IT is fiesta time in the famed rice

IT is fiesta time in the famed rice terraces of the northern Philippines, and young men in colourful tribal clothing pound ancient rhythms on brass gongs as wild boars squeal ahead of slaughter.

The annual festivals, held in remote mountain communities after the planting of the rice that is at the core of their existence, are a vital way of passing centuries-old customs to the new generation.

Those traditions are the soul of the Cordillera ranges, one of the Philippines' most spectacular regions where Ifugao tribespeople are custodians of World Heritage-listed rice terraces.

But the stepped paddy fields, built 2,000 years ago and the highest in Asia, as well as the Ifugao's traditional lifestyles, are facing unprecedented threats amid the relentless forces of modernity.

"There is a danger of these beautiful areas turning into urban jungles," Edison Molanida, World Heritage sites manager for the national government's culture commission, told AFP.

"One of the main threats is the rapid pace of development in the area. And by rapid pace, we mean unmanaged development."

In its description justifying World Heritage status, the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation (UNESCO) describes the region as "a living cultural landscape of unparalleled beauty".

On misty mornings, when the first rays of pale orange sunshine fall across the stone walls that follow the mountains' contours, the terraces look like giant staircases climbing to the heavens.

UNESCO also praises the Ifugao people for having remained in harmony with nature for so long, such as by using herbs instead of pesticides, eschewing fertilisers and generally showing great care for limited natural resources.

The irrigation system, which taps water from mountaintop forests and shares it equitably throughout the communities, is hailed as a "mastery of engineering".

A generation or two ago, many of the Ifugao villages and the lifestyles of the people who lived in them largely resembled those of centuries ago.

Large areas of the five listed districts, home to roughly 100,000 people and a day's drive from the capital Manila, today retain many of the aspects celebrated by UNESCO.

Change afoot

But radical change is underway.

Once picturesque villages are acquiring the chaotic trappings of typical poor Philippine towns, including ugly multi-storey buildings made of cheap concrete, polluting diesel vehicles and ramshackle tin-roofed shanties.

Introduced pests, including giant Indonesian earthworms, are causing major damage to the structures of the terraces, causing some to collapse.

In Mayoyao, one of the region's most scenic villages, local officials say the worms, as well as snails originally brought in as a food for protein, are the biggest dangers to the terraces.

Television and the Internet are similarly eroding traditional work ethics, which are vital to maintaining the labour-intensive terraces.

"When our parents told us to go and work, we'd obey," Margaret Licnachan, 38, a rice farmer and mother-of-four, told AFP as she sat in the stone courtyard of her Mayoyao home.

"But today, our children refuse to go and work in the terraces. They are lazy."

Molanida, the World Heritage sites manager, described the "abandonment of the rice growing culture" by significant numbers of Ifugao as one of the biggest dangers for the region.

"If the younger generation are no longer interested in the rice culture and move to cities, or adopt modern lifestyles, who will be left to tend to the terraces?"

Locals optimistic

In a lengthy interview from his mountaintop office overlooking the terraces, Mayoyao vice mayor Jimmy Padchanan insisted local elders were working hard and successfully to control the march of modernity.

"We can not deny the effects of modernisation on our culture," Padchanan said.

"But it is not all bad. We are blending old societies with the new, while maintaining many of our values."

Padchanan said he was confident the rice terraces and ancient traditions could survive the onslaught of the 21st century.

"The Mayoyao rice terraces will continue to be handed down from generation to generation. The rice terraces shall endure for as long as the Mayoyao are here," he said.

Locals also pointed out they had a right to develop and enjoy modern society, and should not have to live in fossilised communities.

Standing in traditional tribal clothes during a recent festival, Mayoyao elder and rice farmer Mario Lachaona spoke passionately about preserving customs but cautioned against over-romanticising the old days.

"Life before was so hard," said Lachaona, 68, a wiry father of six and grandfather of 18.

"Education was not good. There were no roads here so we had to walk long distances to buy foods. We could not survive on just the rice we grew."

