ตลอดชีวิตของฉัน ฉันโชคดีมาตลอดที่มี

ตลอดชีวิตของฉัน ฉันโชคดีมาตลอดที่มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับพ่อแม่ของฉัน พวกเขาส่งเสริมฉัน ให้คำวิจารณ์ที่จำเป็นแก่ฉันและสอนฉันมากมายเกี่ยวกับวิธีที่จะดำรงชีวิต พ่อแม่สามารถเป็นครูที่สำคัญมากในชีวิต อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็อาจไม่ใช่ครูที่ดีที่สุดเสมอไป
พ่อแม่อาจจะใกล้ชิดกับลูกๆ ในแง่ของอารมณ์เกินไปจนบางครั้งพวกเขาอาจมองลูกด้วยสายตาของผู้ที่คอยปกป้องเท่านั้น ตัวอย่างเช่น พวกเขาอาจจะจำกัดเสรีภาพของลูกๆ เพื่อความปลอดภัย ครูอาจจะมองการเดินทางไปในเมืองใหญ่ว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ อย่างไรก็ดี มันอาจจะดูเหมือนว่าอันตรายเกินไปในสำหรับพ่อแม่
อีกปัญหาหนึ่งก็คือ พ่อแม่อาจจะคาดหวังความสนใจของลูกให้เป็นเหมือนตัวเขาเอง พวกเขาดูเหมือนว่าจะไม่สามารถแยกออกจากเด็กๆ ได้ในแง่ของจิตใจ ถ้าเขารักวิทยาศาสตร์ พวกเขาก็อาจจะพยายามบังคับให้ลูกรักวิทยาศาสตร์ด้วยเช่นกัน แต่อะไรจะเกิดขึ้น หากความสนในที่แท้จริงของเด็กๆ คือศิลปะ หรือการเขียน หรือการซ่อมรถ
พ่อแม่มักจะชอบเอาค่านิยมใส่ลงไปในตัวลูก แต่เด็กๆ ควรจะเชื่อในสิ่งที่พ่อแม่หมั่นทำให้หรือไม่ อาจจะเป็นไปได้ที่ว่า คนในแต่ละรุ่นที่แตกต่างจำเป็นต้องมีวิธีคิดที่แตกต่างกันด้วย เมื่อเด็กยังหนุ่มยังสาวพวกเขาเชื่อว่าพ่อแม่เป็นฝ่ายถูกเสมอ แต่เมื่อเขาโตขึ้น เขาตระหนักรู้ว่ามีมุมมองอื่นๆ อีก บางครั้ง พ่อแม่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พ่อแม่ที่มีอายุมาก ไม่สามารถตามทันการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเทคโนโลยีที่รวดเร็วได้ นักเรียนที่มีเพื่อนต่างชาติและพื้นเพที่โรงเรียนอาจพบว่า นักเรียนที่รักคอมพิวเตอร์อาจจะพบว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจ หรือให้คุณค่ากับการวิวัฒนาการทางระบบตัวเลขอย่างจริงๆ บางครั้งเด็กก็ต้องหาทางที่จะทำในสิ่งที่เขาเชื่อด้วยตัวเอง
สิ่งที่สำคัญที่สุดต้องตระหนักไว้ก็คือ เราทั้งหมดมีครูหลายคนในชีวิตของเรา พ่อแม่สอนเรา และเพื่อนในกลุ่มสอนเรา หนังสือ หนังสือพิมพ์และทีวีก็สอนเราเช่นกัน พวกเขาทั้งหมดมีค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตลอดชีวิตของฉันฉันโชคดีมาตลอดที่มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับพ่อแม่ของฉันพวกเขาส่งเสริมฉันให้คำวิจารณ์ที่จำเป็นแก่ฉันและสอนฉันมากมายเกี่ยวกับวิธีที่จะดำรงชีวิตพ่อแม่สามารถเป็นครูที่สำคัญมากในชีวิต พวกเขาก็อาจไม่ใช่ครูที่ดีที่สุดเสมอไป
พ่อแม่อาจจะใกล้ชิดกับลูก ๆ ในแง่ของอารมณ์เกินไปจนบางครั้งพวกเขาอาจมองลูกด้วยสายตาของผู้ที่คอยปกป้องเท่านั้นตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจจะจำกัดเสรีภาพของลูก ๆ เพื่อความปลอดภัย อย่างไรก็ดีมันอาจจะดูเหมือนว่าอันตรายเกินไปในสำหรับพ่อแม่
อีกปัญหาหนึ่งก็คือพ่อแม่อาจจะคาดหวังความสนใจของลูกให้เป็นเหมือนตัวเขาเองพวกเขาดูเหมือนว่าจะไม่สามารถแยกออกจากเด็ก ๆ ได้ในแง่ของจิตใจถ้าเขารักวิทยาศาสตร์ แต่อะไรจะเกิดขึ้นหากความสนในที่แท้จริงของเด็ก ๆ คือศิลปะหรือการเขียนหรือการซ่อมรถ
