This is how a legend is bornIt’s no

This is how a legend is born
It’s nothing more than a bouquet of lies, ink burning darker than black
But it’s a curse you will live with, a curse you will die with
Forever reaching for things that don’t exist

Nonetheless this godforsaken path that you walk
It is a curse in itself, an inescapable crime
But it’s a beauty I’ll guard until the end of time (sodistia)

Rain melts down from the stars, falling from azure skies
All at once turning this world’s every hue into blue
Granted a simple choice: Stay mute or raise your voice
I for one want to find out just how far you can be heard

At a glance we both were falling for this world, enchanted by its light
Could this be the place we finally belong?
For all of humanity, I will take the stage alone
And somehow manifest a roaring symphony
We were born for flight before the light of the dawn

Murmur sweet nothings to me
It’s nothing more than a whisper of pain,
A thousand knives to my heart
Inside it boils my darkness, that sea of pitch black
I fear that I’m addicted, now there’s no going back

I have fallen deeply for the haze of your smile
The brilliant pure radiance drowning in cold ambience
But it’s a beauty I’ll guard until the end of time (mistioso)

Where is our motherland? Could it be where we stand?
Do you think maybe in another life we were here?
Everything we will seek – Everything we will feel
All depends on how far the two of us can cast our reach

At a glance we both were falling for this world, enchanted by its light
All its beauty more divine when unattained
Hear our one and only wish – Hear it calling out your name
It’s slowly trembling in arms of darkness
We extend our hands before the light of the dawn

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี่คือวิธีเกิดตำนานเป็นอะไรมากไปกว่าช่ออยู่ หมึกเขียนเข้มกว่าสีดำ แต่มันเป็นคำสาปที่คุณจะอยู่กับ การสาปแช่งคุณจะตายด้วย ตลอดไปถึงสิ่งที่ไม่มีอยู่ อย่างไรตามเส้นทางนี้ godforsaken ที่คุณเดิน มันเป็นคำสาปในตัวเอง อาชญากรรมยังไม่พ้น แต่ความสวยงามผมจะปกป้องจนถึงจุดสิ้นสุดของเวลา (sodistia)ฝนละลายลงจากดาว ตกจากท้องฟ้าสีฟ้า เปิดโลกนี้ทั้งหมดในครั้งเดียวของทุกเว้เป็นสีน้ำเงินให้เลือกง่าย: พักปิดเสียง หรือเพิ่มเสียงของคุณ หนึ่งต้องการค้นหาเพียงเท่าใดคุณสามารถได้ยิน ได้อย่างรวดเร็ว เราทั้งสองตกลงมาในโลกนี้ หลังจากแสงของ นี้อาจเป็นเราสุดท้ายอยู่หรือไม่ ทั้งหมดของมนุษยชาติ ฉันจะใช้ขั้นตอนเดียว และรายการซิมโฟนีคำรามอย่างใด เราเกิดเที่ยวบินก่อนแสงรุ่ง Nothings หวานเสียงฟู่ของฉันมันคืออะไรมากกว่า whisper ปวด พันมีดให้หัวใจของฉัน ภายในเดือดของฉันมืด ทะเลสีดำระยะห่าง ฉันกลัวว่า ฉันติด ตอนนี้ไม่มีจะกลับมา ฉันได้ลดลงลึกในเมฆหมอกของรอยยิ้มใสบริสุทธิ์สดใสที่จมในน้ำเย็น แต่ความสวยงามผมจะปกป้องจนถึงจุดสิ้นสุดของเวลา (mistioso)พรรคเพื่อแผ่นดินของเราอยู่ที่ไหน มันอาจเป็นจุดที่เรายืนหรือไม่คุณคิดว่า บางทีในชีวิตอื่นเราได้ที่นี่หรือไม่ทุกอย่างที่เราจะแสวงหา – ทุกอย่างที่เราจะรู้สึก ทั้งหมดขึ้นอยู่กับวิธีไกลสองเราสามารถโยนเรา At a glance we both were falling for this world, enchanted by its light All its beauty more divine when unattained Hear our one and only wish – Hear it calling out your nameIt’s slowly trembling in arms of darkness We extend our hands before the light of the dawn

