market and vertical hierarchy varia

market and vertical hierarchy variables are used as alternate measures of the
same construct. The overall model is always statistically significant, and
joint-F tests indicate that the HRM practices jointly explain a significant
amount of the variance in perceived organizational performance. These re-
sults show that five of the six HRM practice coefficients in each equation are
positive and three (those on training, incentive compensation, and vertical
hierarchy) are statistically significant. The HRM practice coefficients are
smaller in models 2 and 3 than in model 1, suggesting that the results obtained
in analyses focusing on individual HRM practices overstate the effects. In-
deed, the decentralized decision making and grievance procedure coefficients
become insignificant when entered with the other HRM practice variables.
Table 4 presents results for the perceived market performance dependent
variable in a format identical to that used in Table 3. The Table 4 findings
are similar to those described above. For example, the coefficients on five of
the seven HRM practices are positive and significant when the variables are
entered individually into the regression (model 6). At least two of the HRM
practice coefficients retain their statistical significance in models 7 and 8.
In addition, the coefficients on the HRM practice variables are smaller when
the variables are entered together than when they are entered individually.
In general, the results in Tables 3 and 4 generally suggest that HRM practices
are positively associated with perceptions of performance, consistent with
Hypothesis 1.
Hypothesis 2 concerns the potential for complementarities among HRM
practices. The first variable we constructed to evaluate this hypothesis indicated the number of HRM practices for which a firm was above the sample

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตลาดและตัวแปรลำดับชั้นแนวตั้งจะใช้เป็นมาตรการแบบอื่นของการ โครงสร้างเดียวกัน รูปแบบโดยรวมก็มีนัยสำคัญทางสถิติ และ F ร่วมทดสอบบ่งชี้ว่า การปฏิบัติ HRM ร่วมอธิบายที่สำคัญ จำนวนผลต่างประสิทธิภาพการทำงานขององค์กรรับรู้ เหล่านี้อีกครั้ง ดู sults ที่ห้าหก HRM สัมประสิทธิ์การปฏิบัติในแต่ละสมการ บวกและสาม (ผู้ที่ฝึกอบรม ค่าตอบแทน และแนวตั้ง ลำดับ) มีนัยสำคัญทางสถิติ มีสัมประสิทธิ์ปฏิบัติ HRM ขนาดเล็กในรุ่นที่ 2 และ 3 มากกว่าในรุ่นที่ 1 แนะนำผลที่ได้ ในการวิเคราะห์ที่เน้นบุคคล HRM ปฏิบัติภั์ผลกระทบ ใน- กระทำ ตัดสินใจกระจายศูนย์ และสัมประสิทธิ์กระบวนการร้องทุกข์ กลายเป็นไม่สำคัญเมื่อป้อน มีการ HRM ปฏิบัติตัวแปรอื่น ๆ ตารางที่ 4 แสดงผลลัพธ์ประสิทธิภาพตลาดรับรู้ขึ้น ตัวแปรในรูปแบบเหมือนกับที่ใช้ในตารางที่ 3 ตารางที่ 4 ผลการวิจัย จะคล้ายกับที่อธิบายไว้ข้างต้น ตัวอย่างเช่น สัมประสิทธิ์ในห้าของ การปฏิบัติ HRM เจ็ดเป็นบวก และมีนัยสำคัญเมื่อตัวแปร ป้อนแต่ละรายการในการถดถอย (รุ่น 6) น้อยสองของ HRM สัมประสิทธิ์การปฏิบัติรักษาความสำคัญทางสถิติในรุ่น 7 และ 8 นอกจากนี้ สัมประสิทธิ์ในตัวแปรปฏิบัติ HRM จะเล็กลงเมื่อ ตัวแปรจะป้อนกันกว่าเมื่อป้อนแต่ละรายการ ทั่วไป ผลลัพธ์ในตารางที่ 3 และ 4 โดยทั่วไปแนะนำว่า HRM ปฏิบัติ เชิงบวกเกี่ยวข้องกับการรับรู้ของประสิทธิภาพ สอดคล้องกับ สมมติฐานที่ 1 สมมติฐานที่ 2 เกี่ยวกับศักยภาพในการ complementarities ระหว่าง HRM และวิธีปฏิบัติ ตัวแปรแรกที่เราสร้างการประเมินสมมติฐานนี้ระบุจำนวนของ HRM ปฏิบัติที่บริษัทเป็นตัวอย่างข้างต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตลาดและการลำดับชั้นแนวตั้งตัวแปรที่ใช้เป็นมาตรการสำรองของ
โครงสร้างเดียวกัน รูปแบบโดยรวมอยู่เสมอนัยสำคัญทางสถิติและ
การทดสอบร่วม-F แสดงให้เห็นว่าการปฏิบัติหนั่นร่วมกันอธิบายอย่างมีนัยสำคัญ
ปริมาณของความแปรปรวนในการปฏิบัติงานขององค์กรการรับรู้ เหล่านี้อีกครั้ง
ไสแสดงให้เห็นว่าห้าของค่าสัมประสิทธิ์การปฏิบัติหก HRM ในสมแต่ละ
บวกและสาม (ผู้ที่อยู่ในการฝึกอบรม, การชดเชยแรงจูงใจและแนวตั้ง
ลำดับชั้น) มีนัยสำคัญทางสถิติ ค่าสัมประสิทธิ์การปฏิบัติการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่มี
ขนาดเล็กในรูปแบบที่ 2 และ 3 กว่าในรุ่นที่ 1 บอกว่าผลที่ได้รับ
ในการวิเคราะห์มุ่งเน้นไปที่การปฏิบัติของแต่ละบุคคล HRM คุยโวผลกระทบ In-
กระทำการตัดสินใจการกระจายอำนาจและความคับข้องใจสัมประสิทธิ์ขั้นตอน
กลายเป็นไม่มีนัยสำคัญเมื่อป้อนกับตัวแปรอื่น ๆ ที่ปฏิบัติ HRM.