Lachaona said his grandchildren had much better nutrition and education than his generation, while their opportunities to find work other than subsistence farming were much greater.

"Life is a lot easier now," Lachaona said.

The expected paving in the next few years of the only road to Mayoyao will make life easier again in many ways.

Padchanan, the vice mayor, said there were plans to sell vegetables in far away towns, providing a welcome source of extra income for rice farmers.

Only a few hundred foreign tourists visit a year, and the paved road would hopefully bring a lot more.

However Molanida said he feared those sorts of developments would not be managed well.

"It is up to the Ifugao people to decide if they want to fight harder to conserve their culture and prevent chaotic development," he said.

"Otherwise the rice terraces may become grass terraces." – AFP

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้เวลาของเฟียสต้าในระเบียงข้าวที่มีชื่อเสียงของฟิลิปปินส์เหนือ และชายหนุ่มในเสื้อสีสันชาวปอนด์แบบโบราณบนทองเหลือง gongs เป็นหมูป่าร้องก่อนฆ่างานเทศกาลประจำปี จัดขึ้นในชุมชนภูเขาระยะไกลหลังจากการปลูกข้าวที่เป็นหลักของการดำรงอยู่ของพวกเขา เป็นวิธีสำคัญส่งผ่านศุลกากรเก่าเพื่อสร้างใหม่ประเพณีเหล่านั้นมีจิตวิญญาณของช่วง Cordillera หนึ่งภูมิภาคน่าฟิลิปปินส์ลีย์ของระเบียงข้าวรายชื่อมรดกโลก Ifugao tribespeopleแต่ก้าวนาข้าว สร้างเมื่อ 2000 ปีที่ผ่านมา และสูงสุดในเอเชีย รวมทั้งวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมของ Ifugao กำลังเผชิญการคุกคามประวัติการณ์ท่ามกลางกอง relentless ของความทันสมัย"ไม่มีอันตรายด้านความสวยงามเป็นเมืองป่า เอดิสัน Molanida ผู้จัดการเว็บไซต์มรดกโลกคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติของรัฐบาล บอก AFP"คุกคามหลักอย่างใดอย่างหนึ่งได้ก้าวอย่างรวดเร็วของการพัฒนาในพื้นที่ และ โดยก้าวอย่างรวดเร็ว เราหมายถึง ไม่มีการจัดการพัฒนา"ในคำอธิบาย justifying มรดกโลกสถานะ การศึกษาสหประชาชาติ วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมองค์กร (ยูเนสโก) อธิบายภูมิภาคเป็น "ชีวิตวัฒนธรรมแนวนอนของความงามที่ระบุ"ในรุ่งสางตน เมื่อแสงแรกของซันไชน์ส้มซีดอยู่ในผนังหินตามรูปทรงของภูเขา ระเบียงดูเหมือนยักษ์บันไดปีนเขาไปฟ้าองค์การยูเนสโกสรรเสริญชาว Ifugao ในมียังคงอยู่ในความกลมกลืนกับธรรมชาติสำหรับนาน ยังเช่น โดยใช้สมุนไพรแทนยาฆ่าแมลง ปุ๋ย eschewing และโดยทั่วไปแสดงดีดูแลทรัพยากรธรรมชาติจำกัดระบบชลประทาน ก๊อกน้ำจากยอดเขาป่า และร่วม equitably ตลอดทั้งชุมชน เป็นคำยกย่องเป็นที่ "สามารถวิศวกรรม"ยุคหนึ่งหรือสองที่ผ่านมา หมู่บ้าน Ifugao มากมายและวิถีชีวิตของผู้คนที่อาศัยอยู่ในนั้นส่วนใหญ่คล้ายกับของศตวรรษที่ผ่านมาพื้นที่ขนาดใหญ่ห้าแสดงเขต บ้านประมาณ 100000 คนและวันขับรถจากเมืองหลวงคือมะนิลา วันนี้รักษาหลายด้านที่เฉลิมฉลอง โดยองค์การยูเนสโกเปลี่ยน