'Englishisation' - Is it working?TO

'Englishisation' - Is it working?
TOKYO —Yuki Wachi and her husband cannot speak English, but they send their five-year-old daughter Tamami to a preschool where English is the primary language of instruction. Once Tamami finishes kindergarten and enters the Japanese public school system, Wachi and her husband will commit an additional ¥100,000 per month to after school English lessons for their daughter.
“The ability to communicate in English is more important these days,” says Wachi. “We don’t want our daughter to miss out on her future just because she can’t speak English.”
The Wachis’ focus on English reflects Japan’s growing concern about its population’s ability — or lack thereof — to communicate in a language widely regarded as the international business world’s lingua franca. The Shinzo Abe government announced in 2013 a major educational reform program aimed at improving the English proficiency of Japanese students by 2020, just in time for the Tokyo Olympics. Japanese companies — such as Nissan, Fast Retailing (Uniqlo) and Rakuten — are investing millions to teach their employees English — and making proficiency a term of employment. International schools, such as Tamami’s preschool, are also in high demand by parents who believe that learning English is the key to ensuring their children are successful in the global economy.
“Without English, it’s very difficult to compete on a global level,” said Hiroshi Mikitani, co-founder and CEO of Rakuten, during a press conference at the Foreign Correspondents’ Club of Japan in 2012. Mikitani, who coined the term “Englishisation” when he ordered his firm to adopt English as its company language, added, “Lack of English communication skills really prevented us [Japan] from being a global leader, so we really need to wake up and open our eyes.”
It is not for lack of trying that even white-collar workers in Japan struggle with English. The language has preoccupied Japan almost ever since it first opened its doors to the United States a century and a half ago.
Shigeki Takeo, dean of Meiji Gakuin University’s Faculty of International Studies, traces Japan’s difficulty with English to after the Meiji Restoration of the late-19th century, when the Japanese were able to adopt Western culture while maintaining their native language. Because the Japanese no longer need an adequate command of English to appreciate a Hollywood film or purchase a McDonald’s burger — effectively domesticating Western culture — they “cannot easily acquire the motivation to learn English,” says Takeo.
As a result, Japanese students tend to score comparatively low on English-language tests. According to an official summary of scores on TOEFL (Test of English as a Foreign Language) in 2009, out of 30 Asian countries Japan (67) ranked second from the bottom in mean score, behind China (76), North Korea (75) and South Korea (81).
Even as Japan’s quarter-century economic recession has hastened a tide of xenophobic nationalism — spurred by fears that neighbouring rivals, China and South Korea, are surpassing it — Japan’s Ministry of Education, Culture, Sports, Science and Technology (MEXT) has tried three times in the past 15 years to revise its English-language curriculum for the elementary through high school levels.
MEXT’s most recent attempt centres on three fundamental changes to the existing curriculum, said Takashi Katsuragi, who began working on the government’s education reform program in 2014.

First, elementary school students will be introduced to English earlier, in the third grade instead of the fifth grade. Second, students from the fifth grade onward will be subjected to frequent evaluations based on a combination of objective and subjective criteria, such as scores on EIKEN (Test in Practical English Proficiency) and GTEC (Global Test of English Communication), as well as teacher assessments of students. And third, middle and high school students will be expected to practice using English in “simple information exchanges” and “high-level linguistic activities [presentations, debates, negotiations]” designed for them to achieve fluency by the time of graduation.
The learning experience, often a tedious process, must be interactive and enjoyable for any subject — whether mathematics, science, history or English — to be comprehensible, according to Saburo Kagei, headmaster of St. Mary’s International School in Tokyo.
“Learning is a whole lot easier when it’s fun,” says Kagei. “Many teachers will call it the hook, and you’ve got to have a hook if you want to lure in your students.”
Japan’s attempts to improve its people’s understanding of English extend far beyond the country’s public sector; the private sector is also making efforts, albeit with mixed results. Rakuten may be the most well-known example. But Nissan, owing to its 15-year alliance with the French car manufacturer Renault, has long demanded of its senior employees a fixed level of English proficiency, too.
