Ingestion of marine debris by wildl

Ingestion of marine debris by wildlife, and that of plastics by
seabirds in particular, has been widely documented. Reviews (e.g.
Laist, 1997; Derraik, 2002; Katsanevakis, 2008; Kühn et al., in
press) illustrate the extent of plastic ingestion, but do not evaluate
spatial patterns and trends in abundance of marine litter. The
northern fulmar Fulmarus glacialis was among the earliest seabird
species reported to ingestmarine plastic debris. Fulmars belong to
the tubenosed bird families of albatrosses and petrels (Procellariiformes).
They only come ashore to breed and never forage on
land or in fresh water but exclusively far out to sea. Fulmars have a
wide distribution over the northern North Atlantic and Pacific
Oceans with a population estimated at 15e30 million individuals
(BirdLife International, 2014). Early papers suggested temporal
and spatial differences in accumulated plastics in fulmar stomachs.
An abundance of 1e2 particles per fulmar stomach in the
North Sea in the early 1970s (Bourne, 1976) changed to more than
10 plastic particles per stomach by the 1980s (Furness, 1985; Van
Franeker, 1985). Van Franeker (1985) observed an average of 12
plastic particles in fulmars from the North Sea, but less than 5 in
fulmars from the presumably cleaner arctic breeding locations of
Bear Island (74
Ne19
E) and Jan Mayen (71
Ne8
W). Similarly,the difference of only 2.8 plastic particles in fulmars from Alaska
(Day, 1980; Day et al., 1985) compared to 11.3 particles in fulmars
from California (Baltz and Morejohn, 1976) was explained by
higher pollution in waters off the densely populated California
coast. Close relatives of the fulmar living in the Antarctic had still
lower levels of ingested plastics, in which species migrating to
northern areas during winter contained more plastic than the
resident species living in pristine Antarctic waters year round
(Van Franeker and Bell, 1988).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กินเศษทางทะเลโดยสัตว์ป่า และพลาสติกโดยที่นกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ได้รับกันอย่างแพร่หลายรับรอง ความคิดเห็น (เช่นLaist, 1997 Derraik, 2002 Katsanevakis, 2008 Kühn et al. ในกด) แสดงขอบเขตของการบริโภคพลาสติก แต่ไม่ประเมินรูปแบบเชิงพื้นที่และแนวโน้มในครอกทางทะเลมากมาย การมวงตานเหนือเกลเชีย Fulmarus พ.ศ.