afootแต่การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงอยู่ในระหว่างดำเนินการเมื่อหมู่บ้านที่สวยงามจะได้รับสุขวุ่นวายของเมืองฟิลิปปินส์จนทั่วไป รวมทั้งอาคารหลายชั้นน่าเกลียดทำคอนกรีตราคาถูก polluting รถดีเซลและ shanties หลังคาดีบุก ramshackleศัตรูพืชนำ รวมทั้งไส้เดือนอินโดนีเซียยักษ์ จะเกิดความเสียหายหลักโครงสร้างของระเบียง ทำให้เกิดการยุบใน Mayoyao หนึ่งในภูมิภาคนี้งดงามที่สุดหมู่บ้าน เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นที่พูดหนอน ตลอดจนหอยเดิมมาในเป็นอาหารสำหรับโปรตีน มีอันตรายที่ใหญ่ที่สุดไปโทรทัศน์และอินเทอร์เน็ตเป็นทำนองเดียวกันกัดเซาะดั้งเดิมงานจริยธรรม ซึ่งมีความสำคัญเพื่อรักษาระเบียงแรงงานเร่งรัด การ"เมื่อพ่อแม่ของเราบอกเราไป และทำงาน เราจะเชื่อฟัง มาร์กาเร็ต Licnachan, 38 ชาวนาและแม่ 4 บอก AFP เป็นเธอวันเสาร์ในลานหินของบ้าน Mayoyao"แต่วันนี้ ลูกปฏิเสธ การไปทำงานระเบียง พวกเขาจะขี้เกียจ"Molanida ผู้จัดการเว็บไซต์มรดกโลก อธิบาย "abandonment ข้าวเติบโตวัฒนธรรม" โดยตัวเลขสำคัญของ Ifugao เป็นอันตรายที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาค"ถ้าคนรุ่นใหม่ไม่สนใจในวัฒนธรรมข้าว และย้ายไปเมือง หรือนำวิถีชีวิตสมัยใหม่ ที่จะทิ้งการไป"ชาวบ้านในเชิงบวกในการสัมภาษณ์ที่ยาวมากจากสำนักงานของเขาตรงระเบียงมองเห็น Mayoyao รองนายกเทศมนตรี Padchanan จิมมี่ยืนยันผู้สูงอายุในท้องถิ่นได้ทำงานหนัก และ การควบคุมการเดินทางของความทันสมัยPadchanan กล่าวว่า "เราสามารถไม่ปฏิเสธผลของ modernisation ในวัฒนธรรมของเรา"ได้ไม่เลว เราจะผสมผสานสังคมเก่ากับใหม่ ในขณะที่รักษาคุณค่ามากมาย"Padchanan กล่าวว่า เขามั่นใจระเบียงข้าวและประเพณีโบราณสามารถอยู่รอดการโจมตีของศตวรรษที่ 21"ระเบียงข้าว Mayoyao จะยังคงสามารถสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น ระเบียงข้าวจะทนสำหรับตราบเท่าที่ Mayoyao อยู่ที่นี่ เขากล่าวว่าชาวบ้านยังชี้ให้เห็นพวกเขามีสิทธิที่จะพัฒนา และเพลิดเพลินกับสังคมสมัยใหม่ และไม่ควรมีอยู่ในชุมชน fossilisedยืนอยู่ในเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมที่ชาวช่วงเทศกาลล่าสุด พี่ Mayoyao และชาวนา Mario Lachaona พูดเกี่ยวกับรักษาประเพณีศิลป แต่เตือนต่อต้าน romanticising เก่าเกินวัน"ชีวิตก่อนยากมาก กล่าวว่า Lachaona, 68 พ่อ wiry ของหกและตา 18"ศึกษาค่ะ มีถนนที่นี่ไปเดินระยะไกลเพื่อซื้ออาหาร เราอาจไม่อยู่รอดเพียงข้าวที่เราเติบโต"Lachaona กล่าวว่า บุตรหลานของเขามีโภชนาการมากขึ้นและการศึกษากว่ารุ่น ในขณะที่โอกาสของพวกเขาหางานไม่ใช่เลี้ยงชีพยิ่งใหญ่Lachaona กล่าวว่า "ชีวิตง่ายขึ้นมากขณะนี้ที่คาดปูใน Mayoyao ถนนเพียงไม่กี่ปีจะทำให้ชีวิตง่ายขึ้นอีกในหลาย ๆPadchanan รองนายกเทศมนตรี กล่าวว่า มีแผนจะขายผักในเมืองไกล ให้เป็นแหล่งรายได้พิเศษต้อนรับเกษตรกรข้าวเพียงไม่กี่ร้อยท่องเที่ยวเยี่ยมชมปี และการประปาจะหวังนำมากขึ้นแต่ Molanida ว่า เขากลัวเหล่านั้นเรียงลำดับของการพัฒนา จะไม่จัดดี"อย่างชาว Ifugao ในการตัดสินใจว่า พวกเขาต้องต่อสู้หนัก การอนุรักษ์วัฒนธรรมการป้องกันพัฒนาวุ่นวาย เขากล่าวว่า"ระเบียงข้าวอาจไม่ หญ้าระเบียงได้" – AFP