ตารางที่ 4 ผลของขวัญสำหรับประสิทธิภาพของตลาดรับรู้ขึ้นอยู่กับ
ตัวแปรในรูปแบบที่เหมือนกันกับที่ใช้ในตารางที่ 3 ตาราง 4 ผลการวิจัย
มี คล้ายกับที่กล่าวไว้ข้างต้น ยกตัวอย่างเช่นค่าสัมประสิทธิ์ในห้าของ
การปฏิบัติหนั่นเจ็ดเป็นบวกและมีความสำคัญเมื่อตัวแปรที่จะ
เข้ามาเป็นรายบุคคลเข้าสู่การถดถอย (รุ่น 6) อย่างน้อยสองหนั่น
ค่าสัมประสิทธิ์การปฏิบัติรักษานัยสำคัญทางสถิติของพวกเขาในรูปแบบที่ 7 และ 8
นอกจากนี้ค่าสัมประสิทธิ์การปฏิบัติเกี่ยวกับตัวแปรการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่มีขนาดเล็กเมื่อ
ตัวแปรที่จะป้อนเข้าด้วยกันกว่าเมื่อพวกเขาจะป้อนทีละ.
โดยทั่วไปผลในตาราง 3 และ 4 โดยทั่วไปชี้ให้เห็นว่าการปฏิบัติหนั่น
มีความเกี่ยวข้องในเชิงบวกกับการรับรู้ผลการดำเนินงานให้สอดคล้องกับ
สมมติฐาน 1.
สมมติฐาน 2 ความกังวลที่มีศักยภาพสำหรับ complementarities หมู่ HRM
การปฏิบัติ ตัวแปรแรกที่เราสร้างขึ้นมาเพื่อประเมินสมมติฐานนี้แสดงให้เห็นจำนวนของการปฏิบัติหนั่นซึ่ง บริษัท ดังกล่าวข้างต้นเป็นตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตลาดและตัวแปรแบบแนวตั้ง ใช้เป็นมาตรการสำรองของเดียวกันสร้าง รูปแบบโดยรวมเสมอ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และการทดสอบ joint-f แสดงว่าการปฏิบัติร่วมกันอธิบายอย่างมีนัยสำคัญ .ปริมาณของความแปรปรวนในการรับรู้สมรรถนะ เหล่านี้อีกครั้งsults แสดงห้าในหกวิธีปฏิบัติในแต่ละสมการที่มีสัมประสิทธิ์บวกสาม ( ผู้ที่อยู่ในการชดเชยแรงจูงใจ และแนวตั้งตามลำดับ ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การฝึก ) .ขนาดเล็กในรูปแบบที่ 2 และ 3 มากกว่าในรูปแบบ ที่ 1 แนะนำว่าผลการทดลองในการวิเคราะห์เน้นบุคคล HRM การปฏิบัติกล่าวเกินจริงผล ในการกระทำ , กระจายอำนาจการตัดสินใจและกระบวนการความค่าสัมประสิทธิ์กลายเป็น เล็กน้อย เมื่อใส่กับตัวแปรอื่น ๆ หรือการปฏิบัติตารางที่ 4 แสดงผลการปฏิบัติงานตามการรับรู้ของตลาดตัวแปรในรูปแบบเหมือนกันกับที่ใช้ในโต๊ะ 3 ตารางที่ 4 ข้อมูลจะคล้ายกับที่อธิบายไว้ข้างต้น ตัวอย่างเช่น ค่าสัมประสิทธิ์ในห้าของ7 . การปฏิบัติที่เป็นบวกเมื่อตัวแปรใส่แบบในการถดถอย ( รุ่นที่ 6 ) อย่างน้อยสองของตำแหน่งงานสัมประสิทธิ์การรักษาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในรุ่นที่ 7 และ 8นอกจากนี้ ค่าสัมประสิทธิ์ในการปฏิบัติหรือตัวแปรที่มีขนาดเล็ก เมื่อตัวแปรป้อนกันมากกว่าเมื่อพวกเขาป้อนแบบโดยทั่วไปผลในตารางที่ 3 และ 4 โดยทั่วไปแนะนำว่า วิธีปฏิบัติมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการรับรู้ของการปฏิบัติงานที่สอดคล้องกับสมมติฐานที่ 1สมมติฐานที่ 2 เกี่ยวกับศักยภาพกำลังของตำแหน่งงานการปฏิบัติ ตัวแปรแรกที่เราสร้างขึ้นเพื่อประเมินสมมติฐานนี้แสดงหมายเลขของวิธีปฏิบัติที่ บริษัท สูงกว่าตัวอย่าง