2.3. Model outputsThe following out

2.3. Model outputs
The following outputs of the UDDER model were collated for
each scenario: direct pasture harvest by grazing (t DM/ha per year);
total pasture conserved as silage (t DM/ha per year); amount of concentrate,
pasture silage, good quality hay and poor quality hay consumed
(t DM/cow per year); milksolids (fat plus protein) yield (kg/
cow per year) and total farm operating profit ($). From these outputs,
the following key performance indicators were calculated
and used to compare scenarios: total home grown forage harvested
(t DM/ha per year); total feed consumed (t DM/cow per year); home
grown forage consumed as a proportion of total forage consumed;
concentrate consumed as a proportion of total forage consumed;
milksolids production (kg/ha per year); operating profit ($/ha);
and the change from the Base simulation in operating profit, expressed
as $/kg additional DM. In addition, the maximum and minimum
overall farm pasture cover (kg DM/ha) values reached over
the 12 month simulation period in each scenario were extracted;
these were used to judge the extent to which pasture condition
deviated from the base scenario when extra feed was added but
no management policy adjustments were implemented.
3. Results and discussion
3.1. Pasture dry matter harvest
The efficiency with which the extra dry matter added to the
models was utilised was imperfect in most cases (Tables 2 and
3). Only when the additional dry matter was available in summer
did the extra pasture harvested closely approach or equal the
amount added, and this was achieved in all cases through direct
grazing. In almost all the other seasons, additional pasture harvested
came from a combination of direct grazing plus silage conservation,
but even with the use of conservation there was
considerable wastage of the extra feed.
The explanation for these observations lies in the way that the
balance between feed supply from pasture and total herd feed demand
changes throughout the year in the pasture-based systems
typical of southern Australia. Periods of feed deficit alternate with
periods of surplus, and the duration of these periods depends on
stocking rate (see Chapter 5, Holmes et al., 2002). Calving date
can also influence the balance, but less so compared to stocking
rate (Holmes et al., 2002). Hence, in spring there is generally a surplus
of pasture available relative to total herd feed demand, and
additional feed grown at this time usually needs to be conserved.
This is apparent in the ‘A’ strategy that was applied in spring,
where normal nitrogen fertiliser inputs were maintained despite
the extra feed available. At both Terang (Table 2) and Ellinbank
(Table 3), when management adjustments were implemented in
the ‘A’ strategy, virtually all of the additional feed harvested was
in the form of silage, and there was little scope for increasing
grazed pasture intake.
In contrast, summer is when the gap between pasture feed supply
and total herd demand is greatest and direct-grazed pasture
usually forms a minor part of the diet. Hence, additional grazeable
feed at this time of the year can be used to replace expensive energy-
and protein-dense supplements and/or increase total feeding
levels. In a well-managed system, the former is more likely since
sufficient total feed (pasture plus supplements) would normally
be available to meet production and body maintenance requirements,
plus increase body condition score in the latter stages of
lactation.
The situation in autumn tends to lie between the extremes of
spring and summer. In scenarios where additional feed was made
available in these seasons, the influence of time of calving on the
annual feed supply–demand balance was greater. Successful pasture-
based dairying in Australia and New Zealand relies upon using
as much pasture as possible to meet herd feed requirements in
early lactation (Sheath and Clark, 1996; Holmes et al., 2002). Hence
calving date is related to the seasonal pattern of pasture supply. In
south-west Victoria, the region represented by Terang in this
study, pasture growth is most reliable from June to October (Chapman
et al., 2009), and starting calving in May means that cow pasture
intakes in early lactation are relatively high and predictable
provided sufficient pasture feed reserves can be built up prior to,
or soon after, calving to buffer lower winter growth rates. However,
pasture growth rates in March, April and May are often inadequate
to meet this proviso. Additional pasture grown at this time
can be efficiently utilised by allowing pasture cover to accumulate
prior to calving with consequent benefits for pasture growth,
intake and harvest rates during early lactation (Table 2).