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเวลาที่เฟียสต้าในลานข้าวที่มีชื่อเสียงของภาคเหนือของฟิลิปปินส์และชายหนุ่มในเสื้อผ้าของชนเผ่าที่มีสีสันปอนด์จังหวะโบราณฆ้องทองเหลืองเป็นหมูป่าซัดทอดไปข้างหน้าของการฆ่า. งานเทศกาลประจำปีที่จัดขึ้นในชุมชนภูเขาที่ห่างไกลหลังการปลูกข้าว ที่อยู่ที่หลักของการดำรงอยู่ของพวกเขาเป็นวิธีที่สำคัญของการส่งผ่านศุลกากรศตวรรษเก่ากับรุ่นใหม่. ประเพณีเหล่านี้คือจิตวิญญาณของเทือกเขาช่วงหนึ่งของฟิลิปปินส์ภูมิภาคที่งดงามที่สุดที่ tribespeople Ifugao เป็นผู้ดูแลมรดกโลก ทั้งนี้ลานข้าว. แต่นาข้าวขั้นบันไดที่สร้างขึ้นเมื่อ 2,000 ปีที่ผ่านมาและสูงที่สุดในเอเชียเช่นเดียวกับวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมของ Ifugao กำลังเผชิญกับภัยคุกคามประวัติการณ์ท่ามกลางกองกำลังอย่างไม่หยุดยั้งของความทันสมัย. "มีอันตรายจากพื้นที่ที่สวยงามเหล่านี้เปลี่ยนเป็น เข้าไปในป่าในเมือง "เอดิสัน Molanida เว็บไซต์มรดกโลกผู้จัดการคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติที่รัฐบาลบอกเอเอฟพี. "หนึ่งในภัยคุกคามที่สำคัญคือก้าวอย่างรวดเร็วของการพัฒนาในพื้นที่ และก้าวอย่างรวดเร็วเราหมายถึงการพัฒนาที่ไม่มีการจัดการ. " ในคำอธิบายเหตุผลสถานะมรดกโลกยูเอ็นการศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมองค์กร (ยูเนสโก) อธิบายภูมิภาคเป็น "ภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมที่อยู่อาศัยของความงามที่เหนือชั้น". ในตอนเช้าหมอกเมื่อ แสงแรกของฤดูใบไม้ร่วงแสงแดดสีส้มอ่อนข้ามกำแพงหินที่เป็นไปตามรูปทรงภูเขา 'ระเบียงมีลักษณะเหมือนยักษ์บันไดปีนขึ้นไปบนสวรรค์. ยูเนสโกยังสรรเสริญคน Ifugao สำหรับการยังคงอยู่ในความกลมกลืนกับธรรมชาติเป็นเวลานานเช่นโดยการ การใช้สมุนไพรแทนการใช้สารกำจัดศัตรูพืชปุ๋ยและละทิ้งโดยทั่วไปแสดงให้เห็นการดูแลที่ดีสำหรับการ จำกัด ทรัพยากรธรรมชาติ. ระบบชลประทานซึ่งก๊อกน้ำจากป่ายอดเขาและหุ้นอย่างเท่าเทียมกันมันตลอดทั้งชุมชนถูกยกย่องว่าเป็น "การเรียนรู้ทางด้านวิศวกรรม". รุ่นหรือสอง ที่ผ่านมาหลายหมู่บ้าน Ifugao