as it requires looking at the most

as it requires looking at the most fully coherent system of hypotheses,

assessed through the dynamic interaction of representations operating in parallel.

Hence my argument is not some simple deduction: minds are brains, so constructive realism is true.

Rather, like all inferences, my conclusions are justified by overall coherence: given that minds are brains, and given everything else we know, the most coherent conclusion is that people use perception and inference to the best explanation to construct knowledge about reality.

This process of justification will seem circular if you think that knowledge should have a foundation of indubitable truths from which other truths are derived.

But no one has ever succeeded in identifying such a foundation in either sense experience or a priori reasoning, so we have to strive instead to construct the most coherent systems of representations that we can.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันต้องมอง ระบบเต็ม coherent ของสมมุติฐาน มากที่สุด ประเมินผ่านการโต้ตอบแบบไดนามิกของการเป็นตัวแทนในการปฏิบัติควบคู่กัน ดังนั้น ฉันอาร์กิวเมนต์ไม่ใช่หักบางอย่าง: จิตใจมีสมอง จึงสร้างสรรค์จริงจริง ค่อนข้าง เช่นทั้งหมด inferences บทสรุปของฉันจะชิด ด้วยศักยภาพโดยรวม: ระบุว่าจิตคือ สมอง และให้ทุกอย่างที่เราทราบ บทสรุปสุด coherent เป็นที่คนใช้รับรู้และข้อให้คำอธิบายที่ดีที่สุดเพื่อสร้างความรู้เกี่ยวกับความเป็นจริง กระบวนการของเหตุผลจะดูเหมือนวงกลมถ้าคุณคิดว่า ความรู้ควรมีรากฐานของสัจธรรม indubitable ซึ่งเว็บอื่น ๆ มา แต่ไม่เคยประสบความสำเร็จในการระบุเช่นพื้นฐานประสบการณ์ความรู้สึกหรือใช้เหตุผล priori มี ดังนั้นเราต้องพยายามสร้างระบบสุด coherent ของแทนว่าแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันต้องดูที่ระบบส่วนใหญ่ที่เชื่อมโยงกันอย่างเต็มที่จากสมมติฐานการประเมินผ่านการทำงานร่วมกันแบบไดนามิกของการเป็นตัวแทนในการดำเนินงานในแบบคู่ขนาน. ดังนั้นการโต้แย้งของฉันไม่ได้เป็นบางหักง่าย:. จิตใจมีสมองเป็นธรรมชาติที่สร้างสรรค์เพื่อให้เป็นความจริงแต่อย่างเช่นการหาข้อสรุปทั้งหมดของฉัน ข้อสรุปที่เป็นธรรมโดยการเชื่อมโยงกันโดยรวม:. ให้ที่จิตใจมีสมองและได้รับทุกอย่างอื่นที่เรารู้ว่าข้อสรุปที่สอดคล้องกันมากที่สุดคือการที่ผู้คนใช้การรับรู้และการอนุมานกับคำอธิบายที่ดีที่สุดในการสร้างความรู้เกี่ยวกับความเป็นจริงกระบวนการของเหตุผลนี้จะดูเหมือนวงกลมถ้าคุณคิดความรู้ที่ควรจะมีการวางรากฐานของความจริงไม่ต้องสงสัยจากการที่ความจริงอื่น ๆ จะได้มาได้. แต่ไม่มีใครได้เคยประสบความสำเร็จในการระบุเช่นรากฐานในประสบการณ์ความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งหรือเหตุผลเบื้องต้นดังนั้นเราจึงต้องมุ่งมั่นที่แทนการสร้างระบบเชื่อมโยงกันมากที่สุดของ แสดงว่าเราสามารถทำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันต้องดูที่ระบบอย่างเต็มที่ที่สุดติดต่อกันของสมมติฐาน ,

การประเมินผ่านการโต้ตอบแบบไดนามิกของการเป็นตัวแทนดำเนินการในแบบคู่ขนาน

ดังนั้นอาร์กิวเมนต์ของฉันไม่หักง่ายๆ : คิดสมองเพื่อสร้างสรรค์ธรรมชาติที่แท้จริง

แต่ชอบใช้ สรุปผมชอบธรรมโดยการรวม : ระบุว่าจิตใจเป็นสมองและให้ทุกอย่างที่เรารู้ สรุปเชื่อมโยงกันมากที่สุด คือ การรับรู้และการอนุมานที่ใช้เพื่ออธิบายที่ดีที่สุดเพื่อสร้างความรู้เกี่ยวกับความจริง

กระบวนการของเหตุผลนี้จะดูเหมือนเป็นถ้าคุณคิดว่าความรู้ที่ควรมีพื้นฐานของความจริงที่ชัดเจนจากความจริงอื่น ๆซึ่งจะได้เป็น

แต่ไม่มีใครเคยประสบความสำเร็จในการระบุเช่นพื้นฐานทั้งในความรู้สึกสัมผัส หรือระหว่างการให้เหตุผล ดังนั้น เราต้องมุ่งมั่นแทนสร้างติดต่อกันมากที่สุดระบบตัวแทนที่เราสามารถ