IntroductionLignocellulosic biomass

Introduction
Lignocellulosic biomass has the potential to be one of the major
feedstocks for the production of bioethanol, recognized as the main
replacement for the fossil fuel-based energy consumption in most
IC engines. Ethanol as oxygenated fuel with almost 35% oxygen is
an octane booster, which either in blended or pure form is believed
to cut hydrocarbon and NOx emissions by 20% and CO2 by 90%
(Sheehan and Himmel, 1999). The global ethanol production volume
stood at 85 GL in 2012, more than double the year 2006 and
where the lions share was produced in the Americas (Renewable
energy magazine, 2013). The main feedstocks for ethanol production
are mostly derived from sugarcane and corn, although
immense ethanol is anticipated to be produced using other biomass
resources, such as agricultural waste and forest residues. Kim and
Dale, 2004 showed that the global potential source of fuel
ethanol from wasted crops and crop residues can culminate up to
491 GL y1 and where the lignin-rich residue after fermentation
might be used for generation of both 458 TWh of electricity and
2.6 EJ of steam. The same authors do also report that for a successful
utilization of lignocellulosic materials, requirements such as high
ethanol conversion, logistics and infrastructure for collection of the
biomass, increase of thermal efficiency of electrical generation and
steam are needed. By the same token lignocellulosic biomass can
also be converted into activated carbons and thus another valueadded
product can be obtained from the same source. Pyrolysis of
biomass by heat-treatment at higher temperatures generates char,
oil and various gases to be used for sustainable and potential end
products (Mythili et al., 2013). Thus, agricultural residues with
virtually high carbon content can be readily processed to high
surface area carbons with micro and mesoporous structures either
by a physical or chemical activation as well as bioethanol (Jain et al.,
2010; Neupane et al., 2011; Zahari et al., 2014; Chiu and Ng, 2012;
Delivand et al., 2012). Activated carbons from waste tea, oliveseed,
barley husks, cotton stalks and coffee residues were prepared
with varying degrees of porosities and surface areas,
depending on the type of chemicals, concentrations and temperatures
used in the preparation steps (Gurten et al., 2012;
Stavropoulos and Zabaniotou, 2005; Loredo-Cancino et al., 2013;
Khenniche and Aissani, 2009; Reffas et al., 2010). Activated carbon
(AC) is a versatile product and is widely used in different applications,
such as adsorbents for waste removal and pollution control,
water purification, dispersion of catalyst and catalyst support,
electrochemical systems in batteries and supercapacitors, catalyst
for oxygen reduction reaction in alkaline electrolyte, hydrogen
storage, in food and beverage as well as steel industries, etc.
(Kaouah et al., 2013; Liu et al., 2012; Ioannidou and Zabaniotou,
2007; Jord

