From the ten people of the War Shri

From the ten people of the War Shrine, excluding Ma Liang who had left four days ago, in these three days, only three people were left, Zhouzi Hong sighed bitterly, hastily looking back to see the strange creatures getting closer, she closed her eyes, and in her brain involuntarily came Ma Liang’s figure.

“That Ma Liang has always been timid, afraid to die, but he is also very thick-skinned, did not even care about whatever beatings he received, since Junior Sister Tong could not stand being entangled with him, used all means necessary to get him to this foreign battlefield, were it not for him being rescued by me out of pity so many times, I am afraid he would have died, this Ma Liang does have a conscience though, a few days ago, he gave some pills to retain youth, but do not know whether it is genuine or fake…..”

With her heart in this desperate situation, trying to escape desperately, Zhouzi Hong couldn’t help but think like this, when she suddenly heard Senior Yang near her, anxiously shout: “Ma Liang! Run!”

Zhouzi Hong was startled, as she opened her eyes to see a Youth flying towards them, the youth had delicate features, but was emitting a chilly atmosphere, and in the chest region, bloodstains could be seen.

“Junior Ma, this time we are doomed, Alas.” Senior Yang sighed, he looked about thirty years old, and his face was full of a melancholic expression.

Wang Lin glanced at the three but did not speak, at that point, the more than dozen wandering souls, all of a sudden stopped, staring at Wang Lin, they revealed expressions of fear.

Wang Lin snorted lightly, and then spread fluctuations from his divine consciousness.

“Leave!”

The dozen wandering souls, became terrified suddenly, and panicking they retreated dissipating instantly.

Zhouzi Hong stared blankly at the scene, she couldn’t guess why those fearsome creatures left, all of a sudden, she turned her head to see Wang Lin, in her heart a ridiculous idea came up, were these horrible creatures, afraid of Ma Liang?

But then, she dismissed this thought, the other two War Shrine disciples were baffled, as the feeling of surviving came, the atmosphere became a bit relaxed.

Senior Yang being the most senior in the group, looked around with a bit of lingering fear, as he quickly said: “Junior Sister, don’t know why those creatures did not attack, but we shouldn’t stay here, let’s go to the transfer array and get out of here as soon as possible.”

Zhouzi Hong shivered, as she nodded and said to Ma Liang: “Junior Ma, you have the lowest cultivation, must stick with us, absolutely cannot let those creatures attack your body, otherwise your soul will be dispersed.”

Then the other War Shrine disciple, said impatiently: “What are you doing still talking, If you are not moving, then I’ll go on ahead first.” With that said, he quickly went out, Wang Lin through Ma Liang’s memories, recognized him as Lin Tao.

Senior Yang also quickly followed, unwilling to remain there, Zhouzi Hong looked at Wang Lin and whispered: “Be Careful.” Saying so, she also flew forward.

Wang Lin didn’t even have the chance to talk, so lifting his feet, slowly followed behind them, the reason why he saved these three, in addition to other plans, was that based on Ma Liang’s memory, he felt pretty grateful to Zhouzi Hong, and since Wang Lin consciously took his body, he felt he should help him do something in return.

The Zhouzi Hong trio flew, with extreme caution, as they even took out pills to supplement spiritual force from their storage bag, they were being extra careful, Zhouzi Hong taking out more than others, handed over some to Wang Lin. Wang Lin looking at the pills in his hand, couldn’t help but think of his own Heaven revolting bead, a liquid in which the bead is soaked becomes the best medicine to restore one’s spiritual force.

Unfortunately, the gourd along with the many other treasures that were there in the storage bag, were all crushed by Teng Hua Yuan.

