Being Southerners, it was a source

Being Southerners, it was a source of shame to some members of the family that we had no recorded ancestors on either side of the Battle of Hastings. All we had was Simon Finch, a fur-trapping apothecary from Cornwall whose piety was exceeded only by his stinginess. In England, Simon was irritated by the persecution of those who called themselves Methodists at the hands of their more liberal brethren, and as Simon called himself a Methodist, he worked his way across the Atlantic to Philadelphia, thence to Jamaica, thence to Mobile, and up the Saint Stephens. Mindful of John Wesley’s strictures on the use of many words in buying and selling, Simon made a pile practicing medicine, but in this pursuit he was unhappy lest he be tempted into doing what he knew was not for the glory of God, as the putting on of gold and costly apparel. So Simon, having forgotten his teacher’s dictum on the possession of human chattels, bought three slaves and with their aid established a homestead on the banks of the Alabama River some forty miles above Saint Stephens. He returned to Saint Stephens only once, to find a wife, and with her established a line that ran high to daughters. Simon lived to an impressive age and died rich.
It was customary for the men in the family to remain on Simon’s homestead, Finch’s Landing, and make their living from cotton. The place was self-sufficient: modest in comparison with the empires around it, the Landing nevertheless produced everything required to sustain life except ice, wheat flour, and articles of clothing, supplied by river-boats from Mobile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นชาวใต้ก็เป็นที่มาของความอัปยศให้กับสมาชิกบางคนของครอบครัวที่เรามีบรรพบุรุษที่บันทึกไม่มีในด้านของการต่อสู้ของเฮสติ้งส์อย่างใดอย่างหนึ่ง ทั้งหมดที่เรามีคือไซมอนฟินช์ซึ่งเป็นเภสัชกรที่ทำจากขนสัตว์ดักจากคอร์นวอลล์ที่มีความกตัญญูเกินโดยเฉพาะคับแคบของเขา ในประเทศอังกฤษไซมอนรู้สึกหงุดหงิดโดยการกดขี่ข่มเหงของบรรดาผู้ที่เรียกตัวเองว่าเมโทที่อยู่ในมือของพี่น้องอีกมากมายของพวกเขาและในขณะที่ไซมอนเรียกตัวเองว่าระเบียบเขาทำงานของเขาข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกไปฟิลาเดลหลังจากนั้นจาไมก้าที่นั่นไปยังโทรศัพท์มือถือ และถึงนักบุญสตีเฟนส์ มีสติในการระบายจอห์นเวสลีย์ในการใช้คำจำนวนมากในการซื้อและขายไซมอนทำให้กองฝึกการแพทย์ แต่ในการแสวงหานี้เขาก็มีความสุขเกรงว่าเขาจะถูกล่อลวงในการทำสิ่งที่เขารู้ไม่ได้สำหรับพระสิริของพระเจ้าเป็นวาง ในทองและเครื่องแต่งกายที่มีราคาแพง ดังนั้นไซมอนได้ลืมภาษิตครูของเขาในความครอบครองของทรัพย์สินของมนุษย์ซื้อสามทาสและด้วยความช่วยเหลือของพวกเขาตั้งรกรากที่จัดตั้งขึ้นบนฝั่งแม่น้ำอลาบามาบางสี่สิบไมล์เหนือเซนต์สตีเฟนส์ เขากลับไปยังเซนต์สตีเฟนส์เพียงครั้งเดียวที่จะหาภรรยาและอยู่กับเธอที่จัดตั้งขึ้นสายที่วิ่งสูงให้กับลูกสาว ไซมอนอาศัยอยู่ในวัยที่น่าประทับใจและเสียชีวิตที่อุดมไปด้วย.
มันเป็นธรรมเนียมสำหรับผู้ชายในครอบครัวที่จะยังคงอยู่ในที่อยู่อาศัยของไซมอน, Landing กระจอกและทำให้ชีวิตของพวกเขาจากผ้าฝ้าย สถานที่ที่เป็นแบบพอเพียง: เจียมเนื้อเจียมตัวเมื่อเทียบกับจักรวรรดิรอบ ๆ ที่เชื่อมโยงไปถึงยังคงผลิตทุกอย่างที่จำเป็นในการดำรงชีวิตยกเว้นน้ำแข็งแป้งสาลีและบทความของเสื้อผ้าที่จัดทำโดยแม่น้ำเรือจากมือถือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

它是一个开源Being Southerners可耻的，是一些家庭成员对我们的祖先有没有人在recorded either所有的战斗将是西蒙黑斯廷斯。我们有一fur-trapping apothecary雀，是从其piety exceeded康沃尔他不仅在英国，由stinginess。西蒙是由那些谁迫害的刺激的存在Methodists在叫他们的手，和更多的liberal brethren西蒙称为卫理公会，他himself a在大西洋上的由劳动的情况。到费城，去到牙买加，thence thence圣斯蒂芬斯的移动，和游戏。Mindful约翰卫斯理在几乎一半的被诊断的。在使用很多词，购买和销售实行一pile西蒙做药，但如果他是在这个unhappy追求。他是做什么的诱惑，他是不成的，knew的荣耀上帝，把黄金作为一个在costly的服装。所以，和西蒙他想forgotten老师的暗示，在三人的动产possession买奴隶，他们建立和提供援助。一homestead阿拉巴马河上的一些银行在圣斯蒂芬斯四十英里。他不仅对returned圣斯蒂芬斯。一天，妻子对find a成立，这与她和女儿去跑线高到一个lived impressive西蒙和died年龄丰富的。这是一个男人在家庭区，对存在的homestead雀，在Simon的生活，让他们从着陆棉花的地方。self-sufficient modest）：是在帝国与它比较，nevertheless produced着陆生活的一切，除了需要对sustain冰，和小麦flour articles of clothing，supplied river-boats从移动通过。