ศิลปวัฒนธรรมประเทศเวียดนาม" ด้านศิล

ศิลปวัฒนธรรมประเทศเวียดนาม"
ด้านศิลปวัฒนธรรมของเวียดนาม มีความแตกต่างกับศิลปวัฒนธรรมของไทยอย่างมาก ที่เป็น อย่างนี้เป็นเพราะเวียดนามถูกปกครองโดยประเทศจีนมาหลายครั้งหลายหน จนอาจเรียกได้ว่า อารยธรรม วัฒนธรรม ของเวียดนาม คือ วัฒนธรรมของประเทศจีน นั่นเอง โดยเฉพาะทางด้านศิลปของโบราณสถาน ต่าง ๆ อาทิ พระราชวัง วัด สุสาน ฯลฯ ซึ่งมีความคล้ายคลึงกันจนไม่สามารถแยกออกให้เห็นอย่าง เด่นชัด แม้ในช่วงหลังมานี้ เวียดนามอาจได้รับอิทธิพลจากประเทศฝรั่งเศล และญี่ปุ่นอยู่บ้าง แต่ใน ภาพรวมแล้วจะคล้ายคลึงกับประเทศจีน และมีหลักฐานให้เห็นอยู่ทั่วไปบริเวณสองข้างทางที่พวกเราผ่านไป เกือบทุกถนน ถ้าจะกล่าวถึงวัฒนธรรมนั้นสามารถ แยกแยะออกเป็นประเภทต่าง ๆ ได้หลากหลายในที่นี้จะ กล่าวเปรียบเทียบระหว่างวัฒนธรรมเวียดนาม กับ วัฒนธรรมไทยหรืออื่น ๆ เท่าที่จะค้นคว้าได้ ดังนี้

การแต่งกาย

"ผู้หญิง" นุ่งกางเกงแพรยาว สวมเสื้อแขนยาว คอตั้งสูง ตัวเสื้อยาวลงมาจรดข้อเท้า ผ่า 2 ข้าง สูงแค่เอว พวกทำงานหนักจะสวมเสื้อสั้น มีกระเป๋า 2 ใบ แขนจีบยาว บางแห่งทางเหนือสวมกระโปรงยาวถึงข้อเท้า "ผม" ยาวเกล้ามวย สวมงอบสานด้วยใบลานทรงรูปฝาชี หรือใช้ผ้าสามเหลี่ยมคลุมศีรษะ ดึงชาย 2 ข้างมาผูกใต้คาง ถ้าเป็นทางเหนือแถวฮานอย ใช้ผ้าดำแถบยาวหุ้มผมซึ่งถักเปียไว้ให้มิด แล้วโอบพันศีรษะ ปัจจุบันนิยมตัดผมสั้น และดัดผมมากขึ้น สวมรองเท้าเกียะส้นสูง พ่นสีต่าง ๆ รองเท้าสตรีส้นรองด้วยพื้น ยาง คาดหลังด้วยหนังหรือพลาสติกสีต่าง ๆ

"ชาย" แต่งกายคล้ายหญิง บางครั้งสวมเสื้อกุยเฮง สวมหมวกสีดำเย็บด้วยผ้า ไม่มีปีก ปัจจุบันแต่งสากลกันมากแล้ว

