He circled the area, his eyes flash

He circled the area, his eyes flashing back and forth. Suddenly, he realized that Patriarch Reliance had stopped speaking. He had only taken about thirty percent of the treasures in the area, and most were medicinal plants. He still wanted to vent some anger, so he decided to make one more circle to check for damaged restrictive spells.

When he returned to the place he’d started from, he frowned. There didn’t seem to be anything special in there. He looked around and noticed a stretch of short wall. When he started to walk toward it, Patriarch Reliance suddenly began talking again.

“Alright, alright. Meng Hao, you’re my only heir.” As Patriarch Reliance watched Meng Hao walking toward the short wall, he grew more and more anxious. But his anxiety couldn’t be detected in his voice. He sounded somewhat emotional as he said, “I’ll dispel your poison. Just wait three months. I’ll break out and take care of it for you. Then you can give me my treasures back. What do you say? Don’t worry, I always keep my word. This time, I’ll swear it in the name of the Sect. I definitely won’t deceive you.”

Meng Hao stopped walking and looked down at the ground. His eyes flickered, and he didn’t say anything. He walked around, seemingly lost in thought; eventually he drawing close to the short wall.

“I never said that I wasn’t going to dispel the poison,” said Patriarch Reliance. He let out a sigh. “It’s just that dispelling the poison would require quite a sacrifice of my Cultivation base. I would have to spend a lot of the energy I had just absorbed.” His voice seemed to be deep and profound, but in actuality, as he saw Meng Hao nearing the short wall, his heart was filled with acute nervousness.

Meng Hao was silent. After the space of several breaths, he suddenly spoke.

“Why did you start talking when I began walking toward this wall, Patriarch? And why did you suddenly mention dispelling my poison? Could it be that there is some special treasure hidden here?” As the words came out of his mouth, Patriarch Reliance’s eyes went wide. He realized he had said the wrong things. He secretly cursed Meng Hao for being so crafty.

“I’m just trying to do the right thing,” said Patriarch Reliance with a cold harrumph. “Look kid, you…” Before he could finish speaking, Meng Hao jumped over the wall.

This filled Patriarch Reliance with fear and trepidation. His heart began to pound and his face fell. After leaping over the wall, Meng Hao looked around. As it turned out, there was a restrictive spell here.

It didn’t look very special. Sealed inside was a jade slip. As for the restrictive spell, it was not complete; it still had some cracks in it. Meng Hao had no idea what the jade slip was, but without hesitation, he flicked his sleeve, stabbing the two wooden swords into the spell. He pried open a hole, then used the bag of the Cosmos to retrieve the jade slip.

Seeing the jade slip disappear into Meng Hao’s bag caused Patriarch Reliance to emit a shrill shriek. The ground shook so hard it seemed it might crack. Before, Patriarch Reliance had been upset to see Meng Hao taking his treasures, but this fury was much more intense.

“Meng Hao, you cannot take that jade slip away! Even I don’t dare to go near it. It belongs to a friend who left it here for safe keeping. You do not have the latent talent or the destiny to touch it! Do not remove it!”

Paying him no heed, he leaped onto a flying sword and flashed toward the vortex exit. At the same time, he slapped the bag of the Cosmos and pulled out the jade slip. Pressing it against his forehead, he cast some spiritual power into it. His expression changed as three characters appeared in his mind, filled with a Demonic aura.

“Demon Sealing Sect….”

“Meng Hao, you little bastard, get back here! You wait until I break through this seal. Then you’re finished!” Patriarch Reliance let out a furious howl.

As the howl echoed out, Meng Hao’s eyes flashed. He stopped at the mouth of the vortex, and then looked back down.

