with some friends I just made, and

with some friends I just made, and forgot I haven’t taken a shower.”



“Hmph! Ruoxi is so tired and sick that she’s on the bed, yet as her husband you still live a life debauchery, and don’t know shame……” Mo Qianni sneered with disdain.



Even a clay buddha can get angry from such accusations, Yang Chen was a little impatient, “My wife hasn’t spoken a word, what are you blindly accusing me for? The emperor isn’t anxious but the eunuch is.”

[TL: The idiom means that the person involved is calm and collected, yet someone uninvolved is anxious.]


“What did you say!?” Mo Qianni’s eyes opened up wide as she stood up, her well developed chest repeatedly heaved because of the anger, and her beautiful face flushed, “You dare to call me an eunuch, you’re the eunuch!”



“Whether I’m a eunuch or not, wouldn’t you know if you come and try me?” Yang Chen evilly smiled and said.



“You’re shameless!”



“Stop……” Lin Ruoxi finally spoke a word, with her brows knitted together, she looked at Yang Chen and Mo Qianni, and rubbed her forehead like she was having a headache, “Can the two of you not quarrel in a hospital? It’s already late, can you guys be quieter?”



Mo Qianni pouted as she held onto Lin Ruoxi’s hand, “Ruoxi look at this husband of yours, who does he think he is? He doesn’t take good care of you when you’re sick, and instead has the mood to go out to drink and philander.”



Lin Ruoxi remained silent for a moment, before raising her head to ask Yang Chen, “Where did you go to drink?”



Yang Chen who was feeling a little stuffy lazily replied, “Heavenly Province, there were many ladies. Why, my great wife, do you want to restrict me?”



“Oh, got it.” Lin Ruoxi nodded, then as if nothing happened, she stretched her hand, took out a book from the plastic bag, and began reading.



Yang Chen saw that things were fine, so he sighed and shook his head, and left the ward.