พ่อแม่มักจะชอบเอาค่านิยมใส่ลงไปในตัวลูกแต่เด็ก ๆ ควรจะเชื่อในสิ่งที่พ่อแม่หมั่นทำให้หรือไม่อาจจะเป็นไปได้ที่ว่าคนในแต่ละรุ่นที่แตกต่างจำเป็นต้องมีวิธีคิดที่แตกต่างกันด้วย อีกแต่เมื่อเขาโตขึ้นเขาตระหนักรู้ว่ามีมุมมองอื่น ๆ บางครั้งพ่อแม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งพ่อแม่ที่มีอายุมากรีไม่สามารถตามทันการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเทคโนโลยีที่รวดเร็วได้ นักเรียนที่รักคอมพิวเตอร์อาจจะพบว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจหรือให้คุณค่ากับการวิวัฒนาการทางระบบตัวเลขอย่างจริง ๆ บางครั้งเด็กก็ต้องหาทางที่จะทำในสิ่งที่เขาเชื่อด้วยตัวเอง
สิ่งที่สำคัญที่สุดต้องตระหนักไว้ก็คือเราทั้งหมดมีครูหลายคนในชีวิตของเราพ่อแม่สอนเราและเพื่อนในกลุ่มสอนเราหนังสือหนังสือพิมพ์และทีวีก็สอนเราเช่นกันพวกเขาทั้งหมดมีค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตลอดชีวิตของฉัน พวกเขาส่งเสริมฉัน อย่างไรก็ตาม
ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจจะ จำกัด เสรีภาพของลูก ๆ เพื่อความปลอดภัย อย่างไรก็ดี
ได้ในแง่ของจิตใจถ้าเขารักวิทยาศาสตร์ แต่อะไรจะเกิดขึ้นหากความสนในที่แท้จริงของเด็ก ๆ คือศิลปะหรือการเขียน
แต่เด็ก ๆ อาจจะเป็นไปได้ที่ว่า แต่เมื่อเขาโตขึ้นเขาตระหนักรู้ว่ามีมุมมองอื่น ๆ อีกบางครั้งพ่อแม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งพ่อแม่ที่มีอายุมาก
พ่อแม่สอนเราและเพื่อนในกลุ่มสอนเราหนังสือ พวกเขาทั้งหมดมีค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตลอดชีวิตของฉันฉันโชคดีมาตลอดที่มีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับพ่อแม่ของฉันพวกเขาส่งเสริมฉันให้คำวิจารณ์ที่จำเป็นแก่ฉันและสอนฉันมากมายเกี่ยวกับวิธีที่จะดำรงชีวิตพ่อแม่สามารถเป็นครูที่สำคัญมากในชีวิตพวกเขาก็อาจไม่ใช่ครูที่ดีที่สุดเสมอไป
พ่อแม่อาจจะใกล้ชิดกับลูกๆในแง่ของอารมณ์เกินไปจนบางครั้งพวกเขาอาจมองลูกด้วยสายตาของผู้ที่คอยปกป้องเท่านั้นตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจจะจำกัดเสรีภาพของลูกๆเพื่อความปลอดภัยอย่างไรก็ดีมันอาจจะดูเหมือนว่าอันตรายเกินไปในสำหรับพ่อแม่
อีกปัญหาหนึ่งก็คือพ่อแม่อาจจะคาดหวังความสนใจของลูกให้เป็นเหมือนตัวเขาเองพวกเขาดูเหมือนว่าจะไม่สามารถแยกออกจากเด็กๆได้ในแง่ของจิตใจถ้าเขารักวิทยาศาสตร์แต่อะไรจะเกิดขึ้นหากความสนในที่แท้จริงของเด็กๆคือศิลปะหรือการเขียนหรือการซ่อมรถ
พ่อแม่มักจะชอบเอาค่านิยมใส่ลงไปในตัวลูกแต่เด็กๆควรจะเชื่อในสิ่งที่พ่อแม่หมั่นทำให้หรือไม่อาจจะเป็นไปได้ที่ว่าคนในแต่ละรุ่นที่แตกต่างจำเป็นต้องมีวิธีคิดที่แตกต่างกันด้วยแต่เมื่อเขาโตขึ้นเขาตระหนักรู้ว่ามีมุมมองอื่นๆอีกบางครั้งพ่อแม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งพ่อแม่ที่มีอายุมากไม่สามารถตามทันการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเทคโนโลยีที่รวดเร็วได้นักเรียนที่รักคอมพิวเตอร์อาจจะพบว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจหรือให้คุณค่ากับการวิวัฒนาการทางระบบตัวเลขอย่างจริงๆบางครั้งเด็กก็ต้องหาทางที่จะทำในสิ่งที่เขาเชื่อด้วยตัวเอง
สิ่งที่สำคัญที่สุดต้องตระหนักไว้ก็คือเราทั้งหมดมีครูหลายคนในชีวิตของเราพ่อแม่สอนเราและเพื่อนในกลุ่มสอนเรา Back at หนังสือพิมพ์และทีวีก็สอนเราเช่นกันพวกเขาทั้งหมดมีค่า