The results showed that children di

The results showed that children displayed more negative, conative (SAQ) and cognitive (ACL) attitudes towards the MHD vignettes (ADHD and depression) and the LD vignette than they did towards the normal vignette. Children generally displayed more negative attitudes towards the MHD vignettes (ADHD and depression) than they did towards the LD vignette.
A possible reason for the differences in attitudes towards MHD and LD is that children with MHD have been functioning within schools for decades but their difficulties may have gone unnoticed or have been dealt with inappropriately until recently (e.g., TaMHS, 2008). In contrast, since the publication of the Salamanca Statement (1994) children with LD have been receiving obvious additional support in schools, such as learning support assistants in the classroom. As a consequence children may have less knowledge of MHD and feel that they have had less contact with children with MHD, and this may help explain the more negative attitudes towards these children.
Inclusion has the direct effect of increasing contact (Magiati, Dockrell and Logotheti, 2002), and it is well documented that contact and greater knowledge can
reduce stigma (e.g., Corrigan, Backs and Green et al., 2001; Corrigan, Rowan and Green et al., 2002; Pinfold, Toulmin and Thornicroft et al., 2003; Watson, Otey and Westbrook et al., 2004). The findings from the current research support these previous findings as those children who felt they had contact in the past with the child in the vignette had more positive attitudes. Interestingly there were no significant differences found in conative attitudes between the depression and the LD
vignette. This suggests that the children rated the Depressed vignette as, for example, sad and lonely (negative adjectives from the ACL) but, despite this, were just as likely to want to be socially close to them as they did the LD vignette (rated through the SAQ).
Linked to this finding, children displayed more negative conative and cognitive attitudes towards the vignette describing the externalising disorder (ADHD) than they did towards that describing the internalising disorder (depression). This is in contrast to findings from Walker et al. (2008) and Coleman et al. (2009). This difference may be due to the different age group investigated within their
sample. Within a primary school sample ADHD behaviours may be more obvious and disruptive, and other children may feel victimised (Jones, Farina and Hastorf et al., 1984). Evidence for this is that children with ADHD are more
likely to bully other children and therefore may be considered a greater risk to others (e.g., Unnever and Cornell, 2003). As children reach adolescence perhaps depressed
behaviours become more obvious because of the greater emphasis on social interaction, sociability and popularity as children develop (e.g., Nangle, Erdley and Newman et al., 2003).
Age was found to have an impact on conative attitudes. It was found that the younger children (age 7–9 years) had significantly more positive conative attitudes to all four vignettes overall when compared with the older children (age 9.1–11.4 years). This suggests that a developmental perspective is needed when designing anti-stigma packages due to the differing attitudes children express as they
