From our discussion of the normativ

From our discussion of the normative foundation, aims, subjectmatter, ontology, and genuine research agenda of sustainabilityeconomics,itisapparentthatsustainabilityeconomicsischaracterized448S. Baumgärtner, M. Quaas / Ecological Economics 69 (2010) 445–450
by particular properties and foci that distinguish thisfield of scienceand management from others in the area of general economics orgeneral sustainability science.First, the subject focus is on the relationship between humans andnature. This implies a systemic perspective on the relationshipsbetween humans and nature which covers multiple and interactingspatial scales, from local to global, and includes the analysis offeedbacks, interactions and the emergence of systemic properties. Italso implies an interdisciplinary approach which is characterized bymethodological openness towards those methods that suit the aimsand subject focus of sustainability economics.Second, as sustainability is, by any definition, about the long run,sustainabilityeconomicshasto consider thelong-termfuture whichisinherently uncertain. Any study in thefield of sustainabilityeconomics has to take uncertainty seriously.Third, sustainability economics is based on an ethical justificationof a vision of the future, which is rooted in the two normative goals of(1) the satisfaction of human needs and wantsand(2) justice,including inter- and intragenerational justice and justice towardsnature. This ethical justification is combined with the idea ofefficiency, that is non-wastefulness in the use of scarce natural andhuman resources that have alternative uses.Fourth, sustainability economics has both a cognitive and amanagement interest, which may mutually influence each other. Itaims at providing knowledge and guidance for actions to attain theobjectives of justice and satisfaction of human needs and wantsefficiently. Sustainability economics is thus relevant, transdisciplinaryscience.With this characterization, sustainability economics is substan-tially related to both ecological economics as well as environmentaland resource economics. It draws on ecological economics insofar assustainability economics is concerned with the human–naturerelationship and is normatively rooted in the idea of sustainability.12Sustainability economics also draws on environmental and resourceeconomics, insofar as some contributions in that sub-field ofeconomics deal explicitly with inter- and intragenerational justice(including in particularDasgupta and Heal, 1974; Solow, 1974;Asheim et al., 2001; Asheim and Brekke, 2002).13Thus, sustainabilityeconomics is not just a part of ecological economics, nor just a partof environmental and resource economics but rather, it lies at theintersection of the two and uses concepts and methods of both.Atthesametime,ithasaspecific and characteristic subjectfocus and normative foundation. We therefore propose to explicitlyuse the notion of“sustainability economics”to denote thisfield ofresearch.The challenge for future research in sustainability economics is toovercome the arbitrariness with which, so far, one or the other aspectof the issue is addressed in a rather ad-hoc manner, to overcome theunfortunate divide between ecological economics and environmentaland resource economics in the study of sustainability, and tosystematically embed individual contributions to the issue into thelarger set-up—defined by a unifying idea of its normative foundation,aims, subject