The murderer just rolled his eyes,

The murderer just rolled his eyes, returning to his original position. “Oh please James. I think we have been through this already. You pull out yours,  I-” 

 

“Shut up!” Jim yelled.

 

The doors to the bridge flew open and Uhura along with two large security officers charged in. Kirk was standing in front of the main console, weapon raised at…thin air.  Nyota paused for a moment and then gestured for the two men to leave them alone, giving them a look, which clearly said “you will keep this to yourselves.”

The men filed out quickly, leaving her alone with the captain. 

 

“Jim…are you alright?” She said warily as she drew closer.

 

“Uhura watch out! He-”   

 

“Jim, there isn’t anyone else here. Just you and me.”

 

He watched in horror as Khan stood behind her, hands creeping slowly around her thin neck.

 

“Would you like me to kill her for you? Just another innocent, whose blood you are drenched in? It would be sooo… easy”  

 

“Stop!”

 

There was a brief flicker, and then the other disappeared.  

 

“Jim!”

 

The room began to spin wildly in bursts of white and red.  He could hear a voice calling his name, and a pair of small hands touching his forehead. Jim was breathing heavily and then the black surrounded him, the darkness swallowing him whole.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฆาตกรเพิ่งสะสมตา กลับไปตำแหน่งเดิมของเขา "โอ้ กรุณา James ผมคิดว่า เราได้รับผ่านทางนี้แล้ว คุณดึงออกมาของคุณ ฉัน- "  "หยุดพูด" จิม yelled ประตูสู่สะพานบินเปิด และ Uhura พร้อมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยขนาดใหญ่สองคิดใน โบสถ์ยืนหน้าคอนโซลหลัก อาวุธยก at. ... บางเครื่องนั้น Nyota หยุดชั่วครู่แล้ว gestured สำหรับชายทั้งสองให้ปล่อยไว้คนเดียว ให้ดู ซึ่งชัดเจนว่า "คุณจะทำให้การเอง"คนยื่นออกอย่างรวดเร็ว ออกจากเธอคนเดียวกับกัปตัน  "จิม...มีคุณครับ? " เธอกล่าว warily เธอวาดใกล้ชิด "Uhura ระวัง เขา-"  "จิม ไม่มีใครที่นี่ เพียงแค่คุณและผม" เขาดูในสยองขวัญเหมือนขันยืนอยู่หลังเธอ มือเลื้อยช้ารอบคอของเธอบาง "คุณต้องการจะฆ่าคุณ บริสุทธิ์เพียงหนึ่ง คุณมีซึ่งอยู่ในเลือดหรือไม่ มันจะดังนั้น... ง่าย"  "หยุด" มีกะพริบสั้น ๆ และอื่น ๆ หายแล้ว  "จิม" ห้องเริ่มหมุนอาละวาดในระเบิดของสีขาว และสีแดง เขาสามารถได้ยินเสียงเรียกชื่อของเขา และคู่มือเล็กสัมผัสหน้าผากของเขา จิมได้หายใจหนักแล้ว สีดำล้อมรอบ ความมืดกลืนเขาทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฆาตกรเพียงรีดตาของเขากลับไปยังตำแหน่งเดิมของเขา "โอ้กรุณาเจมส์ ผมคิดว่าเราได้รับผ่านทางนี้แล้ว คุณดึงออกมาแสดงความนับถือ I- "  "หุบปาก!" จิมตะโกน. ประตูสะพานบินเปิดและยูฮูสองพร้อมด้วยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่มีขนาดใหญ่ในข้อหา. เคิร์กก็กำลังยืนอยู่ด้านหน้าของคอนโซลหลักอาวุธยก ... อากาศบาง . Nyota หยุดสักครู่แล้วชี้สำหรับผู้ชายสองคนที่จะปล่อยให้พวกเขาอยู่คนเดียวทำให้พวกเขามีลักษณะที่ชัดเจนกล่าวว่า "คุณจะให้นี้เพื่อตัวเอง." คนที่ยื่นออกไปอย่างรวดเร็วปล่อยให้เธออยู่คนเดียวกับกัปตัน.  "จิม ... คุณจะเป็นไร? "เธอกล่าวอย่างระมัดระวังในขณะที่เธอเข้ามาใกล้ชิด. "ยูฮูระวัง! HE- "    "จิมมีไม่ใครที่นี่ เพียงแค่คุณและฉัน. " เขาเฝ้ามองในหนังสยองขวัญเป็นข่านยืนอยู่ข้างหลังเธอมือคลานช้ารอบคอของเธอบาง. "คุณต้องการฉันจะฆ่าเธอสำหรับคุณ? เพียงหนึ่งผู้บริสุทธิ์ที่มีเลือดคุณกำลังชุ่ม? มันจะง่ายมากเลย ... "   "หยุด!" นอกจากนี้ยังมีการสั่นไหวเป็นช่วงสั้น ๆ แล้วคนอื่น ๆ หายไป.   "จิม" ห้องพักเริ่มหมุนอย่างดุเดือดในระเบิดของสีขาวและสีแดง เขาอาจจะได้ยินเสียงเรียกชื่อของเขาและคู่ของมือเล็กแตะหน้าผากของเขา จิมหายใจอย่างหนักแล้วสีดำล้อมรอบเขาความมืดกลืนกินเขาทั้ง

 



 





 



 



 



 



 



 



 



 



 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฆาตกรก็รีดตาของเขากลับมาที่ตำแหน่งเดิมของเขา " โอ้ เจมส์ ฉันคิดว่าเราได้ผ่านมาแล้ว คุณดึงออกของอะไรผม - " รึเปล่า

รึเปล่า

" หุบปาก ! " จิมตะโกน

ไหม

ประตูสะพานบินเปิดและคุณพร้อมกับขนาดใหญ่สองเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยค่าใช้จ่ายใน เคิร์ก ยืนอยู่ในด้านหน้าของคอนโซลหลัก อาวุธขึ้นมา . . . อากาศทำไมนีโอต้าหยุดสักครู่แล้วชี้นิ้วบอกว่าสำหรับผู้ชายสองคนที่จะทิ้งพวกเขา ให้พวกเขาดู ที่บอกว่า " คุณจะเก็บเรื่องนี้ไว้เอง "

ผู้ชายยื่นออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งเธอไว้กับกัปตัน รึเปล่า

รึเปล่า

" จิม . . . . . . . คุณไม่เป็นไรนะ ? " เธอกล่าวอย่างระมัดระวังเมื่อเธอใกล้เข้ามา

รึเปล่า

" - ระวัง ! เขา - "   

รึเปล่า

" จิม ไม่มีใครที่นี่ แค่คุณกับผม รึเปล่า

"

เขาดูในหนังสยองขวัญเป็นข่านยืนอยู่ข้างหลังเธอ มือบางค่อยๆคลานรอบคอของเธอ

รึเปล่า

" คุณจะให้ฉันฆ่าเธอเหรอ แค่ไร้เดียงสาคุณจะชุ่มเลือดของใคร ? มันคงจะง่ายจังเลย . . . . . . . " รึเปล่า

รึเปล่า

" หยุด ! "



มีอะไรสั้น ๆสั่นไหว แล้วคนอื่นหายไป รึเปล่า

รึเปล่า

" จิม "

ไหม

ห้องเริ่มหมุนอย่างบ้าคลั่ง ในชุดสีขาว และ สีแดงอะไรที่เขาจะได้ยินเสียงเรียกชื่อของเขา และคู่มือเล็กแตะหน้าผากของเขา จิม ก็หอบแล้วสีดำล้อมรอบเขา ความมืดกลืนกินเขาไปทั้งตัว