develop. It is also a reminder that stigma occurs even in the very young and emphasises the need for early intervention. Perceived level of contact with the child in the vignette also had a significant effect on conative and cognitive attitudes. It was found that those children who felt they had had previous contact with the child described had more positive conative and cognitive attitudes than those children who felt they had had no contact. This is in line with previous research that documents the stigma-reducing impact of contact (e.g., Corrigan et al., 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลพบว่า เด็กแสดงค่าลบ conative (SAQ) และรับรู้ (ACL) ทัศนคติ vignettes MHD (ภาระผูกพันและภาวะซึมเศร้า) มากขึ้น และมาก LD มากกว่าพวกเขาไม่ต่อมากปกติ เด็กโดยทั่วไปแล้วมากลบทัศนคติ vignettes MHD (ภาระผูกพันและภาวะซึมเศร้า) กว่าทำต่อมาก LDเหตุผลเป็นไปได้สำหรับความแตกต่างในทัศนคติ MHD และ LD เป็นว่า เด็ก MHD ได้ทำงานภายในโรงเรียนสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา แต่ปัญหาของพวกเขาอาจได้ไปสังเกต หรือมีการติดต่อกับสมจนเมื่อเร็ว ๆ นี้ (เช่น TaMHS, 2008) ในทางตรงกันข้าม เนื่องจากมีการเผยแพร่ (1994) ซาลามังก้างบเด็ก LD ได้รับสนับสนุนชัดเจนเพิ่มเติมในโรงเรียน เช่นเรียนผู้ช่วยสนับสนุนในห้องเรียน ผล เด็กอาจมีความรู้น้อย MHD และรู้สึกว่า พวกเขามีน้อยติดต่อกับเด็ก MHD และนี้อาจช่วยอธิบายทัศนคติเด็กเหล่านี้เป็นค่าลบมากขึ้นรวมมีผลโดยตรงเพิ่มผู้ติดต่อ (Magiati, Dockrell และ Logotheti, 2002), และมันจะจัดดีความรู้มากขึ้น และผู้ติดต่อสามารถลดภาพดอกไม้ (เช่น Corrigan หลัง และเขียวและ al., 2001 Corrigan, Rowan และเขียวและ al., 2002 Pinfold, Toulmin และ Thornicroft และ al., 2003 วัตสัน Otey ก Westbrook et al., 2004) ค้นพบจากงานวิจัยปัจจุบันสนับสนุนการค้นพบก่อนหน้านี้เป็นเด็กที่รู้สึกว่า พวกเขามีผู้ติดต่อในอดีตกับเด็กในมากที่มีทัศนคติที่เป็นบวกมากขึ้น มีเรื่องน่าสนใจได้ไม่แตกต่างกันในทัศนคติ conative ระหว่างภาวะซึมเศร้าและ LDมาก แนะนำว่า เด็กที่คะแนนการ Depressed มากเป็น เช่น เศร้า และเหงา (ลบคำคุณศัพท์จาก ACL) แต่ แม้นี้ มีเพียงแนวโน้มที่ต้องสังคมได้เหมือนมาก LD (คะแนนผ่าน SAQ)เชื่อมโยงการค้นหานี้ เด็กแสดงเพิ่มลบ conative และการรับรู้ทัศนคติมากที่อธิบายโรค externalising (ภาระผูกพัน) กว่าทำต่อที่อธิบายโรค internalising (ซึมเศร้า) นี้จะตรงข้ามกับผลการวิจัยจาก Walker et al. (2008) และ al. et โคล์ (2009) ความแตกต่างนี้อาจเนื่องจากกลุ่มอายุต่าง ๆ ตรวจสอบภายในของพวกเขาตัวอย่างการ ภายในตัวอย่างโรงเรียน ภาระผูกพันวิญญาณอาจจะได้ชัดเจนมากขึ้น และขวัญ และเด็กอื่น ๆ อย่าง victimised (Jones, Farina และ Hastorf et al., 1984) หลักฐานนี้คือเด็กที่ มีภาระผูกพันเพิ่มเติมแนวโน้มที่จะขู่เด็กอื่น ๆ และดังนั้น อาจถือได้ว่ามีความเสี่ยงมากกว่าผู้อื่น (เช่น Unnever และ Cornell, 2003) เป็นเด็กวัยรุ่นอาจจะหดหู่วิญญาณเป็นชัดเจนมากขึ้น เพราะจะยิ่ง เน้นสังคม sociability นิยมพัฒนาเด็ก (เช่น Nangle, Erdley และนิวแมนและ al., 2003)อายุที่พบมีผลต่อทัศนคติ conative จะพบว่า เด็ก (อายุ 7 – 9 ปี) มีทัศนคติอย่างมีนัยสำคัญยิ่งบวก conative เพื่อ vignettes สี่ทั้งหมดโดยรวมเมื่อเปรียบเทียบกับเด็กโต (อายุปี 9.1 – 11.4) นี้แนะนำว่า มุมมองการพัฒนาจำเป็นต้องใช้เมื่อแสดงออกแบบแพคเกจภาพดอกไม้ป้องกันเนื่องจากเด็กทัศนคติแตกต่างกันเหล่านั้นพัฒนาขึ้น ได้ยังเตือนสติกมาที่เกิดขึ้นแม้แต่ในหนุ่มมาก และเน้นต้องแทรกแซงก่อน ระดับการรับรู้พร้อมกับเด็กในมากยังมีผลสำคัญในทัศนคติ conative และรับรู้ พบว่า เด็กเหล่านั้นรู้สึกว่า จะเคยมีผู้ติดต่อก่อนหน้านี้กับเด็กอธิบายมีทัศนคติบวกขึ้น conative และรับรู้มากกว่าเด็กที่รู้สึกว่า พวกเขาเคยมีติดต่อกัน โดยสอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้านี้ที่เอกสารภาพดอกไม้ลดผลกระทบของผู้ติดต่อ (เช่น Corrigan et al., 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาพบว่าเด็กที่แสดงเป็นลบมากขึ้น, conative (SAQ) และองค์ความรู้ (ACL) ทัศนคติต่อสะเปะสะปะ MHD (ADHD และภาวะซึมเศร้า) และบทความ LD กว่าที่พวกเขาทำต่อบทความปกติ เด็กที่ปรากฏโดยทั่วไปทัศนคติเชิงลบมากขึ้นต่อสะเปะสะปะ MHD (ADHD และภาวะซึมเศร้า) กว่าที่พวกเขามีต่อบทความ LD ได้.
เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับความแตกต่างในทัศนคติต่อ MHD และ LD คือเด็กที่มี MHD ได้รับการทำงานในโรงเรียนมานานหลายทศวรรษ แต่ความยากลำบากของพวกเขา อาจไม่มีใครสังเกตเห็นหรือได้รับการจัดการกับไม่เหมาะสมจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ (เช่น TaMHS 2008) ในทางตรงกันข้ามตั้งแต่การประกาศงบเซนส์ (1994) เด็กที่มี LD ได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมในโรงเรียนที่เห็นได้ชัดเช่นการเรียนรู้ที่ช่วยสนับสนุนในห้องเรียน ในฐานะที่เป็นเด็กผลอาจมีความรู้น้อย MHD และรู้สึกว่าพวกเขามีการติดต่อน้อยกับเด็กที่มี MHD และอาจช่วยอธิบายทัศนคติเชิงลบมากขึ้นต่อเด็กเหล่านี้.
รวมมีผลโดยตรงของการติดต่อที่เพิ่มขึ้น (Magiati, Dockrell และ Logotheti , 2002)
และมันเป็นเอกสารที่ดีที่ติดต่อและความรู้ที่มากขึ้นสามารถลดการตีตรา(เช่นคอร์ริแกนหลังและสีเขียว et al, 2001;.. คอร์ริแกนโรสีเขียวและ et al, 2002; คุมขัง, Toulmin และ Thornicroft et al, 2003; วัตสันและเวสต์บ Otey, et al, 2004). ผลการวิจัยจากการวิจัยในปัจจุบันผลการวิจัยก่อนหน้านี้สนับสนุนเหล่านี้เป็นเด็กที่รู้สึกว่าพวกเขาได้ติดต่อในอดีตที่ผ่านมามีเด็กที่อยู่ในบทความที่มีทัศนคติเชิงบวกมากขึ้น ที่น่าสนใจมีไม่มีความแตกต่างที่พบในทัศนคติ conative ระหว่างภาวะซึมเศร้าและ LD
บทความ นี้แสดงให้เห็นว่าเด็กอันดับบทความหดหู่เป็นตัวอย่างเช่นเศร้าและเหงา (คำคุณศัพท์เชิงลบจาก ACL) แต่อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เป็นเช่นเดียวกับที่มีแนวโน้มที่จะต้องการที่จะเป็นสังคมใกล้กับพวกเขาเป็นพวกเขาบทความ LD (การจัดอันดับผ่าน SAQ.)
