Pearson correlations provided the b

Pearson correlations provided the basis for testing three hypotheses concerning
the relationships between relational satisfaction and outcome variables of loneliness,
cohesion, and consensus. As predicted, relational satisfaction and loneliness were
negatively related (r = -.64, p < .01). Positive relationships were found between
relational satisfaction and cohesion (r = .56, p < .01), and relational satisfaction and
consensus (r = .64, p < .01). The relationships were interpreted as moderate to high.
In Study II, the goal was to offer initial concurrent validity for the Relational
Satisfaction Scale (RSS). The results indicate that relational satisfaction may be a personal outcome from group experiences while consensus and cohesion may be more
group outcomes. In effect, then, some concurrent validity is offered for the relational
satisfaction construct as a contributor to measuring group relations.
Further, the results may indicate that members who feel involved and liked and
who perceive the group members as friends tend to not feel the loneliness or detachment
that comes from not being included in the dimension of group process known as
relationship building and maintenance (Keyton, 1999b). Perhaps, group members who
feel part of an "out group" are more likely to be dissatisfied with member relationships.
One reason is that we often join groups for affection and inclusion (Schutz, 1966).
Thus, the RSS may prove useful for testing motives for communicating in groups.
Rubin, Perse, and Barbato (1988) found that aside from affection and inclusion, people
communicate with others from needs associated with pleasure, escape, relaxation, and
control. In this regard, loneliness may result from not having needs met.
Equally, members who experience relational satisfaction also tend to perceive
their groups as cohesive and as reaching consensus. In the present study, cohesion and
consensus were strongly related (r = .82, p < .01), which fact is not surprising. When
task group members agree on decisions, they usually reach that state by communicating
in supportive climates. Supportive climates also contribute to feeling of "we-ness"
in task completion (Pavitt & Curtis, 1998). Thus, although cohesion and consensus
continue to be necessary factors when attempting to understand why some groups are
more effective than others, relational satisfaction may extend findings to include other
factors not necessarily identified by their conceptual frameworks. The findings in
Study II suggest that further testing of the RSS is warranted to refine the construct's
conceptualization and scale measurement items and provide more concrete evidence
