Awareness of stimulus-specificity o

Awareness of stimulus-specificity of training task
During the funnelled debriefing procedure at the end, the majority of participants (83%) reported noticing that signals were associated with pictures of food. Due to the small number of participants (17%) reporting no awareness of signal-food associations, we did not analyse how this influenced performance or food consumption. The proportion of “aware” participants was similar in both groups (Supplementary Table S1). Importantly, no participants guessed that the aim of the study was to examine the effect of stop-training on reducing subsequent food consumption. When asked directly, the majority of participants (61%) did not think that the task influenced how much they snacked afterwards, whereas 39% thought that the food images in the task made them feel hungrier and may have made them eat more. This distribution of responses did not differ significantly between groups (Supplementary Table S1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างจิตสำนึกกระตุ้น specificity ของงานฝึกอบรมระหว่าง funnelled ข้อขั้นตอนท้าย ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วม (83%) รายงานการสังเกตเห็นว่า สัญญาณเกี่ยวข้องกับรูปภาพของอาหาร เนื่องจากจำนวนเล็ก ๆ ของผู้เรียน (17%) รายงานความไม่เชื่อมโยงสัญญาณอาหาร เราไม่ไม่วิเคราะห์วิธีนี้มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพหรืออาหารใช้ สัดส่วนของผู้เรียน "ทราบ" คล้ายกันในทั้งสองกลุ่ม (เสริมตาราง S1) สำคัญ คนไม่เดาว่า จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการ ตรวจสอบผลของการฝึกอบรมต้องลดการบริโภคอาหารตามมา เมื่อถามโดยตรง ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วม (61%) ไม่ได้ไม่คิดว่า งานผลเท่าใดพวกเขา snacked หลัง ในขณะที่ 39% คิดว่า ภาพอาหารในงานทำให้พวกเขารู้สึก hungrier และอาจทำให้กินมากขึ้น กระจายนี้ตอบสนองได้ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม (เสริมตาราง S1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความตระหนักในการกระตุ้นเศรษฐกิจจำเพาะของงานการฝึกอบรม
ในระหว่างขั้นตอนการซักถามคลีนิคที่ปลายส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วม (83%) รายงานสังเกตเห็นว่าสัญญาณที่เกี่ยวข้องกับภาพของอาหาร เนื่องจากขนาดเล็กจำนวนมากของผู้เข้าร่วม (17%) การรายงานการรับรู้ของสมาคมสัญญาณไม่มีอาหารเราไม่ได้วิเคราะห์ว่าการแสดงครั้งนี้ได้รับอิทธิพลหรือการบริโภคอาหาร สัดส่วนของ "ตระหนัก" เข้าร่วมเป็นที่คล้ายกันในทั้งสองกลุ่ม (S1 ตารางเสริม) ที่สำคัญผู้เข้าร่วมไม่เดาว่าจุดมุ่งหมายของการศึกษาเพื่อศึกษาผลกระทบของการหยุดการฝึกอบรมในการลดการบริโภคอาหารที่ตามมา เมื่อถามโดยตรงส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วม (61%) ไม่ได้คิดว่างานที่ได้รับอิทธิพลเท่าไหร่พวกเขา snacked หลังจากนั้นในขณะที่ 39% คิดว่าภาพอาหารในงานที่ทำให้พวกเขารู้สึกหิวและอาจจะทำให้พวกเขากินมากขึ้น การกระจายของการตอบสนองนี้ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม (S1 ตารางเสริม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตระหนัก กระตุ้นความจำเพาะของ
งานฝึกอบรมในระหว่าง funnelled สรุปขั้นตอนที่สิ้นสุด ส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วม ( 83% ) รายงาน สังเกตเห็นว่า สัญญาณที่ถูกเชื่อมโยงกับภาพอาหาร เนื่องจากจำนวนเล็ก ๆของคน ( 17% ) รายงานของสมาคมอาหารไม่รับรู้สัญญาณ เราไม่ได้วิเคราะห์วิธีการนี้มีผลต่อประสิทธิภาพหรือการบริโภคอาหารสัดส่วนของ " ตระหนัก " ผู้ที่ใกล้เคียงกันในทั้งสองกลุ่ม ( เพิ่มเติม ตาราง S1 ) ที่สำคัญ ไม่มีคนเดาว่าจุดมุ่งหมายของการศึกษาคือ เพื่อศึกษาผลของการหยุดในการลดการบริโภคอาหารที่ตามมา เมื่อถามว่า โดยส่วนใหญ่ของผู้เข้าร่วม ( 61% ) ไม่คิดว่างานที่มีผลต่อวิธีการมากที่พวกเขา snacked หลังจากนั้นในขณะที่ 39% คิดว่าอาหารภาพในงานที่ทำให้พวกเขารู้สึก hungrier และอาจทำให้พวกเขากินมากขึ้น นี้การกระจายการตอบสนองไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่ม ( เพิ่มเติม ตาราง S1 )