By contrast, Gippsland (represented by Ellinbank in this study)
has a longer pasture growing season (Chapman et al., 2009),
favouring calving in late winter. Here, cows are in late lactation
in autumn and it is more difficult to convert extra feed grown at
this time into higher milk p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3. รูปแบบการแสดงผลผลของแบบจำลองเต้านมต่อไปนี้ถูกรวบรวมสำหรับแต่ละสถานการณ์สมมติ: ตรงทุ่งหญ้าเก็บเกี่ยว โดยการแทะเล็ม (t DM/ฮา ต่อปี);ทุ่งหญ้ารวมอนุรักษ์เป็นหน้าของหญ้าหมัก (t DM/ฮา ต่อปี); จำนวนเงินข้นหน้าของหญ้าหมักหญ้า หญ้าแห้งคุณภาพดี และหญ้าแห้งคุณภาพต่ำที่ใช้(DM/วัว t ต่อปี); milksolids (ไขมันและโปรตีน) ผลผลิต (กก. /วัวต่อปี) และฟาร์มทั้งหมดกำไร ($) จากผลเหล่านี้คำนวณตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพหลักต่อไปนี้และใช้ในการเปรียบเทียบสถานการณ์: รวมปลูกดอกไม้เก็บเกี่ยว(t DM/ฮา ต่อปี); รวมอาหารบริโภค (t DM/วัว ต่อปี); หน้าแรกปลูกดอกไม้ที่ใช้ตามสัดส่วนของจำนวนดอกไม้ที่ใช้เข้มข้นที่ใช้ตามสัดส่วนของจำนวนดอกไม้ที่ใช้milksolids ผลิต (กก./ฮา ต่อปี); กำไร ($/ ฮา);และการเปลี่ยนแปลงจากการจำลองฐานในกำไร แสดงเป็น $/kg DM เพิ่มเติม นอกจากนี้ สูงสุด และต่ำสุดโดยรวมฟาร์มครอบ (kg DM/ฮา) ค่าหญ้าถึงผ่านระยะจำลอง 12 เดือนในแต่ละสถานการณ์ที่สกัดเหล่านี้ถูกใช้ในการตัดสินขอบเขตเงื่อนไขที่ทุ่งหญ้าแตกต่างออกไปจากฐานเพิ่มสถานการณ์สมมติเมื่อเพิ่มอาหาร แต่มีดำเนินการปรับปรุงนโยบายการบริหารจัดการไม่3. ผล และการอภิปราย3.1. ทุ่งหญ้าแห้งเรื่องการเก็บเกี่ยวซึ่งเรื่องแห้งพิเศษเพิ่มประสิทธิภาพการรุ่นถูกใช้ได้ไม่สมบูรณ์ในกรณีส่วนใหญ่ (ตารางที่ 2 และ3) เท่านั้น เมื่อเรื่องแห้งเพิ่มเติมได้ในฤดูร้อนได้หญ้าพิเศษเก็บเกี่ยวใกล้เคียงวิธีหรือเท่ากับการจำนวนเงินเพิ่ม และนี้สำเร็จในทุกกรณีโดยตรงแทะเล็ม ในเกือบทั้งหมดในฤดูอื่น ๆ การเก็บเกี่ยวหญ้าเพิ่มเติมมาจากการรวมกันของการแทะเล็มตรงหน้าของหญ้าหมักอนุรักษ์แต่แม้จะ มีการใช้การอนุรักษ์ มีสูญเสียมากในเสริมอาหารคำอธิบายข้อสังเกตเหล่านี้อยู่ในลักษณะที่การสมดุลระหว่างอุปทานอาหารจากทุ่งหญ้าและฝูงรวมฟีดความต้องการเปลี่ยนแปลงตลอดทั้งปีในการใช้ทุ่งหญ้าโดยทั่วไปของออสเตรเลียตอนใต้ ระยะสะสมอาหารอื่นด้วยรอบระยะเวลาส่วนเกิน และระยะเวลาของรอบระยะเวลาเหล่านี้ขึ้นอยู่กับถุงราคา (ดูบทที่ 5 โฮล์มส์ et al. 2002) วัน calvingยังสามารถมีอิทธิพลต่อความสมดุล แต่น้อยกว่าดังนั้นเมื่อเทียบกับถุงอัตรา (โฮล์มส์ et al. 2002) ดังนั้น ในฤดูใบไม้ผลิ การเกินดุลของทุ่งหญ้าที่มีสัมพันธ์กับฝูงรวมฟีดความต้องการ และเพิ่มเติมอาหารปลูกขณะนี้มักจะต้องการได้อย่างราบรื่นนี่คือความชัดเจนในกลยุทธ์ 