a-Beneyto et al., 2007; Sathiskumar et al., 2012; Spahis
et al., 2008; Hung et al., 2009; Pirjamali and Kiros, 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำชีวมวล lignocellulosic มีศักยภาพในการเป็นหนึ่งในหลักการวมวลผลิต bioethanol เป็นหลักแทนการใช้พลังงานจากเชื้อเพลิงฟอสซิลส่วนใหญ่เครื่องยนต์ IC มีเอทานอลเป็นเชื้อเพลิง oxygenated มีเกือบ 35% ออกซิเจนเชื่อว่าการ booster octane ซึ่งในการผสมหรือฟอร์มบริสุทธิ์ตัดไฮโดรคาร์บอนและปล่อยโรงแรมน็อกซ์ 20% และ CO2 โดย 90%(Sheehan และ Himmel, 1999) ปริมาณการผลิตเอทานอลส่วนกลางอยู่ที่ 85 GL ใน 2012 มากกว่าสองปี 2549 และสิงห์ร่วมกันที่ถูกผลิตในอเมริกา (Renewableประหยัดพลังงานวารสาร 2013) วมวลหลักสำหรับผลิตเอทานอลส่วนใหญ่มาจากอ้อยและข้าวโพด แม้ว่าเอทานอลอันยิ่งใหญ่คือคาดว่าจะผลิตได้โดยใช้ชีวมวลอื่น ๆทรัพยากร โป่งและป่าตก คิม และเดล 2004 พบว่าแหล่งที่มีศักยภาพระดับโลกของน้ำมันเชื้อเพลิงเอทานอลจากพืชผลที่เสียและตกค้างพืชสามารถ culminate ขึ้นไป491 GL y1 และที่ตกค้าง lignin ริชหลังหมักอาจใช้สำหรับการสร้างทั้งตวาไต้หว่าน 458 ไฟฟ้า และ2.6 EJ ของไอน้ำ ผู้เขียนเดียวกันนอกจากนี้รายงานที่ที่ประสบความสำเร็จใช้ lignocellulosic วัสดุ ความต้องการเช่นสูงแปลงเอทานอล โลจิสติกส์ และโครงสร้างพื้นฐานของการชีวมวล การเพิ่มประสิทธิภาพเชิงความร้อนไฟฟ้ารุ่น และอบไอน้ำมีความจำเป็น โดย token เดียวกัน ชีวมวล lignocellulosic สามารถนอกจากนี้ยัง แปลง carbons เปิดใช้งาน และทำ valueadded อื่นผลิตภัณฑ์ได้จากแหล่งเดียวกัน ชีวภาพของชีวมวล โดย heat-treatment ที่อุณหภูมิสูงสร้างอักขระน้ำมันและก๊าซต่าง ๆ ที่จะใช้สำหรับการสิ้นสุดอย่างยั่งยืน และมีศักยภาพผลิตภัณฑ์ (Mythili et al., 2013) ดังนั้น เกษตรตกด้วยคาร์บอนสูงแทบสามารถพร้อมประมวลผลสูงพื้นที่ carbons ไมโครและตัวโครงสร้างอย่างใดอย่างหนึ่งโดยการเปิดใช้งานทางกายภาพ หรือทางเคมีตลอดจน bioethanol (เจน et al.,2010 Neupane et al., 2011 Zahari et al., 2014 Chiu และ Ng, 2012Delivand et al., 2012) เปิดใช้งาน carbons จากเสียชา oliveseedข้าวบาร์เลย์แพ้ง่าย ฝ้าย stalks และตกกาแฟเตรียมไว้มีภา porosities และพื้นที่ผิวขึ้นอยู่กับชนิดของสารเคมี ความเข้มข้น และอุณหภูมิใช้ในขั้นตอนการเตรียม (Gurten et al., 2012Stavropoulos และ Zabaniotou, 2005 Loredo Cancino et al., 2013Khenniche และ Aissani, 2009 Reffas et al., 2010) สารกรองคาร์บอน(AC) เป็นผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย และใช้กันอย่างแพร่หลายในโปรแกรมประยุกต์อื่นเช่น adsorbents กำจัดขยะการควบคุมมลภาวะทำน้ำให้บริสุทธิ์ การกระจายตัวของเศษเหลือ และเศษระบบไฟฟ้าในแบตเตอรี่ และ supercapacitors เศษสำหรับปฏิกิริยาการลดออกซิเจนในอิเล็กโทรด่าง ไฮโดรเจนเก็บ อาหาร และเครื่องดื่มเช่นเหล็กเป็นอุตสาหกรรม ฯลฯ(Kaouah et al., 2013 หลิว al. et, 2012 Ioannidou และ Zabaniotou2007 Jorda Beneyto et al., 2007 Sathiskumar et al., 2012 Spahisร้อยเอ็ด al., 2008 ฮัง et al., 2009 Pirjamali แล้ว Kiros, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำชีวมวลลิกโนเซลลูโลสมีศักยภาพที่จะเป็นหนึ่งในที่สำคัญวัตถุดิบสำหรับการผลิตเอทานอลที่ได้รับการยอมรับเป็นหลักแทนการใช้พลังงานเชื้อเพลิงฟอสซิลในส่วนเครื่องมือIC