Clinical SuggestionsThe results of

Clinical Suggestions
The results of this training study again reinforce the importance of
including instruction in phoneme segmentation in the kindergarten reading
readiness curriculum. Although we are not suggesting that phoneme
awareness skills are the only skills necessary for success in early reading,
phoneme awareness skills are an important component of readiness for
beginning reading. Reading programs that incorporate this emphasis into
a rich oral language environment will enhance prereading instruction for
a substantial number of children.
There are a number of interesting and creative techniques in the literature
which have been used to increase phoneme awareness (see for example,
Camp, Winbury, and Zinna 1981; Liberman et al. 1980; Rosner
1975). The entertaining games used by Olofsson and Lundberg (1983) provide
many ideas. For example, in their game "Spider Web," the teacher
holds a ball of yarn and says a sound (e.g., m) followed by a word (e.g.,
ice) which, when blended with the sound, will form a new word. The
teacher tosses the ball of yarn to one of the children, but she holds onto
the end of the yarn. The child, to whom the ball is thrown, repeats each of
the two segments and then blends them together to form the new word
(mice). The teacher then produces another combination and the ball is
tossed to the next child. Each child holds the yarn in hand when tossing
the ball. This continues until a spider web is formed. When complete, a
spider song is sung after which the ball is slowly rewound with each child
repeating his word and the two original parts (see Olofsson and Lundberg
1983 for details and several more games).
Bradley and Bryant (1983, 1985) use a clever sound categorization task
to teach phoneme segmentation skills. In this activity, words are grouped
together according to rhyme, matching initial sounds, matching final
sounds, or matching middle sounds. The children are to choose one of
four pictures that does not fit a particular sound categorization grouping.
For example, after naming each picture in a rat, cat, bat, and mug series,
the child must decide which picture is the "odd-one-out," or which picture
does not belong with the others (see Bradley and Bryant 1985 for a
full description of sound categorization activities). We adapted the Bradley
and Bryant activity for group instruction by using large pictures with
magnetic tape affixed to the backs. This permitted us to display the pictures
on a magnetic board where they could be seen easily and manipulated
by all the children.
The say-it-and-move-it procedure used in this study required only
those materials that are readily available in any classroom and included
activities that can be used with groups of children (see procedures). We
began by instructing children to represent a single continuant phoneme
with a disk and systematically progressed to three-phoneme items. An
example of a say-it-and-move-it lesson will be described below, followed
by a sketch of the skill progression which we used in our study.
At the start of the lesson, each child is given the maximum number of
disks (or buttons, tiles, blocks) needed to segment items on that particular
day. Their disks are placed "on board" the sailboat or, for example, on the
clown's ears or nose, to indicate a ready and listening position (see Figures
I and 3). Disks are stored on the picture when children are not actively
segmenting an item. Typically a new item is introduced to the
group with the instructor or a child modeling the correct segmentation of
the item. For example, the instructor pronounces "it," places her finger
on a disk, moves the disk down below the line onto the arrow while saying
iiiii in a drawn-out fashion. She returns to the boat, places her finger
on another disk, and moves that disk to the arrow while pronouncing t.
The teacher repeats the item in its original blended form while running
her finger across the two disks now on the arrow (see Figure 3). The two
disks are then returned to the boat. After observing the correct model,
the children are cued that it is now their turn ("all aboard!"). The item (it)
is again pronounced by the teacher. When the children hear the teacher's
cue, "say-it-and-move-it," they place a finger on a disk and say each
sound as they move each corresponding disk to the appropriate place on
the arrow. After moving the disks, children are asked to repeat the original
blended item. The same procedure is used with single, double, and triple phoneme items. It is important to coordinate each speech segment
with the appropriate disk during segmentation. Modeling and corrective
feedback are used as needed.
The first series of say-it-and-move-it lessons instructs children to represent
single continuant sounds or a single continuent sound produced
twice (e.g., i, i). The second series to say-it-and-move-it lessons adds twophoneme
combinations (vowel-consonant). Typically a single sound (e.g.,
"i') is represented with a disk first and a two-phoneme combination, including
the first sound, follows (e.g., "it"). After the children segment
each item and move the disks, they are encouraged to "read" the disks by
sweeping a hand across the arrow and repeating the word. Segmenting
three-phoneme items is the last series of lessons included in say-it-andmove-
it. Again, a portion of each three-phoneme lesson includes the
building of words (segmenting "a," then "at," then "sat") or removing
phonemes ("sat," then "at," then "a'). Three-phoneme items beginning
with a continuant sound are introduced first (e.g., sat, sam). Words with
stop consonants in the initial position are the last items on which children
receive instruction, since these appear to be the most difficult. Noting the
difficulty of segmenting a word with a stop consonant in the initial position,
one rather clever child had a solution for the group. He said, "It's
easier to move two disks down for "ba" and one for "t" when we do "bat"
(rather than the more distorted disk-by-disk "buh ah tuh"). In fact, it may
be helpful for the teacher to point out this alternative to children who
have difficulty segmenting items with stop consonants in the initial
position.
To further establish the link between the sound-segments of speech
and alphabet letters, it may be beneficial to extend the segmentation task
by adding a grapheme to a disk, once a child has mastered that particular
grapheme-phoneme relationship. All children need not work with the
same letters or the same number of letters. Thus, segmentation instruction
can be individualized by providing more challenging tasks for those
children who have an understanding of phoneme segmentation and who
have mastered certain sound-symbol correspondences.