'A' มาใช้ในฤดูใบไม้ผลิยังคงไว้ซึ่งปัจจัยการผลิตปุ๋ยไนโตรเจนปกติแม้มีเสริมอาหารว่าง Terang (ตาราง 2) และ Ellinbank(ตาราง 3), เมื่อการปรับปรุงการจัดการดำเนินการในกลยุทธ์ 'A' ทุกการดึงข้อมูลเพิ่มเติมที่เก็บเกี่ยวได้ในหน้าของหญ้าหมัก และมีขอบเขตเล็กน้อยสำหรับการเพิ่มปริมาณหญ้าถลอกคมชัด ฤดูร้อนคือเมื่อช่องว่างระหว่างทุ่งหญ้าฟีดซัพพลายและความต้องการรวมฝูง มากที่สุด และ ถลอกตรงทุ่งหญ้ามักจะเป็นส่วนน้อยของอาหาร ด้วยเหตุนี้ เพิ่มเติม grazeableอาหารในเวลานี้ของปีใช้แทนพลังงานแพง-และอาหารเสริมโปรตีนความหนาแน่นและให้อาหารรวมเพิ่มขึ้นระดับ ในระบบการจัดการที่ดี เดิมมีแนวโน้มตั้งแต่พอรวมฟีด (ทุ่งหญ้าและอาหารเสริม) ปกติมีการผลิตและความต้องการบำรุงร่างกายบวกเพิ่มคะแนนสภาพร่างกายในระยะหลังของให้นมบุตรมีแนวโน้มสถานการณ์ในฤดูใบไม้ร่วงจะ อยู่ระหว่างความสุดขั้วฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ในสถานการณ์ที่ทำอาหารเพิ่มเติมในฤดูกาลนี้ อิทธิพลของเวลา calving ในการสมดุลอุปสงค์ – อุปทานอาหารประจำปีถูกมาก สำเร็จทุ่งหญ้า-dairying ตามในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ขึ้นใช้เป็นทุ่งหญ้ามากที่สุดกับ ฝูงฟีดความต้องการช่วงให้นมบุตร (ฝักและ Clark, 1996 โฮลมส์ et al. 2002) ดังนั้นcalving วันเกี่ยวข้องกับรูปแบบตามฤดูกาลของทุ่งหญ้าซัพพลาย ในตะวันตกเฉียงใต้วิคตอเรีย ภูมิภาคที่แสดง โดย Terang ในนี้การศึกษา ทุ่งหญ้าเจริญเติบโตน่าเชื่อถือจากมิถุนายนถึงตุลาคม (แชปแมนet al. 2009), และเริ่มต้น calving ในพฤษภาคมที่วัวทุ่งหญ้าบริโภคในช่วงให้นมบุตรมีค่อนข้างสูง และคาดเดาได้ให้เพียงพอหญ้าอาหารสัตว์สำรองสามารถสร้างขึ้นก่อนหรือหลัง calving การบัฟเฟอร์อัตราการเติบโตต่ำกว่าฤดูหนาว อย่างไรก็ตามอัตราการเติบโตของหญ้าในเดือนมีนาคม เมษายน และพฤษภาคมมักไม่เพียงพอตามทรัพย์สินนี้ เติมหญ้าเติบโตขึ้นในเวลานี้สามารถใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยให้ฝาครอบทุ่งหญ้าการสะสมก่อน calving กำหนดสิทธิประโยชน์สำหรับทุ่งหญ้าเจริญเติบโตราคาปริมาณและเก็บเกี่ยวระหว่างช่วงให้นมบุตร (ตาราง 2)โดยคมชัด Gippsland (แสดง โดย Ellinbank ในการศึกษานี้)มีทุ่งยาวปลูกฤดู (แชปแมนร้อยเอ็ด 2009),ยินยอม calving ในช่วงปลายหนาว ที่นี่ วัวอยู่ในหลังให้นมบุตรในฤดูใบไม้ร่วงและ จะยากต่อการแปลงพิเศษฟีดปลูกที่เวลานี้เป็นนมสูงกว่า p

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 รุ่นเอาท์พุท
เอาต์พุตต่อไปของรูปแบบเต้านมที่ถูกรวบรวมสำหรับ
แต่ละสถานการณ์: เก็บเกี่ยวหญ้าเลี้ยงโดยตรงโดยแทะเล็ม (T DM / ไร่ต่อปี);
ทุ่งหญ้ารวมเป็นป่าสงวนหมัก (T DM / ไร่ต่อปี); จำนวนของสมาธิ,
ทุ่งหญ้าหมักแห้งที่มีคุณภาพดีและฟางที่มีคุณภาพดีการบริโภค
(T DM / วัวต่อปี); milksolids (ไขมันโปรตีนบวก) ผลผลิต (กก. /
