Hypoxanthine-guanine phosphoribosyl

Hypoxanthine-guanine phosphoribosyltransferase (HGPRT) is a transferase enzyme that catalyzes conversion of hypoxanthine into inosine monophosphate (IMP); and guanine to guanosine monophosphate (GMP) (1). This enzyme provide cells with alternatives to the energy-expensive de novo synthesis of nucleotides and plays a critical role in the maintenance of intracellular purine nucleotide pools in cells that have decreased ability to synthesize new nucleotides (e.g. erythrocytes) (2). A deficiency of HGPRT in males results in a spectrum of disease, the severity of which is dependent upon the extent of the deficiency. A complete deficiency of the enzyme is associated with the Lesch-Nyhan syndrome (LNS) (incidences of 1 in 100,000), while partial deficiency is associated with gout (incidences 1 in 200 among males with gout) (3). LNS was first described by M. Lesch and W. Nyhan in 1964 as a complete deficiency of activity reported in two brothers (4) and clinically associated with neurologic dysfunction, cognitive and behavioral disturbances including self-mutilation, and uric acid overproduction (hyperuricemia). Most patients with LNS usually expire in childhood from renal failure and infection; and survival into second decade of life is known but rare (5). Sudden and unexpected deaths have respiratory rather than cardiogenic origins (6). Neurological symptoms affect the motor sphere and the cognitive and behavioral aspects (7). HGPRT is encoded in humans via the HPRT1 gene (size 42.5 kbp) (8) on the X chromosome in the region q26-q27 with only one transcript (9) and consists of 9 exons with a coding sequence of 654 bp (10). There are high degrees of heterogeneity in type and location within the gene (7). At least 400 different mutations in the HPRT coding parts of exons 1 to 9 are specified and mutations of substitution, frame shift, micro deletion, macro deletion, insertion, and splicing errors have been described as the cause of HGPRT deficiency (11, 12). However, about 30% of patients’ mothers are not somatic carriers; these patients probably carry de novo mutations due to a germinal cell mutation that requires genomic DNA sequencing (7). Here, we report a new small duplication that was detected by sequencing the entire HPRT1 gene in an Iranian family.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Phosphoribosyltransferase hypoxanthine guanine (HGPRT) เป็นเอนไซม์ transferase ที่แปรสภาพของ hypoxanthine inosine monophosphate (IMP); catalyzes และ guanine จะ guanosine monophosphate (GMP) (1) เอนไซม์นี้มีเซลล์กับแทนพลังงานแพง de novo สร้างนิวคลีโอไทด์ และมีบทบาทสำคัญในการบำรุงรักษาของ intracellular purine สระนิวคลีโอไทด์ในเซลล์ที่มีความสามารถในการสังเคราะห์นิวคลีโอไทด์ใหม่ (เช่น erythrocytes) ที่ลดลง (2) การขาด HGPRT ในชายผลสเปกตรัมของโรค ความรุนแรงซึ่งจะขึ้นอยู่ตามขอบเขตของการขาด ร่างกายขาดเอนไซม์สมบูรณ์ที่สัมพันธ์กับกลุ่มอาการ Lesch-Nyhan (LNS) (incidences 1 ใน 100000), ในขณะที่บางส่วนขาดไม่เชื่อมโยงกับเก็าท (incidences 1 ใน 200 ผู้ชายกับเก็าท) (3) LNS ถูกแรกอธิบาย Lesch เมตรและ W. Nyhan ในปี 1964 เป็นขาดความสมบูรณ์ของรายงานในสองพี่น้อง (4) กิจกรรมทางคลินิกเชื่อมโยงกับชวน neurologic รับรู้ และพฤติกรรมแปรปรวนนองตนเอง และกรดยูริก overproduction (hyperuricemia) LNS ผู้ป่วยส่วนใหญ่มักจะหมดอายุในวัยเด็กจากภาวะไตวายและติดเชื้อ และเป็นที่รู้จักในทศวรรษที่สองของชีวิตที่อยู่รอดแต่หายาก (5) หายใจมากกว่าต้นกำเนิด cardiogenic (6) เสียชีวิตอย่างฉับพลัน และไม่คาดคิดได้ อาการระบบประสาทมีผลต่อเรื่องรถยนต์และด้านการรับรู้ และพฤติกรรม (7) มนุษย์ผ่านยีน HPRT1 (ขนาด 42.5 kbp) ถูกเข้ารหัส HGPRT (8) บนโครโมโซม X ใน q26-q27 ภูมิภาคกับเสียงบรรยายเดียว (9) และประกอบ ด้วยลำดับรหัสของ 654 9 exons bp (10) มีองศาสูงของ heterogeneity ชนิดและตำแหน่งภายในยีน (7) ระบุน้อย 400 กลายพันธุ์แตกต่างกันใน HPRT โค้ดของ exons 1-9 และกลายพันธุ์ทดแทน กะเฟรม ไมโครลบ การลบแมโคร แทรก และ splicing ข้อผิดพลาดมีการอธิบายสาเหตุของการขาด HGPRT (11, 12) อย่างไรก็ตาม ประมาณ 30% ของผู้ป่วยมารดาไม่สาย somatic ผู้ป่วยเหล่านี้อาจดำเนินการกลายพันธุ์ novo de เนื่องจากการกลายพันธุ์ของเซลล์ germinal ที่ genomic DNA ลำดับ (7) ที่นี่ เรารายงานซ้ำเล็กใหม่ที่พบลำดับเบสยีน HPRT1 ทั้งในครอบครัวอิหร่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

hypoxanthine guanine-phosphoribosyltransferase (HGPRT) เป็นเอนไซม์ transferase ที่กระตุ้นการเปลี่ยนแปลงของ hypoxanthine เข้า inosine โมโน (IMP); และ guanine เพื่อ guanosine โมโน (GMP) (1) เอนไซม์นี้ให้เซลล์ที่มีทางเลือกในพลังงานราคาแพงสังเคราะห์โนโวของนิวคลีโอและมีบทบาทสำคัญในการบำรุงรักษาสระว่ายน้ำภายในเซลล์ purine เบื่อหน่ายในเซลล์ที่มีการลดลงความสามารถในการสังเคราะห์นิวคลีโอใหม่ (เช่นเม็ดเลือดแดง) (2) การขาด HGPRT ในเพศชายส่งผลให้คลื่นความถี่ของการเกิดโรคที่รุนแรงซึ่งจะขึ้นอยู่กับขอบเขตของการขาดที่ ขาดสมบูรณ์ของเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับโรค Lesch-Nyhan (LNS) (อุบัติการณ์ของ 1 ใน 100,000) ในขณะที่การขาดบางส่วนมีความเกี่ยวข้องกับโรคเกาต์ (อุบัติการณ์ 1 ใน 200 ในหมู่ผู้ชายที่มีโรคเกาต์) (3) LNS เป็นครั้งแรกโดยเอ็มดับเบิลยูและ Lesch Nyhan ในปี 1964 ในขณะที่การขาดสมบูรณ์ของกิจกรรมที่มีการรายงานในพี่ชายสองคน (4) และทางคลินิกที่เกี่ยวข้องมีความผิดปกติท​​างระบบประสาท, องค์ความรู้และพฤติกรรมการรบกวนรวมทั้งตัดตัวเองและมากเกินไปกรดยูริค (hyperuricemia) . ผู้ป่วยส่วนใหญ่มักจะมี LNS หมดอายุในวัยเด็กจากความล้มเหลวของไตและการติดเชื้อ; และความอยู่รอดในทศวรรษที่สองของชีวิตเป็นที่รู้จักกัน แต่หาย​​าก (5) การเสียชีวิตอย่างกะทันหันและไม่คาดคิดมีระบบทางเดินหายใจมากกว่ากำเนิด cardiogenic (6) อาการทางระบบประสาทที่ส่งผลกระทบต่อรูปทรงกลมมอเตอร์และองค์ความรู้และด้านพฤติกรรม (7) HGPRT มีการเข้ารหัสในมนุษย์ผ่านทางยีน HPRT1 (ขนาด 42.5 KBP) (8) บนโครโมโซม X ในภูมิภาค Q26-Q27 ที่มีเพียงหนึ่งในหลักฐาน (9) และประกอบด้วย 9 exons กับลำดับการเข้ารหัส 654 bp (10) มีองศาสูงของความหลากหลายในรูปแบบที่มีสถานที่ตั้งอยู่ภายในยีน (7) อย่างน้อย 400 กลายพันธุ์ที่แตกต่างกันในส่วนการเข้ารหัส HPRT ของ exons 1-9 มีการระบุและการกลายพันธุ์ของการทดแทนเปลี่ยนกรอบการลบไมโครลบแมโครแทรกและข้อผิดพลาดประกบได้รับการอธิบายว่าเ​​ป็นสาเหตุของการขาด HGPRT นี้ (11, 12) . แต่ประมาณ 30% ของมารดาผู้ป่วยที่ไม่ได้ให้บริการร่างกาย; ผู้ป่วยเหล่านี้อาจจะดำเนินการกลายพันธุ์เดอโนโวเกิดจากการกลายพันธุ์ของเซลล์เชื้อโรคที่ต้องใช้ลำดับดีเอ็นเอจีโนม (7) ที่นี่เรารายงานการทำสำเนาใหม่ขนาดเล็กที่ได้รับการตรวจพบโดยลำดับยีน HPRT1 ทั้งในครอบครัวอิหร่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮโปแซนทีน phosphoribosyltransferase กัวนีน ( hgprt ) เป็นเอนไซม์ที่กระตุ้นการเปลี่ยนแปลงของไฮโปแซนทีนในโนซีนโมโนฟอสเฟต ( IMP ) และกัวนีนจะกัวโนซีนโมโนฟอสเฟต ( GMP ) ( 1 )เอนไซม์นี้มีเซลล์ที่มีทางเลือกพลังงานแพง เดอโนโวสังเคราะห์นิวคลีโอไทด์ และมีบทบาทในการรักษาเซลล์ของเบสพิวรีน สระว่ายน้ําในเซลล์ที่ลดความสามารถในการสังเคราะห์นิวคลีโอไทด์ใหม่ ( เช่นเม็ดเลือดแดง ) ( 2 ) ขาด hgprt และผลลัพธ์ในสเปกตรัมของโรคความรุนแรงซึ่งจะขึ้นอยู่กับขอบเขตของการขาด ขาดที่สมบูรณ์ของเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับโรค nyhan เลช ( lns ) ( อุบัติการณ์ของ 1 ใน 100000 ) ในขณะที่ขาดบางส่วนเกี่ยวข้องกับโรคเกาต์ ( * * 1 ใน 200 ของผู้ชายกับโรคเกาต์ ) ( 3 ) lns ถูกรายงานครั้งแรกโดย เลชและnyhan ในปี 1964 เป็นการขาดที่สมบูรณ์ของกิจกรรมรายงานในพี่น้อง 2 คน ( 4 ) และอาการที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติทางประสาท สติปัญญาและพฤติกรรมแปรปรวน รวมทั้งทำให้ตนเองและกรดยูริก overproduction ( hyperuricemia ) ผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มี lns มักจะหมดอายุในวัยเด็ก จากอาการไตวายและติดเชื้อ และความอยู่รอดในทศวรรษที่สองของชีวิตเป็นที่รู้จักกันแต่หายาก ( 5 )ความตายที่ไม่คาดคิดฉับพลันและมีการหายใจมากกว่าต้นกำเนิด cardiogenic ( 6 ) อาการทางระบบประสาท มีผลต่อมอเตอร์ทรงกลมและด้านความรู้ความเข้าใจและพฤติกรรม ( 7 ) hgprt การเข้ารหัสในมนุษย์ผ่านทาง hprt1 ยีน ( ขนาด 42.5 kbp ) ( 8 ) บนโครโมโซมเพศ ในภูมิภาค q26-q27 ที่มีเพียงหนึ่งใบ ( 9 ) และประกอบด้วย 9 โคด้วยรหัสลำดับ 654 BP ( 10 )มีองศาสูงของความหลากหลายในรูปแบบและสถานที่ภายในยีน ( 7 ) อย่างน้อย 400 การกลายพันธุ์ที่แตกต่างกันในส่วนของ hprt การเข้ารหัสที่มี 1 ถึง 9 ที่ระบุไว้และการกลายพันธุ์ของการทดแทน กะ กรอบไมโครการลบ , การลบ , แทรกแมโครและ splicing ข้อผิดพลาดได้รับการอธิบายสาเหตุของการขาด hgprt ( 11 , 12 ) อย่างไรก็ตามประมาณ 30% ของผู้ป่วยมารดาไม่ทางกาย ผู้ให้บริการ ผู้ป่วยเหล่านี้อาจจะดำเนินการอีกครั้งการกลายพันธุ์ เนื่องจากเป็นเชื้อเซลล์กลายพันธุ์ ที่ต้องมีจีโนมดีเอ็นเอ ( 7 ) ที่นี่ เรารายงานใหม่ขนาดเล็กสำเนาที่ถูกตรวจพบโดยลำดับยีน hprt1 ทั้งหมดในครอบครัวชาวอิหร่าน