- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
As with all historical transformati
As with all historical transformations, the emergence of a new social structure is linked to the redefinition of the material foundations of our existence, space and time, as Giddens (1984), Adam (1990), Harvey (1990), Lash and Urry (1994), Mitchell (1999, 2003), Dear (2000, 2002), Graham and Simon (2001), Hall and Pain (2006), and Tabboni (2006), among others, have argued. Power relationships are embedded in the social construction of space and time, while being conditioned by the time–space formations that characterize society.
Two emergent social forms of time and space characterize the network society, while coexisting with prior forms. These are the space of flows and timeless time. Space and time are related, in nature as in society. In social theory, space can be defined as the material support of time-sharing social practices; that is, the construction of simultaneity. The development of communication technologies can be understood as the gradual decoupling of contiguity and time-sharing. The space of flows refers to the technological and organizational possibility of practicing simultaneity without contiguity. It also refers to the possibility of asynchronous interaction in chosen time, at a distance. Most dominant functions in the network society (financial markets, transnational production networks, media networks, networked forms of global governance, global social movements) are organized around the space of flows. However, the space of flows is not placeless. It is made of nodes and networks; that is, of places connected by electronically powered communication networks through which flows of information that ensure the time-sharing of practices processed in such a space circulate and interact. While in the space of places, based on contiguity of practice, meaning, function, and locality are closely inter-related, in the space of flows places receive their meaning and function from their nodal role in the specific networks to which they belong. Thus, the space of flows is not the same for financial activities as for science, for media networks as for political power networks. In social theory, space cannot be conceived as separate from social practices. Therefore, every dimension of the network society that we have analyzed in this chapter has a spatial manifestation. Because practices are networked, so is their space. Since networked practices are based on information flows processed between various sites by communication technologies, the space of the network society is made of the articulation between three elements: the places where activities (and people enacting them) are located; the material communication networks linking these activities; and the content and geometry of the flows of information that perform the activities in terms of function and meaning. This is the space of flows.
Time, in social terms, used to be defined as the sequencing of practices. Biological time, characteristic of most of human existence (and still the lot of most people in the world) is defined by the sequence programmed in the life-cycles of nature. Social time was shaped throughout history by what I call bureaucratic time, which is the organization of time, in institutions and in everyday life, by the codes of military–ideological apparatuses, imposed over the rhythms of biological time. In the industrial age, clock time gradually emerged, inducing what I would call, in the Foucauldian tradition, disciplinary time. This is the measure and organization of sequencing with enough precision to assign tasks and order to every moment of life, starting with standardized industrial work, and the calculation of the time-horizon of commercial transactions, two fundamental components of industrial capitalism that could not work without clock time: time is money, and money is made over time. In the network society, the emphasis on sequencing is reversed. The relationship to time is defined by the use of information and communication technologies in a relentless effort to annihilate time by negating sequencing: on one hand, by compressing time (as in split-second global financial transactions or the generalized practice of multitasking, squeezing more activity into a given time); on the other hand, by blurring the sequence of social practices, including past, present, and future in a random order, like in the electronic hypertext of Web 2.0, or the blurring of life-cycle patterns in both work and parenting.
In the industrial society, which was organized around the idea of progress and the development of productive forces, becoming structured being, time conformed space. In the network society, the space of flows dissolves time by disordering the sequence of events and making them simultaneous in the communication networks, thus installing society in structural ephemerality: being cancels becoming. The construction of space and time is socially differentiated. The multiple space of places, fragmented and disconnected, displays diverse temporalities, from the most traditional domination of biological rhythms, to the control of clock time. Selected functions and individuals transcend time (like changing global time zones), while devalued activities and subordinate people endure life as time goes by. There are, however, alternative projects of the structuration of time and space, as an expression of social movements that aim to modify the dominant programs of the network society. Thus, instead of accepting timeless time as the time of the financial automaton, the environmental movement proposes to live time in a longue durée, cosmological perspective, seeing our lives as part of the evolution of our species, and feeling solidarity with future generations, and with our cosmological belonging: it is what Lash and Urry (1994) conceptualized as glacial time.
Communities around the world fight to preserve the meaning of locality, and to assert the space of places, based on experience, over the logic of the space of flows, based on instrumentality, in the process that I have analyzed as the “grassrooting” of the space of flows (Castells, 1999). Indeed, the space of flows does not disappear, since it is the spatial form of the network society, but its logic could be transformed. Instead of enclosing meaning and function in the programs of the networks, it would provide the material support for the global connection of the local experience, as in the Internet communities emerging from the networking of local cultures (Castells, 2001).
Space and time are redefined both by the emergence of a new social structure and by the power struggles over the shape and programs of this social structure. Space and time express the power relationships of the network society.