และวิถีชีวิตของผู้คนที่อาศัยอยู่ในพวกเขาส่วนใหญ่คล้ายกับบรรดาของศตวรรษที่ผ่านมา. พื้นที่ขนาดใหญ่ของห้าหัวเมืองจดทะเบียนบ้านประมาณ 100,000 คนและไดรฟ์วันจากเมืองหลวงกรุงมะนิลาในวันนี้ยังคงมีอีกหลายแห่ง ด้านการเฉลิมฉลองโดยยูเนสโก. เปลี่ยนดำเนินการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรง แต่เป็นชิ้น. หมู่บ้านที่งดงามเมื่อจะซื้อเครื่องประดับวุ่นวายของเมืองฟิลิปปินส์ทั่วไปที่ไม่ดีรวมทั้งอาคารหลายชั้นน่าเกลียดทำจากคอนกรีตราคาถูก, มลพิษรถยนต์ดีเซลและกระท่อมหลังคาดีบุกหลุดลุ่ย. แนะนำ ศัตรูพืชรวมทั้งไส้เดือนอินโดนีเซียยักษ์จะก่อให้เกิดความเสียหายใหญ่ให้กับโครงสร้างของระเบียงที่ก่อให้เกิดบางอย่างที่จะยุบ. ใน Mayoyao ซึ่งเป็นหนึ่งในหมู่บ้านที่งดงามที่สุดของภูมิภาคนี้เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นกล่าวว่าเวิร์มเช่นเดียวกับหอยทากนำครั้งแรกในอาหาร โปรตีนเป็นอันตรายที่ใหญ่ที่สุดในระเบียง. โทรทัศน์และอินเทอร์เน็ตที่มีการกัดเซาะในทำนองเดียวกันจริยธรรมในการทำงานแบบดั้งเดิมซึ่งมีความสำคัญต่อการรักษาระเบียงแรงงานมาก. "เมื่อพ่อแม่ของเราบอกว่าเราจะไปและการทำงานของเราจะเชื่อฟัง" มาร์กาเร็ Licnachan, 38, ชาวนาข้าวและแม่ของสี่บอกเอเอฟพีขณะที่เธอนั่งอยู่ในลานหินของบ้าน Mayoyao ของเธอ. "แต่วันนี้ลูกหลานของเราปฏิเสธที่จะไปทำงานในระเบียง พวกเขาจะขี้เกียจ. " Molanida ผู้จัดการมรดกโลกอธิบาย "การละทิ้งวัฒนธรรมข้าวที่เพิ่มขึ้น" โดยตัวเลขที่สำคัญของ Ifugao เป็นหนึ่งในอันตรายที่ใหญ่ที่สุดสำหรับภูมิภาค. "ถ้ารุ่นน้องจะไม่สนใจในข้าว วัฒนธรรมและย้ายไปยังเมืองหรือนำมาใช้ในการดำเนินชีวิตที่ทันสมัยที่จะปล่อยให้มีแนวโน้มที่ระเบียงได้หรือไม่ " ชาวบ้านในแง่ดีในการให้สัมภาษณ์ที่ยาวจากสำนักงานของเขาที่สามารถมองเห็นยอดเขาระเบียง, Mayoyao รองนายกเทศมนตรีจิมมี่ Padchanan ยืนยันว่าผู้สูงอายุในท้องถิ่นกำลังทำงานอย่างหนักและประสบความสำเร็จในการ ควบคุมการเดินขบวนของความทันสมัย. "เราไม่สามารถปฏิเสธผลของการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ เกี่ยวกับวัฒนธรรมของเรา" Padchanan กล่าว. "แต่มันไม่ได้เลวร้ายทั้งหมด