วัวต่อปี) และมีกำไรจากการดำเนินงานฟาร์มรวม ($) จากผลเหล่านี้
ชี้วัดประสิทธิภาพที่สำคัญดังต่อไปนี้จะถูกคำนวณ
และใช้ในการเปรียบเทียบสถานการณ์: บ้านรวมอาหารสัตว์ปลูกเก็บเกี่ยว
(T DM / ไร่ต่อปี); ฟีดรวมบริโภค (T DM / วัวต่อปี); บ้าน
หญ้าปลูกบริโภคเป็นสัดส่วนของอาหารสัตว์รวมบริโภค;
สมาธิบริโภคเป็นสัดส่วนของอาหารสัตว์รวมบริโภค;
ผลิต milksolids (กก. / ไร่ต่อปี); ผลการดำเนินงาน ($ / ไร่)
และการเปลี่ยนแปลงจากการจำลองฐานในส่วนของกำไรจากการดำเนินงานที่แสดงออก
ถึง $ / กก. เพิ่มเติม DM นอกจากนี้สูงสุดและต่ำสุด
ปกฟาร์มโดยรวมทุ่งหญ้า (กก DM / ฮ่า) ​​ค่าถึงกว่า
ระยะเวลาการจำลอง 12 เดือนในแต่ละสถานการณ์ถูกสกัด;
เหล่านี้ถูกนำมาใช้ในการตัดสินขอบเขตที่สภาพทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์
ผิดไปจากสถานการณ์ฐานเมื่อฟีดพิเศษ ถูกเพิ่มเข้ามา แต่
ไม่มีการปรับเปลี่ยนนโยบายการจัดการถูกนำมาใช้.
3 ผลการค้นหาและการอภิปราย
3.1 ทุ่งหญ้าแห้งเก็บเกี่ยว
ประสิทธิภาพกับที่แห้งเป็นพิเศษเพิ่มเข้ามาใน
รูปแบบที่ถูกใช้เป็นที่ไม่สมบูรณ์ในกรณีส่วนใหญ่ (ตารางที่ 2 และ
3) เฉพาะเมื่อแห้งเพิ่มเติมที่มีอยู่ในช่วงฤดูร้อน
ทำทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์อย่างใกล้ชิดเป็นพิเศษเก็บเกี่ยววิธีการหรือเท่ากับ
จำนวนเงินที่เพิ่มและนี่คือความสำเร็จในทุกกรณีผ่านโดยตรง
ทุ่งเลี้ยงสัตว์ ในเกือบทุกฤดูกาลอื่นทุ่งหญ้าเพิ่มเติมที่เก็บเกี่ยว
มาจากการรวมกันของทุ่งเลี้ยงสัตว์โดยตรงบวกอนุรักษ์หมักให้
แต่แม้จะมีการใช้งานของการอนุรักษ์มี
การสูญเสียมากของอาหารเสริม.
คำอธิบายข้อสังเกตเหล่านี้อยู่ในวิธีการที่
สมดุลระหว่าง ฟีดอุปทานจากทุ่งหญ้าและความต้องการอาหารสัตว์ฝูงรวม
การเปลี่ยนแปลงตลอดทั้งปีในระบบทุ่งหญ้าตาม
แบบฉบับของภาคใต้ของประเทศออสเตรเลีย ระยะเวลาของการขาดดุลฟีดสลับกับ
ระยะเวลาของการเกินดุลและระยะเวลาของช่วงเวลาเหล่านี้ขึ้นอยู่กับ
อัตราการปล่อย (ดูบทที่ 5 โฮล์มส์ et al., 2002) วันที่คลอด
ยังสามารถมีอิทธิพลต่อความสมดุล แต่น้อยมากเมื่อเทียบกับการปล่อย
อัตรา (โฮล์มส์ et al., 2002) ดังนั้นในฤดูใบไม้ผลิทั่วไปแล้วจะมีการเกินดุล
ของทุ่งหญ้าญาติพร้อมที่จะมีความต้องการอาหารสัตว์ฝูงทั้งหมดและ
ฟีดเพิ่มเติมที่ปลูกในขณะนี้มักจะต้องมีการอนุรักษ์.
นี้เป็นที่ประจักษ์ใน 'A' กลยุทธ์ที่ถูกนำมาใช้ในฤดูใบไม้ผลิ
ที่ไนโตรเจนปกติ ปัจจัยการผลิตปุ๋ยได้รับการดูแลแม้จะมี
อาหารเสริม ทั้ง Terang (ตารางที่ 2) และ Ellinbank
(ตารางที่ 3) เมื่อการปรับการบริหารจัดการที่ถูกนำมาใช้ใน
ส่วน 'A' กลยุทธ์เกือบทั้งหมดของฟีดเพิ่มเติมเก็บเกี่ยวเป็น
ในรูปแบบของหมักและมีขอบเขตเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับการเพิ่ม
ถากบริโภคทุ่งหญ้า .