All that was left was Mo Qianni who sat by the bedside, looking at the door. She turned to look at Lin Ruoxi who was reading her book with concentration, and became dumbstruck and slack jawed. She wasn’t able to voice out a word for a long time, but in the end she finally managed to say one sentence, “You husband and wife are both weird people!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กับเพื่อนบางคน ฉันเพียงทำ และลืมผมไม่ได้เอาฝักบัว" " Hmph ! Ruoxi จะเหนื่อย และป่วยว่า เธออยู่บนเตียง ยังเป็นสามี คุณยังคงสดการเสพสุราของชีวิต และไม่รู้ว่าความอัปยศ...ดังนั้น" Mo Qianni ยิ้มเยาะปะปนอยู่ ดินแม้แต่พระพุทธเจ้าได้โกรธจากข้อกล่าวหาดังกล่าว Yang Chen ถูกใจร้อนเล็กน้อย "ภรรยาของผมยังไม่ได้ พูดคำ สิ่งคุณสุ่มสี่สุ่มห้าร้ายสำหรับฉัน จักรพรรดิไม่กังวล แต่เป็นการ eunuch"[TL: สำนวนนี้หมายความ ว่า บุคคลที่เกี่ยวข้องเป็นที่สงบ และรวบรวม แต่คน uninvolved เป็นกังวล] "อะไรนะ?" โม Qianni ตาเปิดกว้างเธอลุกขึ้นยืน หน้าอกของเธอพัฒนาดี heaved ซ้ำ ๆ เพราะความโกรธ และ ล้างใบหน้าของเธอสวยงาม "คุณกล้าที่จะโทรหาฉัน eunuch เป็น คุณ eunuch" "ว่าฉัน eunuch เป็น หรือไม่ จะไม่ทราบว่า คุณมา และลองฉัน" Yang Chen evilly ยิ้ม และกล่าวว่า "คุณทำไร้ยางอาย" Stop..." Ruoxi หลินพูดคำสุดท้าย คิ้วเธอถักกัน เธอมอง Yang Chen และ Mo Qianni และลูบหน้าผากของเธอเช่นเธอมีอาการปวดหัว "สามารถสองคนไม่ทะเลาะ กันในโรงพยาบาล อยู่ปลาย พวกคุณได้เงียบ" Mo Qianni pouted เป็นเธอลงมือหลิน Ruoxi, "Ruoxi ดูนี้สามีของคุณ ที่ว่าเขาคิดเป็นไหม เขาไม่ใช้ความตั้งใจเมื่อคุณป่วย และแทน ได้อารมณ์ไปดื่ม และ philander" Ruoxi หลินยังคงเงียบครู่ ก่อนเลี้ยงหัวของเธอจะถาม Yang Chen "ไปที่จะดื่มหรือไม่" Yang Chen ที่รู้สึกอุดอู้นิดมูมกล่าว "แห่งสวรรค์จังหวัด มีผู้หญิงหลายคน ทำไม ภรรยาที่ดีของฉัน คุณต้องการจำกัดฉัน" "โอ้ เข้าใจ" เลยต้อง Lin Ruoxi แล้วเป็นถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอยืดมือของเธอ เอาออกจากถุงพลาสติกหนังสือ และเริ่มอ่าน Yang Chen เห็นว่า สิ่งดี เพื่อให้เขาถอนหายใจ และส่ายศีรษะของเขา และซ้ายวอร์ด ทั้งหมดที่เหลือคือ Mo Qianni ที่นั่งข้างเตียง มองที่ประตู เธอหันไปมอง Lin Ruoxi ที่กำลังอ่านหนังสือของเธอ มีความเข้มข้น และกลายเป็น dumbstruck และแข็งหย่อน เธอไม่สามารถออกคำเสียงเป็นเวลานาน แต่ในท้ายที่สุดเธอก็สามารถพูดประโยคหนึ่ง, "คุณสามีและภรรยาทั้งสองคนแปลก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กับเพื่อนบางคนผมก็แค่ทำและลืมผมยังไม่ได้อาบน้ำ. " " ฮึ่ม! Ruoxi คือเหนื่อยมากและป่วยว่าเธออยู่บนเตียง แต่เป็นสามีของเธอคุณยังคงมีชีวิตอยู่มึนเมาชีวิตและไม่ทราบความอัปยศ ...... "Mo Qianni ยิ้มเยาะด้วยความรังเกียจ. แม้จะเป็นพระพุทธรูปดินจะได้รับโกรธจากข้อกล่าวหาดังกล่าวยาง เฉินถูกใจร้อนน้อย "ภรรยาของผมยังไม่ได้พูดคำว่าสิ่งที่คุณสุ่มสี่สุ่มห้ากล่าวหาฉันสำหรับ? จักรพรรดิไม่ได้กังวล แต่ขันทีคือ ". [TL: สำนวนหมายความว่าบุคคลที่เกี่ยวข้องคือความสงบและเก็บรวบรวม แต่คนที่เป็นกลางเป็นกังวล.] " สิ่งที่คุณพูดว่า !? "ตาโม Qianni เปิดกว้างขึ้นขณะที่เธอ ลุกขึ้นยืนหน้าอกเต่งเธอซ้ำ ๆ น่ะเพราะความโกรธและใบหน้าที่สวยงามของเธอแดง "คุณกล้าที่จะโทรหาฉันขันทีคุณขันที!" "ไม่ว่าฉันขันทีหรือไม่คุณจะไม่ รู้ว่าถ้าคุณมาลองฉัน? "เฉินหยางชั่วยิ้มและกล่าวว่า. " คุณไร้ยางอาย! " " หยุด ...... "หลิน Ruoxi ก็พูดคำที่มีคิ้วของเธอถักนิตติ้งด้วยกันเธอมองหยางเฉินและโม