Wang Lin sighed inwardly, in his divine consciousness he could feel the presence of the bead, and even the blood refined flying sword too, as they felt like they had melted into his divine consciousness, but now was not the time for exploration, Wang Lin pondered a little, and in his heart became even more determined to find a place for closed-door practise once he gets out of this foreign battlefield.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากสิบคนของศาลเจ้าสงคราม รวมเหลียง Ma ที่มีเหลือสี่วันแล้ว ในวันที่สามเหล่านี้ เพียงสามคนถูกทิ้ง Hong Zhouzi sighed อากาศหนาว อย่างกระทันหันมองย้อนกลับไปดูประหลาดที่ใกล้ชิด เธอปิดดวงตาของเธอ และในสมองของเธอสถานมา Ma เหลียงรูป"เหลียง Ma ได้เสมอขี้ กลัวตาย แต่เขาจะยัง thick-skinned มาก ไม่ได้ไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับสิ่งเฆี่ยนเขา รับ ตั้งแต่ตองน้องจูเนียร์สามารถยืนได้เข้าไปพัวพันกับเขา ใช้ทุกวิธีที่จำเป็นเพื่อให้สนามรบนี้ต่างประเทศเขา ถูกมันไม่ใช่สำหรับเขาลูก โดยฉันจากสงสารดังนั้นหลายครั้ง ฉันกลัวเขาจะตาย เหลียงนี้ Ma มีจิตสำนึกว่า ไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาให้ยาบางไป แต่ไม่ทราบว่า เป็นของแท้ หรือปลอม... "ด้วยหัวใจของเธอในสถานการณ์นี้หมดหวัง พยายามหลบหนีหมด Hong Zhouzi ไม่สามารถช่วย แต่คิดเช่นนี้ เมื่อเธอก็ได้ยินหยางอาวุโสใกล้เธอ กังวลใจตะโกน: "Ma เหลียง รัน"Zhouzi Hong ตกใจ เธอเปิดตาของเธอดูเยาวชนบินต่อพวกเขา เยาวชนมีคุณลักษณะอ่อน แต่ถูกปล่อยบรรยากาศหนาวเย็น และในหน้าอก bloodstains อาจจะเห็น"จูเนียร์ Ma เวลานี้เราไม่เหมือนใคร Alas." ยางรอง เขาดูประมาณสามสิบปี หายใจ และใบหน้าของเขาถูกของนิพจน์เศร้าWang Lin glanced ที่สาม แต่ไม่ได้ พูด ที่จุดนี้ วิญญาณพเนจรมากกว่าโหล หยุดอย่างกะทันหัน จ้อง Wang Lin พวกเขาเปิดเผยการแสดงออกของความกลัวWang Lin snorted เบา ๆ และจากนั้น แพร่กระจายความผันผวนจากจิตสำนึกของเขาพระเจ้า"ปล่อย"วิญญาณพเนจรโหล กลายเป็นกลัวทันที และตื่นตระหนกจะสภาพระส่ำ dissipating ทันทีZhouzi Hong จ้องไปที่ฉาก blankly เธอไม่คิดว่า ทำไมสิ่งมีชีวิตพิลึกที่ซ้าย อย่างกะทันหัน เธอหันหัวของเธอเห็น Wang Lin ในหัวใจความคิดไร้สาระขึ้นมา ถูกสัตว์เหล่านี้น่ากลัว กลัวเหลียง Maแต่แล้ว เธอไล่ความคิดนี้ สาวกสงครามศาลเจ้าอื่น ๆ ที่สองมีงงงัน เป็นความรู้สึกที่รอดตายมา บรรยากาศเริ่มผ่อนคลายบิตยางอาวุโสสูงสุดในกลุ่ม การมองไปรอบ ๆ ด้วยความที่ยังกลัว เป็นอย่างรวดเร็วกล่าวว่า: "จูเนียร์ น้องสาวไม่รู้ทำไมไม่ได้โจมตีสัตว์เหล่านั้น แต่เราไม่ควรพักที่นี่ ลองไปเรย์โอน และได้รับจากที่นี่เป็น"เธอพยักหน้า และว่า Ma Liang Hong Zhouzi, shivered: "จูเนียร์ Ma คุณมีการเพาะปลูกต่ำ ต้องติดกับเรา อย่างไม่ให้สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นโจมตีร่างกายของคุณ หรือจิตวิญญาณของคุณจะถูกกระจาย"แล้ว อื่น ๆ ศาลเจ้าสงครามศิษย์ กล่าวว่า impatiently: "ทำอะไรอยู่ยัง พูดถึง ถ้าคุณไม่ย้าย แล้วฉันจะไปข้างหน้าก่อน" ที่กล่าวว่า เขาได้อย่างรวดเร็วก็ออก Wang Lin ผ่านความทรงจำที่ Ma Liang รู้จักเขาเป็นเต่า Linยางอาวุโสยัง ตามอย่างรวดเร็ว ไม่เต็มใจจะยังคงมี Hong Zhouzi ดู Wang Lin และกระซิบ: "เป็นความใส่ใจพิถีพิถัน" พูดได้ เธอยังบินไปข้างหน้าWang Lin didn’t even have the chance to talk, so lifting his feet, slowly followed behind them, the reason why he saved these three, in addition to other plans, was that based on Ma Liang’s memory, he felt pretty grateful to Zhouzi Hong, and since Wang Lin consciously took his body, he felt he should help him do something in return.The Zhouzi Hong trio flew, with extreme caution, as they even took out pills to supplement spiritual force from their storage bag, they were being extra careful, Zhouzi Hong taking out more than others, handed over some to Wang Lin. Wang Lin looking at the pills in his hand, couldn’t help but think of his own Heaven revolting bead, a liquid in which the bead is soaked becomes the best medicine to restore one’s spiritual force.Unfortunately, the gourd along with the many other treasures that were there in the storage bag, were all crushed by Teng Hua Yuan.Wang Lin sighed inwardly, in his divine consciousness he could feel the presence of the bead, and even the blood refined flying sword too, as they felt like they had melted into his divine consciousness, but now was not the time for exploration, Wang Lin pondered a little, and in his heart became even more determined to find a place for closed-door practise once he gets out of this foreign battlefield.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากสิบคนของศาลเจ้าสงครามไม่รวมม้าเลี้ยงที่เหลือสี่วันที่ผ่านมาในทั้งสามวันเพียงสามคนถูกทิ้ง, Zhouzi ฮ่องกงถอนหายใจอย่างขมขื่นรีบมองย้อนกลับไปจะเห็นสัตว์ประหลาดที่ได้รับใกล้ชิดเธอปิดตาของเธอ และในสมองของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจมาร่างม้าเลี้ยงของ. "นั่นม้าเลี้ยงที่ได้รับเสมอขี้ขลาดกลัวที่จะตาย แต่เขายังเป็นอลัชชีมากไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่เฆี่ยนตีเขาได้รับตั้งแต่จูเนียร์น้องสาวตองไม่สามารถยืน เป็นพันกันยุ่งกับเขาใช้ทุกวิถีทางที่จำเป็นเพื่อให้ได้เขาไปยังสนามรบต่างประเทศนี้มันไม่ได้สำหรับเขาได้รับการช่วยเหลือจากฉันออกจากความสงสารหลาย