ในทางตรงกันข้ามในช่วงฤดูร้อนคือเมื่อช่องว่างระหว่างอุปทานฟีดทุ่งหญ้า
และความต้องการรวมเป็นฝูงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและกินหญ้าทุ่งหญ้าโดยตรง
มักจะเป็นส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของอาหาร ดังนั้น grazeable เพิ่มเติม
ฟีดในเวลาของปีนี้สามารถนำมาใช้แทนพลังงานที่มีราคาแพง
และโปรตีนหนาแน่นผลิตภัณฑ์เสริมอาหารและ / หรือเพิ่มการให้อาหารทั้งหมด
ในระดับ ในระบบการจัดการที่ดีในอดีตมีแนวโน้มมากขึ้นเนื่องจาก
ฟีดทั้งหมดเพียงพอ (ทุ่งหญ้าบวกเสริม) ปกติจะ
สามารถใช้งานได้เพื่อตอบสนองการผลิตและการบำรุงรักษาร่างกายต้องการ
บวกเพิ่มคะแนนสภาพร่างกายในระยะหลังของการ
ให้นมบุตร.
สถานการณ์ในฤดูใบไม้ร่วงมีแนวโน้มที่ เพื่อให้อยู่ในระหว่างขั้วของ
ฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ในสถานการณ์ที่ฟีดเพิ่มเติมได้ทำ
พร้อมใช้งานในซีซั่นเหล่านี้อิทธิพลของเวลาของการคลอดในที่
ฟีดประจำปีสมดุลอุปสงค์อุปทานสูง ที่ประสบความสำเร็จ pasture-
รีดนมที่อยู่ในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์อาศัยใช้
ทุ่งหญ้ามากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เพื่อตอบสนองความต้องการอาหารสัตว์ฝูงใน
การให้นมบุตรในช่วงต้น (เปลือกและคลาร์ก, 1996. โฮล์มส์, et al, 2002) ดังนั้น
วันที่คลอดเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบตามฤดูกาลของอุปทานทุ่งหญ้า ใน
ทางตะวันตกเฉียงใต้วิกตอเรียภูมิภาคที่แสดงโดย Terang ในการ
ศึกษาการเจริญเติบโตของทุ่งหญ้ามีความน่าเชื่อถือมากที่สุดจากมิถุนายน-ตุลาคม (แชปแมน
et al., 2009) และเริ่มต้นหลุดพฤษภาคมหมายความว่าวัวทุ่งหญ้า
บริโภคในการให้นมบุตรในช่วงต้นค่อนข้างสูงและ คาดเดาได้
จัดไว้ให้เพียงพอทุ่งหญ้าอาหารสัตว์สำรองสามารถสร้างขึ้นก่อนที่จะมี,
หรือหลังจากนั้นไม่นานหลุดบัฟเฟอร์ที่ต่ำกว่าอัตราการเจริญเติบโตในช่วงฤดูหนาว อย่างไรก็ตาม
อัตราการเจริญเติบโตทุ่งหญ้าในเดือนมีนาคมเดือนเมษายนและพฤษภาคมนี้มักจะไม่เพียงพอ
ที่จะตอบสนองเงื่อนไขนี้ ทุ่งหญ้าเพิ่มเติมเติบโตขึ้นในขณะนี้
สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยการอนุญาตให้ปกทุ่งหญ้าที่จะสะสม
ก่อนที่จะหลุดกับผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นสำหรับการเจริญเติบโตทุ่งหญ้า
ปริมาณและอัตราการเก็บเกี่ยวในช่วงให้นมบุตรในช่วงต้น (ตารางที่ 2).
โดยคมชัดปส์ (แสดงโดย Ellinbank ในการศึกษานี้)
มีทุ่งหญ้าอีกต่อฤดูปลูก (แชปแมน et al., 2009)
นิยมคลอดในช่วงปลายฤดูหนาว นี่วัวให้นมบุตรอยู่ในช่วงปลาย
ฤดูใบไม้ร่วงและมันเป็นเรื่องยากมากที่จะแปลงฟีดเสริมการเติบโตใน
ขณะนี้เป็นนม P สูง