ในเวียดนามใต้มีชาวเขาเผ่าหนึ่งเรียกว่า"พวกม้อย" จะนุ่งผ้าสั้น ๆ ปกปิดร่างกายแต่เฉพาะ ท่อนล่างคล้ายนุ่งใบไม้ ปัจจุบันหญิงสวมเสื้อ นิยมเจาะหูสอดไม้ซึ่งเหลาแหลม ๆ สวมกำไลคอจากประวัติความเป็นมาจะเห็นว่าชาวเวียดนามมีการแต่งกายผสมผสานกันมีทั้งไทยมุง หรือ อ้ายลาวระยะแรก ปนของจีนบ้าง เช่น ลักษณะของเสื้อที่ป้ายซ้อนกันบริเวณอกคอปิด แขน ยาว แต่แตกต่างจากไทยและจีนตรงที่การใช้ผ้า ถึงแม้ว่าจะใส่กางเกงแล้ว ยังนิยมสวมเสื้อผ้าบาง ที่เปิดจนถึงเอวทั้ง 2 ข้าง ให้เห็นรูปทรงและสัดส่วนที่งดงาม ชาวเวียดนาม ได้ชื่อว่า เป็นชาติมี ผิวพรรณงามที่สุดในโลกอีกด้วย ชนเผ่าไทในเวียดนามจะมีการทอผ้าออกมางดงามมาก ซึ่งจะมีลวดลายบนผืนผ้าทอที่ แตกต่างกันออกไป ซึ่งแต่ละลายนั้น มีความหมายและมีเทคนิคการทอที่แตกต่างกันอย่างเช่น ลาย ดาวแปดแฉก จะเป็นลายดาวแปดแฉกตรงกลางของผ้า หรือในผ้าเปียว (ผ้าโพกศีรษะ) และยังมี ลายเส้นจุด (ลายคลื่น) ลายฟันเลื่อย (ลายหยักหงอนไก่) ลายขอ (ลายกูด) ลายเหรียญ (ลายจำ หลอด) ลายรูปหัวใจ (ลายหมากจุ้ม) เป็นต้น ลวดลายต่าง ๆ เหล่านี้นอกจากจะปรากฏอยู่บนผืน ผ้าแล้วยังปรากฏในเครื่องปั้นดินเผา และกลองสำริดด้วย