เรากำลังผสมสังคมเก่ากับใหม่ในขณะที่การรักษาจำนวนมากของค่าของเรา. " Padchanan กล่าวว่าเขามีความมั่นใจระเบียงข้าวและประเพณีโบราณสามารถอยู่รอดการโจมตีของศตวรรษที่ 21. "ลานข้าว Mayoyao จะยังคงถูกส่งลงมาจากรุ่น สู่รุ่น ระเบียงข้าวจะทนได้นานเท่าที่ Mayoyao อยู่ที่นี่ "เขากล่าว. ชาวบ้านยังชี้ให้เห็นว่าพวกเขามีสิทธิที่จะพัฒนาและเพลิดเพลินไปกับสังคมสมัยใหม่และไม่ควรจะต้องอาศัยอยู่ในชุมชนฟอสซิล. ยืนอยู่ในเสื้อผ้าชนเผ่าดั้งเดิมในช่วง เทศกาลที่ผ่านมาพี่ Mayoyao และข้าวชาวนามาริโอ Lachaona พูดจู๋จี๋เกี่ยวกับการรักษาศุลกากร แต่เตือนให้มากกว่า romanticising วันเก่า. "ชีวิตก่อนที่จะเป็นเรื่องยากมาก" Lachaona กล่าวว่า 68, พ่อแกร่งหกและปู่ 18 "การศึกษา ไม่ดี มีถนนที่ไม่มีอยู่ที่นี่ดังนั้นเราจึงต้องเดินระยะทางไกลที่จะซื้ออาหาร เราไม่สามารถอยู่รอดได้ในเพียงข้าวที่เราเติบโต. " Lachaona กล่าวว่าลูกหลานของเขามีคุณค่าทางโภชนาการที่ดีมากและการศึกษากว่ารุ่นของเขาในขณะที่โอกาสของพวกเขาที่จะหางานอื่นนอกเหนือจากการดำรงชีวิตการเกษตรได้มากขึ้น. "ชีวิตง่ายขึ้นมากตอนนี้" Lachaona กล่าว. ปูคาดว่าในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าของถนนเท่านั้นที่จะ Mayoyao จะทำให้ชีวิตง่ายขึ้นอีกครั้งในหลาย ๆ . Padchanan นายกเทศมนตรีรองกล่าวว่ามีแผนการที่จะขายผักในเมืองที่อยู่ห่างไกลให้เป็นแหล่งที่มาของรายได้การต้อนรับเป็นพิเศษ สำหรับเกษตรกรผู้ปลูกข้าว. เพียงไม่กี่ร้อยนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเข้าชมปีและถนนลาดยางหวังว่าจะนำมามากขึ้น. แต่ Molanida กล่าวว่าเขากลัวทุกประเภทของการพัฒนาเหล่านั้นจะไม่ได้รับการจัดการที่ดี. "มันขึ้นอยู่กับคนที่จะตัดสินใจ Ifugao หากพวกเขาต้องการที่จะต่อสู้ยากที่จะอนุรักษ์วัฒนธรรมของพวกเขาและการป้องกันการพัฒนาวุ่นวาย "เขากล่าว. "มิฉะนั้นลานข้าวอาจจะกลายเป็นลานหญ้า." - เอเอฟพี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันคือ Fiesta ในชื่อเสียงของระเบียงข้าวในภาคเหนือของฟิลิปปินส์ และชายหนุ่มในสีสันเสื้อผ้าชนเผ่าโบราณในปอนด์จังหวะฆ้องทองเหลืองเป็นหมูป่าร้องก่อนฆ่า