ที่เชื่อมโยงกับการค้นพบนี้เด็กแสดง conative เชิงลบมากขึ้นกับความรู้ความเข้าใจและทัศนคติที่มีต่อบทความอธิบายความผิดปกติของ externalizing (ADHD) กว่าที่พวกเขามีต่อที่อธิบายความผิดปกติ internalising (โรคซึมเศร้า) นี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับผลการวิจัยจากวอล์คเกอร์, et al (2008) และโคลแมน, et al (2009)
ความแตกต่างนี้อาจจะเกิดจากกลุ่มอายุที่แตกต่างกันการตรวจสอบภายในของพวกเขาตัวอย่าง ตัวอย่างภายในโรงเรียนประถมศึกษาพฤติกรรมสมาธิสั้นอาจจะชัดเจนมากขึ้นและก่อกวนและเด็กคนอื่น ๆ อาจจะรู้สึกตกเป็นเหยื่อ (โจนส์แป้งและ Hastorf et al., 1984) หลักฐานนี้ก็คือเด็กที่มีสมาธิสั้นมีแนวโน้มที่จะรังแกเด็กคนอื่น ๆ และอาจได้รับการพิจารณาความเสี่ยงมากขึ้นกับคนอื่น ๆ (เช่น Unnever และคอร์เนล, 2003)
ในขณะที่เด็กถึงวัยรุ่นอาจจะหดหู่พฤติกรรมกลายเป็นที่ชัดเจนมากขึ้นเพราะความสำคัญมากขึ้นในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมเป็นกันเองและความนิยมเป็นเด็กพัฒนา (เช่น Nangle, Erdley และนิวแมน et al., 2003). อายุพบว่ามีผลกระทบต่อทัศนคติ conative . ผลการศึกษาพบว่าเด็กเล็ก (อายุ 7-9 ปี) อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้น conative ทัศนคติในเชิงบวกต่อทั้งสี่สะเปะสะปะโดยรวมเมื่อเทียบกับเด็ก (อายุ 9.1-11.4 ปี) นี้แสดงให้เห็นว่ามุมมองของการพัฒนาเป็นสิ่งจำเป็นเมื่อออกแบบแพคเกจการต่อต้านความอัปยศอันเนื่องมาจากทัศนคติที่แตกต่างกันเด็กแสดงที่พวกเขาพัฒนา นอกจากนี้ยังเตือนความอัปยศที่เกิดขึ้นแม้จะอยู่ในวัยหนุ่มสาวมากและเน้นถึงความจำเป็นสำหรับการแทรกแซงต้น ระดับการรับรู้ของการติดต่อกับเด็กที่อยู่ในบทความยังมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวกับทัศนคติและความรู้ความเข้าใจ conative การศึกษาพบว่าเด็กที่รู้สึกว่าพวกเขาได้มีการติดต่อก่อนหน้านี้ด้วยเด็กที่อธิบายได้ conative เชิงบวกมากขึ้นกับความรู้ความเข้าใจและทัศนคติกว่าเด็กที่รู้สึกว่าพวกเขาได้มีการติดต่อไม่มี ซึ่งสอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้านี้ที่เอกสารผลกระทบปานลดการติดต่อ (เช่นคอร์ริแกน et al., 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษาพบว่า เด็กที่แสดงเป็นลบมากขึ้น conative ( ซาค ) และการรับรู้ ( ACL ) ทัศนคติพบโปรแกรมนี้ได้บ้าง ( ADHD และ depression ) และ LD ประตูมากกว่าที่พวกเขาทำเกี่ยวกับประตูปกติ เด็กโดยทั่วไปจะแสดงทัศนคติเชิงลบมากขึ้นต่อโปรแกรมนี้ได้บ้าง vignettes ( ADHD และ depression ) กว่าที่พวกเขาทำ LD
ประตู .เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับความแตกต่างในทัศนคติและโปรแกรมนี้ได้บ้างก็คือ เด็ก LD ด้วย โปรแกรมนี้ได้บ้างมีการทำงานภายในโรงเรียนสำหรับทศวรรษ แต่ปัญหาของพวกเขาอาจจะไปสังเกต หรือมีการจัดการที่ไม่เหมาะสม จนเมื่อเร็วๆนี้ ( เช่น tamhs , 2008 ) ในทางตรงกันข้ามตั้งแต่สิ่งพิมพ์ของงบเซนส์ ( 1994 ) เด็ก LD ได้รับการสนับสนุนเพิ่มเติมที่ชัดเจน ในโรงเรียน เช่น การเรียน ผู้ช่วย สนับสนุน ในชั้นเรียน เป็นผลให้เด็กมีความรู้น้อยของโปรแกรมนี้ได้บ้าง และรู้สึกว่า พวกเขามีการติดต่อน้อยกับเด็กกับโปรแกรมนี้ได้บ้าง และวิธีนี้อาจช่วยอธิบายทัศนคติเชิงลบมากขึ้นต่อ
เด็กเหล่านี้รวมได้ผลโดยตรงของการติดต่อ ( magiati dockrell logotheti , และ , 2002 ) , และดีเอกสารที่ติดต่อและความรู้มากขึ้นสามารถ
ลดการตีตรา ( เช่น คอริแกน , หลังและสีเขียว et al . , 2001 ; Corrigan Rowan และสีเขียว , et al . , 2002 ; pinfold toulmin thornicroft et al , และ . , 2003 ; วัตสัน และ otey Westbrook et al . , 2004 )ผลที่ได้จากการวิจัยในปัจจุบันสนับสนุนผลการวิจัยก่อนหน้านี้เหล่านี้เป็นเด็กที่รู้สึกว่าพวกเขามีการติดต่อในอดีตกับเด็กในบทความสั้นมีเจตคติทางบวกมากขึ้น ที่น่าสนใจไม่มีความแตกต่างในทัศนคติ conative ระหว่างภาวะซึมเศร้าและ LD
ประตู . นี้แสดงให้เห็นว่าเด็กมีคะแนนซึมเศร้า VIGNETTE เช่น , ตัวอย่างเช่นเศร้าและเหงา ( ลบคำคุณศัพท์จาก ACL ) แต่อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เป็นเพียงแนวโน้มที่จะต้องการเป็นสังคมปิด พวกเขาเป็น พวกเขาไม่ได้ LD VIGNETTE ( คะแนนผ่านซาค ) .