Two emergent social forms of time and space characterize the network society, while coexisting with prior forms. These are the space of flows and timeless time. Space and time are related, in nature as in society. In social theory, space can be defined as the material support of time-sharing social practices; that is, the construction of simultaneity. The development of communication technologies can be understood as the gradual decoupling of contiguity and time-sharing. The space of flows refers to the technological and organizational possibility of practicing simultaneity without contiguity. It also refers to the possibility of asynchronous interaction in chosen time, at a distance. Most dominant functions in the network society (financial markets, transnational production networks, media networks, networked forms of global governance, global social movements) are organized around the space of flows. However, the space of flows is not placeless. It is made of nodes and networks; that is, of places connected by electronically powered communication networks through which flows of information that ensure the time-sharing of practices processed in such a space circulate and interact. While in the space of places, based on contiguity of practice, meaning, function, and locality are closely inter-related, in the space of flows places receive their meaning and function from their nodal role in the specific networks to which they belong. Thus, the space of flows is not the same for financial activities as for science, for media networks as for political power networks. In social theory, space cannot be conceived as separate from social practices. Therefore, every dimension of the network society that we have analyzed in this chapter has a spatial manifestation. Because practices are networked, so is their space. Since networked practices are based on information flows processed between various sites by communication technologies, the space of the network society is made of the articulation between three elements: the places where activities (and people enacting them) are located; the material communication networks linking these activities; and the content and geometry of the flows of information that perform the activities in terms of function and meaning. This is the space of flows.
Time, in social terms, used to be defined as the sequencing of practices. Biological time, characteristic of most of human existence (and still the lot of most people in the world) is defined by the sequence programmed in the life-cycles of nature. Social time was shaped throughout history by what I call bureaucratic time, which is the organization of time, in institutions and in everyday life, by the codes of military–ideological apparatuses, imposed over the rhythms of biological time. In the industrial age, clock time gradually emerged, inducing what I would call, in the Foucauldian tradition, disciplinary time. This is the measure and organization of sequencing with enough precision to assign tasks and order to every moment of life, starting with standardized industrial work, and the calculation of the time-horizon of commercial transactions, two fundamental components of industrial capitalism that could not work without clock time: time is money, and money is made over time. In the network society, the emphasis on sequencing is reversed. The relationship to time is defined by the use of information and communication technologies in a relentless effort to annihilate time by negating sequencing: on one hand, by compressing time (as in split-second global financial transactions or the generalized practice of multitasking, squeezing more activity into a given time); on the other hand, by blurring the sequence of social practices, including past, present, and future in a random order, like in the electronic hypertext of Web 2.0, or the blurring of life-cycle patterns in both work and parenting.
In the industrial society, which was organized around the idea of progress and the development of productive forces, becoming structured being, time conformed space. In the network society, the space of flows dissolves time by disordering the sequence of events and making them simultaneous in the communication networks, thus installing society in structural ephemerality: being cancels becoming. The construction of space and time is socially differentiated. The multiple space of places, fragmented and disconnected, displays diverse temporalities, from the most traditional domination of biological rhythms, to the control of clock time. Selected functions and individuals transcend time (like changing global time zones), while devalued activities and subordinate people endure life as time goes by. There are, however, alternative projects of the structuration of time and space, as an expression of social movements that aim to modify the dominant programs of the network society. Thus, instead of accepting timeless time as the time of the financial automaton, the environmental movement proposes to live time in a longue durée, cosmological perspective, seeing our lives as part of the evolution of our species, and feeling solidarity with future generations, and with our cosmological belonging: it is what Lash and Urry (1994) conceptualized as glacial time.
