In this piece I want to try to get

In this piece I want to try to get away from heroic tales because I don't believe them. Not being religious, I don't need a substitute. And I do not believe that cultural criticism, any more than Leavisite habits of 'feeling life', brings salvation. Being a pragmatist (in the philosophical as well as the practical sense) I do not believe that there are any theories exempt from ideology or the claims of context and contingency. But I do believe that English is important and I want to go on working in it. Why?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในชิ้นนี้ ฉันต้องพยายามที่จะได้รับจากนิทานงานกล้า เพราะไม่เชื่อนั้น ไม่มีศาสนา ไม่ต้องทดแทน และไม่เชื่อว่าวัฒนธรรมการวิจารณ์ ใด ๆ มากกว่า Leavisite นิสัยของ' ความรู้สึก' นำความรอด เป็น pragmatist (ในปรัชญาในแง่ปฏิบัติ) ไม่เชื่อว่า มีทฤษฎีใด ๆ ยกเว้นจากอุดมการณ์หรือเรียกร้องสิทธิของบริบทและฉุกเฉิน แต่ผมเชื่อว่า ภาษาอังกฤษเป็นสิ่งสำคัญ และต้องการไปทำงานอยู่ใน ทำไม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในงานชิ้นนี้ผมอยากจะลองที่จะได้รับออกไปจากนิทานวีรบุรุษเพราะผมไม่เชื่อว่าพวกเขา ไม่เป็นศาสนาผมไม่จำเป็นต้องทดแทน และผมไม่เชื่อว่าวัฒนธรรมการวิจารณ์ใด ๆ มากกว่านิสัย Leavisite ของชีวิตความรู้สึก 'นำความรอด เป็นนักปฏิบัติ (ในปรัชญาเช่นเดียวกับความจริง) ผมไม่เชื่อว่ามีทฤษฎีใด ๆ ที่ได้รับการยกเว้นจากอุดมการณ์หรือสิทธิเรียกร้องจากบริบทและฉุกเฉิน แต่ฉันเชื่อว่าภาษาอังกฤษเป็นสิ่งที่สำคัญและฉันต้องการที่จะไปทำงานในนั้น ทำไม?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในส่วนนี้ผมต้องการที่จะพยายามหนีจากนิทานวีรบุรุษ เพราะผมไม่เชื่อ ไม่มีศาสนา ผมไม่ต้องการแทน และผมไม่เชื่อว่า วัฒนธรรมการวิจารณ์ มากกว่า leavisite นิสัยของ ' ความรู้สึกชีวิต นำความรอดเป็นนักปฏิบัติ ( ในทางปรัชญา ตลอดจนความรู้สึกจริง ) ผมไม่เชื่อว่ามีทฤษฎีใด ๆยกเว้นจากอุดมการณ์หรือการเรียกร้องของบริบทและสถานการณ์ แต่ฉันเชื่อว่าภาษาอังกฤษเป็นสำคัญ และต้องการไปทำงานใน ทำไม ?