กายแต่งกายชาวเวียดนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปวัฒนธรรมประเทศเวียดนาม" ด้านศิลปวัฒนธรรมของเวียดนามมีความแตกต่างกับศิลปวัฒนธรรมของไทยอย่างมากที่เป็นอย่างนี้เป็นเพราะเวียดนามถูกปกครองโดยประเทศจีนมาหลายครั้งหลายหนจนอาจเรียกได้ว่าอารยธรรมวัฒนธรรมของเวียดนามคือวัฒนธรรมของประเทศจีนนั่นเองโดยเฉพาะทางด้านศิลปของโบราณสถานต่างๆ อาทิพระราชวังวัดสุสานฯลฯ ซึ่งมีความคล้ายคลึงกันจนไม่สามารถแยกออกให้เห็นอย่างเด่นชัดแม้ในช่วงหลังมานี้เวียดนามอาจได้รับอิทธิพลจากประเทศฝรั่งเศลและญี่ปุ่นอยู่บ้างแต่ในภาพรวมแล้วจะคล้ายคลึงกับประเทศจีนและมีหลักฐานให้เห็นอยู่ทั่วไปบริเวณสองข้างทางที่พวกเราผ่านไปเกือบทุกถนนถ้าจะกล่าวถึงวัฒนธรรมนั้นสามารถแยกแยะออกเป็นประเภทต่างๆ ได้หลากหลายในที่นี้จะกล่าวเปรียบเทียบระหว่างวัฒนธรรมเวียดนามดื่มด่ำวัฒนธรรมไทยหรืออื่นๆ เท่าที่จะค้นคว้าได้ดังนี้ การแต่งกาย "ผู้หญิง" นุ่งกางเกงแพรยาวสวมเสื้อแขนยาวคอตั้งสูงตัวเสื้อยาวลงมาจรดข้อเท้าผ่า 2 ข้างสูงแค่เอวพวกทำงานหนักจะสวมเสื้อสั้นมีกระเป๋า 2 ใบแขนจีบยาวบางแห่งทางเหนือสวมกระโปรงยาวถึงข้อเท้า "ผม" ยาวเกล้ามวยสวมงอบสานด้วยใบลานทรงรูปฝาชีหรือใช้ผ้าสามเหลี่ยมคลุมศีรษะดึงชาย 2 ข้างมาผูกใต้คางถ้าเป็นทางเหนือแถวฮานอยใช้ผ้าดำแถบยาวหุ้มผมซึ่งถักเปียไว้ให้มิดแล้วโอบพันศีรษะปัจจุบันนิยมตัดผมสั้นและดัดผมมากขึ้นสวมรองเท้าเกียะส้นสูงพ่นสีต่างๆ รองเท้าสตรีส้นรองด้วยพื้นยางคาดหลังด้วยหนังหรือพลาสติกสีต่างๆ "ชาย" แต่งกายคล้ายหญิงบางครั้งสวมเสื้อกุยเฮงสวมหมวกสีดำเย็บด้วยผ้าไม่มีปีกปัจจุบันแต่งสากลกันมากแล้ว ในเวียดนามใต้มีชาวเขาเผ่าหนึ่งเรียกว่า "พวกม้อย" จะนุ่งผ้าสั้นๆ ปกปิดร่างกายแต่เฉพาะท่อนล่างคล้ายนุ่งใบไม้ปัจจุบันหญิงสวมเสื้อนิยมเจาะหูสอดไม้ซึ่งเหลาแหลมๆ สวมกำไลคอจากประวัติความเป็นมาจะเห็นว่าชาวเวียดนามมีการแต่งกายผสมผสานกันมีทั้งไทยมุง หรืออ้ายลาวระยะแรกปนของจีนบ้างเช่นลักษณะของเสื้อที่ป้ายซ้อนกันบริเวณอกคอปิดแขนยาวแต่แตกต่างจากไทยและจีนตรงที่การใช้ผ้าถึงแม้ว่าจะใส่กางเกงแล้วยังนิยมสวมเสื้อผ้าบางที่เปิดจนถึงเอวทั้ง 2 ข้างให้เห็นรูปทรงและสัดส่วนที่งดงามชาวเวียดนามได้ชื่อว่าเป็นชาติมีผิวพรรณงามที่สุดในโลกอีกด้วยชนเผ่าไทในเวียดนามจะมีการทอผ้าออกมางดงามมากซึ่งจะมีลวดลายบนผืนผ้าทอที่แตกต่างกันออกไปซึ่งแต่ละลายนั้นมีความหมายและมีเทคนิคการทอที่แตกต่างกันอย่างเช่นลายดาวแปดแฉกจะเป็นลายดาวแปดแฉกตรงกลางของผ้าหรือในผ้าเปียว (ผ้าโพกศีรษะ) และยังมีลายเส้นจุด (ลายคลื่น) ลายฟันเลื่อย (ลายหยักหงอนไก่) ลายขอ (ลายกูด) ลายเหรียญ (ลายจำหลอด) ลายรูปหัวใจ (ลายหมากจุ้ม) เป็นต้นลวดลายต่างๆ เหล่านี้นอกจากจะปรากฏอยู่บนผืนผ้าแล้วยังปรากฏในเครื่องปั้นดินเผาและกลองสำริดด้วยกายแต่งกายชาวเวียดนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เป็น จนอาจเรียกได้ว่าอารยธรรมวัฒนธรรมของเวียดนามคือวัฒนธรรมของประเทศจีนนั่นเองโดยเฉพาะทางด้านศิลปของโบราณสถานต่าง ๆ อาทิพระราชวังวัดสุสาน ฯลฯ เด่นชัดแม้ในช่วงหลังมานี้ และญี่ปุ่นอยู่บ้าง แต่ในภาพรวมแล้วจะคล้ายคลึงกับประเทศจีน เกือบทุกถนนถ้าจะกล่าวถึงวัฒนธรรมนั้นสามารถแยกแยะออกเป็นประเภทต่าง ๆ ได้หลากหลายในที่นี้จะ กับวัฒนธรรมไทยหรืออื่น ๆ เท่าที่จะค้นคว้าได้ดังนี้การแต่งกาย"ผู้หญิง" นุ่งกางเกงแพรยาวสวมเสื้อแขนยาวคอตั้งสูงตัวเสื้อยาวลงมาจรดข้อเท้าผ่า 2 ข้างสูงแค่เอวพวกทำงานหนักจะสวมเสื้อสั้น มีกระเป๋า 2 ใบแขนจีบยาว "ผม" ยาวเกล้ามวยสวมงอบสานด้วยใบลานทรงรูปฝาชีหรือใช้ผ้าสามเหลี่ยมคลุมศีรษะดึงชาย 2 ข้างมาผูกใต้คางถ้าเป็นทางเหนือแถวฮานอย แล้วโอบพันศีรษะปัจจุบันนิยมตัดผมสั้นและดัดผมมากขึ้นสวมรองเท้าเกียะส้นสูงพ่นสีต่าง ๆ รองเท้าสตรีส้นรองด้วยพื้นยางคาดหลังด้วยหนังหรือพลาสติกสีต่าง ๆ"ชาย" แต่งกายคล้ายหญิงบางครั้งสวมเสื้อ กุยเฮงสวมหมวกสีดำเย็บด้วยผ้าไม่มีปีก จะนุ่งผ้าสั้น ๆ ปกปิดร่างกาย แต่เฉพาะท่อนล่างคล้ายนุ่งใบไม้ปัจจุบันหญิงสวมเสื้อนิยมเจาะหูสอดไม้ซึ่งเหลาแหลม ๆ หรืออ้ายลาวระยะแรกปนของจีนบ้างเช่น แขนยาว ถึงแม้ว่าจะใส่กางเกงแล้วยังนิยมสวมเสื้อผ้าบางที่เปิดจนถึงเอวทั้ง 2 ข้างให้เห็นรูปทรงและสัดส่วนที่งดงามชาวเวียดนามได้ชื่อว่าเป็นชาติมีผิวพรรณงามที่สุดในโลกอีกด้วย ซึ่งจะมีลวดลายบนผืนผ้าทอที่แตกต่างกันออกไปซึ่ง แต่ละลายนั้น ลายดาวแปดแฉกจะเป็นลายดาวแปดแฉกตรงกลางของผ้าหรือในผ้าเปียว (ผ้าโพกศีรษะ) และยังมีลายเส้นจุด (ลายคลื่น) ลายฟันเลื่อย (ลายหยักหงอนไก่) ลายขอ (ลายกูด) ลายเหรียญ ( ลายจำหลอด) ลายรูปหัวใจ (ลายหมากจุ้ม) เป็นต้นลวดลายต่าง ๆ เหล่านี้นอกจากจะปรากฏอยู่บนผืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