“We want to continue raising the average TOEIC [Test of English for International Communication] score of our Japanese employees from 600 — where it is now — to 700, 750, and finally 800, which we feel is a good enough score to work in Nissan’s global business,” says Hirokazu Takebata, a manager in the automobile giant’s human resources division. To this end, Nissan offers employees who are underperforming on TOEIC a variety of English-language training courses and specialised seminars on cultural diversity.
MEXT, like Nissan, has made the promotion of cultural exchange a priority in its efforts to prevent Japan from lagging behind in today’s globalised world.
“One of the main reasons to study English is to explain and exchange ideas,” adds Katsuragi. “If Japanese people can speak English more fluently, they will have more opportunities for work abroad.”
Takebata is of the same mind.
“Before entering Nissan, Japanese workers should have a lot of cross-cultural experience using English,” he says “Cross-cultural — or cross-company —business will be expanding in the future so … our employees will need to be comfortable communicating with people from
other parts of the world.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นงาน 'englishisation'-โตเกียว – Wachi ยูกิและสามีของเธอไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษ แต่พวกเขาส่งของลูกสาวห้าขวบ Tamami เป็นหอศิลป์ที่ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักของคำสั่ง เมื่อ Tamami อนุบาลเสร็จสิ้น และเข้าสู่ระบบโรงเรียนญี่ปุ่น Wachi และสามีจะยืนยันการเติม ¥ 100000 ต่อเดือนให้หลังจากเรียนบทเรียนภาษาอังกฤษสำหรับลูกสาวของพวกเขา"ความสามารถในการสื่อสารในภาษาอังกฤษเป็นสำคัญวันนี้ กล่าวว่า Wachi "เราไม่ต้องลูกสาวของเราพลาดโอกาสในอนาคตของเธอเพียง เพราะเธอไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษ"ของ Wachis เน้นอังกฤษสะท้อนให้เห็นถึงของญี่ปุ่นเติบโตกังวลเกี่ยวกับความสามารถของประชากร — หาย — การสื่อสารในภาษาอย่างกว้างขวางถือเป็นการใช้ในโลกธุรกิจ อะเบะ Shinzo รัฐบาลประกาศในปี 2013 โปรแกรมหลักการปฏิรูปการศึกษาโดยมุ่งปรับปรุงภาษาอังกฤษของนักเรียนญี่ปุ่นโดย 2020 เพียงในเวลาสำหรับโอลิมปิกโตเกียว บริษัทญี่ปุ่น — เช่นนิสสัน Retailing (Uniqlo) อย่างรวดเร็ว และแหล่ง — จะลงทุนล้านสอนภาษาอังกฤษพนักงานของพวกเขา — และความชำนาญเป็นเงื่อนไขการจ้างงาน โรงเรียนนานาชาติ เช่นหอศิลป์ของ Tamami ยังอยู่ในความต้องการสูงโดยผู้ปกครองที่เชื่อว่า เรียนภาษาอังกฤษเป็นสิ่งสำคัญในใจเด็กประสบความสำเร็จในเศรษฐกิจโลก"ไม่ มีอังกฤษ ก็ยากที่จะแข่งขันในระดับสากล กล่าวว่า Hiroshi Mikitani ผู้ร่วมก่อตั้งและ CEO ของ Rakuten ระหว่างการแถลงที่สโมสรของทั่วโลกซึ่งต่างประเทศของญี่ปุ่นในปี 2012 Mikitani ซึ่งเป็นคำว่า "Englishisation" เมื่อเขาสั่งบริษัทของเขาจะนำมาใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาบริษัท เพิ่ม "ขาดทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษจริง ๆ ไม่สามารถเรา [ญี่ปุ่น] เป็นผู้นำระดับโลก ดังนั้นเราต้องการปลุก และเปิดตาของเรา"ไม่ขาดการพยายามคน white-collar แม้ว่าในการต่อสู้ญี่ปุ่นกับอังกฤษ ภาษามีหวั่นใจญี่ปุ่นเกือบนับตั้งแต่ก่อนเปิดประตูสู่สหรัฐอเมริกาเป็นศตวรรษครึ่งผ่านมาชิเงกิโกลเด้นท์ทาเคียว คณบดีของมหาวิทยาลัยเมจิคุคณะการศึกษานานาชาติ ติดตามยากของญี่ปุ่นกับอังกฤษเพื่อหลังจากคางของศตวรรษ 19 ช่วงปลาย เมื่อญี่ปุ่นมีความสามารถในการนำวัฒนธรรมตะวันตกในขณะที่รักษาภาษาของตน เพราะญี่ปุ่นไม่จำเป็นต้องสั่งการอย่างเพียงพอของอังกฤษขึ้นฟิล์มฮอลลีวูด หรือซื้อแมคโดนัลด์เบอร์เกอร์ — มีประสิทธิภาพ domesticating วัฒนธรรมตะวันตก — พวกเขา "ไม่ได้รับแรงจูงใจการเรียนภาษาอังกฤษ กล่าวว่า โกลเด้นท์ทาเคียวดัง นักเรียนญี่ปุ่นมักจะได้ คะแนนดีอย่างหนึ่งต่ำในภาษาอังกฤษ ตามการสรุปอย่างเป็นทางการคะแนน TOEFL (ทดสอบของภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ) ในปี 2009 จาก 30 ประเทศญี่ปุ่น (67) อันดับที่สองจากด้านล่างในคะแนนเฉลี่ย หลังจีน (76), เกาหลีเหนือ (75) และเกาหลี (81)Even as Japan’s quarter-century economic recession has hastened a tide of xenophobic nationalism — spurred by fears that neighbouring rivals, China and South Korea, are surpassing it — Japan’s Ministry of Education, Culture, Sports, Science and Technology (MEXT) has tried three times in the past 15 years to revise its English-language curriculum for the elementary through high school levels.MEXT’s most recent attempt centres on three fundamental changes to the existing curriculum, said Takashi Katsuragi, who began working on the government’s education reform program in 2014.First, elementary school students will be introduced to English earlier, in the third grade instead of the fifth grade. Second, students from the fifth grade onward will be subjected to frequent evaluations based on a combination of objective and subjective criteria, such as scores on EIKEN (Test in Practical English Proficiency) and GTEC (Global Test of English Communication), as well as teacher assessments of students. And third, middle and high school students will be expected to practice using English in “simple information exchanges” and “high-level linguistic activities [presentations, debates, negotiations]” designed for them to achieve fluency by the time of graduation.The learning experience, often a tedious process, must be interactive and enjoyable for any subject — whether mathematics, science, history or English — to be comprehensible, according to Saburo Kagei, headmaster of St. Mary’s International School in Tokyo.“Learning is a whole lot easier when it’s fun,” says Kagei. “Many teachers will call it the hook, and you’ve got to have a hook if you want to lure in your students.”Japan’s attempts to improve its people’s understanding of English extend far beyond the country’s public sector; the private sector is also making efforts, albeit with mixed results. Rakuten may be the most well-known example. But Nissan, owing to its 15-year alliance with the French car manufacturer Renault, has long demanded of its senior employees a fixed level of English proficiency, too.“We want to continue raising the average TOEIC [Test of English for International Communication] score of our Japanese employees from 600 — where it is now — to 700, 750, and finally 800, which we feel is a good enough score to work in Nissan’s global business,” says Hirokazu Takebata, a manager in the automobile giant’s human resources division. To this end, Nissan offers employees who are underperforming on TOEIC a variety of English-language training courses and specialised seminars on cultural diversity.MEXT, like Nissan, has made the promotion of cultural exchange a priority in its efforts to prevent Japan from lagging behind in today’s globalised world.“One of the main reasons to study English is to explain and exchange ideas,” adds Katsuragi. “If Japanese people can speak English more fluently, they will have more opportunities for work abroad.”Takebata is of the same mind.“Before entering Nissan, Japanese workers should have a lot of cross-cultural experience using English,” he says “Cross-cultural — or cross-company —business will be expanding in the future so … our employees will need to be comfortable communicating with people from other parts of the world.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'Englishisation' - มันทำงาน?
