Management of asthma in childrenAst

Management of asthma in children
Asthma is a condition that affects the airways of children, young people and adults. Classic symptoms include cough, chest tightness, shortness of breath and wheezing. The causes of asthma are not well understood and so, generally, the management of the condition is centred on control as opposed to cure. The optimum treatment aims for a person with asthma to be asymptomatic, and therefore able to lead an active, ‘normal’ life.
In the UK 5.4 million people are currently receiving treatment for asthma-1.1million of these are children, which equates to approximately 1 in 11 (National Institute for Health and Care Excellence, 2013). Asthma remains responsible for 1000 deaths in the UK each year, 90% of which can be associated with preventable factors (Department of Health, 2011). The National Review of Asthma Deaths (NRAD), a consortium of health professionals with a special interest in respiratory care that sought to understand the circumstances surrounding asthma deaths in the UK between 2012 and 2013, identified 28 deaths in children during that time (Levy et al, 2014). Its key recommendations following the investigation shone a spotlight on the lack of understanding in clinicians, patients and parents in regard to the seriousness of asthma and its ability to deteriorate rapidly.
Nurses working in general practice have traditionally earned themselves, one way or another, the title of ‘the asthma nurse’ within their clinic or surgery, but this title should not be taken on lightly. It is important that practice nurses seeing patients with asthma have undergone some form of formal training to ensure they are competent to assess, review and treat accurately and safely. One key point raised form NRAD was the concern that, as asthma is a common condition with clinicians and patients often perceiving their symptoms as having a low impact when not controlled, perhaps we have forgotten its seriousness and are running the risk of becoming complacent when confronted with it. General practice is often criticized for focusing too much on the Quality and Outcomes Framework (QoF) and the financial value this puts against particular areas of health, and many feel asthma reviews have become a tick-box process. As a large proportion of practice nurse are not paediatric trained, it begs the question as to whether they should be seeing children with asthma at all unless they have a recognized post-registration qualification in paediatric asthma
Diagnosis of asthma in children
The diagnosis of asthma in children, young people or even in adults needs a medium-to long-term view. In under 5s particularly, it requires a confident health professional to support parents with the uncertainty of cause until confirmation-or not-of an asthma diagnosis. Under 5s cannot generally give a concise history when questioned, or perform helpful investigations such as spirometry. The differential diagnoses in children are numerous and must be considered while establishing asthma as a cause of symptoms. It is wise to at least attempt spirometry form the age of 5 years upwards as many will be able to perform it, given time and instruction. For the under 5s it is prudent to work closely with their GP to rule out other possible causes of symptoms and to consider whether a referral to a specialist is required. Practice nurses who are responsible for making the diagnosis of asthma in children should refer to the British Thoracic Society (BTS)/Scottish Intercollegiate Guidelines Network (SIGN) Guidelines (2014) and have a low threshold for seeking advice.
What do parents and children need to know?
About diagnosis?
The diagnosis and management of asthma can raise many issues with both parents and children, so it is important that practice nurses understand what the term means to them individually. Some parents initially can be shocked or frightened by the diagnosis as they may have preconceived ideas about asthma based on their own personal experiences. An open discussion with the parents of child with asthma can help dispel myths and alleviate concerns in regard to its cause, triggers and possible side effects from treatment, both short- and long- term. This improves the chances of successful treatment and good asthma control. Parents may have concerns relating to:
- Previous experiences of asthma
- Need for regular medications and their possible side effects
- Impact on ‘normal’ life, school, sport/exercise
- Avoidance of triggers.
It is the responsibility of the asthma nurse to ensure that children and parents of children with asthma are equipped with the right knowledge of what asthma is, how it presents, what the signs are that the condition is deteriorating, and what to do in such situations. Although symptoms tend to be more persistent in ‘adult onset’ asthma, in childhood asthma they tend to be intermittent and an increase in symptoms due to allergens many not occur at every exposure. This can cause problems with self-titration of medications, in particular preventer therapy, so it is important that parents are made aware of the nature of asthma as a disease process. Many children will experience a reduction in the severity of symptoms during puberty; around age 20 they may find that their asthma symptoms reappear for a short period before disappearing and reappearing symptoms may continue into a person’s 30s or 40s as a person maintains that ‘hypersensitivity’ to multifactorial triggers, dispelling the myth that children ‘grow out’ of asthma.
