A screen grab of the spectra as pro

A screen grab of the spectra as processed by the software, showing raw intensity data, is in Figure 6.
The green line across the spectra shows the region plotted, and the dimmer lines above and below
the green central line show the range of pixels summed. Note that near reported wavelengths of
450 nm and 625 nm, the I0 spectrum can be seen to saturate. Wavelength calibration can be seen to
be terrible; methylene blue absorption is centered at 655 nm in a well‐calibrated measurement, but
turns up here at 590 nm (Figure 7). The reason for non‐calibration is clear from the way the
wavelength calibration is set; the user simply guesses which pixels correspond to the extreme
wavelengths emitted by the LED and detected by the camera, with no knowledge of the red or blue
cutoff of the sensor. If this were a "real" measurement, such arbitrariness would be unacceptable.
Here, it helps make the case for careful calibration, for showing the effect of the spatial extent of
the light source on dispersion and resolution. Saturation at blue wavelengths in both spectra and in
red wavelengths for the reference spectrum illustrates dynamic range limitations. Because these
spectra were taken in a darkened room, stray light is minimal. In a brightly‐lit room as shown in
Figure 4, stray light is also obvious

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คว้าหน้าจอของสเปกตรัมเป็นการประมวลผล โดยซอฟต์แวร์ แสดงข้อมูลดิบความเข้ม อยู่ในรูปที่ 6สายสีเขียวผ่านสเปกตรัมแสดงภูมิภาคที่พล็อต และหรี่บรรทัดด้านบน และด้านล่างเส้นกลางสีเขียวแสดงช่วงของพิกเซลที่รวม หมายเหตุว่า ใกล้รายงานความยาวคลื่นของ450 nm และ 625 nm, I0 สามารถเห็นสเปกตรัมทำให้ การสอบเทียบความยาวคลื่นจะเห็นว่าจะน่ากลัว การดูดซึมสีฟ้าเมทิลีเป็นศูนย์กลางที่ 655 nm ในวัด well‐calibrated แต่เปิดขึ้นที่นี่ที่ 590 nm (รูปที่ 7) เหตุผลสำหรับการ non‐calibration เป็นที่ชัดเจนจากทางการมีการตั้งค่าการสอบเทียบความยาวคลื่น ผู้ใช้เพียงแค่ทายพิกเซลซึ่งตรงไปมากความยาวคลื่นจาก LED และพบกล้องถ่ายรูป ด้วยความไม่รู้ของสีแดงหรือสีน้ำเงินตัดของเซนเซอร์ ถ้าการวัด "ความจริง" arbitrariness ดังกล่าวจะยอมรับไม่ได้ที่นี่ มันช่วยทำให้กรณีที่การสอบเทียบที่ระมัดระวัง สำหรับการแสดงผลของขอบเขตเชิงพื้นที่ของแหล่งกำเนิดแสงการกระจายและความละเอียด อิ่มตัวที่ความยาวคลื่นสีน้ำเงิน ในสเปกตรัมทั้งสอง และในสีแดงความยาวคลื่นสำหรับคลื่นอ้างอิงแสดงให้เห็นถึงข้อจำกัดของช่วงไดนามิก เนื่องจากเหล่านี้สเปกตรัมที่ถูกถ่ายในห้องที่มืด แสงแฟลร์น้อยที่สุด ในห้อง brightly‐lit ดังแสดงในรูปที่ 4 แสงแฟลร์ก็ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คว้าหน้าจอของสเปกตรัมเป็นซอฟแวร์ประมวลผลโดยแสดงข้อมูลความเข้มดิบอยู่ในรูปที่ 6
เส้นสีเขียวทั่วสเปกตรัมแสดงให้เห็นว่าภูมิภาคนี้พล็อตและเส้นหรี่ด้านบนและด้านล่าง
เส้นกลางสีเขียวแสดงช่วงของพิกเซลสรุป . โปรดทราบว่าใกล้ความยาวคลื่นรายงานของ
450 นาโนเมตรและ 625 นาโนเมตรคลื่นความถี่ I0 ที่สามารถมองเห็นเปียกโชก การสอบเทียบความยาวคลื่นจะเห็นว่า
น่ากลัว; การดูดซึมสีฟ้าเมทิลีนเป็นศูนย์กลางที่ 655 นาโนเมตรในวัดเดียวที่สอบเทียบ แต่
จะเปิดขึ้นที่นี่ที่ 590 นาโนเมตร (รูปที่ 7) เหตุผลในการที่ไม่ใช่การสอบเทียบเป็นที่ชัดเจนจากวิธีการ
สอบเทียบความยาวคลื่นมีการตั้งค่า; ผู้ใช้เพียงคาดเดาซึ่งสอดคล้องกับพิกเซลมาก
ความยาวคลื่นที่ปล่อยออกมาจากหลอด LED และกล้องตรวจจับที่มีความรู้เกี่ยวกับสีแดงหรือสีน้ำเงินไม่มี
ทางลัดของเซ็นเซอร์ ถ้าเรื่องนี้เป็น "ของจริง" วัดเด็ดขาดดังกล่าวจะเป็นที่ยอมรับไม่ได้.