matter, ontology, and genuine research agenda—ofsustainability economics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากการสนทนาของเราของมูลนิธิ normative เป้าหมาย subjectmatter ภววิทยา และวาระวิจัยของแท้ sustainabilityeconomics, itisapparentthatsustainabilityeconomicsischaracterized448S Baumgärtner, Quaas เมตร / ระบบนิเวศเศรษฐศาสตร์ 69 (2010) 445-450by particular properties and foci that distinguish thisfield of scienceand management from others in the area of general economics orgeneral sustainability science.First, the subject focus is on the relationship between humans andnature. This implies a systemic perspective on the relationshipsbetween humans and nature which covers multiple and interactingspatial scales, from local to global, and includes the analysis offeedbacks, interactions and the emergence of systemic properties. Italso implies an interdisciplinary approach which is characterized bymethodological openness towards those methods that suit the aimsand subject focus of sustainability economics.Second, as sustainability is, by any definition, about the long run,sustainabilityeconomicshasto consider thelong-termfuture whichisinherently uncertain. Any study in thefield of sustainabilityeconomics has to take uncertainty seriously.Third, sustainability economics is based on an ethical justificationof a vision of the future, which is rooted in the two normative goals of(1) the satisfaction of human needs and wantsand(2) justice,including inter- and intragenerational justice and justice towardsnature. This ethical justification is combined with the idea ofefficiency, that is non-wastefulness in the use of scarce natural andhuman resources that have alternative uses.Fourth, sustainability economics has both a cognitive and amanagement interest, which may mutually influence each other. Itaims at providing knowledge and guidance for actions to attain theobjectives of justice and satisfaction of human needs and wantsefficiently. Sustainability economics is thus relevant, transdisciplinaryscience.With this characterization, sustainability economics is substan-tially related to both ecological economics as well as environmentaland resource economics. It draws on ecological economics insofar assustainability economics is concerned with the human–naturerelationship and is normatively rooted in the idea of sustainability.12Sustainability economics also draws on environmental and resourceeconomics, insofar as some contributions in that sub-field ofeconomics deal explicitly with inter- and intragenerational justice(including in particularDasgupta and Heal, 1974; Solow, 1974;Asheim et al., 2001; Asheim and Brekke, 2002).13Thus, sustainabilityeconomics is not just a part of ecological economics, nor just a partof environmental and resource economics but rather, it lies at theintersection of the two and uses concepts and methods of both.Atthesametime,ithasaspecific and characteristic subjectfocus and normative foundation. We therefore propose to explicitlyuse the notion of“sustainability economics”to denote thisfield ofresearch.The challenge for future research in sustainability economics is toovercome the arbitrariness with which, so far, one or the other aspectof the issue is addressed in a rather ad-hoc manner, to overcome theunfortunate divide between ecological economics and environmentaland resource economics in the study of sustainability, and tosystematically embed individual contributions to the issue into thelarger set-up—defined by a unifying idea of its normative foundation,aims, subject matter, ontology, and genuine research agenda—ofsustainability economics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากการสนทนาของเราของมูลนิธิกฎเกณฑ์จุดมุ่งหมาย, subjectmatter, อภิปรัชญาและวาระการวิจัยของแท้ของ sustainabilityeconomics, itisapparentthatsustainabilityeconomicsischaracterized448S Baumgartner เมตร Quaas / นิเวศวิทยาเศรษฐศาสตร์ 69 (2010) 445-450
