Let’s think about the following con

Let’s think about the following conversation. The conversation is fictional but plausible.

Teacher: Why were you absent yesterday, Jeffery?

Jeffery: Cause I had to take my little sister to the hospital, cause she had a fever and was crying. My parents were not at home, so I call my aunt, then I wait for her to come and get my sister. We took her to the hospital.

Jeffery’s oral English competence is excellent. Meaning is clearly delivered to the teacher regarding why he was absent with minimal hindrance to communication. However, Jeffery’s speech indicates that he does not consistently mark the verbs for the past tense. This kind of speech is typical among English Language Learners (ELLs).

When ELLs’ basic conversational English skills are as high as Jeffery’s, what language teachers could do to help learners have an even higher level of English? Should language teachers drill more to assist learners express themselves more concisely or conduct additional grammar practice for mastery of verb tenses? The answer to these questions is definitely no; not for learners who have this level of fluent communicative competence. Learners who could produce this level of high oral language can survive in social settings but surviving in academic areas is another matter (Echevarria, & Graves, 2000).

What these ELLs need is strong academic English proficiency that helps them perform successfully in content areas because a strong proficiency in oral English does not necessarily translate into ELLs’ academic success (Cummins, 1980).

Traditionally, language instruction focuses on language forms; that is, learners know what to say and how to say it in various situations along with basic reading and writing skills. Nevertheless, language teachers could achieve those goals as well by moving beyond the functional language syllabus and by adopting Content-Based Instruction (CBI) in their syllabus which targets content-rich and high-standard curriculum with critical thinking skills(Kasper, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลองคิดถึงการสนทนาต่อไปนี้ การสนทนาเป็นสมมติ แต่เป็นไปได้ครู: ทำไมถูกคุณขาดเมื่อวานนี้ เจฟเจฟ: สาเหตุที่ผมนำน้องน้อยไปโรงพยาบาล สาเหตุที่เธอมีไข้ และไม่ร้องไห้ พ่อไม่อยู่บ้าน ดังนั้นฉันเรียกป้า แล้วฉันรอเธอ ให้มารับน้อง เราพาเธอไปโรงพยาบาลความสามารถภาษาอังกฤษของเจฟปากเป็นเลิศ ความหมายชัดเจนถูกส่งไปครูเกี่ยวกับทำไมเขาขาด มีข้อจำกัดน้อยที่สุดการสื่อสาร อย่างไรก็ตาม คำพูดของเจฟบ่งชี้ว่า เขาไม่เราทำเครื่องหมายคำกริยาในกาลอดีต เสียงชนิดนี้ได้ทั่วไปในหมู่ผู้เรียนภาษาอังกฤษ (ELLs)เมื่อ ELLs' พื้นฐานสนทนาภาษาอังกฤษทักษะสูงของเจฟ ครูภาษาใดสามารถทำเพื่อช่วยผู้เรียนที่มีระดับการใช้ภาษาอังกฤษสูงขึ้น ภาษาควรฝึกเพิ่มเติมเพื่อช่วยเหลือผู้เรียนแสดงเพิ่มเติม concisely หรือดำเนินและไวยากรณ์เพิ่มเติมสำหรับการเป็นครูของกาลกริยา คำตอบของคำถามเหล่านี้เป็นแน่นอนไม่มี สำหรับผู้เรียนที่มีความสามารถสื่อสารอย่างคล่องแคล่วระดับนี้ไม่ ผู้เรียนที่สามารถสร้างภาษาปากที่สูงระดับนี้สามารถอยู่รอดในสังคมการตั้งค่า แต่รอดในพื้นที่ศึกษาเป็นอีกเรื่อง (Echevarria และหลุมฝังศพ 2000)ELLs เหล่านี้ต้องเป็นแรงทางวิชาการภาษาอังกฤษที่ช่วยให้พวกเขาทำสำเร็จในพื้นที่เนื้อหาได้เนื่องจากความชำนาญที่แข็งแรงในช่องปากภาษาอังกฤษไม่จำเป็นต้องแปลเป็นสำเร็จการศึกษาของ ELLs (Cummins, 1980)Traditionally, language instruction focuses on language forms; that is, learners know what to say and how to say it in various situations along with basic reading and writing skills. Nevertheless, language teachers could achieve those goals as well by moving beyond the functional language syllabus and by adopting Content-Based Instruction (CBI) in their syllabus which targets content-rich and high-standard curriculum with critical thinking skills(Kasper, 2000).