It is important to reiterate that our study provides additional strong
support for including segmentation training in the kindergarten curriculum.
Despite the accumulated evidence supporting the value of such
early intervention, these activities are not yet included in the majority of
our beginning reading programs. Activities that focus the child's attention
on the internal sound structure of the word, particularly those activities
that increase phoneme awareness, have the potential to increase
the child's early reading ability. It is hoped that our description of these
activities will serve as a springboard and enable teachers to include phoneme
awareness instruction in the kindergarten curriculum. No doubt
creative teachers will be able to expand on this series of instructional ideas
and develop a broad range of techniques suitable for their students.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำแนะนำทางคลินิกผลการศึกษาการฝึกอบรมเสริมสร้างความสำคัญของอีกรวมคำสั่งในหน่วยเสียงมาตรฐานอนุบาลอ่านหลักสูตรเตรียมพร้อมในการ ถึงแม้ว่าเราจะไม่แนะนำหน่วยเสียงที่ความรู้ทักษะมีทักษะเฉพาะที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จในการอ่านก่อนทักษะการรับรู้หน่วยเสียงมีส่วนประกอบสำคัญของความพร้อมในเริ่มต้นอ่าน โปรแกรมนี้เน้นไปที่การอ่านสภาพแวดล้อมที่อุดมไปด้วยภาษาปากจะเพิ่มคำสั่ง prereading สำหรับหมายเลขที่พบเด็กมีตัวเลขที่น่าสนใจ และสร้างสรรค์เทคนิคในวรรณคดีซึ่งถูกใช้เพื่อเพิ่มการรับรู้หน่วยเสียง (ดูตัวอย่างค่าย Winbury และ Zinna 1981 Liberman et al. 1980 Rosner1975) ให้เกมสนุกสนานที่ใช้ Olofsson และ Lundberg (1983)หลายความคิด ตัวอย่าง ในเกมของพวกเขา "แมงมุม ครูเก็บลูกบอลเส้นด้าย และเสียง (เช่น m) แล้วตาม ด้วยคำ (เช่น กล่าวว่าน้ำแข็ง) ซึ่งเมื่อผสมกับเสียง จะฟอร์มคำใหม่ ที่ครู tosses ลูกของเส้นด้ายหนึ่งของเด็ก แต่เธอเก็บไปจุดสิ้นสุดของเส้นด้าย เด็ก ที่ลูกขว้าง ทำซ้ำแต่ละทั้งสองส่วน และผสมให้เข้าด้วยกันเพื่อสร้างคำใหม่(หนู) ครูสร้างชุดอื่นแล้ว และมีลูกเพราะลูกถัดไป เด็กแต่ละคนมีเส้นด้ายในมือเมื่อ tossingลูก นี้อย่างต่อเนื่องจนเกิดเป็นใยแมงมุม เมื่อเสร็จสิ้น การเพลงแมงมุมเป็นสูงที่ลูกช้าถูกกรอกกับเด็กแต่ละคนซ้ำคำของพระองค์และส่วนฉบับที่สอง (ดู Olofsson และ Lundberg1983 สำหรับเกมต่าง ๆ เพิ่มเติมและรายละเอียด)Bradley และไบรอันท์ (1983, 1985) ใช้งานประเภทเสียงฉลาดสอนทักษะแบ่งหน่วยเสียง ในกิจกรรมนี้ จัดกลุ่มคำกันตามสัมผัส จับคู่เริ่มต้นเสียง จับคู่สุดท้ายเสียง หรือเสียงตรงกลาง เด็ก ๆ จะเลือกหนึ่งรูปภาพสี่ที่เหมาะสมกับการจัดกลุ่มจัดประเภทเสียงเฉพาะหลังจากตั้งชื่อภาพ ในตัวหนู แมว ค้างคาว mug ชุด ตัวอย่างเด็กต้องตัดสินใจว่า รูปภาพใดเป็น "คี่หนึ่งออก" หรือรูปภาพใดไม่ได้อยู่กับผู้อื่น (ดู Bradley และ 1985 ไบรอันท์สำหรับการคำอธิบายเต็มของกิจกรรมประเภทเสียง) เราดัดแปลง Bradleyและไบรอันท์กิจกรรมสำหรับกลุ่มคำโดยใช้ภาพขนาดใหญ่ด้วยเทปแม่เหล็กที่ติดกับหลัง