โดยเฉพาะและคุณสมบัติที่แตกต่าง foci thisfield ของการจัดการวิทยาศาสตร์และจากคนอื่น ๆ ในพื้นที่ของการพัฒนาอย่างยั่งยืนเศรษฐศาสตร์ทั่วไป orgeneral science.First โฟกัสเรื่องที่อยู่ในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ andnature . นี้แสดงถึงมุมมองของระบบใน relationshipsbetween มนุษย์และธรรมชาติซึ่งครอบคลุมหลายเครื่องชั่งน้ำหนักและ interactingspatial จากท้องถิ่นในการทั่วโลกและรวมถึงการวิเคราะห์ offeedbacks ปฏิสัมพันธ์และการเกิดขึ้นของคุณสมบัติระบบ Italso หมายถึงวิธีการแบบสหวิทยาการซึ่งเป็นลักษณะการเปิดกว้างต่อ bymethodological วิธีการเหล่านั้นที่เหมาะสมกับการมุ่งเน้นเรื่องของ aimsand economics.Second การพัฒนาอย่างยั่งยืนเช่นการพัฒนาอย่างยั่งยืนคือโดยความหมายใด ๆ ที่เกี่ยวกับระยะยาว sustainabilityeconomicshasto พิจารณา thelong-termfuture whichisinherently มีความไม่แน่นอน การศึกษาใด ๆ ใน thefield ของ sustainabilityeconomics มีการใช้ความไม่แน่นอน seriously.Third เศรษฐศาสตร์การพัฒนาอย่างยั่งยืนอยู่บนพื้นฐานของจริยธรรม justificationof วิสัยทัศน์ในอนาคตซึ่งเป็นรากฐานในสองเป้าหมายเชิงบรรทัดฐานของ (1) ความพึงพอใจของความต้องการของมนุษย์และ wantsand (2) ความยุติธรรมรวมทั้งระหว่างและความยุติธรรมและความยุติธรรม intragenerational towardsnature เหตุผลทางจริยธรรมนี้จะถูกรวมกับ ofefficiency ความคิดที่ไม่เป็นความรกร้างในการใช้ทรัพยากรที่หายาก andhuman ธรรมชาติที่มีทางเลือก uses.Fourth เศรษฐศาสตร์การพัฒนาอย่างยั่งยืนมีทั้งองค์ความรู้และความสนใจ amanagement ซึ่งร่วมกันอาจมีอิทธิพลต่อกันและกัน Itaims ที่ให้ความรู้และคำแนะนำสำหรับการดำเนินการเพื่อให้บรรลุ theobjectives ของความยุติธรรมและความพึงพอใจของความต้องการของมนุษย์และ wantsefficiently เศรษฐศาสตร์การพัฒนาอย่างยั่งยืนที่มีความเกี่ยวข้องจึง transdisciplinaryscience.With ลักษณะนี้เศรษฐศาสตร์การพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็น substan-tially ที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐกิจทั้งระบบนิเวศเช่นเดียวกับเศรษฐศาสตร์ทรัพยากร environmentaland มันดึงเศรษฐกิจระบบนิเวศตราบเท่า assustainability เศรษฐศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ naturerelationship และเป็นรากฐาน normatively ในความคิดของเศรษฐศาสตร์ sustainability.12Sustainability ยังดึงด้านสิ่งแวดล้อมและ resourceeconomics ตราบเท่าที่ผลงานบางส่วนที่ย่อยเขต ofeconomics จัดการอย่างชัดเจนด้วยและระหว่าง ความยุติธรรม intragenerational (รวมทั้งใน particularDasgupta และ Heal 1974; โซโลว์, 1974. Asheim et al, 2001; Asheim และ Brekke, 2002) .13Thus, sustainabilityeconomics ไม่ได้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของระบบนิเวศเศรษฐกิจและไม่เพียงสิ่งแวดล้อม partof และเศรษฐศาสตร์ทรัพยากร แต่ ค่อนข้างมันอยู่ที่ theintersection ของทั้งสองและใช้แนวความคิดและวิธีการ both.Atthesametime, subjectfocus ithasaspecific และลักษณะและมูลนิธิกฎเกณฑ์ ดังนั้นเราจึงเสนอให้ explicitlyuse ความคิดของ "เศรษฐศาสตร์การพัฒนาอย่างยั่งยืน" เพื่อแสดงถึง thisfield ความท้าทายสำหรับการวิจัยในอนาคต ofresearch.The เศรษฐศาสตร์การพัฒนาอย่างยั่งยืนเป็น toovercome เด็ดขาดกับที่เพื่อให้ห่างไกลหนึ่งหรืออื่น ๆ aspectof ปัญหาได้รับการแก้ไขในค่อนข้างเฉพาะกิจ ลักษณะที่จะเอาชนะแบ่งกันระหว่างระบบนิเวศและเศรษฐกิจ environmentaland เศรษฐศาสตร์ทรัพยากร theunfortunate ในการศึกษาของการพัฒนาอย่างยั่งยืนและ tosystematically ฝังผลงานของแต่ละบุคคลที่จะเข้าไปในปัญหา thelarger การตั้งค่าที่กำหนดไว้โดยคิดรวมกันของมูลนิธิกฎเกณฑ์ของตนมีจุดมุ่งหมายเรื่องอภิปรัชญา, และการวิจัยของแท้เศรษฐศาสตร์วาระ ofsustainability

