Although the first criterion (RPS)

Although the first criterion (RPS) describes the profitability in relation to every retained claims dollar after reinsurance, it does not show how much of the total premium income is retained by the insurer after paying all claims and reinsurance premiums.

Therefore, a second profitability measure, the difference between retained premiums
and retained claims after reinsurance, is employed. This measure is
in line with prior studies analyzing optimal reinsurance structures
(e.g., Lampaert & Walhin, 2005).

It shows the total amount of
retained premium after paying all claims and reinsurance premiums,
and represents the underwriting profit (loss) before administrative
expenses.

The reinsurance arrangement which enables the insurer to
maximize the retained premiums is theoretically preferred from a profitability point of view.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าเงื่อนไขแรก (RPS) อธิบายถึงการทำกำไรสัมพันธ์กับดอลลาร์เรียกร้องสะสมทุกหลังรับประกันภัย มันไม่ได้แสดงจำนวนของรายได้รวมพรีเมี่ยมจะถูกเก็บไว้ โดยภัยหลังจากชำระเงินเบี้ยรับประกันภัยและเรียกร้องทั้งหมด ดังนั้น ในการทำกำไรสองวัด ความแตกต่างระหว่างของที่ระลึกสะสมและเป็นลูกจ้างเรียกร้องสิทธิสะสมหลังจากการรับประกันภัย วัดนี้มีสอดคล้องกับการศึกษาก่อนการวิเคราะห์โครงสร้างรับประกันภัยที่ดีที่สุด(เช่น Lampaert & Walhin, 2005) แสดงยอดรวมของเก็บพรีเมี่ยมหลังจากชำระเงินเบี้ยรับประกันภัย และเรียกร้องทั้งหมดและแทนพิจารณากำไร (ขาดทุน) ก่อนการบริหารค่าใช้จ่าย การจัดเรียงรับประกันภัยซึ่งบริษัทประกันภัยจะช่วยให้เพิ่มการสะสมเบี้ยคือในทางทฤษฎีที่ต้องการผลกำไรมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเกณฑ์แรก (RPS) อธิบายการทำกำไรในความสัมพันธ์กับทุกสะสมการเรียกร้องเงินดอลลาร์หลังจากที่รับประกันภัยต่อก็ไม่ได้แสดงให้เห็นว่ามากของรายได้เบี้ยประกันภัยรับรวมจะถูกเก็บไว้โดยผู้ประกันตนหลังจากจ่ายเรียกร้องทั้งหมดและเบี้ยประกันภัยต่อ.

ดังนั้นมาตรการในการทำกำไรที่สอง ความแตกต่างระหว่างพรีเมี่ยมไว้
และเก็บไว้เรียกร้องหลังจากการประกันภัยต่อเป็นลูกจ้าง วัดนี้เป็น
ในทิศทางเดียวกับการศึกษาก่อนการวิเคราะห์โครงสร้างการประกันภัยต่อที่ดีที่สุด
(เช่น Lampaert & Walhin, 2005).

มันแสดงให้เห็นจำนวนของ
พรีเมี่ยมเก็บไว้หลังจากที่จ่ายเงินการเรียกร้องทั้งหมดและเบี้ยประกันภัยต่อ
และเป็นตัวแทนจัดจำหน่ายกำไร (ขาดทุน) ก่อนการบริหาร
ค่าใช้จ่าย

การจัดประกันภัยต่อซึ่งจะช่วยให้ผู้ประกันตนที่จะ
เพิ่มเบี้ยประกันสะสมเป็นที่ต้องการในทางทฤษฎีจากจุดทำกำไรของมุมมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่าเกณฑ์แรก ( RPS ) อธิบายถึงความสามารถในความสัมพันธ์กับทุกการเรียกร้องต่อดอลลาร์ หลังจากที่ มันไม่ได้แสดงให้เห็นว่ามากของรายได้พรีเมี่ยมทั้งหมดยังคงอยู่ในการรับประกันภัย หลังจากจ่ายทั้งหมดอ้างประกันภัย เบี้ยดังนั้นการวัดอัตราที่สอง ความแตกต่างระหว่างสะสมเบี้ยการเรียกร้องและหลังจาก reinsurance คือลูกจ้าง วัดนี้ คือสอดคล้องกับการศึกษาวิเคราะห์โครงสร้างประกันภัยที่เหมาะสมก่อน( เช่น lampaert & walhin , 2005 )แสดงยอดรวมของสะสมพรีเมี่ยมหลังจากจ่ายทั้งหมดอ้างประกันภัยเบี้ยและเป็นตัวแทน underwriting กำไร ( ขาดทุน ) ก่อนการบริหารค่าใช้จ่ายการจัด ซึ่งจะช่วยให้ผู้ประกันตนที่ไปต่อเพิ่มสะสมเบี้ยเป็นทฤษฎีที่ต้องการผลตอบแทนจากจุดของมุมมอง