นี้ได้รับอนุญาตให้แสดงรูปภาพบนกระดานแม่เหล็กที่พวกเขาสามารถเห็นได้ง่าย และจัดการโดยเด็กทุกคนตอนพูดมัน และย้ายมันใช้ในการศึกษานี้เท่าที่จำเป็นวัสดุเหล่านั้นที่พร้อมในการเรียน และรวมกิจกรรมที่สามารถใช้ได้กับกลุ่มเด็ก (ดูขั้นตอน) เราเริ่ม โดยสอนเด็กถึงเป็นหน่วยเสียงเดียว continuantดิสก์และหน้าไปเพียงใดจะสามหน่วยเสียงระบบสินค้า มีตัวอย่างของบทพูดได้ และย้ายมันจะกล่าวตามด้านล่างโดยร่างของความก้าวหน้าทักษะที่เราใช้ในการศึกษาของเราที่เริ่มต้นของบทเรียน เด็กแต่ละคนจะได้รับจำนวนดิสก์ (หรือปุ่ม กระเบื้อง บล็อก) ต้องเซ็กเมนต์สินค้าเฉพาะที่วันที่ ดิสก์ของพวกเขาอยู่ "บน" เรือใบ หรือ เช่น ในการตัวตลกของหูหรือจมูก แสดงตำแหน่งพร้อม และฟัง (ดูตัวเลขฉันก 3) ดิสก์ถูกเก็บไว้ในรูปภาพเมื่อเด็กไม่อย่างแข็งขันคือสินค้า โดยทั่วไปแนะนำสินค้าใหม่ไปกลุ่มผู้สอนหรือเด็กแบ่งกลุ่มที่ต้องการสร้างโมเดลสินค้า ตัวอย่าง ผู้สอน pronounces "มัน วางนิ้วของเธอบนดิสก์ ย้ายดิสก์ลงด้านล่างรายการไปยังลูกในขณะที่พูดiiiii ในแฟชั่นออกออก เธอกลับไปที่เรือ สถานนิ้วของเธอในดิสก์อื่น และย้าย ที่ดิสก์เพื่อลูกในขณะที่รอการออกเสียง tครูซ้ำสินค้าในรูปแบบเดิมผสมขณะทำงานนิ้วของเธอทั้ง 2 ดิสก์บนลูกศร (ดูรูปที่ 3) ทั้งสองดิสก์จะถูกส่งกลับไปยังเรือแล้ว หลังจากการสังเกตรูปแบบถูกต้องเด็กมี cued เป็นทางกลับ ("ทั้งหมดบนเรือ") สินค้า (มัน)อีกครั้งจะออกเสียงตามครู เมื่อเด็กได้ยินเสียงของครูสัญลักษณ์ "พูดได้ และย้ายมัน พวกเขาวางนิ้วมือบนดิสก์ และบอกว่า แต่ละเสียงพวกเขาย้ายแต่ละดิสก์ที่เกี่ยวข้องไปยังสถานที่ที่เหมาะสมบนลูกศร หลังจากย้ายดิสก์ ถามเด็กซ้ำเดิมสินค้าแบบผสมผสาน ใช้กระบวนการเดียวกันกับรายการเดี่ยว คู่ และสามหน่วยเสียง จะต้องประสานงานแต่ละกลุ่มพูดมีดิสก์ที่เหมาะสมระหว่างการแบ่งเซ็กเมนต์ การสร้างโมเดล และการแก้ไขความคิดเห็นใช้ตามความจำเป็นชุดแรกของบทพูดได้ และย้ายมันสั่งให้เด็กแสดงเสียง continuant เดียวหรือเสียงเดียว continuent ผลิตสอง (เช่น ผม ฉัน) ชุดที่สองที่พูดได้ และย้ายมันเรียนเพิ่ม twophonemeชุด (สระพยัญชนะ) โดยทั่วไปเดียวเสียง (เช่น"i') แสดงกับดิสก์แรกและชุดสองหน่วยเสียง รวมทั้งแรกเสียง ดังนี้ (เช่น, "มัน") หลังจากเด็กเซ็กเมนต์สินค้าแต่ละรายการ และย้ายดิสก์ จะให้ "อ่าน" ดิสก์โดยกวาดมือลูกและการซ้ำคำ กล่าวคือสินค้าสามหน่วยเสียงเป็นชุดสุดท้ายของบทเรียนรวมว่า -มัน-andmove -มัน อีก ส่วนของแต่ละบทเรียนสามหน่วยเสียงรวมถึงการอาคารคำ (คือ "a แล้ว"ที่ นั้น "เสาร์") หรือการเอาออกphonemes ("วันเสาร์ แล้ว"ที่ แล้ว "เป็น") เริ่มต้นรายการ 3 หน่วยเสียงกับ continuant ที่ นำเสียงแรก (เช่น เสาร์ สาม) คำที่มีสินค้าล่าสุดในเด็กที่เป็นพยัญชนะหยุดในตำแหน่งเริ่มต้นได้รับคำแนะนำ เนื่องจากนี้จะเป็นการยากมากที่สุด สังเกตความยากคือคำที่ มีพยัญชนะหยุดในตำแหน่งเริ่มต้นเด็กฉลาดค่อนข้างมีปัญหาสำหรับกลุ่ม เขากล่าวว่า "มีง่ายต่อการย้ายดิสก์สองลงสำหรับ "บา" และตัว "t" เมื่อเรา "ค้างคาว"(แทนที่จะเพี้ยนมากขึ้นดิสก์โดยดิสก์ " buh อา tuh ") ในความเป็นจริง มันอาจจะมีประโยชน์สำหรับครูจะชี้ทางเลือกนี้เด็กที่มีปัญหาคือสินค้าที่ มีพยัญชนะหยุดในการเริ่มต้นตำแหน่งทั้งสร้างการเชื่อมโยงระหว่างส่วนเสียงของคำพูดและตัวอักษร มันอาจจะเป็นประโยชน์ต่องานแบ่งโดยการเพิ่มตัวใดเป็นดิสก์ เมื่อลูกมีต้นฉบับเฉพาะที่หน่วยเสียงตัวใดสัมพันธ์กัน เด็กทุกคนต้องทำงานกับการตัวอักษรเดียวหรือจำนวนตัวอักษรเดียวกัน ดังนั้น แบ่งคำแนะนำสามารถ individualized โดยให้งานที่ท้าทายมากสำหรับเด็กที่มีความเข้าใจเกี่ยวกับการแบ่งหน่วยเสียงและมีมาสเตอร์ตอบกลับเสียงสัญลักษณ์บางอย่างจำเป็นต้องย้ำว่า เราแสดงเพิ่มเติมแข็งแรงการสนับสนุนสำหรับรวมทั้งแบ่งกลุ่มฝึกอบรมในหลักสูตรระดับอนุบาลแม้ มีหลักฐานสะสมสนับสนุนค่าดังกล่าวแทรกแซงต้น กิจกรรมเหล่านี้ยังไม่ ได้รวมส่วนใหญ่โปรแกรมของเราเริ่มต้นอ่าน กิจกรรมที่มุ่งเน้นความสนใจของเด็กบนโครงสร้างภายในเสียงของคำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกิจกรรมเหล่านั้นที่เพิ่มการรับรู้หน่วยเสียง มีศักยภาพเพิ่มขึ้นของเด็กก่อนอ่านความสามารถใน หวังที่คำอธิบายของเราเหล่านี้กิจกรรมจะเป็นกระดานกระโดดน้ำ และช่วยให้ครูรวมหน่วยเสียงความรู้ให้คำแนะนำในหลักสูตรระดับอนุบาล ไม่ต้องสงสัยสร้างสรรค์ครูจะสามารถขยายในชุดความคิดที่สอนและพัฒนาเทคนิคที่เหมาะสำหรับนักศึกษาที่หลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อเสนอแนะทางคลินิก
ผลการศึกษาการฝึกอบรมนี้อีกครั้งตอกย้ำความสำคัญของการ
รวมทั้งการเรียนการสอนในการแบ่งส่วนฟอนิมในการอ่านอนุบาล
หลักสูตรการเตรียมความพร้อม แม้ว่าเราจะไม่ได้บอกว่าอนิม
ทักษะการรับรู้มีทักษะเฉพาะที่จำเป็นสำหรับการประสบความสำเร็จในการอ่านเร็ว
ทักษะการรับรู้ฟอนิมเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการเตรียมความพร้อมสำหรับ
การเริ่มต้นการอ่าน โปรแกรมการอ่านที่รวมเน้นในนี้
สภาพแวดล้อมที่อุดมไปด้วยภาษาปากจะช่วยเพิ่มการเรียนการสอน prereading สำหรับ
จำนวนมากของเด็ก.
มีจำนวนของเทคนิคที่น่าสนใจและความคิดสร้างสรรค์ในวรรณคดีเป็น
ที่ได้ถูกนำมาใช้เพื่อเพิ่มความตระหนักฟอนิม (ดูตัวอย่าง,
ค่าย Winbury และ Zinna 1981; Liberman, et al. 1980; Rosner
1975) เกมสนุกสนานที่ใช้โดยโอลอฟและ Lundberg (1983) ให้
ความคิดมากมาย ยกตัวอย่างเช่นในเกมของพวกเขา "ใยแมงมุม" ครู
ถือลูกของเส้นด้ายและเสียงพูด (เช่นเมตร) ตามด้วยคำ (เช่น
น้ำแข็ง) ซึ่งเมื่อผสมกับเสียงที่จะก่อให้เกิดคำใหม่
ครูโยนลูกของเส้นด้ายให้เป็นหนึ่งในเด็ก แต่เธอจบลง
ในตอนท้ายของเส้นด้าย เด็กเพื่อที่ลูกจะโยนซ้ำแต่ละ
สองส่วนแล้วผสมเข้าด้วยกันเพื่อสร้างคำใหม่
(หนู) ครูแล้วผลิตรวมกันอีกและลูกถูก
โยนให้เด็กต่อไป เด็กแต่ละคนถือเส้นด้ายในมือเมื่อโยน
ลูกบอล นี้ต่อไปจนกว่าใยแมงมุมจะเกิดขึ้น เมื่อเสร็จสมบูรณ์
เพลงแมงมุมเป็นเพลงหลังจากที่ลูกจะช้ากรอกับเด็กแต่ละคน
ทำซ้ำคำพูดของเขาและทั้งสองชิ้นส่วนเดิม (ดูโอลอฟและ Lundberg
1983 สำหรับรายละเอียดและอีกหลายเกมมากขึ้น).
แบรดลีย์และไบรอันท์ (1983, 1985) ใช้ งานประเภทเสียงที่ฉลาด
ในการสอนทักษะการแบ่งส่วนฟอนิม ในกิจกรรมนี้คำจะถูกจัดกลุ่ม
เข้าด้วยกันตามที่สัมผัสจับคู่เสียงเริ่มต้นการจับคู่สุดท้าย
เสียงหรือการจับคู่เสียงกลาง เด็กจะต้องเลือกหนึ่งใน
สี่ภาพที่ไม่เหมาะสมการจัดกลุ่มประเภทเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง.
ตัวอย่างเช่นหลังจากการตั้งชื่อภาพแต่ละภาพในหนู, แมว, ค้างคาวและชุดแก้ว
เด็กต้องตัดสินใจว่าภาพคือ "แปลกหนึ่ง -out "หรือภาพที่
ไม่ได้อยู่กับคนอื่น ๆ (ดูแบรดลีย์และไบรอันท์ 1985 สำหรับ
รายละเอียดของกิจกรรมประเภทเสียง) เราปรับตัวแบรดลีย์
และไบรอันท์กิจกรรมการเรียนการสอนกลุ่มโดยใช้ภาพขนาดใหญ่ที่มี
เทปแม่เหล็กที่ติดอยู่กับหลัง นี้ได้รับอนุญาตให้เราแสดงภาพ
บนกระดานแม่เหล็กที่พวกเขาสามารถมองเห็นได้ง่ายและจัดการ
โดยเด็กทุกคน.
พูดมันและย้ายมันขั้นตอนที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้จำเป็นต้องใช้เฉพาะ
วัสดุที่มีความพร้อมใช้งานในห้องเรียนใด ๆ และรวมถึง
กิจกรรมที่สามารถนำมาใช้กับกลุ่มเด็ก (ดูขั้นตอน) เรา
เริ่มต้นด้วยการสอนเด็กให้เป็นตัวแทนของฟอนิม continuant เดียว
กับดิสก์และก้าวหน้าอย่างเป็นระบบกับรายการที่สามฟอนิม
ตัวอย่างของการพูดมันและย้ายมันจะอธิบายบทเรียนด้านล่างตาม
ด้วยร่างของความก้าวหน้าทักษะที่เราใช้ในการศึกษาของเรา.
ในช่วงเริ่มต้นของบทเรียนที่เด็กแต่ละคนจะได้รับจำนวนสูงสุดของ
ดิสก์ (หรือปุ่มกระเบื้องบล็อก) ที่จำเป็นไปยังรายการส่วนบนโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่
วัน ดิสก์ของพวกเขาจะถูกวางไว้ "บนกระดาน" เรือใบหรือสำหรับตัวอย่างเช่นใน
หูของตัวตลกหรือจมูกเพื่อระบุตำแหน่งที่พร้อมและการฟัง (ดูรูปที่
ผมและ 3) ดิสก์จะถูกเก็บไว้ในภาพเมื่อเด็กไม่ได้รับการแข็งขัน
แบ่งกลุ่มรายการ โดยปกติรายการใหม่จะถูกแนะนำให้รู้จักกับ
กลุ่มที่มีอาจารย์ผู้สอนหรือเด็กการสร้างแบบจำลองการแบ่งส่วนที่ถูกต้องของ
รายการ ตัวอย่างเช่นผู้สอนออกเสียง "มัน" วางนิ้วของเธอ
บนดิสก์ย้ายดิสก์ลงต่ำกว่าเส้นลงบนลูกศรขณะที่พูด
iiiii ในแฟชั่นดึงออก เธอกลับไปยังเรือ, สถานที่นิ้วของเธอ
บนดิสก์อื่นและย้ายดิสก์ที่ลูกศรในขณะที่การออกเสียงที.
ครูซ้ำรายการในรูปแบบของผลิตภัณฑ์เดิมในขณะที่ใช้
นิ้วของเธอทั้งสองดิสก์ในขณะนี้ที่ลูกศร (ดูรูปที่ 3 ) สอง
ดิสก์จะถูกส่งกลับไปยังเรือ หลังจากการสังเกตรูปแบบที่ถูกต้อง
เด็กจะคิวว่าขณะนี้เปิดของพวกเขา ("ทั้งหมดบนเรือ!") รายการ (มัน)
จะออกเสียงอีกครั้งโดยครู เมื่อเด็กได้ยินเสียงของครู
คิว "กล่าวว่ามันและย้ายมัน" พวกเขาวางนิ้วบนดิสก์และพูดว่าแต่ละ
เสียงที่พวกเขาย้ายแต่ละดิสก์ที่สอดคล้องกับสถานที่ที่เหมาะสมกับ
ลูกศร หลังจากที่ย้ายดิสก์เด็กจะถูกขอให้ทำซ้ำเดิม
รายการผสม ขั้นตอนเดียวกันจะใช้กับเดี่ยวและรายการฟอนิมสาม มันเป็นสิ่งสำคัญในการประสานงานส่วนคำพูดของแต่ละคน
ที่มีดิสก์ที่เหมาะสมในระหว่างการแบ่งส่วน การสร้างแบบจำลองและการแก้ไข
ข้อเสนอแนะที่จะใช้ตามความจำเป็น.