เทศกาลประจำปี ที่จัดขึ้นในชุมชนภูเขาห่างไกล หลังการปลูกข้าวที่เป็นที่แกนหลักของการดำรงอยู่ของพวกเขา วิธี ความสําคัญของผ่านศุลกากรเก่าศตวรรษรุ่นใหม่

ประเพณีเหล่านั้นคือวิญญาณของแนวเขาช่วงหนึ่งในฟิลิปปินส์ที่งดงามมากที่สุดภูมิภาคที่อีฟูเกา tribespeople เป็น custodians ของมรดกโลกระบุข้าวระเบียง

แต่เหยียบนาข้าว สร้าง 2000 ปีก่อน และสูงสุดในเอเชีย รวมทั้งอีฟูเกาแบบฝรั่งจ๋า กำลังเผชิญกับภัยคุกคามจากกองกำลังประวัติการณ์

อย่างไม่หยุดยั้งของความทันสมัย" ไม่มีอันตรายของพื้นที่ที่สวยงามเหล่านี้กลายเป็นเมืองป่า " เอดิสัน molanida มรดกโลกผู้จัดการเว็บไซต์สำหรับคณะกรรมการ วัฒนธรรมแห่งชาติ รัฐบาลบอก AFP .

" หนึ่งในภัยคุกคามหลักคือ การก้าวอย่างรวดเร็วของการพัฒนาในพื้นที่ และโดยรวดเร็วทัน เราหมายถึงพัฒนาการจัดการ "

อธิบายในรายละเอียดของมรดกโลก สหประชาชาติ การศึกษาองค์การวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ ( ยูเนสโก ) อธิบายถึงเขตเป็น " ชีวิตภูมิทัศน์วัฒนธรรมของความงามที่ไร้คู่แข่ง " .

ในหมอกตอนเช้า เมื่อรังสีของแสงแดดสีส้มอ่อนแรกตกข้ามหินผนังตามภูเขารูปทรงที่ระเบียงเหมือนยักษ์บันไดแล้วปีนขึ้นไปสวรรค์

ยูเนสโกยังสรรเสริญอีฟูเกา สำหรับคนที่มีอยู่ในความกลมกลืนกับธรรมชาติมานาน เช่น โดยการใช้สมุนไพรแทนยาฆ่าแมลง ปุ๋ย และโดยทั่วไปจะแสดงหลบเลี่ยงการดูแลที่ดีเพื่อทรัพยากรธรรมชาติจำกัด

ระบบการชลประทาน ซึ่งก๊อกน้ำจากภูเขาป่าและแบ่งปันอย่างเท่าเทียมกันทั่วชุมชน คือ การยกย่องว่าเป็น " รอบรู้ วิศวกรรมศาสตร์

"รุ่นหรือสองที่ผ่านมาหลายของอีฟูเกาหมู่บ้านและวิถีชีวิตของผู้คนที่อาศัยอยู่ในพวกเขาส่วนใหญ่คล้ายกับบรรดาของศตวรรษที่ผ่านมา

พื้นที่ขนาดใหญ่ของห้าอยู่เขตบ้านประมาณ 100000 คนและวันขับรถจากเมืองหลวงมะนิลา วันนี้เก็บหลายแง่มุม
ฉลองโดยยูเนสโก


แต่เปลี่ยนเปลี่ยนแปลงเคลื่อนไหวรุนแรง

เป็นกําลังเมื่อหมู่บ้านจะซื้อเครื่องประดับวุ่นวายทั่วไปยากจนฟิลิปปินส์เมือง รวมถึงอาคารหลายชั้นน่าเกลียดทำจากคอนกรีตราคาถูก มลพิษรถยนต์ดีเซลและดีบุกหลังคามุงกระท่อมโยกเยก

แนะนำแมลง รวมทั้งอินโดนีเซีย ไส้เดือนยักษ์ จะก่อให้เกิดความเสียหายกับโครงสร้างหลักของระเบียง ทำให้บาง ล่มสลาย ใน mayoyao

,หนึ่งในภูมิภาคที่งดงามที่สุด หมู่บ้าน เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นกล่าวว่า หนอน รวมทั้งหอยทาก แต่เดิมมาเป็นอาหารโปรตีน คืออันตรายที่สุดระเบียง

