Thornton stood between Hal and Buck

Thornton stood between Hal and Buck and did not move. Hal took out his long knife, but Thornton knocked it out of his hand. Mercedes screamed again. Then Thornton picked up Hal's knife and cut Buck out of the harness.
Hal didn't want to fight, and Buck was not worth fighting for; he was nearly dead. Hal started the sledge and went down towards the river. Buck lifted his head and watched the sledge move away. Pike was leading, and Joe, Teek and Sol-leks were behind him. Hal was walking in front of the sledge and Mercedes was riding on it; Charles was walking behind.
As Buck watched, Thornton felt his body with gentle hands, searching for broken bones. Buck was very thin, very tired and very weak, but Thornton didn't think he was going to die. Then both dog and man watched the sledge as it went slowly out on to the ice in the middle of the river. Suddenly the back of the sledge went down and the front went up into the air. Mercedes screamed, and Charles turned and took one step back. Then a big piece of ice broke off, and dogs, sledge and people disappeared; there was only a big hole in the ice.
John Thornton and Buck looked at one another.
'You poor thing,' said John Thornton, and Buck licked his hand.
6
For the love of a man
John Thornton had been ill in December, and his two friends had had to leave him at White River and go on to Dawson. They left him in the camp with plenty of food, and with his two dogs, Skeet and Blackie. Now the spring had come, and he was almost well. He lay in the sun by the river with Buck, watching the water and listening to the birds, slowly getting stronger and stronger.
A rest is very welcome after running five thousand kilometres, and Buck slowly got fatter and stronger. It was a peaceful, lazy time for both man and dogs while they waited for Thornton's friends to return from Dawson.
Skeet made friends with Buck immediately, and while Buck was still very ill, every morning she washed his cuts carefully with her tongue. Blackie, too, was friendly, and as Buck grew stronger, the three dogs often played games together. Sometimes Thornton joined the games too.
The days passed very happily, and for the first time, Buck learned to love. He had never

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธอร์นตันยืนระหว่าง Hal และบัค และได้ย้าย Hal เอาออกมีดยาวของเขา แต่ธอร์นตันโบว์ลิ่งจากมือของเขา รถกรีดร้องอีกครั้ง ธอร์นตันขึ้น Hal ของมีด และตัดบัคจากเทียมHal ไม่อยากต่อสู้ และบัคคุ้มไม่ต่อสู้เพื่อ เขาเกือบตาย Hal สเลดจ์เริ่มต้น และไปลงสู่แม่น้ำ บัค ยกศีรษะของเขา และดูสเลดจ์ย้าย จนเป็นผู้นำ และโจ Teek และโซล-leks อยู่หลังเขา เดินหน้าสเลดจ์ Hal และ Mercedes ก็ขี่มัน ชาร์ลส์ได้เดินอยู่เบื้องหลังเป็นบัคดู ธอร์นตันรู้สึกว่าร่างกายของเขา ด้วยมือนุ่ม ค้นหากระดูกหัก บัค ถูกมาก เหนื่อยมาก และอ่อนมาก แต่ธอร์นตันไม่ได้คิดว่า เขากำลังจะตาย แล้ว ทั้งสุนัขและคนดูสเลดจ์เป็นไปได้ช้าออกไปกลางแม่น้ำน้ำแข็ง ทันทีหลังสเลดจ์ไปลง และด้านหน้าขึ้นไปในอากาศ รถกรีดร้อง และชาร์ลส์เปิด