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี่คือวิธีที่เป็นตำนานเกิด
มันเป็นอะไรมากไปกว่าช่อของการโกหก, การเผาไหม้หมึกสีเข้มกว่าสีดำ
แต่มันเป็นคำสาปแช่งคุณจะอยู่กับคำสาปคุณจะตายด้วย
ตลอดกาลถึงสิ่งที่ไม่อยู่อย่างไรก็ตามเส้นทางที่ปราศจากพระผู้เป็นเจ้าที่ คุณเดินมันเป็นคำสาปแช่งในตัวเอง, อาชญากรรมหลีกเลี่ยงไม่ได้แต่มันเป็นความงามที่ฉันจะป้องกันจนกว่าจะสิ้นสุดของเวลา (sodistia) ฝนละลายลงมาจากดาวที่ตกลงมาจากท้องฟ้าสีฟ้าทั้งหมดในครั้งเดียวเปลี่ยนสีในโลกนี้ทุกเข้าไปในสีฟ้าที่ได้รับ เป็นทางเลือกที่ง่าย: Stay ใบ้หรือเพิ่มเสียงของคุณฉันหนึ่งต้องการที่จะหาได้ไกลแค่ไหนที่คุณสามารถได้ยินเสียงได้อย่างรวดเร็วเราทั้งสองได้ตกหลุมรักโลกนี้หลงเสน่ห์แสงนี้จะเป็นสถานที่ในที่สุดเราก็อยู่ได้หรือไม่สำหรับทุกคน ของมนุษยชาติผมจะใช้เวทีคนเดียวและอย่างใดอย่างชัดแจ้งซิมโฟนีคำรามเราเกิดมาสำหรับเที่ยวบินก่อนที่แสงของรุ่งอรุณบ่น nothings หวานกับผมมันเป็นอะไรมากไปกว่าเสียงกระซิบของความเจ็บปวด, พันดกับหัวใจของฉันภายในเดือดของฉัน ความมืดทะเลสีดำของสนามที่ฉันกลัวว่าฉันติดยาเสพติดตอนนี้ไม่มีที่จะกลับฉันได้ลดลงอย่างล้ำลึกสำหรับหมอกควันของรอยยิ้มของคุณกระจ่างใสบริสุทธิ์สดใสจมน้ำในบรรยากาศที่เย็นแต่มันเป็นความงามที่ฉันจะเฝ้าจนถึงสิ้น เวลา (mistioso) อยู่ที่ไหนมาตุภูมิของเราหรือไม่ ? มันอาจจะเป็นที่เรายืนคุณคิดว่าอาจจะอยู่ในชีวิตที่เราอยู่ที่นี่? ทุกสิ่งที่เราจะหา - ทุกสิ่งที่เราจะรู้สึกว่าทั้งหมดขึ้นอยู่กับวิธีไกลเราสองคนสามารถโยนการเข้าถึงของเราได้อย่างรวดเร็วเราทั้งสองได้ตกหลุมรักโลกนี้ , หลงเสน่ห์แสงทุกความงามของพระเจ้ามากขึ้นเมื่อไม่มีใครได้ยินเสียงหนึ่งของเราและมีเพียงความปรารถนา - ได้ยินมันโทรออกชื่อของคุณมันช้าตัวสั่นอยู่ในอ้อมแขนของความมืดเราขยายมือของเราก่อนที่แสงแห่งรุ่งอรุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เป็นวิธีการที่ตำนานจะเกิด
ไม่มีอะไรมากกว่าช่ออยู่ หมึกเผามืดกว่าดำ
แต่มันเป็นคำสาปที่คุณจะอยู่ด้วย คำสาป คุณจะตายด้วย
ตลอดไปถึงสิ่งที่ไม่มีอยู่

อย่างไรก็ตามนี้ร้างเส้นทางที่คุณเดิน
มันเป็นคำสาปตัวเองมีไม่พ้นอาชญากรรม
แต่มันสวยจะดูแลจนกว่าจะสิ้นสุดของเวลา ( sodistia )

ฝนละลายลงจากดวงดาวที่ตกลงมาจากท้องฟ้าสีฟ้า
ทั้งหมดในครั้งเดียวเปลี่ยนโลกนี้ทุกสีเป็นสีฟ้า
ได้รับทางเลือกที่ง่าย : อยู่ปิดเสียง หรือขึ้นเสียง
ฉันหนึ่งต้องการที่จะหาเพียงวิธีไกลคุณสามารถได้ยิน

มองเราทั้งคู่ล้มสำหรับโลกนี้ หลงใหลได้ปลื้ม โดยแสง
นี้อาจเป็นสถานที่ที่เราได้อยู่หรอ
สำหรับทั้งหมดของมนุษยชาติ ผมจะขึ้นเวทีคนเดียว
และบางครั้งก็ปรากฏเป็นเสียงซิมโฟนี
เราเกิดมาเพื่อบิน ก่อนที่แสงแห่งรุ่งอรุณ

บ่นหวานไม่มีอะไรกับฉัน
ไม่มีอะไรมากกว่าเสียงกระซิบของความเจ็บปวด
พันมีด

หัวใจข้างในมันเดือดความมืดของฉันที่ทะเลสีดำ
ผมกลัวว่า ผมติดแล้ว ไม่มีจะกลับ

ฉันได้ลดลงอย่างมาก สำหรับหมอกควันของรอยยิ้มของคุณ
สดใสเปล่งปลั่งบริสุทธิ์ จมน้ำใน
บรรยากาศหนาว แต่มันสวยจะดูแลจนกว่าจะสิ้นสุดของเวลา ( mistioso )

ที่เป็นบ้านเกิดของเรา มันอาจจะเป็นที่เรายืน
คุณคิดว่าในชีวิตหนึ่ง เราอยู่ที่นี่ ?
ทุกอย่างเราจะแสวงหา และทุกสิ่งที่เราจะรู้สึก
ทั้งหมดขึ้นอยู่กับวิธีไกลเราสองคนก็หล่อ

ของเราถึงมองเราทั้งคู่ล้มสำหรับโลกนี้เสน่ห์ของความงามของมันมากขึ้น เทพแสง
ทั้งหมดเมื่อ unattained
ฟังของเรา และหวังว่า – ได้ยินมันเรียกชื่อ
ช้าๆ มันสั่นอยู่ในอ้อมกอดของความมืด
เราขยายมือของเราก่อนที่แสงแห่งรุ่งอรุณ