Communities around the world fight to preserve the meaning of locality, and to assert the space of places, based on experience, over the logic of the space of flows, based on instrumentality, in the process that I have analyzed as the “grassrooting” of the space of flows (Castells, 1999). Indeed, the space of flows does not disappear, since it is the spatial form of the network society, but its logic could be transformed. Instead of enclosing meaning and function in the programs of the networks, it would provide the material support for the global connection of the local experience, as in the Internet communities emerging from the networking of local cultures (Castells, 2001).
Space and time are redefined both by the emergence of a new social structure and by the power struggles over the shape and programs of this social structure. Space and time express the power relationships of the network society.
0/5000
เชื่อมโยงกับแปลงย้อนหลังทั้งหมด การเกิดขึ้นของโครงสร้างสังคมใหม่กับ redefinition ของมูลนิธิวัสดุของเรามีอยู่ และ เวลา Giddens (1984), อดัม (1990), ฮาร์วี่ (1990), ตา และ Urry (1994), Mitchell (1999, 2003), รัก (2000, 2002), เกรแฮม และ Simon (2001), ฮอลล์ และความเจ็บปวด (2006), และ Tabboni (2006), หมู่คนอื่น ๆ มีโต้เถียงกัน อำนาจถูกฝังอยู่ในการก่อสร้างทางสังคมของพื้นที่และเวลา ในขณะที่มีการปรับอากาศโดยก่อตัวเวลา – พื้นที่ที่สังคมสองโผล่ออกมาทางสังคมรูปแบบเวลาและพื้นที่ลักษณะเครือข่ายสังคม ในขณะที่ coexisting ที่มีแบบฟอร์มก่อน นี่คือขนาดของกระแสและเวลาเวลา พื้นที่และเวลาสัมพันธ์ ธรรมชาติในสังคม ในทฤษฎีสังคม พื้นที่สามารถกำหนดเป็น time-sharing ปฏิบัติสังคม การสนับสนุนวัสดุ นั่นคือ สร้างสัมพันธ์ การพัฒนาของเทคโนโลยีการสื่อสารที่สามารถเข้าใจสัญญาณ decoupling contiguity สมดุลและ time-sharing พื้นที่ของไหลหมายถึงเทคโนโลยี และองค์กรสามารถฝึกสัมพันธ์ โดย contiguity ยังหมายถึงการโต้ตอบแบบอะซิงโครนัสในเวลาท่าน ในระยะที่อาจเกิดขึ้น ฟังก์ชันโดดเด่นที่สุดในสังคมเครือข่าย (ตลาดการเงิน เครือข่ายการผลิตข้ามชาติ เครือข่ายสื่อ แบบฟอร์มเครือข่ายการปกครองส่วนกลาง ความเคลื่อนไหวของสังคมโลก) จัดรอบ ๆ พื้นที่ของไหล อย่างไรก็ตาม ขนาดของกระแสได้ placeless มันโหนและเครือข่าย นั่นคือ สถานที่ที่เชื่อมต่อ โดยเครือข่ายสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์พลังงานที่ไหลของข้อมูลที่ให้ time-sharing ของปฏิบัติการประมวลผลในพื้นที่ดังกล่าวไหลเวียน และโต้ตอบ ในพื้นที่ของสถาน ตาม contiguity ฝึก ความหมาย ฟังก์ชัน และท้องถิ่นได้อย่างใกล้ชิดระหว่างที่เกี่ยวข้อง ในพื้นที่ของขั้นตอน สถานได้รับความหมายของพวกเขา และทำงานจากบทบาทของพวกเขาดังในเครือข่ายเฉพาะที่พวกเขาอยู่ ดังนั้น ขนาดของกระแสได้เหมือนกันสำหรับกิจกรรมทางการเงินสำหรับวิทยาศาสตร์ สำหรับสื่อเครือข่ายสำหรับเครือข่ายอำนาจทางการเมือง ในทฤษฎีสังคม ไม่รู้สึกพื้นที่เป็นแยกต่างหากจากสังคมที่พึงปฏิบัติ ดังนั้น ทุกมิติของสังคมเครือข่ายที่เราได้วิเคราะห์ในบทนี้มียามปริภูมิ เนื่องจากแนวทางเชื่อมต่อเครือข่าย เพื่อเป็นเจ้าของพื้นที่ เนื่องจากเครือข่ายปฏิบัติขึ้นอยู่กับกระแสข้อมูลที่ประมวลผลระหว่างไซต์ต่าง ๆ ด้วยเทคโนโลยีการสื่อสาร ช่องว่างของสังคมเครือข่ายทำวิคิวลาร์ระหว่างองค์ประกอบที่ 3: สถานซึ่งกิจกรรม (และคนที่ปฏิบัติเหล่านั้น) อยู่ เครือข่ายสื่อสารวัสดุที่เชื่อมโยงกิจกรรมเหล่านี้ และเนื้อหาและรูปทรงเรขาคณิตของกระแสข้อมูลที่ดำเนินกิจกรรมในหน้าที่และความหมาย นี่คือขนาดของกระแสเวลา ในแง่ทางสังคม ที่ใช้ในการกำหนดเป็นลำดับของการปฏิบัติ ชีวภาพเวลา ลักษณะส่วนใหญ่ของการดำรงอยู่ของมนุษย์ (และยังคงมากคนส่วนใหญ่ในโลก) ถูกกำหนด โดยลำดับโปรแกรมในวงจรชีวิตของธรรมชาติ เวลาสังคมถูกรูปตลอดประวัติศาสตร์ โดยที่ฉันโทรเวลาราชการ ซึ่งเป็นองค์กรของเวลา ในสถาบัน และ ใน ชีวิตประจำวัน ตามรหัสของทหาร – อุดมการณ์ apparatuses บังคับผ่านแบบชีวภาพเวลา ในยุคอุตสาหกรรม นาฬิกาเวลาค่อย ๆ ปรากฏขึ้น inducing อะไรชอบเรียก ในประเพณี Foucauldian วินัยครั้ง นี้เป็นการวัดและการจัดลำดับมีความแม่นยำเพียงพอเพื่อกำหนดงานและสั่งให้ทุกช่วงเวลาของชีวิต เริ่มต้นกับงานมาตรฐานอุตสาหกรรม การคำนวณเวลาขอบเขตของธุรกรรมเชิงพาณิชย์ สองส่วนประกอบพื้นฐานของทุนนิยมอุตสาหกรรมที่ไม่สามารถทำงานได้โดยไม่ต้องตอกบัตรเวลา: เวลาเป็นจำนวนเงิน และเงินที่ช่วงเวลานั้น เน้นลำดับจะถูกกลับรายการในเครือข่ายสังคม ความสัมพันธ์กับเวลาไว้ โดยการใช้เทคโนโลยีข้อมูลและการสื่อสารในความพยายาม relentless การทำลายเวลา โดย negating ลำดับ: บนมือเดียว ด้วยการบีบอัดเวลา (ในธุรกรรมการเงินระดับโลก split-second หรือมัลติทาสกิ้ง squeezing กิจกรรมเพิ่มเติมในเวลาที่กำหนดการปฏิบัติเมจแบบทั่วไป); บนมืออื่น ๆ โดยอพยพลำดับของการปฏิบัติสังคม รวมทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคตลำดับ ชอบใน hypertext อิเล็กทรอนิกส์ของเว็บ 2.0 หรือเบลอของรูปแบบของวงจรชีวิตในการทำงานและไปในสังคมอุตสาหกรรม ซึ่งถูกจัดระเบียบความคิดของความก้าวหน้าและพัฒนาของกองทัพที่มีประสิทธิภาพ เป็นโครงสร้างอยู่ เวลาตามพื้นที่ ในเครือข่ายสังคม ระยะห่างของขั้นตอนละลายเวลา disordering ลำดับเหตุการณ์ และจึงทำให้พวกเขาพร้อมกันในเครือข่ายการสื่อสาร ติดตั้งสังคมในโครงสร้าง ephemerality: การยกเลิกเป็นการ สังคมมีแยกแยะการก่อสร้างของอวกาศและเวลา พื้นที่หลายสถาน กระจัดกระจาย และ ยก แสดงหลากหลาย temporalities จากการปกครองแบบดั้งเดิมที่สุดของแบบชีวภาพ การควบคุมเวลานาฬิกา เลือกฟังก์ชันและบุคคล transcend เวลา (เช่นการเปลี่ยนโซนเวลาสากล), ในขณะที่กิจกรรม devalued และคนรองทนชีวิตเป็นเวลาผ่านไป ได้ อย่างไรก็ตาม โครงการอื่นของ structuration ของเวลาและพื้นที่ ความเคลื่อนไหวทางสังคมที่มุ่งเน้นการปรับเปลี่ยนโปรแกรมหลักของสังคมเครือข่าย ดังนั้น แทนที่จะยอมรับเวลาเวลาเป็นเวลาของออโตมาตาการเงิน การเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมเสนอเวลาอยู่ในนอน durée มุมมองของจักรวาล ดูชีวิตของเราเป็นส่วนหนึ่งของวิวัฒนาการของสายพันธุ์ของเรา และความรู้สึกสมานฉันท์ กับอนุชนรุ่นหลัง และเป็นสมาชิกของเราจักรวาล: อะไรขนตาและ Urry (1994) conceptualized เป็นน้ำแข็งเวลาชุมชนทั่วโลกการต่อสู้ เพื่อรักษาความหมายของท้องถิ่น และพื้นที่ของสถาน ตามประสบการณ์ ผ่านตรรกะของพื้นที่ของไหล การยืนยันรูปตาม instrumentality ในกระบวนการที่ผมได้วิเคราะห์เป็น "grassrooting" ของพื้นที่ไหล (Castells, 1999) แน่นอน ขนาดของกระแสไม่หายไป เนื่องจากเป็นรูปแบบพื้นที่ของสังคมเครือข่าย แต่สามารถแปลงของตรรกะ แทนการแนบความหมายและฟังก์ชันในโปรแกรมเครือข่าย มันจะให้การสนับสนุนวัสดุในการเชื่อมต่อโลกของประสบการณ์ท้องถิ่น ในชุมชนอินเตอร์เน็ตเกิดขึ้นจากระบบเครือข่ายของวัฒนธรรมท้องถิ่น (Castells, 2001)เวลามีโครงแบบอีกครั้ง ด้วยการเกิดขึ้นของโครงสร้างสังคมใหม่ และ โดยการย่างไฟรูปร่างและโปรแกรมของโครงสร้างทางสังคมนี้ เวลาแสดงความสัมพันธ์พลังของเครือข่ายสังคม
การแปล กรุณารอสักครู่..
As with all historical transformations, the emergence of a new social structure is linked to the redefinition of the material foundations of our existence, space and time, as Giddens (1984), Adam (1990), Harvey (1990), Lash and Urry (1994), Mitchell (1999, 2003), Dear (2000, 2002), Graham and Simon (2001), Hall and Pain (2006), and Tabboni (2006), among others, have argued. Power relationships are embedded in the social construction of space and time, while being conditioned by the time–space formations that characterize society.
Two emergent social forms of time and space characterize the network society, while coexisting with prior forms. These are the space of flows and timeless time. Space and time are related, in nature as in society. In social theory, space can be defined as the material support of time-sharing social practices; that is, the construction of simultaneity. The development of communication technologies can be understood as the gradual decoupling of contiguity and time-sharing. The space of flows refers to the technological and organizational possibility of practicing simultaneity without contiguity. It also refers to the possibility of asynchronous interaction in chosen time, at a distance. Most dominant functions in the network society (financial markets, transnational production networks, media networks, networked forms of global governance, global social movements) are organized around the space of flows. However, the space of flows is not placeless. It is made of nodes and networks; that is, of places connected by electronically powered communication networks through which flows of information that ensure the time-sharing of practices processed in such a space circulate and interact. While in the space of places, based on contiguity of practice, meaning, function, and locality are closely inter-related, in the space of flows places receive their meaning and function from their nodal role in the specific networks to which they belong. Thus, the space of flows is not the same for financial activities as for science, for media networks as for political power networks. In social theory, space cannot be conceived as separate from social practices. Therefore, every dimension of the network society that we have analyzed in this chapter has a spatial manifestation. Because practices are networked, so is their space. Since networked practices are based on information flows processed between various sites by communication technologies, the space of the network society is made of the articulation between three elements: the places where activities (and people enacting them) are located; the material communication networks linking these activities; and the content and geometry of the flows of information that perform the activities in terms of function and meaning. This is the space of flows.