About treatment?
Treatment should follow a stepwise process as established by BTS/SIGN guidelines (2014) and parents should be reassured that asthma medications are generally safe when prescribed and administered correctly. Many parents will have concerns regarding medications, so time should be spent on this area ensuring that parents are given a good understanding of how each prescribed medication works to control symptoms. Careful explanation should be given about the use of bronchodilators and parents should be made aware that a need for bronchodilators more than three times a week should indicate a need for preventer therapy or an increase in the current inhaled corticosteroid dose as per the personalized asthma action plan (PAAP).
Concerns regarding the use of corticosteroids are common due to the term ‘steroid’, which is often portrayed in the media negatively. These concerns should be addressed and reassurance should be given the nature of corticosteroids and how they differ from ‘muscle building’ anabolic steroids. The prescribing of corticosteroids should be in accordance with national guidelines and the choice of inhaler device should not be underestimated, as poor inhaler technique is a primary cause of poor asthma control. Common side effects associated with the use of inhaled corticosteroids such as oral candidiasis can be reduced or avoided with the use of spacer devices. Spacers can help keep the dose of corticosteroids needed at a minimum, as they increase the deposition of the drug in the lungs and therefore improve efficacy. Parents and children will need to be taught how to use these pieces of equipment.
It is important that clinicians are aware of the differing potency and appropriate dosages of the different inhaled steroids and inhaler types when discussing and deciding on treatment. In children with difficult asthma or for those who do not respond to the upper limit of 400 ug a day beclometasone or equivalent-despite adherence, correct inhaler technique and the addition of a leukotriene receptor antagonist-referral to a respiratory paediatrician is advised.
Regular oral steroids should only be instigated by a specialist (BTS/SIGN,2014).
About school?
Parents must also be empowered to discuss their child’s condition with their child’s school and to feel comfortable that teachers and school staff are equipped to recognize any deterioration in the child’s condition and act promptly and appropriately. Children should have safe, supervised access to prescribed medication during school hours and it is help-ful for the school to hold a copy of a child’s PAAP. Schools have been advised to consider school-based asthma education programmes involving children with asthma, peers, teachers and parents. Such initiatives have been shown to improve knowledge, self-efficacy and self-management behaviours and improve markers of symptoms control-daytime and nighttime symptoms, rates of absence from school and self-reported quality of life indicators (Coffman et al, 2009; Asthma and Grimes, 2011). It can be helpful for general practices to link with school in their locality and that school are aware of their responsibility and are practicing under the latest to become more active in establishing this kind of networking. Children should be encouraged to partake in exercise and exertional play while at school because it enables an adequate level of fitness to be achieved, leads to a sense of involvement and acceptance among peers and helps to maintain a normal weight. Prophylactic treatment with a bronchodilator may be needed to prevent exercise-induced asthma symptoms in children for whom exertion is a trigger factor.
What should an annual review look like?
A proactive clinical review of children with asthma improves clinical outcomes. Benefits include reduced school absence, reduced asthma attack rate, improved symptom control and reduced attendance at the emergency department (Hoskins et al, 1999; Guevara et al, 2003). Nurses conducting reviews should assess:
- Current symptom control-as reported by both child and parent/guardian
- Whether asthma is still the main cause of wheeze. With obesity in children on the rise this can be an additive factor in wheeze and breathlessness. Clinicians should perform spirometry if in doubt, especially if the child was too young for the test when first diagnosed
- Trigger awareness
- Number/frequency and relie

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบริหารจัดการของโรคหอบหืดในเด็กโรคหืดเป็นเงื่อนไขที่มีผลต่อทางเดินหายใจเด็ก, คนหนุ่มสาวและผู้ใหญ่
คลาสสิกรวมถึงอาการไอหนาแน่นหน้าอกหายใจถี่และหอบ สาเหตุของการเกิดโรคหอบหืดไม่เข้าใจดีและอื่น ๆ โดยทั่วไปการจัดการของสภาพเป็นศูนย์กลางในการควบคุมเมื่อเทียบกับการรักษา การรักษาที่ดีที่สุดมีจุดมุ่งหมายสำหรับคนที่มีโรคหอบหืดจะเป็นอาการและดังนั้นจึงสามารถที่จะนำไปสู่การใช้งานปกติของชีวิต.