และใช้ขั้นตอนเดียวกลับ แล้ว ชิ้นส่วนใหญ่ของแข็งหยุดลง และสุนัข โจนีสเลดจ์ และคน หาย มีเฉพาะขนาดใหญ่หลุมน้ำแข็งธอร์นตันจอห์นและบัคมองที่อื่นธอร์นตันจอห์นกล่าวว่า 'คุณไม่ดีสิ่ง และบัคได้เลียมือ6ความรักของชายคนหนึ่งธอร์นตันจอห์นเคยป่วยในเดือนธันวาคม และเพื่อนของเขาทั้งสองเคยมี การปล่อยให้เขาที่แม่น้ำขาวไปดอว์สัน พวกเขาทิ้งเขาในค่าย มีอาหารมากมาย และ สุนัขของเขาสอง Skeet และล็ค ขณะนี้ ฤดูใบไม้ผลิมา และเขาเกือบทั้งนั้น เขานอนอาบแดดริมแม่น้ำกับบัค ดูน้ำ และฟังนก ช้าการแข็งแกร่ง และแข็งแรงพักผ่อนยินดีต้อนรับหลังจากทำงานห้าพันกิโลเมตร และบัคช้ามี fatter และแข็งแกร่ง มันเป็นเวลาที่เงียบสงบ ขี้เกียจทั้งคนและสุนัขขณะที่รอเพื่อนของธอร์นตันกลับจากดอว์สันSkeet ทำกับบัคทันที และในขณะที่ยังมีบัคมากป่วย ทุกเช้าเธอล้างตัดของเขาอย่างระมัดระวัง ด้วยลิ้นของเธอ ล็ค เกินไป ดี และเป็นบัคเติบโตแข็งแกร่ง สุนัขสามมักจะเล่นเกมด้วยกัน บางครั้งธอร์นตันเข้าร่วมเกมเกินไปวันผ่านไปอย่างมีความสุขมาก และเป็นครั้งแรก บัครู้รัก เขาไม่เคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทอร์นตันยืนอยู่ระหว่างฮัลและบั๊กและไม่ได้ย้าย ฮัลหยิบเอามีดยาวของเขา แต่ทอร์นตันเคาะมันออกมาจากมือของเขา เมอร์เซกรีดร้องอีกครั้ง ทอร์นตันแล้วหยิบมีดฮาลและตัดออกจากบั๊กเทียม.
ฮัลไม่ต้องการที่จะต่อสู้และบั๊กไม่คุ้มค่าการต่อสู้เพื่อ; เขาตายเกือบ ฮัลเริ่มเลื่อนและเดินลงไปในแม่น้ำ บั๊กยกศีรษะของเขาและดูเลื่อนย้ายออกไป หอกนำและโจ Teek และ Sol-leks อยู่ข้างหลังเขา ฮัลกำลังเดินอยู่หน้าเลื่อนและเมอร์ได้รับการขี่มัน ชาร์ลส์กำลังเดินอยู่ข้างหลัง.
ในฐานะที่เป็นบั๊กดู, ทอร์นตันรู้สึกว่าร่างกายของเขาด้วยมืออ่อนโยนค้นหากระดูกหัก บั๊กเป็นบางมากเหนื่อยมากและอ่อนแอมาก แต่ทอร์นตันไม่คิดว่าเขากำลังจะตาย จากนั้นทั้งสุนัขและมนุษย์เลื่อนดูในขณะที่มันเดินช้าออกไปบนน้ำแข็งในช่วงกลางของแม่น้ำ ทันใดนั้นด้านหลังของเลื่อนลงไปและด้านหน้าขึ้นไปในอากาศ เมอร์เซกรีดร้องและชาร์ลส์หันมาเอาขั้นตอนกลับ จากนั้นชิ้นใหญ่ของน้ำแข็งแตกออกและเลื่อนสุนัขและคนหายไป; มีเพียงหลุมขนาดใหญ่ในน้ำแข็ง.
จอห์นทอร์นตันและบั๊กมองที่อีกคนหนึ่ง.
'คุณสิ่งที่ไม่ดี' จอห์นทอร์นตันและบั๊กเลียมือของเขา.
6 สำหรับความรักของผู้ชายคนหนึ่งจอห์นทอร์นตันได้รับการป่วยในเดือนธันวาคมและเพื่อนทั้งสองคนของเขาต้องออกจากเขาที่แม่น้ำสีขาวและไปดอว์สัน พวกเขาทิ้งเขาไปอยู่ในค่ายที่มีความอุดมสมบูรณ์ของอาหารและมีสุนัขสองตัวของเขาเป้าบินและอ้าย ตอนนี้ฤดูใบไม้ผลิมาและเขาก็เกือบจะดี เขานอนอยู่ในดวงอาทิตย์โดยแม่น้ำที่มีบั๊กที่ดูน้ำและฟังนกช้ารับ. ที่แข็งแกร่งและแข็งแรงส่วนที่เหลือเป็นความยินดีอย่างมากหลังจากใช้ห้าพันกิโลเมตรและบั๊กช้าได้อ้วนขึ้นและแข็งแรง มันเป็นที่เงียบสงบเวลาขี้เกียจสำหรับทั้งคนและสุนัขในขณะที่พวกเขารอคอยสำหรับเพื่อนของทอร์นตันจะกลับมาจากดอว์สัน. เป้าบินเป็นเพื่อนกับบั๊กทันทีและในขณะที่บั๊กก็ยังไม่ดีมากทุกเช้าเธอล้างตัดของเขาอย่างระมัดระวังกับลิ้นของเธอ อ้ายเกินไปเป็นมิตรและเป็นบั๊กเติบโตแข็งแกร่งทั้งสามสุนัขมักจะเล่นเกมด้วยกัน บางครั้งทอร์นตันเข้าร่วมเกมมากเกินไป. วันผ่านไปอย่างมีความสุขมากและเป็นครั้งแรกบั๊กเรียนรู้ที่จะรัก เขาไม่เคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธอร์นตันยืนระหว่างฮัลและบัคและไม่ย้าย ฮาล เอามีดยาวของเขา แต่ธอร์นตันเคาะมันออกจากมือของเขา เมอร์เซร้องลั่นอีกครั้ง แล้วหยิบของฮาวธอร์นตันตัดบัคออกจากเทียม .
