Considering the national resources

Considering the national resources of these countries, why can’t their
governments improve living conditions? Here we are confronted with the
political software problems largely ignored by the World Bank book on
decentralization in developing countries (Shah 2006).
Corruption continues to be a major problem in Indonesia. A 2006
World Bank report suggested that as much as thirty percent of the country’s
development budget disappears through civil service corruption. Because
local governments have limited capacity to raise revenue, they are dependent
upon grants and transfers of funds from the central government. Their
uncertainty and inadequacy means that local governments must “rely on
corruption to help supplement the salaries of local employees” (Henderson
and Kuncoro, 2006, p. 3). About 75 percent of firms, according to one
survey, reported bribes amounting to more than 10 percent of their profits
(Henderson and Kuncoro, 2006). Nearly two-thirds of sub-national revenues
come from the General Allocation Fund, but it is not targeted in such a way
as to reduce poverty (World Bank, 2006). Without reliable income from the
central government, expenditure on education remains between 1% and 2%
of GDP (as against 13.3% in South Korea), the lowest in the region (USAID,
2005). The fact that in 2004, it took 151 days to register a business indicates
the impact of corruption, as well as mismanagement. Likewise, corruption
and inefficiency may account for the fact that only about 20

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาทรัพยากรแห่งชาติของประเทศเหล่านี้ ทำไมไม่ของพวกเขารัฐบาลปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่อย่างไร นี่เราเผชิญกับการปัญหาซอฟต์แวร์ทางการเมืองส่วนใหญ่ถูกละเว้น โดยหนังสือธนาคารโลกกระจายอำนาจการแพร่กระจายในประเทศกำลังพัฒนา (ชาห์ 2006)ความเสียหายยังคงเป็นปัญหาสำคัญในอินโดนีเซีย 2006รายงานของธนาคารโลกแนะนำว่า มากถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์ของประเทศงบประมาณพัฒนาหายไปผ่านทางราชการเสียหาย เนื่องจากรัฐบาลท้องถิ่นมีจำกัดความสามารถในการเพิ่มรายได้ พวกเขาจะขึ้นเงินอุดหนุนและการโอนเงินจากรัฐบาลกลาง ของพวกเขาความไม่แน่นอนและความไม่เพียงพอหมายความว่ารัฐบาลท้องถิ่นต้อง "พึ่งความเสียหายเพื่อช่วยเสริมเงินเดือนของพนักงานท้องถิ่น" (เฮนเดอร์สันและ Kuncoro, 2006, p. 3) ประมาณ 75 เปอร์เซ็นต์ของบริษัท ตามหนึ่งแบบสำรวจ รายงานสินบนเป็นจำนวนมากกว่าร้อยละ 10 ของกำไรของพวกเขา(เฮนเดอร์สันและ Kuncoro, 2006) เกือบสองในสามของรายย่อยแห่งชาติมาจากกองทุนการปันส่วนทั่วไป แต่ไม่มีการกำหนดเป้าหมายในลักษณะเป็นลดความยากจน (ธนาคารโลก 2006) โดยรายได้จากการรัฐบาลกลาง ค่าใช้จ่ายในการศึกษาอยู่ระหว่าง 1% และ 2%GDP (กับ 13.3% ในเกาหลีใต้) ในภูมิภาค (USAID2005) แสดงข้อเท็จจริงที่ว่า ในปี 2004 เอา 151 วันลงทะเบียนธุรกิจผลกระทบของความเสียหาย เช่นเดียวกับการจัดการไม่ดี ในทำนองเดียวกัน ความเสียหายและขาดประสิทธิภาพอาจบัญชีความจริงเกี่ยวกับ 20 เท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อพิจารณาจากทรัพยากรของชาติของประเทศเหล่านี้ทำไมไม่สามารถของพวกเขา
รัฐบาลปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่? นี่เรากำลังเผชิญกับ
ปัญหาทางการเมืองซอฟต์แวร์ส่วนมากไม่สนใจหนังสือของธนาคารทั่วโลกใน
การกระจายอำนาจในประเทศกำลังพัฒนา (ชาห์ 2006).
การทุจริตยังคงเป็นปัญหาใหญ่ในอินโดนีเซีย 2006
รายงานของธนาคารโลกชี้ให้เห็นว่ามากที่สุดเท่าที่ร้อยละสามสิบของประเทศของ
งบประมาณการพัฒนาหายไปถึงการทุจริตข้าราชการพลเรือน เพราะ
รัฐบาลท้องถิ่นมีความสามารถ จำกัด ในการยกระดับรายได้ที่พวกเขาจะขึ้น
อยู่กับเงินอุดหนุนและเงินโอนจากรัฐบาลกลาง พวกเขา
มีความไม่แน่นอนและความไม่เพียงพอหมายความว่ารัฐบาลท้องถิ่นต้อง "พึ่งพา
การทุจริตที่จะช่วยเสริมเงินเดือนของพนักงานท้องถิ่น" (เดอร์สัน
และ Kuncoro 2006, น. 3) เกี่ยวกับร้อยละ 75 ของ บริษัท ตามหนึ่ง
สำรวจรายงานสินบนเป็นจำนวนเงินเกินกว่าร้อยละ 10 ของกำไรของพวกเขา
(เดอร์สันและ Kuncoro 2006) เกือบสองในสามของรายย่อยแห่งชาติ
มาจากกองทุนจัดสรรทั่วไป แต่มันก็ไม่ได้กำหนดเป้าหมายในลักษณะ
ที่จะลดความยากจน (World Bank, 2006) โดยไม่ต้องมีรายได้ที่เชื่อถือได้จาก
รัฐบาลกลางค่าใช้จ่ายในการศึกษายังคงอยู่ระหว่าง 1% และ 2%
ของ GDP (เทียบกับ 13.3% ในเกาหลีใต้) ต่ำสุดในภูมิภาค (USAID,
2005) ความจริงที่ว่าในปี 2004 ก็เอา 151 วันในการลงทะเบียนธุรกิจบ่งชี้
ผลกระทบของการทุจริตเช่นเดียวกับการปรับตัว ในทำนองเดียวกันการทุจริต
และการขาดประสิทธิภาพอาจบัญชีสำหรับความจริงที่ว่ามีเพียงประมาณ 20