ในสหราชอาณาจักร 5.4 ล้านคนที่กำลังได้รับการรักษาโรคหอบหืด 1.1million เหล่านี้เป็นเด็กซึ่งเท่ากับประมาณ 1 ใน 11 (สถาบันแห่งชาติเพื่อการดูแลสุขภาพและความเป็นเลิศ 2013) หอบหืดยังคงรับผิดชอบในการเสียชีวิต 1000 ในสหราชอาณาจักรในแต่ละปี 90% ซึ่งสามารถเชื่อมโยงกับปัจจัยที่ป้องกัน (กรมอนามัย 2011) รีวิวแห่งชาติของการเสียชีวิตโรคหอบหืด (nRad) กลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่มีความสนใจเป็นพิเศษในการดูแลระบบทางเดินหายใจที่พยายามที่จะเข้าใจสถานการณ์รอบการเสียชีวิตโรคหอบหืดในสหราชอาณาจักรระหว่างปี 2012 และ 2013 ระบุ 28 เสียชีวิตในเด็กในช่วงเวลานั้น (ประกาศ et อัล 2014) คำแนะนำที่สำคัญดังต่อไปนี้การสืบสวนส่องสปอตไลในการขาดความเข้าใจในการแพทย์ผู้ป่วยและผู้ปกครองในเรื่องเกี่ยวกับความรุนแรงของโรคหอบหืดและความสามารถในการลดลงอย่างรวดเร็ว.
พยาบาลที่ทำงานในการปฏิบัติทั่วไปได้รับแบบดั้งเดิมของตัวเองหรืออีกวิธีหนึ่งที่ ชื่อของ 'พยาบาลโรคหอบหืดภายในคลินิกของพวกเขาหรือการผ่าตัด แต่ชื่อนี้ไม่ควรจะดำเนินการในเบา ๆ มันเป็นสิ่งสำคัญที่พยาบาลปฏิบัติเห็นผู้ป่วยที่มีโรคหอบหืดได้รับรูปแบบของการฝึกอบรมเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามีความสามารถในการประเมินบางส่วนตรวจสอบและรักษาได้อย่างถูกต้องและปลอดภัย หนึ่งจุดสำคัญยกรูปแบบ nRad เป็นความกังวลที่เป็นโรคหอบหืดเป็นสภาพทั่วไปที่มีแพทย์และผู้ป่วยมักจะรับรู้อาการของพวกเขาเป็นที่มีผลกระทบต่ำเมื่อไม่ได้ถูกควบคุมบางทีเราลืมความรุนแรงและมีการใช้ความเสี่ยงของการเป็นที่พึงพอใจเมื่อเผชิญหน้า กับมัน การปฏิบัติทั่วไปวิพากษ์วิจารณ์มักจะมุ่งเน้นมากเกินไปในคุณภาพและผลลัพธ์กรอบ (QoF) และมูลค่าทางการเงินนี้ทำให้พื้นที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการดูแลรักษาสุขภาพและหลายคนรู้สึกว่าการแสดงความคิดเห็นเป็นโรคหอบหืดได้กลายเป็นกระบวนการที่เห็บกล่อง ในฐานะที่เป็นสัดส่วนใหญ่ของพยาบาลที่ปฏิบัติไม่ได้ผ่านการฝึกอบรมเด็กก็ begs
คำถามเป็นไปได้ว่าพวกเขาควรจะได้เห็นเด็กที่มีโรคหอบหืดที่ทั้งหมดเว้นแต่จะได้รับวุฒิการศึกษาโพสต์ลงทะเบียนได้รับการยอมรับในการเป็นโรคหอบหืดในเด็กการวินิจฉัยของโรคหอบหืดในเด็กการวินิจฉัยของโรคหอบหืดใน
เด็กคนหนุ่มสาวหรือแม้กระทั่งในผู้ใหญ่ต้องการปานกลางถึงมุมมองในระยะยาว ในภายใต้ 5s โดยเฉพาะอย่างยิ่งจะต้องใช้มืออาชีพด้านสุขภาพมีความมั่นใจที่จะสนับสนุนผู้ปกครองที่มีความไม่แน่นอนของสาเหตุจนยืนยันหรือไม่ของการวินิจฉัยโรคหอบหืด ภายใต้ 5s โดยทั่วไปไม่สามารถให้รัดกุมประวัติศาสตร์เมื่อถูกถามหรือดำเนินการตรวจสอบที่เป็นประโยชน์เช่น spirometry