เอทานอลเป็นเชื้อเพลิงกับออกซิเจนออกซิเจนเกือบ 35% เป็นผู้สนับสนุนค่าออกเทนที่ทั้งในรูปแบบผสมหรือบริสุทธิ์มีความเชื่อที่จะลดการปล่อยก๊าซไฮโดรคาร์บอนและNOx 20% และ CO2 90% (Sheehan และสรวงสวรรค์, 1999) ปริมาณการผลิตเอทานอทั่วโลกอยู่ที่ 85 GL ในปี 2012 เพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวในปี 2006 และการที่หุ้นสิงโตถูกผลิตในอเมริกา(ทดแทนนิตยสารพลังงาน 2013) วัตถุดิบหลักในการผลิตเอทานอลจะได้มาส่วนใหญ่มาจากอ้อยและข้าวโพดแม้ว่าเอทานอลอันยิ่งใหญ่ที่คาดว่าจะได้รับการผลิตโดยใช้ชีวมวลอื่นๆทรัพยากรเช่นของเสียตกค้างทางการเกษตรและป่าไม้ คิมและเดล, ปี 2004 พบว่าแหล่งที่มีศักยภาพระดับโลกของน้ำมันเชื้อเพลิงเอทานอลจากพืชที่สูญเสียและเศษซากพืชสามารถถึงจุดสุดยอดได้ถึง491 GL y1 และสถานที่ที่ตกค้างลิกนินที่อุดมไปด้วยหลังจากการหมักอาจจะใช้สำหรับการผลิตของทั้งสอง458 TWh ไฟฟ้าและ2.6 EJ ของไอน้ำ ผู้เขียนไม่เหมือนกันนอกจากนี้ยังมีรายงานว่าประสบความสำเร็จในการใช้ประโยชน์จากวัสดุลิกโนเซลลูโลสความต้องการสูงเช่นการแปลงเอทานอจิสติกส์และโครงสร้างพื้นฐานในการเก็บรวบรวมของชีวมวลเพิ่มขึ้นของประสิทธิภาพเชิงความร้อนของการผลิตไฟฟ้าและไอน้ำที่มีความจำเป็น โดยชีวมวลลิกโนเซลลูโลสเดียวกัน token สามารถยังสามารถแปลงเป็นถ่านและทำให้อีกvalueadded สินค้าที่สามารถหาได้จากแหล่งเดียวกัน ไพโรไลซิของชีวมวลโดยการรักษาความร้อนที่อุณหภูมิสูงสร้างถ่าน, น้ำมันและก๊าซต่างๆที่จะนำมาใช้สำหรับการสิ้นสุดอย่างยั่งยืนและมีศักยภาพผลิตภัณฑ์ (Mythili et al., 2013) ดังนั้นสารตกค้างทางการเกษตรที่มีปริมาณคาร์บอนสูงแทบจะสามารถดำเนินการได้อย่างง่ายดายที่จะสูงก๊อบปี้พื้นที่ผิวที่มีโครงสร้างขนาดเล็กและเมโซพอรัสอย่างใดอย่างหนึ่งโดยการเปิดใช้งานทางกายภาพหรือทางเคมีเช่นเดียวกับเอทานอล(เชน, et al. 2010; Neupane et al, 2011;. Zahari et al, 2014;. ชิวและอึ้ง 2012;. Delivand et al, 2012) เปิดใช้งานคาร์บอนจากชาเสีย oliveseed, เปลือกข้าวบาร์เลย์, ต้นฝ้ายและกากกาแฟได้จัดทำกับองศาที่แตกต่างของลวดเชื่อมและพื้นที่ผิวขึ้นอยู่กับชนิดของสารเคมีที่มีความเข้มข้นและอุณหภูมิที่ใช้ในขั้นตอนการเตรียมความพร้อม(Gurten et al, 2012. Stavropoulos และ Zabaniotou 2005. Loredo-Cancino et al, 2013; Khenniche และ Aissani 2009;. Reffas et al, 2010) ถ่านกัม(AC) เป็นสินค้าที่หลากหลายและใช้กันอย่างแพร่หลายในการใช้งานที่แตกต่างกันเช่นตัวดูดซับสำหรับการกำจัดของเสียและการควบคุมมลพิษน้ำให้บริสุทธิ์, การกระจายตัวของตัวเร่งปฏิกิริยาและการสนับสนุนตัวเร่งปฏิกิริยา, ระบบไฟฟ้าในแบตเตอรี่และ supercapacitors ตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับปฏิกิริยาลดออกซิเจนในอิเล็กโทรไลอัลคาไลน์ไฮโดรเจนจัดเก็บในอาหารและเครื่องดื่มเช่นเดียวกับอุตสาหกรรมเหล็กเป็นต้น(Kaouah et al, 2013;. หลิว et al, 2012;. Ioannidou และ Zabaniotou, 2007; Jord? A-Beneyto et al, 2007. Sathiskumar et al, 2012;. Spahis. et al, 2008; Hung et al, 2009;. Pirjamali และ Kiros, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
lignocellulosic ชีวมวลมีศักยภาพที่จะเป็นหนึ่งในวัตถุดิบหลัก
สำหรับการผลิตเอทานอล รู้จักเป็นหลัก
แทนเชื้อเพลิงฟอสซิลที่ใช้พลังงานในเครื่องยนต์ไอซีมากที่สุด