ชุดแรกบอกว่ามันและย้ายมันบทเรียนสั่งให้เด็กที่จะเป็นตัวแทน
continuant เดียวเสียงหรือเสียง Continuent ผลิตเดียว
สองครั้ง (เช่น i, i) ชุดที่สองที่จะบอกว่ามันและย้ายมันบทเรียนเพิ่ม twophoneme
รวม (สระพยัญชนะ) โดยปกติเสียงเดียว (เช่น
"i ') เป็นตัวแทนกับดิสก์แรกและชุดที่สองฟอนิมรวมทั้ง
เสียงแรกดังต่อไปนี้ (เช่น "มัน"). หลังจากที่กลุ่มเด็ก
แต่ละรายการและย้ายดิสก์พวกเขา มีกำลังใจที่จะ "อ่าน" ดิสก์โดย
กวาดมือข้ามลูกศรและการทำซ้ำคำ. การแบ่งกลุ่ม
รายการที่สามฟอนิมเป็นชุดสุดท้ายของการเรียนรวมอยู่ในการพูดมัน andmove-
มัน. อีกครั้งส่วนของแต่ละสามอนิม บทเรียนรวมถึง
อาคารของคำ (แบ่งกลุ่ม "" แล้ว "ที่" จากนั้น "นั่ง") หรือลบ
phonemes ("นั่ง" แล้ว "ที่" จากนั้น "') สามอนิมเริ่มต้นรายการ
ด้วยเสียง continuant ได้ถูกนำเสนอเป็นครั้งแรก (เช่นนั่ง sam) คำที่มี
พยัญชนะหยุดในตำแหน่งที่เริ่มต้นเป็นรายการสุดท้ายที่เด็ก
ได้รับการเรียนการสอนตั้งแต่เหล่านี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ยากที่สุด สังเกต
ยากลำบากในการแบ่งกลุ่มคำที่มีพยัญชนะหยุดในตำแหน่งที่เริ่มต้น
เด็กคนหนึ่งที่ฉลาดค่อนข้างมีทางออกสำหรับกลุ่ม เขากล่าวว่า "มันเป็นเรื่อง
ง่ายที่จะย้ายสองแผ่นลงสำหรับ "บริติชแอร์เวย์" และสำหรับ "T" เมื่อเราทำ "ค้างคาว"
(แทนที่จะบิดเบี้ยวมากขึ้นดิสก์โดยดิสก์ "ลาก่อนอา tuh"). ในความเป็นจริงมันอาจจะ
จะเป็นประโยชน์สำหรับครูที่จะชี้ให้เห็นทางเลือกในการนี้เด็กที่
มีปัญหาในการแบ่งกลุ่มรายการที่มีพยัญชนะหยุดในเบื้องต้น
ตำแหน่ง.
เพื่อเป็นการสร้างการเชื่อมโยงระหว่างเสียงส่วนของคำพูด
และตัวอักษรตัวอักษรมันอาจจะเป็นประโยชน์ต่อการขยายงานการแบ่งส่วน
โดยการเพิ่มอักษรไปยังดิสก์เมื่อเด็กได้เข้าใจว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ความสัมพันธ์อักษร-ฟอนิม. เด็กทุกคนไม่จำเป็นต้องทำงานร่วมกับ
ตัวอักษรเดียวกันหรือหมายเลขเดียวกันของตัวอักษร. ดังนั้นการเรียนการสอนการแบ่งส่วน
สามารถเป็นรายบุคคลโดยการให้งานที่ท้าทายมากขึ้นสำหรับผู้
เด็กที่มีความเข้าใจในการแบ่งส่วนฟอนิมและผู้ที่
มีความเชี่ยวชาญ correspondences สัญลักษณ์เสียงบางอย่าง.
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะย้ำว่าการศึกษาของเราให้แข็งแกร่งเพิ่มเติม
การสนับสนุนสำหรับการฝึกอบรมรวมทั้งการแบ่งส่วนในหลักสูตรโรงเรียนอนุบาล.
แม้จะมีหลักฐานสะสมสนับสนุนการประเมินมูลค่าของ
การแทรกแซง กิจกรรมเหล่านี้จะยังไม่ได้รวมในส่วนของ
จุดเริ่มต้นของเราอ่านโปรแกรม กิจกรรมที่มุ่งเน้นความสนใจของเด็ก
กับโครงสร้างภายในเสียงของคำว่ากิจกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้
ที่เพิ่มความตระหนักฟอนิมมีศักยภาพที่จะเพิ่ม
ความสามารถในการอ่านของเด็กในช่วงต้น ก็หวังว่าคำอธิบายของเราเหล่านี้
กิจกรรมที่จะทำหน้าที่เป็นมหาอำนาจและให้ครูที่จะรวมถึงฟอนิม
การเรียนการสอนความรู้ในหลักสูตรโรงเรียนอนุบาล ไม่ต้องสงสัยเลย
ครูสร้างสรรค์จะสามารถที่จะขยายตัวในชุดของความคิดการเรียนการสอนนี้
และพัฒนาความหลากหลายของเทคนิคที่เหมาะสมสำหรับนักเรียนของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำคลินิก
ผลการศึกษาการฝึกอบรมนี้อีกครั้งเสริมสร้างความสำคัญของการเรียนการสอนในการแบ่งส่วน
รวมทั้งในโรงเรียน ความพร้อมในการอ่าน
หลักสูตร ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้บอกว่าทักษะความรู้ใน
เป็นเพียงทักษะที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จในการอ่านเร็ว
ทักษะความรู้ในเป็นส่วนประกอบสำคัญของความพร้อม
เริ่มต้นอ่านอ่านโปรแกรมที่รวมเน้นเป็นภาษาพูด
สภาพแวดล้อมรวยจะเพิ่ม prereading สอน

เป็นจํานวนมาก เด็ก มีตัวเลขที่น่าสนใจและสร้างสรรค์เทคนิคในวรรณคดี
ซึ่งจะถูกใช้เพื่อเพิ่มการรับรู้ใน ( เห็นตัวอย่างเช่น
ค่าย winbury และซินนา et al , 1981 ; ลีเบอร์แมน . 2523 ; รอสเนอร์
1975 )ความบันเทิงและเกมที่ใช้โดย olofsson ลุนด์เบิร์ก ( 1983 ) ให้
ความคิดหลายอย่าง ตัวอย่างเช่น ในเกมของพวกเขา " ใยแมงมุม " ครู
ถือลูกของเส้นด้ายและบอกว่าเสียงเช่น ( M ) ตามคำ ( เช่น
ice ) ซึ่งเมื่อผสมกับเสียง จะเป็นคำใหม่
ครู tosses ลูกบอลไหมพรมหนึ่งของเด็ก แต่เธอถือไปยัง
ปลายด้าย เด็กที่ลูกบอลถูกขว้าง ทำซ้ำแต่ละ
2 ส่วน จากนั้นผสมร่วมกันเพื่อฟอร์ม
คำใหม่ ( หนู ) ครูผลิตรวมกันอีก และลูกบอล
โยนให้เด็กต่อไป เด็กแต่ละคนถือเส้นด้ายในมือ
เมื่อโยนลูกบอล แมงมุมเว็บนี้ต่อไปจนกว่าจะเกิดขึ้น เมื่อเสร็จสมบูรณ์ ,
เพลงแมงมุมร้องหลังจากที่บอลจะค่อยๆ กรอกลับกับเด็กแต่ละคน
พูดคําของเขาและสองต้นฉบับส่วน ( ดู olofsson Lundberg
1983 และรายละเอียดและหลายเกมมากกว่า ) .
