For thousands of years, sleep was v

For thousands of years, sleep was viewed as an inseparable part of the order of nature, testimony to nature's good sense or the wisdom of the gods. No one was bothered by the question Why do we sleep? Sleep was the condition that separated the activities of one day from those of the next, and apart from dreaming, nothing of importance was considered to occur during those hours of oblivion. Dreaming was perceived not as a part of sleep but rather as the result of external influences exerted on the sleeper. Sleep was what happened between "Good evening" and "Good morning," but no more than that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พัน ๆ ปี นอนหลับถูกแสดงเป็นส่วนต่อลำดับธรรมชาติ พยานหลักฐานให้ความรู้สึกที่ดีของธรรมชาติหรือภูมิปัญญาของพระเจ้า ไม่มีใครถูก bothered โดยคำถามที่ว่าทำไมเรานอน เงื่อนไขแบบที่แยกกิจกรรมวันหนึ่งจากบรรดาถัดไป ถูก และจากฝัน อะไรสำคัญถือว่าเกิดขึ้นในระหว่างเวลาดังกล่าวของการให้อภัย ฝันได้ถือว่าไม่ เป็นส่วนหนึ่งของการนอนหลับ แต่แทนที่จะ เป็นผลมาจากอิทธิพลภายนอกนั่นเองบนที่นอนแอร์ นอนหลับเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่าง "สวัสดี" และ "สวัสดี ตอนเช้า แต่ไม่เกินกว่าที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นพัน ๆ ปีที่ผ่านมาการนอนหลับที่ถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งที่แยกออกมาจากคำสั่งของธรรมชาติหลักฐานแสดงให้เห็นความรู้สึกที่ดีของธรรมชาติหรือภูมิปัญญาของพระเจ้า ไม่มีใครได้รับการใส่ใจจากคำถามทำไมเรานอน? การนอนหลับเป็นเงื่อนไขที่แยกกิจกรรมของวันหนึ่งจากบรรดาถัดไปและนอกเหนือจากความฝันไม่มีอะไรที่มีความสำคัญได้รับการพิจารณาที่จะเกิดขึ้นในช่วงเวลาดังกล่าวของการให้อภัย ฝันไม่ได้ถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของการนอนหลับ แต่เป็นผลมาจากอิทธิพลภายนอกกระทำต่อหลับ การนอนหลับเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่าง "เย็นดี" และ "อรุณสวัสดิ์" แต่ไม่เกินที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายพันปี นอนก็มองว่าเป็นส่วนหนึ่งที่แยกออกไม่ได้ของธรรมชาติ ธรรมชาติของพยานเพื่อความรู้สึกที่ดีหรือภูมิปัญญาของพระเจ้า ไม่มีใครถูกรบกวนด้วยคำถามทำไมเรานอน นอนอยู่สภาพที่แยกกิจกรรมของวันหนึ่งจากบรรดา ต่อไป และนอกจากฝัน ไม่มีอะไรสำคัญหรอกถือว่าเกิดขึ้นในช่วงเวลาของการให้อภัยฝันถูกมองว่าไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการนอนหลับ แต่เป็นผลจากอิทธิพลภายนอกนั่นเองบนไม้หมอน นอนมันเกิดอะไรขึ้นระหว่าง " สวัสดี " และ " อรุณสวัสดิ์ " แต่ไม่เกินที่