ๆ ครั้งผมกลัวเขาจะมีผู้เสียชีวิตนี้ม้าเลี้ยงจะมีจิตสำนึกว่า ไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาได้ให้ยาบางอย่างที่จะรักษาเยาวชน แต่ไม่ทราบว่าเป็นของแท้หรือของปลอม ... .. " ด้วยหัวใจของเธอในสถานการณ์ที่ล่อแหลมนี้พยายามจะหนีหมด Zhouzi ฮ่องกงไม่สามารถช่วย แต่คิดเช่นนี้ เมื่อเธอก็ได้ยินอาวุโสยางที่อยู่ใกล้เธออย่างใจจดใจจ่อตะโกน: "ม้าเลี้ยง! Run! " Zhouzi ฮ่องกงก็ต้องสะดุ้งขณะที่เธอเปิดตาของเธอที่จะเห็นเยาวชนบินต่อพวกเขาเยาวชนมีลักษณะที่ละเอียดอ่อน แต่ถูกเปล่งบรรยากาศที่หนาวเย็นและในภูมิภาคหน้าอกคราบเลือดอาจจะเห็น. " จูเนียร์ Ma นี้ เวลาที่เราจะถึงวาระอนิจจา. "อาวุโสยางถอนหายใจเขามองอายุประมาณสามสิบปีและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสีหน้าเศร้า. วังหลินเหลือบมองไปที่สาม แต่ไม่ได้พูดที่จุดนั้นมากกว่าโหลหลงวิญญาณ ทั้งหมดในทันทีที่หยุดจ้องมองที่วังหลินพวกเขาเผยให้เห็นการแสดงออกของความกลัว. วังหลิน snorted เบา ๆ แล้วแพร่กระจายความผันผวนจากจิตสำนึกของพระเจ้า. "ปล่อย!" โหลพเนจรวิญญาณกลายเป็นกลัวกระทันหันและตื่นตระหนกที่พวกเขาถอยโทสจริต ทันที. Zhouzi ฮ่องกงจ้อง blankly ที่เกิดเหตุเธอไม่สามารถคาดเดาได้ว่าทำไมสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวเหล่านั้นที่เหลือทั้งหมดในทันทีที่เธอหันหัวของเธอที่จะเห็นวังหลินในหัวใจของเธอเป็นความคิดที่ไร้สาระขึ้นมาเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวเหล่านี้กลัว ของม้าเลี้ยง? แต่แล้วเธอไล่ความคิดนี้อีกสองสาวกสงครามศาลเจ้าถูกงงงันเป็นความรู้สึกของการมีชีวิตรอดมากลายเป็นบรรยากาศที่บิตผ่อนคลาย. อาวุโสยางเป็นผู้อาวุโสที่สุดในกลุ่มที่มองไปรอบ ๆ ด้วยบิต อ้อยอิ่งกลัวในขณะที่เขาได้อย่างรวดเร็วกล่าวว่า: ". จูเนียร์น้องสาวไม่ทราบว่าทำไมสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นไม่ได้โจมตี แต่เราไม่ควรอยู่ที่นี่ขอไปยังอาร์เรย์โอนและได้รับการออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้" Zhouzi ฮ่องกงสั่นขณะที่เธอพยักหน้าและพูดกับม้าเลี้ยง: ". จูเนียร์แม่คุณมีการเพาะปลูกต่ำสุดที่จะต้องยึดติดอยู่กับเราอย่างไม่สามารถปล่อยให้สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นโจมตีร่างกายของคุณมิฉะนั้นจิตวิญญาณของคุณจะแยกย้ายกันไป" แล้วอื่น ๆ สงครามศาลเจ้าศิษย์ กล่าวว่าไม่สบอารมณ์ "คุณกำลังทำอะไรยังคงพูดคุย, ถ้าคุณไม่ได้ย้ายแล้วฉันจะไปอยู่บนหน้าแรก." กับที่กล่าวว่าเขาได้อย่างรวดเร็วก็ออกไปวังหลินผ่านความทรงจำมะเหลียงได้รับการยอมรับว่าเขาเป็นหลินเต่าอาวุโสยางยังตามได้อย่างรวดเร็วไม่เต็มใจที่จะยังคงอยู่ที่นั่น Zhouzi ฮ่องกงมองไปที่วังหลินและกระซิบ: ". ระวัง" พูดเช่นนั้นเธอยังบินไปข้างหน้า. วังหลินไม่ได้มีโอกาสที่จะพูดคุยเพื่อยกเท้าของเขา