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากการสนทนาของเราของเกี่ยวกับมูลนิธิฯ subjectmatter อภิปรัชญาและการวิจัย , ของแท้ , วาระการประชุมของ sustainabilityeconomics itisapparentthatsustainabilityeconomicsischaracterized448s , . baumg และ rtner เมตร นน่า เควส / เศรษฐศาสตร์เชิงนิเวศน์ 69 ( 2010 ) 445 - 450
โดยคุณสมบัติเฉพาะและบันทึกที่แยก thisfield การจัดการ scienceand จากคนอื่น ๆในพื้นที่ของเศรษฐศาสตร์ทั่วไป orgeneral วิทยาศาสตร์ที่ยั่งยืน ครั้งแรก เน้นเรื่อง คือ เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ andnature . นี้แสดงถึงมุมมองของระบบในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ ซึ่งครอบคลุมหลาย interactingspatial ชั่งจากท้องถิ่นสู่สากลและรวมถึงการวิเคราะห์ offeedbacks ปฏิสัมพันธ์และการคุณสมบัติของระบบ โดยนัยวิธีการสหวิทยาการ ซึ่งเป็นลักษณะการเปิดกว้าง bymethodological ต่อพวกเขา วิธีการที่เหมาะสมกับ aimsand เรื่องโฟกัสเศรษฐกิจยั่งยืน ประการที่สอง เป็นความยั่งยืน โดยคำนิยามใดๆ เรื่องยาวsustainabilityeconomicshasto พิจารณา thelong termfuture whichisinherently ไม่แน่นอน การศึกษาในสาขาใด ๆของ sustainabilityeconomics มีความไม่แน่นอนจริงๆ ที่สาม เศรษฐกิจยั่งยืนขึ้นอยู่กับ justificationof จริยธรรม วิสัยทัศน์แห่งอนาคต ซึ่งเป็นรากฐานใน 2 มาตรฐานเป้าหมาย ( 1 ) ความพึงพอใจของความต้องการของมนุษย์ และ wantsand ( 2 ) ความยุติธรรมรวมถึงอินเตอร์ - และ intragenerational และความยุติธรรม towardsnature ความยุติธรรม เหตุผลเชิงจริยธรรมนี้รวมกับแนวคิดประสิทธิภาพ , ไม่ฟุ่มเฟือยในการใช้ทรัพยากรจากธรรมชาติที่หายากที่ใช้ทดแทน ที่สี่ เศรษฐกิจยั่งยืนมีทั้งความสนใจและการรับรู้การบริหารร่วมกัน ซึ่งอาจจะมีอิทธิพลต่อกันและกันitaims ที่ให้ความรู้และคำแนะนำสำหรับการกระทำเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของความยุติธรรมและความพึงพอใจของความต้องการของมนุษย์ และ wantsefficiently . เศรษฐศาสตร์ ความยั่งยืนจึงเกี่ยวข้อง transdisciplinaryscience ด้วยคุณสมบัตินี้ เศรษฐกิจยั่งยืน คือ substan tially ที่เกี่ยวข้องทั้งทางนิเวศวิทยาเศรษฐศาสตร์ ตลอดจนเศรษฐศาสตร์ทรัพยากร environmentaland .มันยิงลด assustainability นิเวศเศรษฐศาสตร์เศรษฐศาสตร์เกี่ยวข้องกับมนุษย์และ naturerelationship และ normatively ฝังในความคิดของเศรษฐศาสตร์ sustainability.12sustainability ยังวาดบน resourceeconomics และสิ่งแวดล้อมตราบเท่าที่มีการเขียนในทางด้านเศรษฐศาสตร์ สาขาย่อยการจัดการอย่างชัดเจนกับ อินเตอร์ และ intragenerational ความยุติธรรม ( รวมทั้งใน particulardasgupta และรักษา , 1974 ; โซโลว์ , 1974 ; asheim et al . , 2001 ; asheim และบริการ , 2002 ) 13thus sustainabilityeconomics , ไม่ได้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของนิเวศเศรษฐศาสตร์ หรือเพียงส่วนหนึ่งของสิ่งแวดล้อมและเศรษฐศาสตร์ทรัพยากร แต่ค่อนข้างมันอยู่ที่ theintersection ของทั้งสองและใช้แนวคิดและวิธีการของทั้งสอง atthesametime ithasaspecific และลักษณะ subjectfocus เชิงบรรทัดฐาน , และมูลนิธิ ดังนั้นเราจึงเสนอให้ explicitlyuse ความคิดเรื่อง " เศรษฐศาสตร์ " ยั่งยืนไปจนถึง thisfield Cross-sectional ความท้าทายสำหรับการวิจัยในอนาคตของเศรษฐกิจใหม่ในการแก้ปัญหาที่ยั่งยืนคือตามอำเภอใจ ดังนั้นไกลหนึ่ง หรือการอื่น ๆ ปัญหามีอยู่ในลักษณะผลค่อนข้าง ที่จะเอาชนะแบ่ง theunfortunate ระหว่างนิเวศเศรษฐศาสตร์และเศรษฐศาสตร์ทรัพยากร environmentaland ในการศึกษาความยั่งยืน และ tosystematically ฝังบุคคลต่อปัญหาใน thelarger ตั้งนิยามโดยการรวมแนวคิดของมูลนิธิมีวัตถุประสงค์เชิงบรรทัดฐาน , อภิปรัชญา , เรื่อง , ,แท้ ofsustainability วาระการวิจัยเศรษฐศาสตร์