เอทานอลเป็นเชื้อเพลิงกับออกซิเจน ออกซิเจนเกือบ 35% คือ
เป็นออกเทนบูสเตอร์ ซึ่งทั้งในรูปแบบบริสุทธิ์ เชื่อ
ผสมหรือตัดการปล่อยก๊าซไฮโดรคาร์บอนและไนโตรเจนออกไซด์ 20% และ CO2 โดย 90 %
( ชีฮาน และ มเมล , 1999 ) สำหรับปริมาณการผลิตเอทานอล
อยู่ที่ 85 GL ใน 2012 , มากกว่าสองเท่าของปี 2006 และ
ที่สิงโตแบ่งปันถูกผลิตในทวีปอเมริกา ( ทดแทน
พลังงานนิตยสาร , 2013 ) ส่วนวัตถุดิบหลักสำหรับการผลิตเอทานอลส่วนใหญ่ได้มาจาก

อ้อยและข้าวโพด , แม้ว่าเวิ้งว้างเอทานอลคาดว่าจะผลิตที่ใช้ทรัพยากรชีวมวล
อื่นๆ เช่น ของเสีย และสารพิษตกค้างป่าไม้ การเกษตร คิมและ
เดล , 2547 ) พบว่า ศักยภาพระดับโลก แหล่งที่มาของเชื้อเพลิงเอทานอลจากกากพืชและพืช
กาก

แต่สามารถถึงจุดสุดยอดได้ GL y1 ที่ลิกนินรวยตกค้างหลังจากหมัก
อาจจะใช้สำหรับการผลิตของทั้งสองที่ชั้นนำของไฟฟ้าและ
2.6 EJ ไอน้ำผู้เขียนเดียวกันยังรายงานว่า มีการใช้ประสบความสำเร็จ
วัสดุ lignocellulosic ความต้องการเช่นการแปลงเอทานอลสูง
, โลจิสติกส์ และโครงสร้างพื้นฐานสำหรับคอลเลกชันของ
ชีวมวล , การเพิ่มประสิทธิภาพเชิงความร้อนของไอน้ำและไฟฟ้า
ที่จําเป็น โดย token เดียวกัน lignocellulosic ชีวมวลสามารถ
ยังสามารถแปลงเป็นถ่านกัมมันต์ และดังนั้นจึง สร้างมูลค่าเพิ่ม
อีกสินค้าได้จากแหล่งเดียวกัน ไพโรไลซิสของชีวมวลโดยการรักษาความร้อนที่อุณหภูมิสูงกว่า

น้ำมันและก๊าซสร้าง , อักขระต่าง ๆที่จะใช้เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน และผลิตภัณฑ์สุดท้าย
ศักยภาพ ( mythili et al . , 2013 ) ดังนั้น วัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรที่มีปริมาณคาร์บอนสูง
จวนสามารถพร้อมประมวลผลพื้นผิวสูง
พื้นที่ด้วยไมโครและเมโซพอรัสโครงสร้างเหมือนกัน
โดยวิธีการกระตุ้นทางกายภาพหรือทางเคมี รวมทั้งเอทานอล ( Jain et al . ,
2010 neupane et al . , 2011 ; zahari et al . , 2014 ; และชิว ng , 2012 ;
delivand et al . , 2012 ) ถ่านกัมมันต์จากกากชา oliveseed
ข้าวบาร์เลย์ , เปลือก , ก้านสำลีและเศษกาแฟเตรียม
กับองศาที่แตกต่างของพื้นผิวและส่งผลให้รูพรุนที่เกิดบริเวณ
ขึ้นอยู่กับชนิดของสารเคมี , ความเข้มข้นและอุณหภูมิ
ใช้ในการเตรียมขั้นตอน ( gurten et al . , 2012 ;
stavropoulos และ zabaniotou , 2005 ; โลเรโด cancino et al . , 2013 ;
khenniche และ aissani , 2009 ; reffas et al . , 2010 ) ถ่านกัมมันต์
( AC ) เป็นผลิตภัณฑ์ที่หลากหลายและมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในการใช้งานที่แตกต่างกัน เช่น สารดูดซับสำหรับการกำจัดขยะ

บำบัดน้ำเสียและควบคุมมลพิษ การกระจายของตัวเร่งปฏิกิริยาและการสนับสนุนตัวเร่งปฏิกิริยา
ระบบไฟฟ้าในแบตเตอรี่ และซุปเปอร์คาปาซิเตอร์ , ตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับปฏิกิริยารีดักชันของออกซิเจนในสภาวะด่าง
อิเล็กโทรไลต์ , ไฮโดรเจน
กระเป๋า , อาหารและเครื่องดื่ม ตลอดจนอุตสาหกรรมเหล็ก ฯลฯ
( kaouah et al . , 2013 ; Liu et al . , 2012 ; ioannidou และ zabaniotou
, 2007 ; จอร์ด

a-beneyto et al . , 2007 ; sathiskumar et al . , 2012 ; spahis
et al . , 2008 ; แขวน et al . , 2009 ; และ pirjamali คิรอส , 2002 )