ฮาลไม่ต้องการสู้ และเจ้าชู้ไม่คุ้มค่าสำหรับการต่อสู้ เขาเกือบตาย ฮัลเริ่มเลื่อนลงไปสู่แม่น้ำบัค ยกหัวขึ้นมองค้อนออกไป ไพค์ นำหน้า และ โจ teek กับ Sol leks อยู่เบื้องหลังเขา ฮาลเดินหน้าเลื่อนและเธอขี่บน ; ชาร์ลส์เดินไปข้างหลัง
เป็นบัคดู ธอร์นตัน รู้สึกว่าร่างกายของเขาด้วยมือที่อ่อนโยน การค้นหากระดูกหัก บัคคือบางมาก เหนื่อยมาก และเพลีย แต่ธอร์นตันไม่คิดว่าเขากำลังจะตายแล้วทั้งหมาและคนดู มันก็ค่อยๆ เลื่อนออกไปน้ำแข็งกลางแม่น้ำ ก็กลับเลื่อนลงไปด้านหน้าขึ้นไปในอากาศ เมอร์เซดีส ร้องและ ชาร์ลส์หันกลับไปและถอยหลังมาหนึ่งก้าว แล้วน้ำแข็งก้อนใหญ่แตกออก และสุนัข , เลื่อนและผู้คนก็หายไป มีเพียงหลุมขนาดใหญ่ในน้ำแข็ง
จอห์นธอร์นตัน และ บัคมองกันและกัน .
" น่าสงสาร ' จอห์น ธอร์นตัน และ บัคเลียนิ้วมือของเขา .
6
สำหรับความรักของผู้ชาย
จอห์นธอร์นตันได้รับการป่วยในเดือนธันวาคม และเพื่อนทั้งสองของเขาก็ต้องทิ้งเขาไว้ที่แม่น้ำสีขาวไป ดอว์สัน พวกเขาทิ้งมันไว้ในค่ายที่มีมากมายของอาหาร และสุนัขทั้งสองของเขา เป้าและ Blackie ตอนนี้ฤดูใบไม้ผลิมา และเขาก็เกือบจะดีเขาวางในดวงอาทิตย์โดยแม่น้ำกับบัค ดูน้ำ และฟังนก ค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และ .
ส่วนที่เหลือยินดีต้อนรับมากหลังจากวิ่งห้าพันกิโลเมตร และเจ้าชู้ค่อยๆอ้วนขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น มันสงบสุข ขี้เกียจเวลาสำหรับทั้งมนุษย์และสุนัขในขณะที่พวกเขารอ ธอร์นตันเพื่อนกลับมาจาก ดอว์สัน
เกมส์สร้างเพื่อนกับบัคทันทีและในขณะที่บัคยังป่วยมาก ทุกเช้าเธอล้างตัดของเขาอย่างระมัดระวังด้วยลิ้นของเธอ แบล็กกี้ ก็เป็นกันเอง และบัคเติบโตแข็งแกร่ง สามสุนัขมักจะเล่นเกมด้วยกัน บางครั้ง ธอร์นตันเข้าร่วมเกมเกินไป
วันคืนผ่านไปอย่างมีความสุข และเป็นครั้งแรก ที่บัค เรียนรู้ที่จะรัก เขาไม่เคย