of its reliability, validity, and practical value.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์เพียร์สันเป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับการทดสอบสมมุติฐานที่สามเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจที่เกี่ยวข้องและตัวแปรผลลัพธ์ของความเหงาสามัคคี และมติ เป็นที่คาดการณ์ เชิงความพึงพอใจและความเหงาส่งที่เกี่ยวข้อง (r = - 64, p < .01). พบความสัมพันธ์ระหว่างความสัมพันธ์และสามัคคี (r =.56, p < .01), และความพึงพอใจเชิง และมติ (r =.64, p < .01). ความสัมพันธ์ถูกแปลเป็นปานกลางถึงสูงในศึกษา II เป้าหมายคือการ นำเสนอพร้อมกันตั้งแต่เริ่มต้นสำหรับแบบ Relationalความพึงพอใจมาตราส่วน (RSS) ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า ความพึงพอใจเชิงอาจเป็นผลลัพธ์ส่วนบุคคลจากกลุ่มประสบการณ์ขณะมติ และสามัคคีอาจจะมากขึ้นกลุ่มผลการ ผล แล้ว ตั้งแต่บางพร้อมกันมีไว้สำหรับการแลกสร้างความพึงพอใจเป็นผู้สนับสนุนการวัดความสัมพันธ์ของกลุ่มเพิ่มเติม ผลอาจระบุว่า สมาชิกที่รู้สึกว่าเกี่ยวข้อง และชอบ และที่สังเกตสมาชิกกลุ่มเป็นเพื่อนมักจะ ไม่รู้สึกว่าความเหงาหรือปลดที่มาไม่ถูกรวมอยู่ในมิติของกระบวนการกลุ่มที่เรียกว่าสร้างความสัมพันธ์และการบำรุงรักษา (Keyton, 1999b) บางที กลุ่มสมาชิกที่รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของการ "กลุ่มออก" มีแนวโน้มที่จะพอใจกับความสัมพันธ์สมาชิกเหตุผลหนึ่งคือ ที่เรามักจะรวมกลุ่มจิตและรวม (Schutz, 1966)ดังนั้น RSS อาจพิสูจน์ประโยชน์สำหรับการทดสอบสำหรับการสื่อสารในกลุ่มไม่สนคำครหาRubin, Perse และ Barbato (1988) พบว่านอกจากจิต และรวม คนการสื่อสารกับผู้อื่นความสัมพันธ์กับความสุข หนี พัก ผ่อน และควบคุม ในการนี้ ความเหงาอาจเกิดจากการไม่มีความต้องตรงกันเท่า ๆ กัน สมาชิกผู้เกี่ยวข้องพึงพอใจนอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่สังเกตของกลุ่มเป็นการช่วยดูแล และเข้าใกล้เป็น ในการศึกษาปัจจุบัน สามัคคี และมติขอเกี่ยวข้อง (r =.82, p < .01), ความจริงที่ไม่น่าแปลกใจ เมื่อสมาชิกกลุ่มงานตกลงตัดสินใจ พวกเขามักจะถึงรัฐนั้น โดยการสื่อสารในสภาพอากาศที่สนับสนุน สภาพอากาศที่ให้การสนับสนุนร่วมกับความรู้สึกของ "เราเนส"ในการดำเนินงาน (Pavitt & เคอร์ทิส 1998) ดังนั้น แม้ว่าสามัคคีและมติยังคงเป็นปัจจัยที่จำเป็นเมื่อพยายามที่จะเข้าใจว่าทำไมบางกลุ่มมีมีประสิทธิภาพมากกว่าผู้อื่น ความพึงพอใจเชิงอาจขยายผลการวิจัยไปรวมกันปัจจัยที่ไม่จำเป็นต้องระบุตามกรอบแนวคิดของพวกเขา ผลการวิจัยในศึกษา II แนะนำให้ ทดสอบเพิ่มเติม ของ RSS เป็น warranted กลั่นของโครงสร้างconceptualization และมาตราส่วนประเมินรายการ และแสดงหลักฐานเพิ่มเติมคอนกรีตความน่าเชื่อถือ ตั้งแต่ และค่าปฏิบัติการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์เพียร์สันให้พื้นฐานสำหรับการทดสอบสมมติฐานเกี่ยวกับสามความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจสัมพันธ์และตัวแปรผลของความเหงา,
การทำงานร่วมกันและความเห็นเป็นเอกฉันท์ เป็นที่คาดการณ์ความพึงพอใจในความสัมพันธ์และความเหงาได้รับการที่เกี่ยวข้องในเชิงลบ (r = -.64, p <0.01)
