A strong positive correlation (r=0.

A strong positive correlation (r=0.62, p0.05) positive correlation was observed
between age and TCS. Furthermore, TCS values
were also closely connected with use of a lead apron
by the technicians. The TCS values of the radiology
technicians (132.0 ± 16.7) who had not used a lead
apron for protection were significantly higher (p0.05).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ในเชิงบวกที่แข็งแกร่ง (r = 0.62, p < 0.001) คือพบว่า ระหว่างระยะเวลาของการประกอบอาชีพและค่า TCS ในหมู่ช่าง การค่าต่ำสุดใน TCS (119.6 ± 14.1) พบว่า ในผู้ทำงานน้อยกว่าหนึ่งปี ในขณะที่ TCS สูงสุดค่า (136.6 ± 18.3) พบว่า ในผู้ที่ทำงานมากกว่า 11 ปี (ตารางที่ 3) ผลลัพธ์ระบุว่า ค่า TCS เพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นในระยะเวลาของการสัมผัสของช่างเทคนิคกับรังสีเอกซ์ ในกลุ่มสัมผัส อ่อนแอมาก และ nonsignificant(r = 0.31, p > 0.05) พบว่า ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างอายุและ TCS นอกจากนี้ ค่า TCSถูกเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดนอกจากนี้ยัง มีผ้ากันเปื้อนตะกั่วใช้โดยช่าง ค่า TCS ของรังสีช่างเทคนิค (132.0 ± 16.7) ที่เคยใช้ลูกค้าเป้าหมายผ้ากันเปื้อนสำหรับการป้องกันก็สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.01)กว่าผู้ที่เคยใช้เป็นผ้ากันเปื้อนตะกั่ว (111.0 ± 5.6)ขณะกำลังทำหน้าที่ของตน (ตาราง 4) ความเสียหายของดีเอ็นเอในช่างเอ็กซเรย์ที่ผู้สูบบุหรี่ (ตาราง 5)แก้ไขเล็กน้อย (128.8 ± 18.8) ต่ำกว่าในช่างเอ็กซเรย์ใครเคย nonsmoker (129.9 ± 17.0) แต่ตอนนี้ไม่ได้แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p > 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์เชิงบวกที่แข็งแกร่ง (r = 0.62, p <0.001) ถูก
ตั้งข้อสังเกตระหว่างระยะเวลาของการเปิดรับการประกอบอาชีพ
และค่านิยม TCS ในหมู่ช่างที่
ต่ำสุด TCS ค่า (119.6 ± 14.1) พบว่าในผู้ที่
ทำงานให้น้อยกว่าหนึ่งปีในขณะที่ TCS สูงสุด
ค่า (136.6 ± 18.3) พบว่าในผู้ที่ทำงาน
มานานกว่า 11 ปี (ตารางที่ 3) ผลการวิจัยพบ
ว่าค่า TCS เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มขึ้น
ในช่วงระยะเวลาของการเปิดรับช่างรังสีเอกซ์ ใน
กลุ่มสัมผัสอ่อนแอมากและไม่มีนัยสำคัญ
(r = 0.31, p> 0.05) ความสัมพันธ์เชิงบวกพบว่า
อายุและ TCS ระหว่าง นอกจากนี้ค่า TCS
ยังมีการเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับการใช้งานของผ้ากันเปื้อนตะกั่ว
โดยช่างเทคนิค ค่า TCS ของรังสีวิทยา
ช่าง (132.0 ± 16.7) ซึ่งไม่ได้ใช้นำ
ผ้ากันเปื้อนสำหรับการป้องกันที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01)
มากกว่าผู้ที่เคยใช้ผ้ากันเปื้อนตะกั่ว (111.0 ± 5.6)
ในขณะที่การปฏิบัติหน้าที่ของพวกเขา (ตารางที่ 4) . เสียหายของดีเอ็นเอ
ในช่างเทคนิค X-ray ที่มีผู้สูบบุหรี่ (ตารางที่ 5)
ลดลงเล็กน้อย (128.8 ± 18.8) มากกว่าในช่างเทคนิค X-ray
ที่อยู่ไม่สูบบุหรี่ (129.9 ± 17.0) แต่คราวนี้
แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญ (p> 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แข็งแรงมีความสัมพันธ์ทางบวก ( r = 0.62 , p < 0.001 )และระยะเวลาของการสัมผัสระหว่างงานและการศึกษา ของช่างเทคนิคที่ถูกที่สุดค่า ( งาน 119.6 ± 14.1 ) พบว่าในนั้นทำงานสำหรับน้อยกว่าหนึ่งปี ในขณะที่งานสูงสุดค่า ( 136.6 ± 18.3 ) พบว่าในผู้ที่ทำงานมานานกว่า 11 ปี ( ตารางที่ 3 ) ผล ระบุงานที่เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มค่าในช่วงของการเปิดรับช่างยุ . ในหลังจากกลุ่ม อ่อนแอมาก และความเชื่อมั่น( r = 0.31 , P > 0.05 ) และพบความสัมพันธ์ทางบวกระหว่างอายุกับงาน . นอกจากนี้ งาน ค่ายังใช้ตะกั่วเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดกับผ้ากันเปื้อนโดยช่างเทคนิค วันงานค่าของรังสีวิทยาช่างเทคนิค ( 132.0 ± 16.7 ) ใครมีไม่ใช้ตะกั่วผ้ากันเปื้อนป้องกันสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ ( P < 0.01 )คำที่ใช้นำผ้ากันเปื้อน ( 111.0 ± 5.6 )ขณะปฏิบัติหน้าที่ ( ตารางที่ 4 ) ความเสียหายของดีเอ็นเอในรังสีเอกซ์ช่างเทคนิคผู้สูบบุหรี่ ( ตารางที่ 5 )ก็ลดลงเล็กน้อย ( 128.8 ± 18.8 ) มากกว่าในช่างเทคนิคเอ็กซ์เรย์ผู้ที่ไม่สูบบุหรี่ ( 129.9 ± 17.0 ) แต่นี้ความแตกต่างนี้ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ( p > 0.05 )