Time, in social terms, used to be defined as the sequencing of practices. Biological time, characteristic of most of human existence (and still the lot of most people in the world) is defined by the sequence programmed in the life-cycles of nature. Social time was shaped throughout history by what I call bureaucratic time, which is the organization of time, in institutions and in everyday life, by the codes of military–ideological apparatuses, imposed over the rhythms of biological time. In the industrial age, clock time gradually emerged, inducing what I would call, in the Foucauldian tradition, disciplinary time. This is the measure and organization of sequencing with enough precision to assign tasks and order to every moment of life, starting with standardized industrial work, and the calculation of the time-horizon of commercial transactions, two fundamental components of industrial capitalism that could not work without clock time: time is money, and money is made over time. In the network society, the emphasis on sequencing is reversed. The relationship to time is defined by the use of information and communication technologies in a relentless effort to annihilate time by negating sequencing: on one hand, by compressing time (as in split-second global financial transactions or the generalized practice of multitasking, squeezing more activity into a given time); on the other hand, by blurring the sequence of social practices, including past, present, and future in a random order, like in the electronic hypertext of Web 2.0, or the blurring of life-cycle patterns in both work and parenting.
In the industrial society, which was organized around the idea of progress and the development of productive forces, becoming structured being, time conformed space. In the network society, the space of flows dissolves time by disordering the sequence of events and making them simultaneous in the communication networks, thus installing society in structural ephemerality: being cancels becoming. The construction of space and time is socially differentiated. The multiple space of places, fragmented and disconnected, displays diverse temporalities, from the most traditional domination of biological rhythms, to the control of clock time. Selected functions and individuals transcend time (like changing global time zones), while devalued activities and subordinate people endure life as time goes by. There are, however, alternative projects of the structuration of time and space, as an expression of social movements that aim to modify the dominant programs of the network society. Thus, instead of accepting timeless time as the time of the financial automaton, the environmental movement proposes to live time in a longue durée, cosmological perspective, seeing our lives as part of the evolution of our species, and feeling solidarity with future generations, and with our cosmological belonging: it is what Lash and Urry (1994) conceptualized as glacial time.
Communities around the world fight to preserve the meaning of locality, and to assert the space of places, based on experience, over the logic of the space of flows, based on instrumentality, in the process that I have analyzed as the “grassrooting” of the space of flows (Castells, 1999). Indeed, the space of flows does not disappear, since it is the spatial form of the network society, but its logic could be transformed. Instead of enclosing meaning and function in the programs of the networks, it would provide the material support for the global connection of the local experience, as in the Internet communities emerging from the networking of local cultures (Castells, 2001).
Space and time are redefined both by the emergence of a new social structure and by the power struggles over the shape and programs of this social structure. Space and time express the power relationships of the network society.
Two emergent social forms of time and space characterize the network society, while coexisting with prior forms. These are the space of flows and timeless time. Space and time are related, in nature as in society. In social theory, space can be defined as the material support of time-sharing social practices; that is, the construction of simultaneity. The development of communication technologies can be understood as the gradual decoupling of contiguity and time-sharing. The space of flows refers to the technological and organizational possibility of practicing simultaneity without contiguity. It also refers to the possibility of asynchronous interaction in chosen time, at a distance. Most dominant functions in the network society (financial markets, transnational production networks, media networks, networked forms of global governance, global social movements) are organized around the space of flows. However, the space of flows is not placeless. It is made of nodes and networks; that is, of places connected by electronically powered communication networks through which flows of information that ensure the time-sharing of practices processed in such a space circulate and interact. While in the space of places, based on contiguity of practice, meaning, function, and locality are closely inter-related, in the space of flows places receive their meaning and function from their nodal role in the specific networks to which they belong. Thus, the space of flows is not the same for financial activities as for science, for media networks as for political power networks. In social theory, space cannot be conceived as separate from social practices. Therefore, every dimension of the network society that we have analyzed in this chapter has a spatial manifestation. Because practices are networked, so is their space. Since networked practices are based on information flows processed between various sites by communication technologies, the space of the network society is made of the articulation between three elements: the places where activities (and people enacting them) are located; the material communication networks linking these activities; and the content and geometry of the flows of information that perform the activities in terms of function and meaning. This is the space of flows.
Time, in social terms, used to be defined as the sequencing of practices. Biological time, characteristic of most of human existence (and still the lot of most people in the world) is defined by the sequence programmed in the life-cycles of nature. Social time was shaped throughout history by what I call bureaucratic time, which is the organization of time, in institutions and in everyday life, by the codes of military–ideological apparatuses, imposed over the rhythms of biological time. In the industrial age, clock time gradually emerged, inducing what I would call, in the Foucauldian tradition, disciplinary time. This is the measure and organization of sequencing with enough precision to assign tasks and order to every moment of life, starting with standardized industrial work, and the calculation of the time-horizon of commercial transactions, two fundamental components of industrial capitalism that could not work without clock time: time is money, and money is made over time. In the network society, the emphasis on sequencing is reversed. The relationship to time is defined by the use of information and communication technologies in a relentless effort to annihilate time by negating sequencing: on one hand, by compressing time (as in split-second global financial transactions or the generalized practice of multitasking, squeezing more activity into a given time); on the other hand, by blurring the sequence of social practices, including past, present, and future in a random order, like in the electronic hypertext of Web 2.0, or the blurring of life-cycle patterns in both work and parenting.