ความสัมพันธ์ที่ดีของเขาถูกพบระหว่างความพึงพอใจและการทำงานร่วมกันเชิงสัมพันธ์ (r = 0.56, p <0.01) และความพึงพอใจสัมพันธ์และฉันทามติ(r = 0.64, p <0.01) ความสัมพันธ์ที่ถูกตีความว่าเป็นระดับปานกลางถึงสูง. ในการศึกษาครั้งที่สองเป้าหมายคือการมีความถูกต้องพร้อมกันเริ่มต้นสำหรับความสัมพันธ์ขนาดความพึงพอใจ (RSS) ผลการศึกษาพบว่าความพึงพอใจความสัมพันธ์อาจจะเป็นผลจากประสบการณ์ส่วนตัวในขณะที่กลุ่มฉันทามติและการทำงานร่วมกันอาจจะมีผลกลุ่ม ผลแล้วบางความถูกต้องพร้อมกันจะมีบริการสำหรับความสัมพันธ์ที่สร้างความพึงพอใจเป็นส่วนร่วมกับการวัดความสัมพันธ์กลุ่ม. นอกจากนี้ผลที่ได้อาจบ่งชี้ว่าสมาชิกที่รู้สึกมีส่วนร่วมและชอบและที่รับรู้สมาชิกในกลุ่มเพื่อนมีแนวโน้มที่จะไม่รู้สึกเหงาหรือออกที่มาจากการไม่ได้ถูกรวมอยู่ในมิติของกระบวนการกลุ่มที่เรียกว่าการสร้างความสัมพันธ์และการบำรุงรักษา(Keyton, 1999b) บางทีอาจจะเป็นสมาชิกในกลุ่มที่รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของ "ออกจากกลุ่ม" มีแนวโน้มที่จะไม่พอใจกับความสัมพันธ์ของสมาชิก. เหตุผลหนึ่งคือการที่เราเข้าร่วมกลุ่มมักจะให้ความรักและการรวม (Schutz, 1966). ดังนั้น RSS อาจเป็นประโยชน์สำหรับการทดสอบ แรงจูงใจในการสื่อสารในกลุ่ม. รูบิน Perse และ Barbato (1988) พบว่านอกเหนือจากความรักและการรวมคนที่สื่อสารกับคนอื่นๆ จากความต้องการที่เกี่ยวข้องกับความสุขหนีผ่อนคลายและการควบคุม ในเรื่องนี้ความเหงาอาจเกิดจากการที่ไม่ได้มีความต้องการพบ. เท่าเทียมกันของสมาชิกที่มีประสบการณ์ความพึงพอใจความสัมพันธ์ยังมีแนวโน้มที่จะรับรู้ในกลุ่มของพวกเขาเป็นเหนียวและถึงฉันทามติ ในการศึกษาปัจจุบันที่การทำงานร่วมกันและฉันทามติที่เกี่ยวข้องอย่างมาก (r = 0.82, p <0.01) ซึ่งความเป็นจริงไม่น่าแปลกใจ เมื่องานที่สมาชิกในกลุ่มเห็นด้วยกับการตัดสินใจของพวกเขามักจะเข้าถึงสภาวะที่โดยการสื่อสารในสภาพอากาศที่สนับสนุน สภาพอากาศที่สนับสนุนยังนำไปสู่ความรู้สึกของ "เรา-Ness" ในความสำเร็จของงาน (Pavitt และเคอร์ติ, 1998) ดังนั้นแม้ว่าการทำงานร่วมกันและตลาดยังคงเป็นปัจจัยที่จำเป็นเมื่อพยายามที่จะเข้าใจว่าทำไมบางกลุ่มที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าคนอื่นๆ ความพึงพอใจสัมพันธ์อาจขยายผลการวิจัยอื่น ๆ ที่จะรวมถึงปัจจัยที่ไม่จำเป็นต้องระบุโดยกรอบแนวคิดของพวกเขา ผลการวิจัยในการศึกษาครั้งที่สองแสดงให้เห็นว่าการทดสอบต่อไปของ RSS คือการรับประกันที่จะปรับแต่งโครงสร้างของแนวความคิดและรายการการวัดขนาดและให้หลักฐานที่เป็นรูปธรรมมากขึ้นของความน่าเชื่อถือของความถูกต้องและความคุ้มค่าในทางปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพียร์สันการศึกษาให้พื้นฐานสำหรับการทดสอบสมมติฐานเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง 3
สัมพันธ์ความพึงพอใจและผลตัวแปรของความเหงา
cohesion และฉันทามติ ทำนายว่า ความพึงพอใจ สัมพันธ์และความเหงาถูก
มีความสัมพันธ์ทางลบ ( r = - . 64 , p < . 01 ) ความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจ พบว่า สัมพันธ์ และการทำงานร่วมกัน
( r = . 56 , p < . 01 )และความพึงพอใจในการทำงาน และฉันทามติ
( r = . 64 , p < . 01 ) ความสัมพันธ์ที่ถูกตีความว่าเป็นสูงพอสมควร .