วินิจฉัยที่แตกต่างกันในเด็กเป็นจำนวนมากและจะต้องได้รับการพิจารณาในขณะที่การสร้างโรคหอบหืดเป็นสาเหตุของอาการ ก็ควรที่จะพยายามที่ spirometry น้อยในรูปแบบอายุ 5 ปีขึ้นไปมากที่สุดเท่าที่จะสามารถดำเนินการได้เวลาที่กำหนดและการเรียนการสอน สำหรับ 5s ภายใต้มันไม่สมควรที่จะทำงานอย่างใกล้ชิดกับพวกเขา GP ที่จะออกกฎสาเหตุอื่น ๆ ของอาการและการที่จะพิจารณาว่าการอ้างอิงไปยังผู้เชี่ยวชาญจะต้อง พยาบาลปฏิบัติงานที่มีความรับผิดชอบในการทำให้การวินิจฉัยของโรคหอบหืดในเด็กควรดูที่อังกฤษทรวงอกสังคม (บีทีเอส) / สก็อตมหาวิทยาลัยแนวทางเครือข่าย (เข้าสู่ระบบ) แนวทาง (2014) และมีการเกณฑ์ต่ำสำหรับการแสวงหาคำแนะนำ.
สิ่งใดที่ผู้ปกครองและเด็กต้องการ
จะทราบได้อย่างไรเกี่ยวกับการวินิจฉัย?
การวินิจฉัยและการจัดการของโรคหอบหืดสามารถเพิ่มหลายประเด็นที่มีทั้งพ่อแม่และเด็กจึงเป็นสิ่งสำคัญที่พยาบาลปฏิบัติเข้าใจสิ่งที่คำหมายถึงพวกเขาเป็นรายบุคคล ผู้ปกครองบางคนสามารถเริ่มจะตกใจหรือกลัวการวินิจฉัยที่พวกเขาอาจจะมีความคิดเกี่ยวกับโรคหอบหืดอุปาทานขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของพวกเขาเอง เปิดอภิปรายกับผู้ปกครองของเด็กที่มีโรคหอบหืดสามารถช่วยปัดเป่าตำนานและบรรเทาความกังวลในเรื่องสาเหตุของทริกเกอร์และผลข้างเคียงจากการรักษาที่เป็นไปได้ทั้งระยะสั้นและระยะยาว นี้จะช่วยเพิ่มโอกาสในการประสบความสำเร็จในการรักษาและการควบคุมโรคหืดที่ดี ผู้ปกครองอาจมีความกังวลเกี่ยวกับการ:
- ประสบการณ์ก่อนหน้าของโรคหอบหืด
- Need for ยาปกติและผลข้างเคียงที่เป็นไปได้ของพวกเขา
- ผลกระทบต่อ 'ปกติ' ชีวิตโรงเรียนกีฬา /
ออกกำลังกาย. -
หลีกเลี่ยงการเรียกมันเป็นความรับผิดชอบของพยาบาลโรคหอบหืดเพื่อให้แน่ใจว่าที่เด็กและผู้ปกครองของเด็กที่มีโรคหอบหืดมีการติดตั้งที่มีความรู้ที่ถูกต้องของสิ่งที่เป็นโรคหอบหืดคือวิธีที่จะนำเสนอสิ่งที่เป็นสัญญาณว่าเงื่อนไขจะทวีความรุนแรงและสิ่งที่ต้องทำในสถานการณ์เช่นนี้ แม้ว่าอาการมักจะเป็นถาวรมากขึ้นในการเป็นโรคหอบหืด 'ผู้ใหญ่ที่เริ่มมีอาการ' โรคหอบหืดในวัยเด็กของพวกเขามีแนวโน้มที่จะต่อเนื่องและเพิ่มขึ้นในอาการเนื่องจากสารก่อภูมิแพ้จำนวนมากไม่เกิดขึ้นในทุกการสัมผัส นี้อาจทำให้เกิดปัญหากับตัวเองไตเตรทของยาในการรักษา Preventer โดยเฉพาะอย่างยิ่งดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่พ่อแม่จะรับรู้ถึงธรรมชาติของโรคหอบหืดเป็นกระบวนการโรค เด็กหลายคนจะได้สัมผัสในการลดความรุนแรงของอาการในวัยแรกรุ่นที่; รอบอายุ 20 พวกเขาอาจพบว่าอาการของโรคหอบหืดของพวกเขาเกิดขึ้นอีกครั้งในช่วงเวลาสั้นก่อนที่จะหายและอาการโผล่อาจดำเนินการต่อในยุค 30 คนหรือ 40 เป็นคนยืนยันว่า 'แพ้' เพื่อเรียก multifactorial ปัดเป่าตำนานที่เด็กเติบโตออกของ โรคหอบหืด.
