Even without mentioning them, one c

Even without mentioning them, one could tell just by observing the atmosphere in the auditorium. Everyone in the audience had turned silent. Even the host, Zhang Huo, was at a loss for words while holding onto the microphone. The female host, Sung Mengjie, was even worse. She stared straight ahead and did not even realize that her hand had lost its grip on the microphone. Only when it issued a heavy thud on the red-carpeted floor of the podium did she come around. Following this, the souls of the people returned to their empty bodies, as if they had just crawled down from the moon in Zhang Ye’s poem!

Wow!

Shouts immediately exploded!

“Good poem!”

“What the f***!”

“Heavens! What did I just hear!”

“The pen of God! The pen of God!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ไม่ได้ หนึ่งสามารถบอกเพียงแค่สังเกตบรรยากาศในหอประชุม ทุกคนในกลุ่มเป้าหมายที่มีเปิดไม่มีเสียง แม้แต่โฮสต์ จางอาทิ แก้ไขสำหรับคำขณะที่กดลงในไมโครโฟน เจ้าหญิง Mengjie สูง ก็ยิ่งแย่ลง เธอจ้องตรงไปข้างหน้า และแม้แต่หารู้ไม่ว่า มือของเธอได้สูญเสียการยึดเกาะบนไมโครโฟน เมื่อมันออกปึ่กหนักบนพื้นพรมแดงของแท่น ได้เธอมา ต่อไปนี้ วิญญาณของผู้คนกลับไปร่างกายว่างเปล่า ว่าพวกเขามีเพียงตระเวนลงดวงจันทร์ในบทกวีของจางเย่ของว้าวShouts กระจายทันที"บทกวีดี""ดู่""สวรรค์ ไม่เพียงบอก""ปากกาของพระเจ้า ปากกาของพระเจ้า"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะไม่มีการกล่าวขวัญพวกเขาหนึ่งสามารถบอกได้เพียงโดยการสังเกตบรรยากาศในหอประชุม ทุกคนในกลุ่มผู้ชมได้หันเงียบ แม้เจ้าภาพ Zhang Huo เป็นที่สูญเสียสำหรับคำในขณะที่ถือลงบนไมโครโฟน พิธีกรหญิงสูง Mengjie ก็ยิ่งเลวร้ายลง เธอจ้องมองตรงไปข้างหน้าและไม่ได้ตระหนักว่ามือของเธอได้สูญเสียการยึดเกาะของไมโครโฟน เฉพาะเมื่อมันออก thud หนักบนชั้นสีแดงปูพรมของแท่นเธอมารอบ ๆ ต่อไปนี้จิตวิญญาณของผู้คนกลับไปยังหน่วยงานที่ว่างเปล่าของพวกเขาเช่นถ้าพวกเขาเพิ่งคลานลงมาจากดวงจันทร์ในบทกวีจางเจ้าของ!

ว้าว!

ตะโกนระเบิดทันที

"บทกวีดี!"

"สิ่งที่ *** ฉ!"

" ชั้นฟ้าทั้งหลาย! อะไรผมแค่ได้ยิน! "

" ปากกาของพระเจ้า! ปากกาของพระเจ้า "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าพูดถึงพวกเขา หนึ่งสามารถบอกได้แค่สังเกตบรรยากาศในหอประชุม ผู้ชมทุกคนได้กลายเป็นเงียบ แม้แต่เจ้าภาพ จางฮัว เป็น พูดไม่ออก ในขณะที่ถือไมโครโฟน โดยผู้ดำเนินรายการหญิง ซอง mengjie เป็นยิ่งแย่ลง เธอจ้องตรงไปข้างหน้าและไม่ได้ตระหนักว่าเธอได้สูญเสีย Grip ของไมโครโฟน แต่เมื่อมันออก . . . หนักบนสีแดงปูพรม พื้นของเวทีที่เธอมา ต่อไปนี้ ชีวิตของผู้คนกลับไปของพวกเขาว่างเปล่า ร่างกาย เช่น ถ้าพวกเขาเพิ่งจะคลานลงมาจากดวงจันทร์ในกลอนของ จาง เย !ว้าว ! ! !ตะโกนทันทีทันที" ดี กลอน "" อะไร F * * * "" สวรรค์ เมื่อกี้ฉันได้ยินว่าอะไรนะ ! "" ปากกาของพระเจ้า ! ปากกาของพระเจ้า ! "