In the industrial society, which was organized around the idea of progress and the development of productive forces, becoming structured being, time conformed space. In the network society, the space of flows dissolves time by disordering the sequence of events and making them simultaneous in the communication networks, thus installing society in structural ephemerality: being cancels becoming. The construction of space and time is socially differentiated. The multiple space of places, fragmented and disconnected, displays diverse temporalities, from the most traditional domination of biological rhythms, to the control of clock time. Selected functions and individuals transcend time (like changing global time zones), while devalued activities and subordinate people endure life as time goes by. There are, however, alternative projects of the structuration of time and space, as an expression of social movements that aim to modify the dominant programs of the network society. Thus, instead of accepting timeless time as the time of the financial automaton, the environmental movement proposes to live time in a longue durée, cosmological perspective, seeing our lives as part of the evolution of our species, and feeling solidarity with future generations, and with our cosmological belonging: it is what Lash and Urry (1994) conceptualized as glacial time.
Communities around the world fight to preserve the meaning of locality, and to assert the space of places, based on experience, over the logic of the space of flows, based on instrumentality, in the process that I have analyzed as the “grassrooting” of the space of flows (Castells, 1999). Indeed, the space of flows does not disappear, since it is the spatial form of the network society, but its logic could be transformed. Instead of enclosing meaning and function in the programs of the networks, it would provide the material support for the global connection of the local experience, as in the Internet communities emerging from the networking of local cultures (Castells, 2001).
Space and time are redefined both by the emergence of a new social structure and by the power struggles over the shape and programs of this social structure. Space and time express the power relationships of the network society.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ด้วยการแปลงในประวัติศาสตร์การเกิดขึ้นของโครงสร้างทางสังคมแบบใหม่ที่เชื่อมโยงกับการนิยามความหมายใหม่ของวัสดุพื้นฐานของการดำรงอยู่ของเรา เวลาและอวกาศ เช่น กิดเดน ( 1984 ) , อดัม ( 1990 ) , ฮาร์วีย์ ( 1990 ) , ขนตาและเออรี่ ( 1994 ) , มิเชล ( 1999 , 2003 ) ที่รัก ( 2000 2002 ) และ ไซม่อน เกรแฮม ( 2001 ) , ห้องโถงและความเจ็บปวด ( 2006 ) , และ tabboni ( 2006 ) , หมู่คนอื่น ๆ มีการถกเถียงกันความสัมพันธ์ไฟฝังอยู่ในโครงสร้างทางสังคมของพื้นที่และเวลา ในขณะที่การปรับอากาศโดยเวลาและพื้นที่ที่เป็นลักษณะการก่อตัวของสังคม ซึ่งสังคม