เกี่ยวกับการรักษา?
การรักษาควรเป็นไปตามกระบวนการขั้นตอนที่จัดตั้งขึ้นตาม BTS / แนวทางการเข้าสู่ระบบ (2014) และผู้ปกครองควรจะมั่นใจว่ายารักษาโรคหอบหืดมักจะมีความปลอดภัยเมื่อกำหนดและบริหารงานได้อย่างถูกต้อง พ่อแม่หลายคนจะมีความกังวลเกี่ยวกับยาดังนั้นเวลาควรจะใช้ในพื้นที่นี้เพื่อให้มั่นใจว่าผู้ปกครองจะได้รับความเข้าใจที่ดีของวิธีการที่กำหนดไว้ในแต่ละยาทำงานเพื่อควบคุมอาการ คำอธิบายระวังควรจะได้รับเกี่ยวกับการใช้ยาขยายหลอดลมและผู้ปกครองควรจะได้ทราบว่าจำเป็นที่จะต้องขยายหลอดลมมากกว่าสามครั้งต่อสัปดาห์ควรระบุความจำเป็นในการรักษาด้วย Preventer หรือการเพิ่มขึ้นของปริมาณเตียรอยด์ในปัจจุบันสูดดมตามแผนปฏิบัติการโรคหอบหืดส่วนบุคคล (Paap).
ความกังวลเกี่ยวกับการใช้ corticosteroids ที่มีร่วมกันอันเนื่องมาจากคำว่า 'เตียรอยด์ซึ่งมักจะเป็นภาพในสื่อในเชิงลบ ความกังวลเหล่านี้ควรได้รับการแก้ไขและความมั่นใจควรจะได้รับลักษณะของ corticosteroids และวิธีการที่พวกเขาแตกต่างจากการสร้างกล้ามเนื้อ 'เตียรอยด์ กําหนดของ corticosteroids ควรเป็นไปตามแนวทางแห่งชาติและการเลือกใช้อุปกรณ์หายใจไม่ควรมองข้ามเช่นเทคนิคการหายใจที่ไม่ดีเป็นสาเหตุหลักของการควบคุมโรคหืดที่ไม่ดี ผลข้างเคียงที่พบบ่อยที่เกี่ยวข้องกับการใช้งานของ corticosteroids สูดดมเช่น candidiasis ช่องปากสามารถลดหรือหลีกเลี่ยงกับการใช้งานของอุปกรณ์ spacer spacers สามารถช่วยให้ปริมาณของ corticosteroids ที่จำเป็นอย่างน้อยในขณะที่พวกเขาเพิ่มการสะสมของยาเสพติดในปอดและดังนั้นจึงปรับปรุงประสิทธิภาพ ผู้ปกครองและเด็กจะต้องได้รับการสอนวิธีการใช้ชิ้นส่วนเหล่านี้ของอุปกรณ์.
เป็นสิ่งสำคัญที่แพทย์มีความตระหนักในความแรงที่แตกต่างกันและโดที่เหมาะสมของเตียรอยด์สูดดมที่แตกต่างกันและประเภทยาสูดพ่นและเมื่อพูดถึงการตัดสินใจเกี่ยวกับการรักษา ในเด็กที่มีโรคหอบหืดยากหรือสำหรับผู้ที่ไม่ตอบสนองต่อขีด จำกัด บนของ 400 ไมโครกรัมต่อวัน beclometasone หรือเทียบเท่าแม้จะมีการยึดมั่นเทคนิคการหายใจที่ถูกต้องและการเพิ่มขึ้นของการรับ leukotriene ศัตรู-อ้างอิงไปยังกุมารแพทย์ระบบทางเดินหายใจจะแนะนำ.