แบรดไบรอันท์ ( 1983 , 1985 ) และใช้งานดูฉลาด
การสอนทักษะในการ . ในกิจกรรมนี้ คำพูดจะถูกจัดกลุ่ม
ด้วยกันตามสัมผัสจับคู่เสียงเบื้องต้นการจับคู่เสียงสุดท้าย
หรือการจับคู่เสียงกลาง เด็กที่จะเลือกหนึ่งของ
4 รูปที่ไม่เหมาะกับการใช้เสียง โดยเฉพาะ
ตัวอย่างเช่นหลังจากการตั้งชื่อภาพแต่ละภาพในหนู แมว ค้างคาว แก้วชุด
เด็กต้องตัดสินใจ " ซึ่งเป็นภาพที่แปลกออกไป หรือที่รูป
ไม่ได้อยู่ด้วย อื่น ๆ ( เห็นแบรดไบรอันท์สำหรับ
1985 และรายละเอียดของกิจกรรมประเภทเสียง ) เราปรับกิจกรรมการเรียนการสอนและไบรอันแบรดลีย์

กลุ่มโดยการใช้ภาพขนาดใหญ่ที่มีเทปติดอยู่ที่ด้านหลัง นี้อนุญาตให้เราแสดงรูปภาพ
บนกระดานแม่เหล็กที่พวกเขาอาจจะเห็นได้อย่างง่ายดายและจัดการโดยเด็กทุกคน
.
พูดและย้ายขั้นตอนที่ใช้ในการศึกษานี้เป็นเพียง
ใช้วัสดุที่พร้อมใช้งานในชั้นเรียนและรวม
กิจกรรมต่างๆที่สามารถใช้กับกลุ่มของเด็ก ( ดูขั้นตอน ) เราเริ่มจากเด็กสอนแทน

เดียวที่เกิดขึ้นเป็นประจำในกับดิสก์และระบบติดตามความก้าวหน้า 3 รายการ .
ตัวอย่างของการพูดและย้ายไปเรียนจะถูกอธิบายไว้ด้านล่างตาม
โดยร่างของทักษะความก้าวหน้าที่เราใช้ในการศึกษาของเรา .
ที่เริ่มต้นของบทเรียน เด็กแต่ละคนจะได้รับจำนวนสูงสุดของ
ดิสก์ ( หรือปุ่มบล็อก , กระเบื้อง , ) เป็นส่วนรายการในวันนั้น

ดิสก์ของพวกเขาวาง " ในบอร์ด " เรือใบหรือตัวอย่างเช่นในหู
เป็นแค่ตัวตลก หรือจมูก เพื่อระบุตำแหน่งพร้อมฟัง ( เห็นตัวเลข
1 และ 3 )ดิสก์จะถูกเก็บไว้ในรูปที่เด็กจะไม่กระตือรือร้น
กลุ่มสินค้า โดยทั่วไปสินค้าใหม่แนะนำ
กลุ่มกับผู้สอน หรือ เด็กสร้างการแบ่งส่วนที่ถูกต้องของ
รายการ ตัวอย่างเช่น อาจารย์ทรง " มัน " ที่นิ้วของเธอ
บนดิสก์ย้ายดิสก์ลงด้านล่างบรรทัดบนลูกศรในขณะที่พูด
ดีจ๊ะในดึงออกแฟชั่นเธอจะกลับเรือ ที่นิ้วของเธอ
บนดิสก์อื่นและย้ายดิสก์ไปยังลูกศรในขณะที่ออกเสียง T .