สองรูปแบบของเวลาและพื้นที่ ลักษณะสังคมเครือข่าย ในขณะที่การอยู่ร่วมกันกับรูปแบบก่อน เหล่านี้คือพื้นที่ของการไหล และเวลาเวลา เวลาและอวกาศ ที่เกี่ยวข้อง ในธรรมชาติ เช่น ในสังคม ในทฤษฎีสังคมพื้นที่ที่สามารถกำหนดเป็นวัสดุสนับสนุนเวลาการปฏิบัติทางสังคม คือ การก่อสร้างพร้อมกัน . การพัฒนาเทคโนโลยีการสื่อสารสามารถเข้าใจเป็น decoupling ทีละน้อย และความใกล้เวลา . พื้นที่ของการไหลหมายถึงความเป็นไปได้ของเทคโนโลยีและองค์กรฝึกพร้อมกันโดยไม่มีการติดกันมันยังหมายถึงความเป็นไปได้ของการปฏิสัมพันธ์ในแบบเลือกเวลา ที่ระยะทาง ฟังก์ชันเด่นมากที่สุดในสังคมเครือข่าย ( ตลาดการเงินข้ามชาติเครือข่ายการผลิตสื่อ , เครือข่าย , เครือข่ายรูปแบบของโลกาภิบาล การเคลื่อนไหวสังคมโลก ) จะจัดรอบพื้นที่ของการไหล อย่างไรก็ตาม พื้นที่ของการไหลไม่ placeless . มันทำมาจากโหนดและเครือข่ายนั่นคือที่เชื่อมต่อกับเครือข่ายการสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์ ขับเคลื่อนผ่านซึ่งการไหลของข้อมูลข่าวสารที่ให้เวลาของการปฏิบัติที่ดำเนินการในพื้นที่ดังกล่าวหมุนเวียน และโต้ตอบ ขณะที่ในพื้นที่ สถานที่ ขึ้นอยู่กับความใกล้ของการฝึก ความหมาย หน้าที่ และท้องถิ่นใกล้เคียง อินเตอร์ ที่เกี่ยวข้องในพื้นที่ของการไหลที่ได้รับความหมายและบทบาทของพวกเขาในการสร้างฟังก์ชันเฉพาะเครือข่ายที่พวกเขาอยู่ ดังนั้น พื้นที่ของการไหลไม่ได้เหมือนกันสำหรับกิจกรรมทางการเงิน เช่น วิทยาศาสตร์ สื่อเครือข่ายเป็นเครือข่ายอำนาจทางการเมือง ในทฤษฎีทางสังคม สามารถเนื้อที่จะรู้สึกเป็น แยก จากการปฏิบัติทางสังคม ดังนั้นทุกมิติของสังคมเครือข่ายที่เราได้วิเคราะห์ในบทนี้มีการแสดงออกเชิงพื้นที่ เพราะการปฏิบัติเป็นเครือข่าย ดังนั้น พื้นที่ของพวกเขา เนื่องจากการปฏิบัติตามกระแสข้อมูลเครือข่ายการประมวลผลระหว่างเว็บไซต์ต่าง ๆโดยเทคโนโลยีการสื่อสารช่องว่างของสังคมเครือข่ายได้จากความต่างระหว่างสามองค์ประกอบ :สถานที่ที่กิจกรรม ( และคนเมือง ) อยู่ ; วัสดุสื่อสารเครือข่ายเชื่อมโยงกิจกรรมต่างๆเหล่านี้ และเนื้อหาและรูปทรงทางเรขาคณิตของการไหลของข้อมูลที่แสดงกิจกรรมในแง่ของการทำงานและความหมาย นี้คือพื้นที่ของการไหล
เวลา ในแง่สังคม เคยถูกกำหนดเป็นลำดับของการปฏิบัติ เวลาทางชีวภาพลักษณะของที่สุดของการดำรงอยู่ของมนุษย์ ( และยังเป็นคนมากที่สุดในโลก ) จะถูกกำหนดโดยลำดับโปรแกรมในวงจรชีวิตของธรรมชาติ เวลาทางสังคมรูปตลอดประวัติศาสตร์โดยสิ่งที่ฉันเรียกว่าเวลาราชการ ซึ่งเป็นองค์กรของเวลา ในสถาบัน และในชีวิตประจำวัน โดยรหัสของอุดมการณ์ทหารและ apparatusesกำหนดช่วงจังหวะของเวลาทางชีวภาพ ในยุคอุตสาหกรรม เวลาของนาฬิกาค่อยๆโผล่ออกมา โดยสิ่งที่ผมจะโทรหาใน foucauldian ประเพณีทางเวลา นี้เป็นวัดและองค์กรของการจัดลำดับที่แม่นยำพอที่จะมอบหมายงานและเพื่อทุกช่วงเวลาของชีวิต เริ่มต้นด้วยงานในอุตสาหกรรมมาตรฐานและการคำนวณของขอบฟ้าเวลาของธุรกรรมทางการค้า ส่วนประกอบพื้นฐานสองของทุนนิยมอุตสาหกรรมที่ไม่สามารถทำงานโดยไม่มีเวลานาฬิกา : เวลาคือเงินและเงินคือ ทำตลอดเวลา ในสังคมเครือข่าย เน้นระบบกลับความสัมพันธ์กับเวลาที่กำหนด โดยการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในความพยายามอย่างไม่หยุดยั้ง เพื่อทำลายเวลา โดย negating ลำดับ : หนึ่งในมือ โดยการบีบอัดเวลา ( เช่นในแยกที่สอง การเงินธุรกรรมหรือการปฏิบัติตัวของ multitasking บีบเพิ่มเติมกิจกรรมในเวลาที่กำหนด ) ; บนมืออื่น ๆ , ทําให้โดย ลำดับของการปฏิบัติทางสังคมได้แก่ อดีต ปัจจุบัน และอนาคตในลำดับแบบสุ่ม เช่น ในเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ของเว็บ 2.0 หรือเบลอของวงจรชีวิตในรูปแบบทั้งงานและครอบครัว
ในสังคมอุตสาหกรรม ซึ่งถูกจัดระบบความคิดของความคืบหน้าและการพัฒนาของพลังการผลิต เป็นโครงสร้างที่ถูกเวลา โดยใช้พื้นที่ ในสังคมเครือข่าย
สองรูปแบบของเวลาและพื้นที่ ลักษณะสังคมเครือข่าย ในขณะที่การอยู่ร่วมกันกับรูปแบบก่อน เหล่านี้คือพื้นที่ของการไหล และเวลาเวลา เวลาและอวกาศ ที่เกี่ยวข้อง ในธรรมชาติ เช่น ในสังคม ในทฤษฎีสังคมพื้นที่ที่สามารถกำหนดเป็นวัสดุสนับสนุนเวลาการปฏิบัติทางสังคม คือ การก่อสร้างพร้อมกัน . การพัฒนาเทคโนโลยีการสื่อสารสามารถเข้าใจเป็น decoupling ทีละน้อย และความใกล้เวลา . พื้นที่ของการไหลหมายถึงความเป็นไปได้ของเทคโนโลยีและองค์กรฝึกพร้อมกันโดยไม่มีการติดกันมันยังหมายถึงความเป็นไปได้ของการปฏิสัมพันธ์ในแบบเลือกเวลา ที่ระยะทาง ฟังก์ชันเด่นมากที่สุดในสังคมเครือข่าย ( ตลาดการเงินข้ามชาติเครือข่ายการผลิตสื่อ , เครือข่าย , เครือข่ายรูปแบบของโลกาภิบาล การเคลื่อนไหวสังคมโลก ) จะจัดรอบพื้นที่ของการไหล อย่างไรก็ตาม พื้นที่ของการไหลไม่ placeless . มันทำมาจากโหนดและเครือข่ายนั่นคือที่เชื่อมต่อกับเครือข่ายการสื่อสารทางอิเล็กทรอนิกส์ ขับเคลื่อนผ่านซึ่งการไหลของข้อมูลข่าวสารที่ให้เวลาของการปฏิบัติที่ดำเนินการในพื้นที่ดังกล่าวหมุนเวียน และโต้ตอบ ขณะที่ในพื้นที่ สถานที่ ขึ้นอยู่กับความใกล้ของการฝึก ความหมาย หน้าที่ และท้องถิ่นใกล้เคียง อินเตอร์ ที่เกี่ยวข้องในพื้นที่ของการไหลที่ได้รับความหมายและบทบาทของพวกเขาในการสร้างฟังก์ชันเฉพาะเครือข่ายที่พวกเขาอยู่ ดังนั้น พื้นที่ของการไหลไม่ได้เหมือนกันสำหรับกิจกรรมทางการเงิน เช่น วิทยาศาสตร์ สื่อเครือข่ายเป็นเครือข่ายอำนาจทางการเมือง ในทฤษฎีทางสังคม สามารถเนื้อที่จะรู้สึกเป็น แยก จากการปฏิบัติทางสังคม ดังนั้นทุกมิติของสังคมเครือข่ายที่เราได้วิเคราะห์ในบทนี้มีการแสดงออกเชิงพื้นที่ เพราะการปฏิบัติเป็นเครือข่าย ดังนั้น พื้นที่ของพวกเขา เนื่องจากการปฏิบัติตามกระแสข้อมูลเครือข่ายการประมวลผลระหว่างเว็บไซต์ต่าง ๆโดยเทคโนโลยีการสื่อสารช่องว่างของสังคมเครือข่ายได้จากความต่างระหว่างสามองค์ประกอบ :สถานที่ที่กิจกรรม ( และคนเมือง ) อยู่ ; วัสดุสื่อสารเครือข่ายเชื่อมโยงกิจกรรมต่างๆเหล่านี้ และเนื้อหาและรูปทรงทางเรขาคณิตของการไหลของข้อมูลที่แสดงกิจกรรมในแง่ของการทำงานและความหมาย นี้คือพื้นที่ของการไหล
เวลา ในแง่สังคม เคยถูกกำหนดเป็นลำดับของการปฏิบัติ เวลาทางชีวภาพลักษณะของที่สุดของการดำรงอยู่ของมนุษย์ ( และยังเป็นคนมากที่สุดในโลก ) จะถูกกำหนดโดยลำดับโปรแกรมในวงจรชีวิตของธรรมชาติ เวลาทางสังคมรูปตลอดประวัติศาสตร์โดยสิ่งที่ฉันเรียกว่าเวลาราชการ ซึ่งเป็นองค์กรของเวลา ในสถาบัน และในชีวิตประจำวัน โดยรหัสของอุดมการณ์ทหารและ apparatusesกำหนดช่วงจังหวะของเวลาทางชีวภาพ ในยุคอุตสาหกรรม เวลาของนาฬิกาค่อยๆโผล่ออกมา โดยสิ่งที่ผมจะโทรหาใน foucauldian ประเพณีทางเวลา นี้เป็นวัดและองค์กรของการจัดลำดับที่แม่นยำพอที่จะมอบหมายงานและเพื่อทุกช่วงเวลาของชีวิต เริ่มต้นด้วยงานในอุตสาหกรรมมาตรฐานและการคำนวณของขอบฟ้าเวลาของธุรกรรมทางการค้า ส่วนประกอบพื้นฐานสองของทุนนิยมอุตสาหกรรมที่ไม่สามารถทำงานโดยไม่มีเวลานาฬิกา : เวลาคือเงินและเงินคือ ทำตลอดเวลา ในสังคมเครือข่าย เน้นระบบกลับความสัมพันธ์กับเวลาที่กำหนด โดยการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในความพยายามอย่างไม่หยุดยั้ง เพื่อทำลายเวลา โดย negating ลำดับ : หนึ่งในมือ โดยการบีบอัดเวลา ( เช่นในแยกที่สอง การเงินธุรกรรมหรือการปฏิบัติตัวของ multitasking บีบเพิ่มเติมกิจกรรมในเวลาที่กำหนด ) ; บนมืออื่น ๆ , ทําให้โดย ลำดับของการปฏิบัติทางสังคมได้แก่ อดีต ปัจจุบัน และอนาคตในลำดับแบบสุ่ม เช่น ในเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ของเว็บ 2.0 หรือเบลอของวงจรชีวิตในรูปแบบทั้งงานและครอบครัว
ในสังคมอุตสาหกรรม ซึ่งถูกจัดระบบความคิดของความคืบหน้าและการพัฒนาของพลังการผลิต เป็นโครงสร้างที่ถูกเวลา โดยใช้พื้นที่ ในสังคมเครือข่าย
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- According to the questionnaire data, the
- สกปรก
- ข้าวผัดกุ้ง
- Advisory Group of the United Nations Sya
- ประเพณีนี้จัดขึ้นเพื่อให้ควายได้พักผ่อนก
- ink dum
- 晚安，我最好的普通
- This tradition is held to buffalo to res
- ocean species disappear
- Relax
- I want to puking now, someone use greasy
- ฉันแค่ระแวงI'm just paranoid
- แอบรักข้างเดียว
- i'm happy that i was ableto play basebal
- I think you to be back home i want you t
- พูดเล่นน่ะ
- คุณไม่ควรร้องไห้ ให้ฉันร้องคนเดียวพอ
- Are you monogamist?
- I really want to visit Italy
- โอเค เข้าใจตรงกัน
- เธอเป็นชาวเกาหลี อายุ46 มีลูกสองคน มันน่
- งั้นฉันจะไม่รบกวนคุณ
- ฉันกลัวรบกวนทุกคน
- Depreciation Deductible by Nonresident A