เบิร์ดเร็วที่สุดชนิดรายงานไปเศษพลาสติก ingestmarine Fulmars เป็นสมาชิกครอบครัวนก tubenosed albatrosses และ petrels (Procellariiformes)เพียงมาขึ้นฝั่งพันธุ์ และอาหารสัตว์ไม่เคยบนดิน หรือ ในน้ำจืด แต่เฉพาะไกลออกไปในทะเล Fulmars มีการการกระจายกว้างกว่ามหาสมุทรแอตแลนติกเหนือและแปซิฟิกเหนือมหาสมุทร มีประชากรประมาณ 15e30 ล้านคน(สิ่งพิมพ์ท่อน 2014) ต้นกระดาษแนะนำขมับและความแตกต่างเชิงพื้นที่ในพลาสติกสะสมในกระเพาะมวงตานความอุดมสมบูรณ์ของอนุภาค 1e2 ต่อกระเพาะมวงตานในการทะเลเหนือ (เบิร์น 1976) ในการเปลี่ยนมากกว่าอนุภาคพลาสติก 10 ต่อกระเพาะ 1980 (เฟอร์เนสส์ 1985 รถตู้Franeker, 1985) แวน Franeker (1985) พบว่า โดยเฉลี่ย 12อนุภาคพลาสติกใน fulmars จากทะเลเหนือ แต่น้อยกว่า 5 ในfulmars จากอาร์กติกสันนิษฐานว่าทำความสะอาดสถานที่ของการปรับปรุงพันธุ์เกาะหมี (E 74 Ne19) และยานไมเอน (71 Ne8 W) ในทำนองเดียวกัน ความแตกต่างของอนุภาคพลาสติกที่ 2.8 เท่า fulmars จากอะแลสกา(Day, 1980; Day et al., 1985) compared to 11.3 particles in fulmarsfrom California (Baltz and Morejohn, 1976) was explained byhigher pollution in waters off the densely populated Californiacoast. Close relatives of the fulmar living in the Antarctic had stilllower levels of ingested plastics, in which species migrating tonorthern areas during winter contained more plastic than theresident species living in pristine Antarctic waters year round(Van Franeker and Bell, 1988).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกลืนกินของทะเลเศษโดยสัตว์ป่า และพลาสติกโดยนกทะเลโดยเฉพาะได้รับการบันทึกอย่างกว้างขวาง ความคิดเห็นที่ ( เช่นลอสต์ , 1997 ; derraik , 2002 ; katsanevakis , 2008 ; K ü HN et al . ,กด ) แสดงให้เห็นถึงขอบเขตและพลาสติก แต่ไม่ได้ประเมินรูปแบบทางพื้นที่ และแนวโน้มในความอุดมสมบูรณ์ของทะเลแคร่ ที่ภาคเหนือของฟุลมาร์ fulmarus glacialis ของนกทะเลที่สุดชนิดรายงาน ingestmarine เศษพลาสติก fulmars เป็นของการ tubenosed นกนกทะเลชนิดหนึ่ง ( และครอบครัวของ albatrosses procellariiformes )พวกเขาเพียงมาขึ้นฝั่งที่สายพันธุ์และไม่เคยหาอาหารบนดิน หรือในน้ำแต่เฉพาะไกลออกไปในทะเล fulmars มีการกระจายกว้างกว่าเหนือแอตแลนติกและแปซิฟิกมหาสมุทร มีประชากรประมาณ 15e30 ล้านบุคคล( องค์การชีวปักษานานาชาติ ปี 2014 ) เอกสารชั่วคราวก่อนแนะนำและความแตกต่างเชิงพื้นที่ในพลาสติกสะสมในฟุลมาร์ท้อง .ความอุดมสมบูรณ์ของ 1e2 อนุภาคต่อกระเพาะอาหารฟุลมาร์ในเหนือทะเลในทศวรรษแรก ( บอร์น , 1976 ) เปลี่ยนไปมากกว่า10 พลาสติกอนุภาคต่อกระเพาะอาหารโดยไฟต์ ( เฟอร์เนส , 1985 ; ฟานฟราเนเกอร์ , 1985 ) รถตู้ Franeker ( 1985 ) พบว่าค่าเฉลี่ยของ 12อนุภาคพลาสติกใน fulmars จากทะเลเหนือ แต่น้อยกว่า 5 ในfulmars จากสะอาดสันนิษฐานสถานที่เพาะพันธุ์อาร์กติกเกาะหมี ( 74ne19e ) และยานไมเอน ( 71ne8w ) ส่วนความแตกต่างของอนุภาคเพียง 2.8 พลาสติกใน fulmars จากอลาสกา( วัน , 1980 ; วัน et al . , 1985 ) เมื่อเทียบกับมือถือใน fulmars อนุภาคจากแคลิฟอร์เนีย ( แบลต์ส และ morejohn , 1976 ) ได้อธิบายโดยสูงมลพิษในน้ำปิดหนาแน่นแคลิฟอร์เนียชายฝั่ง ญาติของฟุลมาร์อาศัยอยู่ในแอนตาร์กติกมียังระดับล่างคือ พลาสติกชนิดที่อพยพไปในพื้นที่ภาคเหนือในช่วงหน้าหนาวมีพลาสติกมากกว่าชนิดที่อาศัยอยู่ในน่านน้ำแอนตาร์กติก ถิ่นที่ตลอดทั้งปี( รถตู้ Franeker และระฆัง , 1988 )