โตเกียว -Yuki Wachi และสามีของเธอไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษ แต่พวกเขาส่งลูกสาวห้าปีของพวกเขา Tamami ไปก่อนวัยเรียนที่ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักของการเรียนการสอน เมื่อเสร็จสิ้นการ Tamami โรงเรียนอนุบาลและเข้าสู่ระบบโรงเรียนของรัฐญี่ปุ่น Wachi และสามีของเธอจะกระทำเพิ่มเติม¥ 100,000 ต่อเดือนหลังจากที่เรียนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนสำหรับลูกสาวของพวกเขา.
"ความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษได้เป็นสิ่งที่สำคัญมากขึ้นวันนี้" กล่าวว่า Wachi "เราไม่ต้องการให้ลูกสาวของเราจะพลาดโอกาสในอนาคตของเธอเพียงเพราะเธอไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้."
โฟกัส Wachis 'ในภาษาอังกฤษสะท้อนให้เห็นถึงความกังวลเพิ่มขึ้นของญี่ปุ่นเกี่ยวกับความสามารถของประชากรของ - หรือขาดมัน - การติดต่อสื่อสารในภาษาการยอมรับอย่างกว้างขวาง เป็นโลกธุรกิจระหว่างประเทศของภาษากลาง รัฐบาลอาเบะ Shinzo ประกาศในปี 2013 โปรแกรมการปฏิรูปการศึกษาที่สำคัญมุ่งเป้าไปที่การปรับปรุงภาษาอังกฤษของนักเรียนญี่ปุ่นในปี 2020 เพียงในเวลาสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกโตเกียว บริษัท ญี่ปุ่น - เช่นนิสสัน, ค้าปลีกเร็ว (Uniqlo) และ Rakuten - มีการลงทุนนับล้านในการสอนภาษาอังกฤษพนักงานของพวกเขา - และทำให้ความสามารถในระยะเวลาของการจ้างงาน โรงเรียนนานาชาติเช่นก่อนวัยเรียน Tamami ของยังอยู่ในความต้องการสูงโดยพ่อแม่ที่เชื่อว่าการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นกุญแจสำคัญในการสร้างความมั่นใจเด็กของพวกเขาจะประสบความสำเร็จในเศรษฐกิจโลก.
"โดยภาษาอังกฤษมันยากมากที่จะแข่งขันในระดับโลก" กล่าวว่า ฮิโรชิ Mikitani, ผู้ร่วมก่อตั้งและซีอีโอของ Rakuten ในระหว่างการแถลงข่าวที่ผู้สื่อข่าวต่างประเทศ 'คลับของญี่ปุ่นในปี 2012 Mikitani ใครเป็นคนบัญญัติคำว่า "Englishisation" เมื่อเขาสั่งให้ บริษัท ของเขาจะนำมาใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาของ บริษัท กล่าวเสริมว่า "การขาดทักษะในการสื่อสารภาษาอังกฤษจริงๆทำให้เรา [ญี่ปุ่น] จากการเป็นผู้นำระดับโลกดังนั้นเราต้องการจริงๆที่จะตื่นขึ้นมาและเปิดตาของเรา."
มันไม่ได้เป็นเพราะขาดความพยายามที่ว่าแม้แรงงานปกขาวในประเทศญี่ปุ่นการต่อสู้กับอังกฤษ ภาษาที่ได้หมกมุ่นญี่ปุ่นเกือบนับตั้งแต่ครั้งแรกที่เปิดประตูไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาศตวรรษครึ่งที่ผ่านมา.