His eyes began to glitter. When Patriarch Reliance saw this, his heart began to thump again, and a strange premonition filled his heart. In his heart, in his mind, Meng Hao looked like nothing more than out-and-out thief.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาวงกลมพื้นที่ ตากระพริบไปมา ทันใดนั้น เขาตระหนักว่า พระพึ่งหยุดพูด เขาได้รับประมาณสามสิบเปอร์เซ็นต์ของสมบัติในพื้นที่ และส่วนใหญ่เป็นพืชสมุนไพร เขายังอยากจะระบายบางโกรธ เพื่อให้เขาตัดสินใจที่จะทำให้วงกลมเพิ่มเติมหนึ่งเพื่อตรวจสอบความเสียหายจำกัดคาถาเมื่อเขากลับไปเขาได้เริ่มต้นจาก เขา frowned มีไม่ได้ดูเหมือน มีอะไรเป็นพิเศษในการมี เขามองไปรอบ ๆ และสังเกตเห็นลายของผนังสั้น เมื่อเขาเริ่มเดินต่อมัน พึ่งพระก็เริ่มการพูดคุยอีกครั้ง"ไร เรื่อง เฮา เมง คุณทายาทของฉันเท่านั้น" เป็นพระพึ่งดูห้าวเมงเดินทางผนังสั้น เขาเริ่มกังวลมากขึ้น แต่ความวิตกกังวลของเขาไม่สามารถพบได้ในเสียงของเขา เขาฟังอารมณ์ค่อนข้างเมื่อเขากล่าวว่า "ฉันจะ dispel พิษของคุณ รอสามเดือน ฉันจะแตกออก และจะดูแลมันสำหรับคุณ จากนั้น คุณสามารถให้ฉันสมบัติของฉันกลับ สิ่งที่คุณพูดมี ไม่ต้องกังวล เสมอเก็บคำของ เวลานี้ ข้าพเจ้าจะขอสาบานมันชื่ออฉันแน่นอนไม่หลอกลวงคุณ "เฮา เมงหยุดเดิน และมองลงไปที่พื้นดิน Flickered ดวงตาของเขา และไม่ได้ว่า อะไร เขาเดินไปรอบ ๆ ดูเหมือนหายไปในความคิด ในที่สุดเขาวาดใกล้ผนังสั้น"ผมไม่เคยบอกว่า ผมไม่ได้ไป dispel พิษ กล่าวว่า การพึ่งพาพระ เขาให้ออกอก "มันเป็นเพียงว่า ปัดยาพิษต้องบูชาของฐานการเพาะปลูกของฉัน ผมจะต้องใช้จ่ายมากของผมมีเพียงการดูดซึมพลังงาน" เสียงของเขาดูเหมือน จะลึก และลึกซึ้ง แต่ใน เขาเห็นเมงเฮาใกล้ผนังสั้น หัวใจของเขาเต็มไป ด้วยความกังวลใจเฉียบพลันเมงเฮาก็เงียบ หลังจากพื้นที่หายใจหลาย เขาก็พูด"ทำไมไม่คุณไม่เริ่มการพูดเมื่อฉันเริ่มเดินไปทางกำแพงนี้ พระ และทำไมไม่คุณก็พูดถึงปัดพิษของฉัน อาจจะเป็นที่มีมีสมบัติพิเศษบางอย่างซ่อนอยู่นี่" เป็นคำที่มาจากปากของเขา พระพึ่งตาไปกว้าง เขาตระหนักว่า เขาได้กล่าวว่า สิ่งที่ไม่ถูกต้อง เขาแอบสาปแช่งเฮาเมงเป็นเจ้าเล่ห์มาก"ฉันแค่พยายามทำสิ่งถูกต้อง กล่าวว่า การพึ่งพาพระที่ harrumph เย็น "ดู เด็ก คุณ..." ก่อนที่เขาเสร็จสิ้นการพูด เมงเฮาฝอผนังนี้ไปพึ่งพระ ด้วยความกลัวและ trepidation หัวใจของเขาเริ่มกระหน่ำ และใบหน้าของเขาตก หลังจากกระโดดกำแพง เฮาเมงมองไปรอบ ๆ จะเปิดออก มีการสะกดจำกัดมันไม่ได้ดูพิเศษมาก ปิดผนึกภายใน ถูกใบหยก สำหรับสะกดจำกัด ก็ไม่สมบูรณ์ นอกจากนี้มันยังมีรอยแตกบางใน เฮา เมงมีความคิดที่ใบหยกคืออะไร แต่โดยไม่ลังเล เขา flicked แขนของเขา แทงสองไม้ดาบเป็นสะกด เขาพายด์เปิดหลุม แล้วใช้ถุงของจักรวาลในการดึงใบหยกเห็นใบหยกที่หายไปลงในถุงเมงเฮาเกิดพึ่งพระคายกรี๊ดร้อง ดินจับยากก็ลำบากมันอาจแตก ก่อน พระพึ่งได้รับอารมณ์เสียเห็นเฮาเมงสละสมบัติของเขา แต่ความโกรธนี้รุนแรงมากขึ้น"เฮา เมง คุณไม่สามารถจะส่งที่หยก แม้ผมไม่กล้าไปใกล้มัน มันเป็นของเพื่อนที่เหลือได้ที่นี่สำหรับการเก็บที่ปลอดภัย นอกจากนี้คุณไม่มีความสามารถแฝงหรือโชคชะตาสัมผัสมัน ไม่ได้ลบ"เขาจ่ายเขาจงไม่ leaped บนดาบบิน และประกายไปวนออก ในเวลาเดียวกัน เขาตบกระเป๋าของจักรวาล และดึงออกใบหยก เขากดกับหน้าผากของเขา โยนพลังงานทางจิตวิญญาณลงไป นิพจน์ของเขาเปลี่ยนเป็นสามอักขระปรากฏในจิตใจ เต็มไป ด้วยกลิ่นอายปีศาจ"ปีศาจปิดผนึกสำนักงาน... ""เฮา เมง คุณ bastard เล็กน้อย ได้กลับไปนี่ คุณรอจนกว่าผมจะผ่านตรานี้ แล้ว คุณเสร็จแล้ว" พึ่งพระให้ออกมาหอนโกรธเป็นหอนที่กล่าวออกมา เมงเฮาตาประกาย เขาหยุดที่ปากวน แล้ว มองย้อนกลับลงไปตาของเขาเริ่มที่ เมื่อพระพึ่งเห็น หัวใจของเขาเริ่มขมุบอีกครั้ง และลางสังหรณ์แปลก ๆ เต็มหัวใจของเขา ในหัวใจของเขา ในจิตใจ เมงเฮาดูเหมือนไม่มีอะไรมากกว่าขโมยดมี