Laeven and Valencia (2010) estimate

Laeven and Valencia (2010) estimate that while the median direct fiscal cost of the 2007-2009 systemic banking crises for all countries was about 4.9 percent of GDP, or about half the historical (1970-2006) median of 10 percent, for advanced economies these costs were higher (5.9 percent of GDP compared to 3.7 percent historically), partly reflecting a larger average banking system size. Similarly, for all countries, the 2007-2009 crisis entailed higher costs in terms of the median increase in public debt and output losses, although for advanced economies more specifically, these two types of costs were lower this time around.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Laeven และ Valencia (2010) ประเมินว่า ในขณะที่ต้นทุนโดยตรงเงินทุนกลางของวิกฤตธนาคารระบบ 2007-2009 ในประเทศทั้งหมดมีประมาณร้อยละ 4.9 ของ GDP หรือมัธยฐานประวัติศาสตร์ (ค.ศ. 1970-ค.ศ. 2006) ประมาณครึ่งหนึ่งของ 10 เปอร์เซ็นต์ สำหรับเศรษฐกิจขั้นสูง ต้นทุนเหล่านี้ได้สูง (5.9 ร้อยละของ GDP เมื่อเทียบกับร้อยละ 3.7 อดีต) , บางส่วนสะท้อนให้เห็นถึงค่าเฉลี่ยการใหญ่ธนาคารระบบขนาด ในทำนองเดียวกัน สำหรับทุกประเทศ วิกฤตปี 2007-2009 entailed ทุนกลางเพิ่มหนี้สาธารณะสูงกว่าต้นทุน และผลขาดทุน แม้สำหรับระบบเศรษฐกิจขั้นสูงเพิ่มเติม โดยเฉพาะ เหล่านี้สองชนิดของต้นทุนได้ต่ำกว่าเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Laeven และบาเลนเซีย (2010) ประเมินว่าในขณะที่ค่าใช้จ่ายงบประมาณเฉลี่ยต่อโดยตรงของ 2007-2009 วิกฤตธนาคารระบบสำหรับทุกประเทศคือประมาณร้อยละ 4.9 ของ GDP หรือประมาณครึ่งหนึ่งของประวัติศาสตร์ (1970-2006) เฉลี่ยร้อยละ 10 สำหรับเศรษฐกิจขั้นสูง ค่าใช้จ่ายเหล่านี้เป็นที่สูงขึ้น (ร้อยละ 5.9 ของ GDP เทียบกับร้อยละ 3.7 ในอดีต) ส่วนหนึ่งสะท้อนให้เห็นขนาดของระบบธนาคารโดยเฉลี่ยที่มีขนาดใหญ่ ในทำนองเดียวกันสำหรับทุกประเทศ, 2007-2009 วิกฤต entailed ค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นในแง่ของการเพิ่มขึ้นเฉลี่ยในหนี้สาธารณะและการสูญเสียการส่งออกถึงแม้ว่าเศรษฐกิจที่สูงขึ้นโดยเฉพาะทั้งสองประเภทของค่าใช้จ่ายที่ลดลงในเวลานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

laeven และวาเลนเซีย ( 2010 ) ประมาณการว่าในขณะที่เฉลี่ยต้นทุนโดยตรงของระบบการธนาคารการคลัง 2007-2009 วิกฤตการณ์สำหรับประเทศทั้งหมดประมาณ 4.9 เปอร์เซ็นต์ของจีดีพี หรือประมาณครึ่งหนึ่งของประวัติศาสตร์ ( 1970-2006 ) ค่ามัธยฐานของ 10 เปอร์เซ็นต์ สำหรับประเทศที่ทันสมัยค่าใช้จ่ายเหล่านี้สูงขึ้น ( 5.9 ร้อยละของ GDP เมื่อเทียบกับร้อยละ 3.7 , ส่วนหนึ่งสะท้อนให้เห็นถึงประวัติศาสตร์ ) ระบบธนาคารขนาดใหญ่มีขนาดเช่นเดียวกันสำหรับทุกประเทศ , 2007-2009 วิกฤตการณ์ entailed สูงกว่าต้นทุนในแง่ของค่ามัธยฐานเพิ่มขึ้นของหนี้สาธารณะและผลขาดทุน แต่สำหรับประเทศที่ก้าวหน้ามากขึ้นโดยเฉพาะ เหล่านี้สองชนิดของต้นทุนที่ลดลงในครั้งนี้