Shigeki Takeo คณบดีของเมจิ Gakuin มหาวิทยาลัยคณะการศึกษานานาชาติร่องรอยความยากลำบากของญี่ปุ่นกับอังกฤษหลังจากที่ฟื้นฟูเมจิของปลาย ศตวรรษที่ -19th เมื่อญี่ปุ่นสามารถที่จะนำวัฒนธรรมตะวันตกในขณะที่รักษาภาษาของตน เพราะญี่ปุ่นไม่จำเป็นต้องมีคำสั่งที่เพียงพอของภาษาอังกฤษที่จะชื่นชมภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดหรือซื้อเบอร์เกอร์โดนัลด์ - มีประสิทธิภาพ domesticating วัฒนธรรมตะวันตก -. พวกเขา "ไม่สามารถได้รับแรงจูงใจที่จะเรียนรู้ภาษาอังกฤษ"
ทาเคโอะกล่าวว่าเป็นผลให้นักเรียนญี่ปุ่นมีแนวโน้มที่จะคะแนนต่ำเมื่อเทียบกับการทดสอบภาษาอังกฤษ ตามที่สรุปอย่างเป็นทางการของคะแนนในการสอบ TOEFL (การสอบภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ) ในปี 2009 จาก 30 ประเทศในเอเชียญี่ปุ่น (67) อันดับที่สองจากด้านล่างคะแนนเฉลี่ยหลังประเทศจีน (76) เกาหลีเหนือ (75) และเกาหลีใต้ (81).
แม้ในขณะที่ญี่ปุ่นสี่ศตวรรษภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจได้รีบน้ำของชาตินิยมชาวต่างชาติ - กระตุ้นโดยความหวาดกลัวว่าคู่แข่งเพื่อนบ้านจีนและเกาหลีใต้จะเหนือกว่ามัน - ญี่ปุ่นกระทรวงศึกษาธิการวัฒนธรรมกีฬาวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี (MEXT) ได้พยายามที่สามครั้งที่ผ่านมา 15 ปีในการปรับปรุงการเรียนการสอนภาษาอังกฤษสำหรับระดับประถมศึกษาถึงระดับโรงเรียนมัธยม.
มากที่สุด MEXT ศูนย์ความพยายามล่าสุดในสามการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานของหลักสูตรที่มีอยู่ทาคา Katsuragi ที่เริ่มทำงานกับกล่าวว่า โปรแกรมการปฏิรูปการศึกษาของรัฐบาลในปี 2014 ครั้งแรกที่นักเรียนระดับประถมศึกษาจะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับภาษาอังกฤษก่อนหน้านี้ในชั้นที่สามแทนของเกรดห้า ประการที่สองนักศึกษาจากเกรดห้าเป็นต้นไปจะต้องอยู่ภายใต้การประเมินผลบ่อยขึ้นอยู่กับการรวมกันของเกณฑ์วัตถุประสงค์และอัตนัยเช่นคะแนนใน Eiken (ทดสอบวัดระดับความรู้ภาษาอังกฤษในทางปฏิบัติ) และ GTEC (ทดสอบทั่วโลกของการสื่อสารภาษาอังกฤษ) เช่นเดียวกับครู การประเมินผลของนักเรียน และสามนักเรียนโรงเรียนกลางและสูงจะได้รับการคาดหวังว่าจะฝึกการใช้ภาษาอังกฤษใน "การแลกเปลี่ยนข้อมูลที่เรียบง่าย" และ "ระดับสูงกิจกรรมภาษา [การนำเสนอการอภิปรายการเจรจา]" ที่ออกแบบมาสำหรับพวกเขาเพื่อให้บรรลุความคล่องแคล่วตามเวลาของการสำเร็จการศึกษา. การเรียนรู้ ประสบการณ์มักจะเป็นกระบวนการที่น่าเบื่อจะต้องโต้ตอบและสนุกสนานสำหรับเรื่องใด ๆ - ไม่ว่าจะเป็นคณิตศาสตร์วิทยาศาสตร์ประวัติศาสตร์หรือภาษาอังกฤษ -. จะเป็นที่เข้าใจตามโร่ Kagei ครูใหญ่ของเซนต์แมรี่โรงเรียนนานาชาติในโตเกียว"การเรียนรู้เป็นจำนวนมากทั้ง ได้ง่ายขึ้นเมื่อมันสนุก "Kagei กล่าวว่า "ครูหลายคนจะเรียกว่าเบ็ดและคุณได้มีการมีตะขอถ้าคุณต้องการที่จะล่อให้นักเรียนของคุณ." ความพยายามของญี่ปุ่นที่จะปรับปรุงความเข้าใจของผู้คนของอังกฤษขยายไกลเกินของประเทศภาครัฐ; ภาคเอกชนนอกจากนี้ยังจะทำให้ความพยายามแม้จะมีผลการผสม Rakuten อาจจะเป็นตัวอย่างที่รู้จักกันดีที่สุด แต่นิสสันเนื่องจากพันธมิตร 15 ปีกับผู้ผลิตรถยนต์ฝรั่งเศสเรโนลต์ได้เรียกร้องยาวของพนักงานอาวุโสระดับคงที่ของความรู้ภาษาอังกฤษด้วย. "เราต้องการที่จะดำเนินการเพิ่มเฉลี่ย TOEIC [ทดสอบภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารนานาชาติ] คะแนนของพนักงานชาวญี่ปุ่นของเราจาก 600 - ที่เป็นตอนนี้ - 700, 750, และในที่สุด 800 ซึ่งเรารู้สึกว่าเป็นคะแนนที่ดีพอที่จะทำงานในธุรกิจทั่วโลกของนิสสัน "Hirokazu Takebata ผู้จัดการในยักษ์ใหญ่รถยนต์ทรัพยากรมนุษย์กล่าวว่า แผนก. ด้วยเหตุนี้นิสสันมีพนักงานที่มีผลการดำเนินงานเกี่ยวกับการสอบ TOEIC ความหลากหลายของหลักสูตรการฝึกอบรมภาษาอังกฤษและการสัมมนาพิเศษเกี่ยวกับความหลากหลายทางวัฒนธรรม. MEXT เช่นนิสสันได้ทำโปรโมชั่นของการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมที่มีความสำคัญในความพยายามที่จะป้องกันไม่ให้ญี่ปุ่นจากล้าหลังที่ ในโลกยุคโลกาภิวัตน์วันนี้. "หนึ่งในเหตุผลหลักในการเรียนภาษาอังกฤษคือการอธิบายและแลกเปลี่ยนความคิดเห็น" Katsuragi เพิ่ม "ถ้าคนญี่ปุ่นสามารถพูดภาษาอังกฤษมากขึ้นได้อย่างคล่องแคล่วพวกเขาจะมีโอกาสมากขึ้นสำหรับการทำงานในต่างประเทศ." Takebata เป็นใจเดียวกัน. "ก่อนที่จะเข้านิสสันคนงานญี่ปุ่นควรจะมีจำนวนมากประสบการณ์ข้ามวัฒนธรรมการใช้ภาษาอังกฤษ" เขาบอกว่า " ข้ามวัฒนธรรม - หรือ -business ข้าม บริษัท จะขยายในอนาคตดังนั้น ... พนักงานของเราจะต้องมีความสะดวกสบายในการติดต่อสื่อสารกับผู้คนจากส่วนอื่นๆ ของโลก ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' englishisation ' - มันได้ผลไหม ?
โตเกียว - ยูกิวชิและสามีของเธอไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ แต่พวกเขาส่งพวกเขาห้าปีลูกสาว ทามามิเป็นโรงเรียนที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักในการสอน เมื่อ ทามามิเสร็จสิ้นโรงเรียนและเข้าสู่ระบบโรงเรียนสาธารณะญี่ปุ่น วชิและสามีของเธอจะยอมรับการ¥เพิ่มเติม 100 ,000 ต่อเดือนหลังจากเรียนบทเรียนภาษาอังกฤษ สำหรับลูกสาวของเขา .
" ความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษเป็นสิ่งสำคัญมากวันเหล่านี้ว่า " วชิ . " เราไม่อยากให้ลูกสาวเราพลาดกับอนาคตของเธอ เพราะเธอพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ . "
การ wachis ' เน้นภาษาอังกฤษญี่ปุ่นสะท้อนให้เห็นถึงความกังวลเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับความสามารถของประชากรหรือขาดมัน -- เพื่อสื่อสารในภาษาอย่างกว้างขวางถือเป็นธุรกิจระหว่างประเทศเป็นภาษากลางของโลก . รัฐบาล Shinzo Abe ประกาศในปี 2013 เป็นโปรแกรมหลักของการปฏิรูปการศึกษาที่มุ่งพัฒนาความสามารถทางภาษาอังกฤษของนักเรียนญี่ปุ่นโดย 2020 ,เพียงในเวลาสำหรับโตเกียวโอลิมปิค บริษัท - ญี่ปุ่น เช่น นิสสัน ค้าปลีกได้อย่างรวดเร็ว ( UNIQLO ) และราคูเท็น - ลงทุนล้านสอนพนักงานภาษาอังกฤษ - และให้ความสามารถในระยะของการจ้างงาน โรงเรียนนานาชาติ เช่น ทามามิเป็นปฐมวัยอยู่ในความต้องการสูงโดยพ่อแม่ที่เชื่อว่า การเรียนรู้ภาษาอังกฤษเป็นกุญแจสำคัญที่จะให้เด็กของพวกเขาจะประสบความสำเร็จในเศรษฐกิจโลก .
" โดยไม่มีภาษาอังกฤษ มันเป็นเรื่องยากที่จะแข่งขันในระดับสากล กล่าวว่า ฮิโรชิ mikitani , ผู้ร่วมก่อตั้งและซีอีโอของราคุเทน ระหว่างงานแถลงข่าวที่สโมสรผู้สื่อข่าวต่างประเทศ ญี่ปุ่นในปี 2012 mikitani ,ที่ใช้คำว่า " englishisation " เมื่อเขาได้สั่งให้ บริษัท ของเขาให้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาของ บริษัท กล่าวว่า " การขาดทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษจริงๆให้เรา [ ญี่ปุ่น ] จากการเป็นผู้นำ ดังนั้นเราต้องตื่น และลืมตา "
ไม่ใช่เพราะพยายามไม่พอแม้แต่ปกขาวแรงงานในญี่ปุ่นต่อสู้กับภาษาอังกฤษภาษามีหวั่นใจญี่ปุ่นเกือบตั้งแต่ก่อนเปิดประตูสู่สหรัฐอเมริกาศตวรรษครึ่งที่ผ่านมา .