"
ศิลปวัฒนธรรมประเทศเวียดนามด้านศิลปวัฒนธรรมของเวียดนามมีความแตกต่างกับศิลปวัฒนธรรมของไทยอย่างมากที่เป็นอย่างนี้เป็นเพราะเวียดนามถูกปกครองโดยประเทศจีนมาหลายครั้งหลายหนจนอาจเรียกได้ว่าอารยธรรมวัฒนธรรมของเวียดนามความนั่นเองโดยเฉพาะทางด้านศิลปของโบราณสถานต่างจะอาทิพระราชวังวัดสุสานฯลฯซึ่งมีความคล้ายคลึงกันจนไม่สามารถแยกออกให้เห็นอย่างเด่นชัดแม้ในช่วงหลังมานี้เวียดนามอาจได้รับอิทธิพลจากประเทศฝรั่งเศลแต่ในภาพรวมแล้วจะคล้ายคลึงกับประเทศจีนและมีหลักฐานให้เห็นอยู่ทั่วไปบริเวณสองข้างทางที่พวกเราผ่านไปเกือบทุกถนนถ้าจะกล่าวถึงวัฒนธรรมนั้นสามารถแยกแยะออกเป็นประเภทต่างจะได้หลากหลายในที่นี้จะกับวัฒนธรรมไทยหรืออื่นจะเท่าที่จะค้นคว้าได้ดังนี้



การแต่งกาย" ผู้หญิง " นุ่งกางเกงแพรยาวสวมเสื้อแขนยาวคอตั้งสูงตัวเสื้อยาวลงมาจรดข้อเท้าผ่า 2 ข้างสูงแค่เอวพวกทำงานหนักจะสวมเสื้อสั้นมีกระเป๋า 2 ใบแขนจีบยาวบางแห่งทางเหนือสวมกระโปรงยาวถึงข้อเท้า " ผม " ยาวเกล้ามวยหรือใช้ผ้าสามเหลี่ยมคลุมศีรษะดึงชาย 2 ข้างมาผูกใต้คางถ้าเป็นทางเหนือแถวฮานอยใช้ผ้าดำแถบยาวหุ้มผมซึ่งถักเปียไว้ให้มิดแล้วโอบพันศีรษะปัจจุบันนิยมตัดผมสั้นและดัดผมมากขึ้นสวมรองเท้าเกียะส้นสูงจะไม่มีรองเท้าสตรีส้นรองด้วยพื้นยางคาดหลังด้วยหนังหรือพลาสติกสีต่าง

" ชาย " แต่งกายคล้ายหญิงบางครั้งสวมเสื้อกุยเฮงสวมหมวกสีดำเย็บด้วยผ้าไม่มีปีกปัจจุบันแต่งสากลกันมากแล้ว

ในเวียดนามใต้มีชาวเขาเผ่าหนึ่งเรียกว่า " พวกม้อย " จะนุ่งผ้าสั้นจะปกปิดร่างกายแต่เฉพาะท่อนล่างคล้ายนุ่งใบไม้ปัจจุบันหญิงสวมเสื้อนิยมเจาะหูสอดไม้ซึ่งเหลาแหลมไม่มี