ที่เชื่อมโยงกับการค้นหานี้ ,เด็กที่แสดงเป็นลบมากขึ้น conative และปรับเปลี่ยนทัศนคติต่อบทความสั้นอธิบาย externalising ผิดปกติ ( ADHD ) กว่าที่พวกเขาทำที่อธิบาย internalising โรค ( depression ) นี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับข้อมูลจากวอล์คเกอร์ et al . ( 2008 ) และ โคลแมน และคณะ ( 2009 ) ความแตกต่างนี้อาจจะเกิดจากอายุต่าง ๆ ของกลุ่มตรวจสอบภายในตัวอย่าง

ภายในโรงเรียน ประถมศึกษา ตัวอย่างอาการสมาธิสั้นพฤติกรรมอาจจะชัดเจนมากขึ้น และก่อกวน และเด็กอื่น ๆอาจรู้สึกตกเป็นเหยื่อ ( โจนส์ ฟาริน่า และ hastorf et al . , 1984 ) หลักฐานนี้เป็นเด็กที่มีสมาธิสั้นมากขึ้น
มีแนวโน้มที่จะรังแกเด็กคนอื่น ๆและดังนั้นจึงอาจถือว่ามีความเสี่ยงมากกว่าคนอื่น ๆ ( เช่น unnever กับ Cornell , 2003 ) เป็นเด็กถึงวัยรุ่นอาจจะหดหู่
พฤติกรรมที่เห็นได้อย่างชัดเจน เพราะยิ่งเน้นการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมการรับรู้และความนิยมเป็นเด็กพัฒนา ( เช่น nangle และ erdley นิวแมน , et al . , 2003 ) .
อายุพบว่ามีผลกระทบต่อทัศนคติ conative .พบว่า เด็กอายุ 7 – 9 ปี ) มีความสัมพันธ์ในเชิงบวก conative ทัศนคติทั้งสี่พบโดยรวมเมื่อเทียบกับเด็กอายุก่อน– 11.4 ปี ) นี้แสดงให้เห็นมุมมองที่พัฒนาเป็นสิ่งจำเป็นเมื่อออกแบบป้องกันแผลเป็นแพคเกจเนื่องจากความแตกต่างทัศนคติเด็กบริการตามที่พวกเขา
พัฒนานอกจากนี้ยังเตือนว่า ความเกิดขึ้นแม้ในเด็กมากและเน้นความต้องการการแทรกแซง . ระดับของการติดต่อกับเด็กในรูปภาพนี้ยังมีลักษณะพิเศษที่สำคัญใน conative และปรับเปลี่ยนทัศนคติพบว่า เด็กที่รู้สึกว่าพวกเขามีก่อนหน้าติดต่อกับเด็กอธิบายได้ในเชิงบวกมากขึ้นและปรับเปลี่ยนทัศนคติ conative สูงกว่าเด็กที่รู้สึกว่าพวกเขามีไม่มีการติดต่อ นี้จะสอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้าที่เอกสารตีตราลดผลกระทบของการติดต่อ ( เช่น Corrigan et al . , 2001 ) .