลิลิตรน้ำย่อยdigestionmixture (160 กรัม / ลิตรน้ำย่อย (ซิกม่า P-7000) วิธีการแก้ปัญหาใน0.1mol / LHCl) บ่มที่ 37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 2 ชั่วโมงในอ่าง shakingwater. ในตอนท้ายของการย่อยอาหารน้ำย่อยถุงฟอกไตที่มี 20 มล0.15 โมล / ลิตรท่อ (piperazine-N, N0 ทวิ [กรด 2 อีเทน-sulfonic] disodium เกลือ) บัฟเฟอร์ (ซิกม่า P -3768) ถูกวางไว้ในแต่ละขวดและได้รับการบ่ม50min ในห้องอาบน้ำ shakingwater ที่ 37 องศาเซลเซียส Pancreatin-น้ำดีผสม (6.25 มิลลิลิตร 25 กรัม / ลิตรน้ำดี (ซิกม่า B-8631), 4 กรัม / ลิตร Pancreatin (ซิกม่า P-1750) วิธีการแก้ปัญหาใน 0.1mol / LNaHCO3) จากนั้นก็เพิ่มให้กับแต่ละขวดและบ่มอย่างต่อเนื่องอีก2 ชั่วโมง จากนั้นเนื้อหาถุงชั่งและวิเคราะห์แร่ธาตุของอะตอมโดยเปลวไฟสเปกโทรสโกการดูดซึม dialyzability แร่ที่คำนวณได้จากtheamount ของแต่ละ dialyzedmineral แสดงเป็นร้อยละของการเป็นจำนวนที่มีอยู่ในแต่ละตัวอย่าง. Dialyzable แร่ DDM% Þ¼½D = DW? Ath? ? 100 สถานที่: D เป็นจำนวนของแร่ dialyzed (มก.); W เป็นน้ำหนักของกลุ่มตัวอย่าง(ช) และจะมีความเข้มข้นของแร่ธาตุในแต่ละตัวอย่าง(mg / g)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.6 แร่ dialyzability
การแก้ไขอย่างกว้างขวางในหลอดทดลอง มิลเลอร์ schricker
, ราสมุสเซ่น และ แวน แคมเปิ้น ( 1981 ) วิธีตามแพง ,
binaghi และวาเลนเซีย ( 2005 ) ได้ตาม จำนวน
ก่อนหน้านี้แล้วเตรียมดิน 10 กรัมของแข็ง / 100 กรัม ใช้กระจาย
deionizedwater . เฉยๆ ( 25 กรัม ) ของโฮโมจำนวน
ค่า pH 20 กับ 4 mol / l เพิ่ม 0.8 ml HCl และหลัง
digestionmixture เปปซิน ( 160 กรัม / ลิตรเพพซิน ( Sigma p-7000 ) สารละลายใน
0.1mol / lhcl ) ถูกบ่มที่ 37
C 2 H ใน shakingwater นํ้า .
ที่ส่วนท้ายของการย่อยอาหารเอนไซม์เปปซิน ฟอกเลือด ถุงบรรจุ 20 ml
0.15 โมล ลิตร ท่อ ( piperazine-n ทวิ [ NO ] , 2-ethane-sulfonic กรดเกลือโซเดียม
) บัฟเฟอร์ ( Sigma p-3768 ) ถูกวางไว้ในแต่ละขวดและ
สำหรับ 50min บ่มใน shakingwater นํ้าที่อุณหภูมิ 37
C Pancreatin น้ำดี
ผสม ( 6.25 ml 25 กรัม / ลิตรน้ำดี ( Sigma b-8631 ) , 4 G / L Pancreatin
( Sigma p-1750 ) สารละลายใน 0.1mol / lnahco3 ) จากนั้นเพิ่มแต่ละ
ขวดและบ่มต่ออีก 2 ชั่วโมง แล้ว เนื้อหาของถุง
กำลังชั่งน้ำหนักและวิเคราะห์เนื้อหาแร่ของเฟลมอะตอม
การดูดซึมสเปกโทรสโกปีแร่ dialyzability คำนวณจากปริมาณของแต่ละ dialyzedmineral
แสดงเป็นเปอร์เซ็นต์ของจำนวนเงินทั้งหมดที่อยู่ในแต่ละตัวอย่าง
.
dialyzable แร่ð DM % Þ¼½ D = w ð  เป็นÞ   100
ที่ไหน : D เป็นยอดรวมของผ่านแร่ ( มก. ) ; W
น้ำหนักคือ ตัวอย่าง ( กรัม ) และมีความเข้มข้นของแร่แต่ละชนิดใน
ตัวอย่าง ( mg / g )