นี่มันจะช่วยทำให้กรณีสำหรับการสอบเทียบความระมัดระวังในการแสดงผลของขอบเขตพื้นที่ของ
แหล่งกำเนิดแสงในการกระจายและความละเอียด ความอิ่มตัวในช่วงความยาวคลื่นสีฟ้าทั้งในสเปกตรัมและใน
ช่วงความยาวคลื่นสเปกตรัมสีแดงสำหรับการอ้างอิงแสดงให้เห็นถึงข้อ จำกัด ช่วงแบบไดนามิก เพราะสิ่งเหล่านี้
สเปกตรัมถูกถ่ายในห้องมืดแสงเล็ดลอดมีน้อย ในห้องที่มืดดังแสดงใน
รูปที่ 4 แสงเล็ดลอดยังเป็นที่เห็นได้ชัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หน้าจอคว้าของสเปกตรัมที่ประมวลผลโดยซอฟต์แวร์แสดงข้อมูลความดิบ คือในรูปที่ 6เส้นสีเขียวในสเปกตรัมแสดงเขตวางแผน และหรี่เส้นด้านบนและด้านล่างเส้นกลางสีเขียวแสดงช่วงของพิกเซลสรุป . ทราบว่ามีความยาวคลื่นใกล้กับ450 nm และ 625 nm , i0 สเปกตรัมสามารถมองเห็นที่เปียกโชก . การสอบเทียบความยาวคลื่นที่สามารถเห็นจะน่ากลัว ; ดูดซับเมทิลีนบลู เป็นศูนย์กลางที่ 655 นาโนเมตรในการวัดได้ดี‐สอบเทียบ , แต่เปิดขึ้นที่นี่ที่ 590 nm ( รูปที่ 7 ) เหตุผลที่ไม่‐สอบเทียบเป็นที่ชัดเจนจากทางการสอบเทียบความยาวคลื่นเป็นชุด ผู้ใช้เพียงแค่คาดเดาที่พิกเซลสอดคล้องกับสุดโต่งความยาวคลื่นที่ปล่อยออกมาโดยนำและตรวจพบโดยกล้องที่ไม่มีความรู้ของสีแดงหรือสีฟ้าทางลัดของเซ็นเซอร์ นี่ถ้าเป็น " วัดจริง " เช่นตามอำเภอใจจะรับไม่ได้ที่นี่ มันช่วยให้กรณีระมัดระวังการสอบเทียบสำหรับการแสดงผลของพื้นที่ขอบเขตของแหล่งกำเนิดแสงที่กระจายและความละเอียด อิ่มตัวที่ความยาวคลื่นสเปกตรัมสีฟ้าทั้งในและความยาวคลื่นสีแดง สำหรับอ้างอิงสเปกตรัมแสดงให้เห็นถึงข้อจำกัดของช่วงแบบไดนามิก เพราะพวกนี้นี้ถูกถ่ายในห้องที่มืดมิด , เร่ร่อนแสงน้อยที่สุด ใน‐สดใสสว่างในห้องดังแสดงในรูปที่ 4 หลงทางแสงยังชัดเจน