อาจารย์ซ้ำรายการเดิมในรูปแบบผสม ขณะวิ่ง
นิ้วข้ามดิสก์สองตอนนี้ลูกศร ( ดูรูปที่ 3 ) 2
ดิสก์แล้วกลับไปที่เรือ หลังจากการสังเกตรูปแบบถูกต้อง
เด็กมีความว่า คือตอนนี้เปิด ( " ทั้งหมด " ) .รายการที่ ( มัน )
เป็นอีกครั้งที่ออกเสียงโดยครู เมื่อลูกได้ยินเสียงของครูคิว
" พูดและย้าย " เขาวางนิ้วมือบนดิสก์และพูดแต่ละ
เสียงเช่นที่พวกเขาย้ายดิสก์แต่ละสอดคล้องกับสถานที่ที่เหมาะสมบน
ลูกศร หลังจากย้ายดิสก์ เด็กจะถามซ้ำเดิม
รายการผสม กระบวนการเดียวกันคือใช้กับ Single , Double และรายการติดตามสามมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะประสานงานแต่ละคำพูดส่วน
เหมาะสมกับดิสก์ในระหว่างการแบ่งส่วนตลาด . การสร้างและแก้ไข

ติชมจะใช้เป็น ชุดแรกของพูดและย้ายบทเรียนให้เด็กเป็นตัวแทน
เสียงเดียวที่เกิดขึ้นเป็นประจำหรือเสียงเดียว continuent ผลิต
สองครั้ง ( เช่นผม ) สองชุดเพื่อพูดและย้ายไปเรียนเพิ่ม twophoneme
ชุด ( สระพยัญชนะ ) โดยทั่วไปเสียงเดียว ( e.g . ,
" I ' ) จะถูกแสดงด้วยดิสก์แรกและการรวมกันเป็นสองหน่วยเสียง รวมทั้ง
เสียงแรก ดังนี้ ( เช่น " มัน " ) หลังจากกลุ่มเด็ก
แต่ละรายการและย้ายดิสก์ จะสนับสนุนให้ " อ่าน " ดิสก์โดย
กวาดมือข้ามลูกศรและย้ำคำ การแบ่งส่วน
สามรายการเป็นครั้งสุดท้ายในชุดของบทเรียนที่รวมอยู่ในพูด andmove -
. อีกส่วนของแต่ละสามหน่วยเสียงบทเรียนรวมถึง
สร้างคำ ( กลุ่ม " , " " , " " นั่ง " ) หรือเอา
หน่วยเสียง ( " นั่ง " แล้ว " , " แล้ว " ' ) สามในรายการเริ่มต้น
ด้วยเสียงตะไลเป็นครั้งแรก ( เช่นนั่งแซม ) คำกับ
หยุดพยัญชนะในตำแหน่งเริ่มต้นเป็นครั้งสุดท้ายในรายการซึ่งเด็ก
รับสอนตั้งแต่เหล่านี้ดูเหมือนจะยากที่สุด สังเกต
ยากแบ่งส่วนคำที่มีเสียงพยัญชนะกักในตำแหน่งเริ่มต้น ,
1 มากกว่าเด็กฉลาดมีวิธีแก้ปัญหาสำหรับกลุ่ม เขากล่าวว่า , " มัน
ขนย้ายสองแผ่นลง " บา " และ " T " เมื่อเราทำ " ค้างคาว "
( มากกว่า ยิ่งบิดเบือนโดยดิสก์ดิสก์ " * อ่า tuh " ) ในความเป็นจริง มันอาจจะมีประโยชน์สำหรับคุณครู
ชี้ให้เห็นทางเลือกนี้ให้เด็กที่มีปัญหาในการแบ่งส่วนข้อ
หยุดพยัญชนะในตำแหน่งเริ่มต้น
.
และสร้างการเชื่อมโยงระหว่างกลุ่มเสียงและคำพูด
ตัวอักษร มันอาจจะเป็นประโยชน์ในการขยายการแบ่งส่วนงาน
โดยการเพิ่มหน่วยอักขระในดิสก์ เมื่อเด็กได้เข้าใจโดยเฉพาะ
หน่วยอักขระในความสัมพันธ์ เด็กทุกคนต้องการทำงานกับ
ตัวอักษรเดียวกันหรือหมายเลขเดียวกันของตัวอักษร ดังนั้น การสอนรายบุคคล โดยการให้งาน
สามารถท้าทายมากขึ้นสำหรับเด็กที่มีความเข้าใจ

) ติดตามและที่ได้เข้าใจจดหมายสัญลักษณ์บางเสียง .
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะย้ำว่า การศึกษาของเราให้เพิ่มแรงสนับสนุน รวมถึงการฝึกการ

แม้ในโรงเรียน หลักสูตร สะสมหลักฐานสนับสนุนค่าเช่น
การแทรกแซง กิจกรรมเหล่านี้ยังไม่รวมในส่วนของ
โปรแกรมการอ่านจุดเริ่มต้นของเรากิจกรรมที่มุ่งเน้น
ความสนใจของเด็กบนโครงสร้างเสียงภายในของคำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกิจกรรมเหล่านั้น
ที่เพิ่มการรับรู้ใน มีศักยภาพที่จะ
ของเด็กเพิ่มความสามารถในการอ่านเร็ว ก็หวังว่ารายละเอียดของกิจกรรมเหล่านี้
จะเป็นสปริง และช่วยให้ครูมีความตระหนักในโรงเรียนอนุบาลใน
การเรียนการสอนหลักสูตรไม่มีการสงสัย
สร้างสรรค์ครูจะสามารถขยายชุดของความคิดการจัดการเรียนการสอนและพัฒนา
หลากหลายของเทคนิคที่เหมาะสมสำหรับนักเรียนของพวกเขา .