ปกติในช่องปาก เตียรอยด์ควรจะบ้าจี้ตามผู้เชี่ยวชาญ (BTS / SIGN 2014).
เกี่ยวกับโรงเรียน?
ผู้ปกครองยังจะต้องมีการเพิ่มขีดความสามารถเพื่อหารือเกี่ยวกับสภาพของเด็กกับโรงเรียนของบุตรของพวกเขาและจะรู้สึกสะดวกสบายที่ครูและเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนมีความพร้อมที่จะรับรู้การเสื่อมสภาพในใด ๆ สภาพของเด็กและดำเนินการอย่างรวดเร็วและเหมาะสม เด็กควรจะมีความปลอดภัยภายใต้การดูแลการเข้าถึงยาที่กำหนดในช่วงเวลาเรียนและมันก็เป็นความช่วยเหลือ-ful สำหรับโรงเรียนที่จะถือสำเนา Paap ของเด็ก โรงเรียนได้รับการแนะนำที่จะต้องพิจารณาโปรแกรมการศึกษาโรคหอบหืดในโรงเรียนที่เกี่ยวข้องกับเด็กที่มีโรคหอบหืดเพื่อนครูและผู้ปกครอง โครงการดังกล่าวได้รับการแสดงเพื่อพัฒนาความรู้, การรับรู้ความสามารถตนเองและพฤติกรรมการจัดการตนเองและปรับปรุงเครื่องหมายของอาการควบคุมในเวลากลางวันและอาการกลางคืนอัตราของการขาดจากโรงเรียนและคุณภาพที่ตนเองรายงานของตัวชี้วัดชีวิต (คอฟฟ์แมน et al, 2009; หอบหืด และกริมส์ 2011) มันจะมีประโยชน์สำหรับการปฏิบัติทั่วไปเชื่อมโยงกับโรงเรียนในท้องถิ่นและโรงเรียนที่มีความตระหนักถึงความรับผิดชอบของพวกเขาและมีการฝึกภายใต้ล่าสุดที่จะกลายเป็นใช้งานมากขึ้นในการสร้างชนิดของเครือข่ายนี้ เด็กควรได้รับการส่งเสริมการมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายและการเล่น exertional ในขณะที่โรงเรียนเพราะจะช่วยให้ระดับของการออกกำลังกายที่เพียงพอจะประสบความสำเร็จจะนำไปสู่ความรู้สึกของการมีส่วนร่วมและการยอมรับในหมู่เพื่อนและช่วยในการรักษาน้ำหนักปกติ การรักษาป้องกันโรคที่มี bronchodilator อาจมีความจำเป็นเพื่อป้องกันไม่ให้การออกกำลังกายที่เกิดอาการของโรคหอบหืดในเด็กซึ่งเป็นปัจจัยการออกแรงเรียก.
อะไรทบทวนประจำปีควรมีลักษณะอย่างไรตรวจสอบทางคลินิกเชิงรุกของเด็กที่มีโรคหอบหืดช่วยเพิ่มผลลัพธ์ทางคลินิก
ประโยชน์ที่ได้รับรวมถึงกรณีที่ไม่มีโรงเรียนลดอัตราโรคหอบหืดลดลงควบคุมอาการที่ดีขึ้นและการเข้าร่วมประชุมลดลงที่แผนกฉุกเฉิน (ฮอสกิ้นส์ et al, 1999; เชกูวารา, et al, 2003) การดำเนินการพยาบาลควรประเมินความคิดเห็น:
- อาการปัจจุบันควบคุมตามการรายงานของทั้งเด็กและผู้ปกครอง / ผู้ปกครอง
- ไม่ว่าจะเป็นโรคหอบหืดยังคงเป็นสาเหตุหลักของเสียงฮืด กับโรคอ้วนในเด็กที่เพิ่มขึ้นนี้จะเป็นปัจจัยสารเติมแต่งในเสียงฮืดและหอบ แพทย์ควรดำเนินการ spirometry หากมีข้อสงสัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเด็กยังเด็กเกินไปสำหรับการทดสอบเมื่อการวินิจฉัยครั้งแรก
- การรับรู้ Trigger
- จำนวน / ความถี่และ relie