ในการศึกษาที่ 2 เป้าหมายคือเพื่อให้ความถูกต้องของการเริ่มต้นสำหรับมาตราส่วนสัมพันธ์
( RSS ) ผลการวิจัยพบว่า ความพึงพอใจในความสัมพันธ์อาจเป็นผลจากประสบการณ์ส่วนตัวกลุ่มฉันทามติและความสามัคคีอาจผล
กลุ่มมากขึ้น ใน ผล แล้วบางแบบทดสอบถูกเสนอเพื่อความพึงพอใจสัมพันธ์
สร้างเป็นผู้วัดกลุ่มประชาสัมพันธ์ .
เพิ่มเติม ผลลัพธ์อาจระบุว่า สมาชิกที่ชอบและรู้สึกมีส่วนร่วมและ
ที่รับรู้สมาชิกกลุ่มเพื่อนมักจะไม่ได้รู้สึกเหงาหรือปลด
ที่มาจากไม่ได้ถูกรวมอยู่ในมิติของกระบวนการกลุ่มรู้จัก โดย
การสร้างความสัมพันธ์และการบำรุงรักษา ( keyton 1999b , ) บางที สมาชิกกลุ่มที่
รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของ " กลุ่ม " มีแนวโน้มที่จะไม่พอใจกับความสัมพันธ์ของสมาชิก
เหตุผลหนึ่งคือเรามักจะเข้าร่วมกลุ่มเพื่อความรักและการรวม ( ที่พักอาศัย , 1966 ) .
ดังนั้น RSS อาจพิสูจน์ที่มีประโยชน์สำหรับการทดสอบแรงจูงใจสำหรับการสื่อสารในกลุ่ม
Rubin , เพอร์ซี ,กับ บาร์บาโต ( 1988 ) พบว่า นอกเหนือจากความรักและการรวมคน
สื่อสารกับผู้อื่นจากความต้องการที่เกี่ยวข้องกับความสุข , หนี , ผ่อนคลาย , และ
ควบคุม ในการนี้ ความเหงาอาจเป็นผลจากไม่มีความต้องการพบ
พอๆกัน สมาชิกที่มีประสบการณ์ความพึงพอใจสัมพันธ์มีแนวโน้มที่จะรับรู้
กลุ่มของพวกเขาเป็นเหนียวและเป็นถึงฉันทามติ ในการศึกษาและการทำงานร่วมกัน
เอกฉันท์เป็นอย่างมากที่เกี่ยวข้อง ( r = . 82 , p < . 01 ) ความเป็นจริงซึ่งไม่น่าแปลกใจ เมื่อสมาชิกกลุ่มงานเห็นด้วย
ในการตัดสินใจ พวกเขามักจะเข้าถึงสภาวะนั้น โดยการสื่อสาร
ในบรรยากาศที่เกื้อกูล ภูมิอากาศเกื้อกูลยังนำไปสู่ความรู้สึกของ " เนส "
ในงานเสร็จ ( pavitt &เคอร์ติส , 1998 ) ดังนั้น แม้ว่าฉันทามติ
และสามัคคียังคงเป็นปัจจัยที่สำคัญเมื่อพยายามที่จะเข้าใจว่าทำไมบางกลุ่มมี
มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ , ความสัมพันธ์อาจขยายจำนวนรวมอื่น ๆปัจจัยไม่จำเป็น
ระบุของกรอบ . ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าใน
2 การทดสอบเพิ่มเติมของ RSS คือการรับประกันเพื่อปรับแต่งการสร้างของ
แนวความคิดและขนาดรายการการวัดและให้
หลักฐานที่เป็นรูปธรรมมากขึ้นของความน่าเชื่อถือ ความเที่ยงตรง และคุณค่าในการปฏิบัติ