ous microcosm studies have been des

ous microcosm studies have been described. Purified
DNA and plasmid DNA can persist for several weeks in
soil (Lorenz and Wackernagel 1987; Romanowski et al.
1993; Widmer et al. 1996), and marker DNA harbored in
tobacco plants and poplar trees can last for 2 to 3 months
(Widmer et al. 1997; Hay et al. 2002). We previously
demonstrated that transgenes in leaf samples of virusresistant
transgenic chili peppers last up to 3 months in soil
(Lee et al. 2007). Gebhard and Smalla (1998) have shown
that the NPTII marker gene in transgenic sugar beets can
persist up to 2 years under field conditions. Such long-term
persistence, even by a small percentage of the DNA
released from plants, is considered sufficient for transformation
to soil-borne microorganisms (Smalla et al. 2000).
Multiple investigations have focused on gene transfer from
transgenic plants to soil microorganisms (Hoffmann et al.
1994; Lorenz and Wackernagel 1994; Nielsen et al. 1997b,
1998). For example, de Vries and Wackernagel (1998) and
Gebhard and Smalla (1998) have demonstrated that
transgenic plant DNA can be integrated into Acinetobacter
sp. BD413 DNA by homologous recombination under
optimized laboratory conditions. However, because gene
transfer within the natural environment has not yet been

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาภายใต้กฎระเบียบพิภพได้รับการอธิบาย บริสุทธิ์
DNA
และดีเอ็นเอพลาสมิดสามารถคงอยู่เป็นเวลาหลายสัปดาห์ในดิน(ลอเรนและ Wackernagel 1987; Romanowski et al.
1993; Widmer et al, 1996.)
และดีเอ็นเอเครื่องหมายเก็บงำในพืชยาสูบและต้นไม้ต้นไม้ชนิดหนึ่งสามารถมีอายุการใช้2-3 เดือน
(Widmer . et al, 1997;. Hay et al, 2002) ก่อนหน้านี้เราแสดงให้เห็นว่า transgenes ในตัวอย่างใบ virusresistant พริกพันธุ์นานถึง 3 เดือนในดิน(Lee et al. 2007) เกบฮาร์ดและ Smalla (1998) ได้แสดงให้เห็นว่ายีนเครื่องหมายNPTII ในน้ำตาลหัวบีตยีนสามารถยังคงมีอยู่ถึง 2 ปีภายใต้สภาพสนาม ดังกล่าวในระยะยาวคงอยู่แม้โดยร้อยละขนาดเล็กของดีเอ็นเอที่ปล่อยออกมาจากพืชถือว่าเพียงพอสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่จะจุลินทรีย์ในดินที่มีเชื้อ(Smalla et al. 2000). การตรวจสอบหลายได้มุ่งเน้นไปที่การถ่ายโอนยีนจากพืชดัดแปรพันธุกรรมจุลินทรีย์ดิน ( Hoffmann et al. 1994; อเรนซ์และ Wackernagel ปี 1994 นีลเซ่น, et al 1997b. 1998) ยกตัวอย่างเช่นเดอไวริและ Wackernagel (1998) และเกบฮาร์ดและSmalla (1998) แสดงให้เห็นว่าดีเอ็นเอของพืชดัดแปรพันธุกรรมสามารถรวมเข้ากับAcinetobacter SP ดีเอ็นเอ BD413 โดยรวมตัวกันอีกคล้ายคลึงกันภายใต้การเพิ่มประสิทธิภาพสภาพห้องปฏิบัติการ แต่เนื่องจากยีนโอนภายในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่ไม่ได้รับเลย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาพิภพที่ดินได้รับการอธิบาย พลาสมิดดีเอ็นเอดีเอ็นเอบริสุทธิ์
และสามารถคงอยู่เป็นเวลาหลายสัปดาห์
ดินและลอเรนซ์ wackernagel 1987 ; โรมานอว์ ี et al .
1993 ; วิดเมอร์ et al . 1996 ) และดีเอ็นเอเครื่องหมาย harbored ในพืชยาสูบและต้นไม้ชนิดหนึ่ง
ต้นไม้นาน 2 ถึง 3 เดือน
( วิดเมอร์ et al . 1997 ; ฟาง et al . 2002 ) เราพบว่าก่อนหน้านี้
transgenes ในตัวอย่างใบ virusresistant
พันธุกรรมพริกนานถึง 3 เดือนในดิน
( ลี et al . 2007 ) เก็บเฮิร์ด และ smalla ( 1998 ) ได้แสดง
ที่ nptii เครื่องหมายพันธุกรรมใน beets น้ำตาลดัดแปลงพันธุกรรมสามารถ
คงอยู่ได้ถึง 2 ปี ในสภาพไร่ เก็บรักษาระยะยาว
ดังกล่าว แม้ร้อยละขนาดเล็กของดีเอ็นเอ
ปล่อยออกมาจากพืช ถือว่าเพียงพอสำหรับการเปลี่ยนแปลง
ไปทางดินจุลินทรีย์ ( smalla et al .
2 )การสืบสวนหลายมุ่งเน้นการถ่ายทอดยีนจากพืชดัดแปรพันธุกรรม ให้จุลินทรีย์ในดิน

( Hoffmann et al . 2537 ; และลอเรนซ์ wackernagel 1994 ; Nielsen et al . 1997b
, 1998 ) ตัวอย่างเช่น เดอ ฟรีส์ และ wackernagel ( 1998 ) และ smalla
เก็บเฮิร์ด ( 2541 ) พบว่าดีเอ็นเอของพืชดัดแปรพันธุกรรม

Acinetobacter sp . สามารถบูรณาการเข้าไปใน bd413 ดีเอ็นเอโดยเปรียบเทียบการภายใต้
เงื่อนไขปฏิบัติการที่ดีที่สุด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากยีน
โอนภายในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ ยัง