ชิเงกิ ทาเคโอะ คณบดีคณะการศึกษานานาชาติ มหาวิทยาลัยเมจิ รูเบน ร่องรอยของญี่ปุ่นยากกับอังกฤษหลังจากการปฏิรูปเมจิของ late-19th ศตวรรษ ,เมื่อญี่ปุ่นสามารถรับวัฒนธรรมตะวันตกในขณะที่รักษาภาษาของพวกเขา เพราะคนญี่ปุ่นไม่ต้องสั่งเพียงพอของภาษาอังกฤษขอบคุณภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดหรือซื้อแมคโดนัลด์ เบอร์เกอร์ - ได้อย่างมีประสิทธิภาพ domesticating วัฒนธรรมตะวันตก - พวกเขาไม่สามารถได้รับแรงจูงใจในการเรียนภาษาอังกฤษ , กล่าวว่า " ทาเคโอะ
ผลนักเรียนญี่ปุ่นมักจะเปรียบเทียบคะแนนต่ำในการทดสอบภาษาอังกฤษ ตามสรุปอย่างเป็นทางการของคะแนน TOEFL ( การสอบภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ ) ในปี 2009 จาก 30 ประเทศในเอเชียญี่ปุ่น ( 67 ) อันดับที่สองจากด้านล่างในคะแนนหมายถึง หลังจีน ( 76 ) , เกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ ( 75 )
( 81 )แม้เป็นของญี่ปุ่นไตรมาสศตวรรษเศรษฐกิจถดถอยได้รีบเร่งเป็นกระแสชาตินิยม - ซึ่งหวาดกลัวชาวต่างชาติขึ้นด้วยกลัวว่าคู่แข่งเพื่อนบ้าน จีน และเกาหลีใต้ จะเหนือกว่า - ญี่ปุ่นของกระทรวงศึกษาธิการ วัฒนธรรม กีฬา วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ( MEXT ) ได้พยายามสามครั้งในรอบ 15 ปี เพื่อ แก้ไข หลักสูตรภาษาอังกฤษสำหรับ ระดับประถมศึกษาถึงระดับมัธยม
ประเทศญี่ปุ่นล่าสุดพยายามศูนย์สามการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานของหลักสูตรที่มีอยู่ว่า ทาคาชิ คัตสึรางิ ที่เริ่มทำงานในโครงการปฏิรูปการศึกษาของรัฐบาลใน 2014 .

แรก นักเรียนจะได้รับการแนะนำเป็นภาษาอังกฤษก่อน ป. 3 แทนชั้นห้า ประการที่สองนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เป็นต้นไป จะต้องจัดบ่อย ๆ ขึ้นอยู่กับการรวมกันของวัตถุประสงค์และเกณฑ์อัตนัย เช่น eiken ( คะแนนทดสอบภาษาอังกฤษภาคปฏิบัติ ) และ gtec ( ทดสอบทั่วโลกของการสื่อสารภาษาอังกฤษ รวมทั้งการประเมินของครู นักเรียน และสามนักเรียนมัธยมจะคาดว่าจะฝึกใช้ภาษาอังกฤษในการ " แลกเปลี่ยน " ข้อมูลง่ายและ " กิจกรรม [ ภาษาระดับสูงที่นำเสนอการอภิปราย การเจรจา ] " ที่ออกแบบมาสำหรับพวกเขาเพื่อให้บรรลุความคล่องแคล่ว โดยเวลาเรียนจบ
ประสบการณ์การเรียนรู้ บ่อยครั้งที่กระบวนการที่น่าเบื่อ ต้องโต้ตอบและสนุกสำหรับเรื่องใด ๆ -- ไม่ว่าจะเป็นคณิตศาสตร์ , วิทยาศาสตร์ ,ประวัติศาสตร์หรือภาษาอังกฤษ - สามารถเข้าใจได้ตามซาบุโร่ kagei ครูใหญ่ของโรงเรียนนานาชาติเซนต์แมรี่ในโตเกียว .
" การเรียนรู้จะง่ายขึ้นเมื่อมันสนุก กล่าวว่า kagei . " ครูจะเรียกมันว่า ตะขอ และคุณต้องมีตะขอเกี่ยวถ้าคุณต้องการล่อในนักเรียนของคุณ "
ของญี่ปุ่นพยายามที่จะปรับปรุงความเข้าใจในภาษาอังกฤษของผู้คนที่ขยายไกลเกินกว่าภาคสาธารณะของประเทศ ภาคเอกชนยังมีความพยายาม albeit กับผลผสม ราคุเท็น อาจจะเป็นตัวอย่างที่รู้จักกันดีที่สุด แต่นิสสัน เพราะตน 15 ปีซึ่งเป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศสผู้ผลิตรถยนต์เรโนลต์ ได้เรียกร้องให้พนักงานอาวุโสของคงที่ระดับความสามารถภาษาอังกฤษด้วย
.