Qianni, และลูบหน้าผากของเธอเหมือนที่เธอก็มีอาการปวดหัว "สามารถคุณสองคนไม่ได้ทะเลาะกันในโรงพยาบาลหรือไม่? มันมีอยู่แล้วในช่วงปลายพวกคุณสามารถเป็นที่เงียบสงบ? " โม Qianni pouted ขณะที่เธอจับมือของหลิน Ruoxi" Ruoxi มองไปที่สามีของเธอคนนี้ที่เขาไม่คิดว่าเขาคืออะไร? เขาไม่ได้ดูแลที่ดีของคุณเมื่อคุณป่วยและแทนที่จะมีอารมณ์ที่จะออกไปดื่มและเจ้าชู้. " หลิน Ruoxi ยังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเพิ่มหัวของเธอที่จะถามหยางเฉิน" ที่คุณไม่ได้ ไปดื่ม? " หยางเฉินที่มีความรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ อุดอู้ตอบอย่างเฉื่อยชา" จังหวัดบนสวรรค์มีผู้หญิงหลายคน ทำไมภรรยาที่ดีของฉันทำคุณต้องการ จำกัด ฉัน? " " โอ้ได้รับมัน. "หลิน Ruoxi พยักหน้าแล้วราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเธอยื่นมือของเธอเอาออกหนังสือจากถุงพลาสติกและเริ่มอ่าน. ยาง เฉินเห็นว่าสิ่งที่ดีเพื่อให้เขาถอนหายใจและส่ายหัวและทิ้งวอร์ด. ทั้งหมดที่เหลือเป็น Mo Qianni ซึ่งนั่งอยู่ข้างเตียงที่กำลังมองหาที่ประตู เธอหันไปดูหลิน Ruoxi ที่ได้อ่านหนังสือของเธอที่มีความเข้มข้นและกลายเป็นเหวอและหย่อนกราม เธอก็ไม่สามารถที่จะเสียงออกคำเป็นเวลานาน แต่ในที่สุดเธอก็มีการจัดการที่จะพูดประโยคหนึ่ง "สามีและภรรยาคุณทั้งสองคนแปลก!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับเพื่อนฉัน และลืมไปว่าฉันยังไม่ได้อาบน้ำ "" ฮึ่ม ! ruoxi นั้นเหนื่อยและป่วยที่เธออยู่บนเตียง แต่เป็นสามีคุณยังมีชีวิตอยู่การมึนเมา และไม่รู้จักอาย . . . . . . . " โม qianni sneered กับการดูถูกแม้แต่ดินพระก็โกรธ จากข้อกล่าวหาดังกล่าว หยางเฉินแค่หงุดหงิดนิดหน่อย " ภรรยาไม่ยอมพูดซักคำ ทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า กล่าวหาผม จักรพรรดิไม่ได้กังวล แต่ขันทีเป็น”[ TL : สำนวน แปลว่า ผู้ที่เกี่ยวข้อง คือ สงบและเยือกเย็น แต่บางคนใช้เป็นกังวล ]" คุณพูดเรื่องอะไร ! ? " โม qianni ตาเปิดออกกว้างเมื่อเธอยืนขึ้น เธอพัฒนาดีทั้งตัวหน้าอกซ้ำเพราะความโกรธ เธอหน้าแดง หน้าสวย " คุณกล้าเรียกฉันว่าขันที , นายเป็นขันที "" ไม่ว่าผมจะเป็นขันที หรือ ไม่ ไม่ คุณรู้ ถ้าคุณมา และลอง " หยางเฉิน evilly ยิ้มและกล่าวว่า" หน้าด้าน ! "" หยุด . . . . . . . " หลิน ruoxi ในที่สุดก็พูดกับคิ้วของเธอถักด้วยกัน เธอมองหยาง เฉิน และ โม qianni และลูบที่หน้าผากของเธอ เหมือนเธอกำลังปวดหัว " ทำไมคุณสองคนไม่ทะเลาะกันในโรงพยาบาล ? มันดึกแล้ว พวกเธอเงียบๆหน่อย ? "โม qianni ยื่นตามที่เธอกอดหลิน ruoxi มือ " ruoxi มองสามีของคุณ เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร ? เขาไม่ได้ดูแลคุณเมื่อคุณกำลังป่วย และแทนที่จะได้อารมณ์ไปเที่ยวไปดื่ม และจีบผู้หญิง .หลิน ruoxi ยังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นถามหยาง เฉิน " ที่คุณไปดื่ม "หยาง เฉิน ที่รู้สึกอึดอัดนิดหน่อยขี้เกียจตอบ " จากจังหวัดแล้ว ยังมีสาวๆ ทำไม ภรรยาที่ดี คุณต้องการที่จะ จำกัด ชั้น "" โอ้ ก็ได้ . . . " หลิน ruoxi พยักหน้า แล้วเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอเหยียดมือของเธอแล้วหยิบหนังสือจากกระเป๋า พลาสติก และเริ่มอ่านหยางเฉิน เห็นสิ่งต่างๆ ดี เขาจึงได้แต่ถอนหายใจและส่ายหัวของเขาและออกจากโรงพยาบาลทั้งหมดที่ถูกทิ้งไว้ที่โม qianni ใครนั่งข้างเตียง มองที่ประตู เธอหันไปมองหลิน ruoxi ที่อ่านหนังสือของเธอกับสมาธิ และก็ตะลึงจนพูดไม่ออกและ SLACK จา . เธอไม่สามารถที่จะเสียงซักคำเป็นเวลานาน แต่ในที่สุดเธอก็สามารถพูดหนึ่งประโยค " คุณสามีและภรรยาเป็นทั้งพิลึกคน ! "