ตามมาช้าอยู่เบื้องหลังพวกเขาเหตุผลที่ว่าทำไมเขาบันทึกไว้ทั้งสามนอกเหนือไปจากแผนอื่น ๆ เป็นว่าขึ้นอยู่กับหน่วยความจำม้าเลี้ยงของเขารู้สึกขอบคุณสวย Zhouzi ฮ่องกงและตั้งแต่วังหลินรู้ตัวเอาร่างกายของเขาที่เขารู้สึกว่าเขาควรจะช่วยเขา ทำอะไรบางอย่างในทางกลับกัน. Zhouzi ฮ่องกงทั้งสามบินด้วยความระมัดระวังมากเช่นที่พวกเขายังเอาออกยาเพื่อเสริมแรงทางจิตวิญญาณจากถุงเก็บของพวกเขาพวกเขาได้มีการระมัดระวังเป็นพิเศษ Zhouzi ฮ่องกงการออกมากกว่าคนอื่น ๆ ส่งมอบบางวังหลิน . วังหลินกำลังมองหาที่ยาในมือของเขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าของตัวเองสวรรค์รังเกียจลูกปัด, ของเหลวที่ลูกปัดไปแช่น้ำจะกลายเป็นยาที่ดีที่สุดที่จะเรียกคืนแรงจิตวิญญาณของคน. แต่น่าเสียดายที่มะระพร้อมกับอื่น ๆ อีกมากมาย สมบัติที่อยู่ที่นั่นในถุงเก็บที่ทุกคนโดนเต็งหัวหยวน. วังหลินถอนหายใจใจในจิตสำนึกของพระเจ้าของเขาที่เขารู้สึกว่าการปรากฏตัวของลูกปัดและแม้กระทั่งเลือดกลั่นบินดาบเกินไปเช่นที่พวกเขารู้สึกเหมือนพวกเขา ละลายลงไปในจิตสำนึกของพระเจ้า แต่ตอนนี้ไม่ได้เป็นเวลาสำหรับการสำรวจวังหลินครุ่นคิดเล็กน้อยและอยู่ในใจของเขากลายเป็นยิ่งมุ่งมั่นที่จะหาสถานที่สำหรับปฏิบัติปิดประตูทันทีที่เขาได้รับจากสนามรบต่างประเทศนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากสิบคนของสงครามศาลเจ้า ยกเว้นมาเลี่ยงใครมีเหลือ 4 วัน ตลอด 3 วัน มีแค่ 3 คนเท่านั้น คือ ซ้าย zhouzi ฮงถอนหายใจอย่างขมขื่น พลันมองไปเห็นสิ่งมีชีวิตประหลาดใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว เธอหลับตา และสมองของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจมารูปหม่าเหลียง" ที่พี่เลี่ยงได้เสมอ ขี้ขลาด กลัวตาย แต่เขาก็ยังหน้าด้าน ไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับสิ่งที่ทุบตีเขาได้รับตั้งแต่จูเนียร์ น้องตอง ไม่สามารถยืนได้พัวพันกับเขาใช้ทุกวิถีทางเพื่อให้เขาในต่างประเทศนี้ ไม่ใช่เขาได้รับการช่วยเหลือจากผม ความสงสารมาหลายครั้งแล้ว ผมกลัวว่าเขาจะตาย นี่มาเลี่ยงมีจิตสำนึกว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน เขาให้ยาเพื่อรักษาเยาวชน แต่ไม่ทราบว่าเป็นของแท้หรือปลอม . . . . "กับหัวใจเธอในสถานการณ์ที่สิ้นหวังนี้ พยายามจะหนีอย่างสุดกำลัง zhouzi ฮงไม่สามารถช่วย แต่คิดแบบนี้ เมื่อจู่ๆเธอก็ได้ยินรุ่นพี่ยังใกล้เธออย่างใจจดใจจ่อตะโกน : " หม่าเหลียง วิ่ง ! "zhouzi ฮงสะดุ้ง เมื่อเธอเปิดตาของเธอเห็นเยาวชนที่กำลังบินมาหาพวกเขา เยาวชนก็บอบบาง แต่โดยบรรยากาศที่หนาวเย็น และในบริเวณหน้าอก คราบเลือด ไม่สามารถมองเห็นได้" จูเนียร์มา คราวนี้เราตายแน่ " อนิจจา " หยางอาวุโสถอนหายใจ เขาดูประมาณ 30 ปี ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสีหน้าเศร้า .หวังหลินดูสาม แต่ไม่พูด ที่จุด มากกว่าโหล เร่ร่อน วิญญาณ จู่ๆก็หยุดจ้องหวังหลิน , พวกเขาพบการแสดงออกของความกลัวหวังหลินได้กลิ่นเบาๆ แล้วกระจายความผันผวนจากสติของเขาพระเจ้า" ออกไป ! "โหลเดินวิญญาณ กลายเป็นหวาดกลัวทันที และหวาดกลัวพวกเขา retreated สลายทันทีzhouzi ฮองจ้องอย่างว่างเปล่า ในฉากที่เธอไม่สามารถเดาได้ว่าทำไมสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นน่ากลัวแล้ว จู่ๆ หันมาเห็น หวัง หลิน ในใจของเธอคิดไร้สาระมาเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวเหล่านี้ กลัวมาเลี่ยง ?แต่แล้ว เธอเลิกคิดแบบนี้ อีกสองสงครามศาลเจ้าสาวกงงงันเมื่อรู้สึกได้ถึงบรรยากาศกลายเป็นบิตที่ผ่อนคลายยางอาวุโสเป็นอาวุโสที่สุดในกลุ่ม มองไปรอบๆ ด้วยบิตของความรู้สึกกลัว เขารีบกล่าวว่า " น้องพี่ ไม่รู้ว่าทำไมสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นไม่ได้โจมตี แต่เราไม่ควรอยู่ที่นี่ , ไปส่งเรย์ออกไปจากที่นี่เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ "zhouzi ฮง ตัวสั่น เธอพยักหน้าและบอกว่าจะมาเลี่ยง " จูเนียร์มา คุณมีการเพาะปลูก ถูกที่สุด ต้องอยู่กับเรา ไม่สามารถให้สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นโจมตีร่างกายของคุณ มิฉะนั้นวิญญาณของคุณจะกระจาย "แล้วอีกสงครามศาลเจ้าลูกศิษย์กล่าวอย่างหงุดหงิด " แล้วจะมาพูด ถ้านายไม่ไป งั้นเดี๋ยวฉันไปก่อน " อย่างที่พูด เขารีบเดินออกไป หวัง หลิน ผ่าน มา เหลียง ความทรงจำ ยอมรับว่าเขาเป็น หลิน เต๋ายางอาวุโสอย่างรวดเร็วตามไม่เต็มใจที่จะยังคงมี zhouzi ฮงมองหวังหลินกระซิบ : " ระวัง " พูดแล้วเธอก็บินไปข้างหน้าหวังหลินยังไม่มีโอกาสพูด แล้วยกเท้าช้าๆเดินตามหลังพวกเขา เหตุผลที่เขาช่วยทั้งสาม นอกจากแผนอื่น ๆ ที่ตาม มา เลี่ยงความจำ เขารู้สึกสวยขอบคุณ zhouzi ฮง และเนื่องจากหวังหลิน consciously นำร่างของเขา เขารู้สึกว่า น่าจะช่วยให้เขาทำอะไรบางอย่างการ zhouzi ฮงสามบิน , ระมัดระวัง , เช่นที่พวกเขาได้เอายาเสริมพลังจากกระเป๋าของพวกเขา พวกเขาถูก ระวัง zhouzi ฮงจะออกมากกว่าคนอื่น ส่งมอบบางหวัง หลิน หวังหลินมองยาในมือของเขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเขาเป็นเจ้าของสวรรค์ น่าขยะแขยงลูกปัด , ลูกปัดน้ำที่แช่เป็นยาที่ดีที่สุดเพื่อเรียกคืนหนึ่งคือพลัง .ขออภัย น้ำเต้า พร้อมกับ หลาย ๆจังหวัดที่อยู่ในถุงกระเป๋า , ถูกบดโดยเต็งฮั่วหยวนหวังหลินถอนหายใจอยู่ในใจ ในจิตสำนึกของเขา เทพ เขารู้สึกได้ถึงการปรากฏตัวของลูกปัด และแม้แต่เลือดบริสุทธิ์ บินดาบด้วย พวกเขารู้สึกเหมือนพวกเขาได้ละลายเข้าไปในจิตสำนึกของเขาศักดิ์สิทธิ์ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาสำหรับการสำรวจ หวังหลินครุ่นคิดเล็กน้อย และหัวใจของเขาก็ยิ่งตั้งใจที่จะค้นหาที่ประตูปิดสนิท ฝึกซ้อม เมื่อเขาออกจากสนามรบ ต่างประเทศนี้