โทรทัศน์และอินเทอร์เน็ตเป็นเหมือนกับการกัดเซาะแบบดั้งเดิม จริยธรรมในการทํางาน ซึ่งมีความสำคัญในการรักษาแรงงานระเบียง

" เมื่อพ่อแม่ เราบอกว่า เราต้องไปทำงาน เราก็ต้องทำตาม " มาร์กาเร็ต licnachan , 38 ,ชาวนาข้าวและแม่ของ 4 , บอก AFP เมื่อนางนั่งอยู่ในลานหิน เธอ mayoyao บ้าน

" แต่ในวันนี้เด็กของเราปฏิเสธที่จะไปทำงานในระเบียง พวกเขาจะขี้เกียจ . . . "

molanida , มรดกโลกผู้จัดการอธิบาย " การละทิ้งของวัฒนธรรม " ปลูกข้าว โดยตัวเลขที่มีนัยสำคัญของอีฟูเกาเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดอันตรายสำหรับภูมิภาค .

" ถ้ารุ่นน้องไม่สนใจในวัฒนธรรมข้าว และย้ายไปยังเมืองหรือใช้วิถีชีวิตสมัยใหม่ จะเหลือใครที่จะมีแนวโน้มที่ระเบียง ?

ไอเดียดี

ในการสัมภาษณ์ของเขายาวจากยอดเขา มองเห็นระเบียง mayoyao สำนักงาน , รองนายกเทศมนตรี จิมมี่ padchanan ยืนยันผู้สูงอายุท้องถิ่นทำงานอย่างหนักและประสบความสำเร็จในการควบคุม

มีนาคมของความทันสมัย" เราไม่สามารถปฏิเสธผลของความทันสมัยในวัฒนธรรมของเรา " padchanan พูด

" แต่มันก็ไม่ได้แย่ทั้งหมด เราเป็นสังคมแบบเก่า กับใหม่ ในขณะที่รักษาหลายค่าของเรา . "

padchanan กล่าวว่า เขามั่นใจข้าวระเบียงและประเพณีโบราณสามารถอยู่รอดการโจมตีของศตวรรษที่ 21 .

" mayoyao ทุ่งข้าวจะยังคงถูกส่งลงมาจากรุ่นสู่รุ่น ข้าวระเบียงจะดำรงอยู่ตราบเท่าที่ mayoyao ที่นี่ " เขากล่าว .

ไอเดียยังชี้ว่า เขามีสิทธิที่จะพัฒนาและสนุกกับสังคมสมัยใหม่ และไม่ควรที่จะอยู่ในชุมชนฟอสซิล

อยู่ในเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมของชนเผ่าในช่วงเทศกาลที่ผ่านมาmayoyao ผู้สูงอายุและชาวนามาริโอ lachaona พูดจู๋จี๋เกี่ยวกับการศุลกากร แต่เตือนกับกว่า romanticising วันเก่าๆ

" ชีวิตก่อนเป็นอย่างหนัก กล่าวว่า lachaona , 68 , พ่อดูแกร่งของหกและปู่ 18

" การศึกษาได้ไม่ดี ไม่มีถนนที่นี่ ดังนั้นเราต้องเดินทางไกลไปซื้ออาหาร เราไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้แค่ข้าวเราปลูก "

lachaona บอกว่าหลานของเขามีโภชนาการที่ดีมากและการศึกษากว่ารุ่นของเขา ในขณะที่โอกาสของพวกเขาที่จะหางานอื่นนอกจากทำให้เกิดฟาร์มโคนมมากขึ้น

" ชีวิตง่ายขึ้นเยอะเลย

" lachaona กล่าวว่า คาดว่าจะเปิดในไม่กี่ปีถัดไปของถนนเท่านั้น mayoyao จะทำให้ชีวิตง่ายขึ้นอีก หลายวิธี

padchanan รองนายกเทศมนตรีบอกว่ามีโครงการจะขายผักในเมืองที่ไกลออกไป ให้เป็นแหล่งรายได้เสริมต้อนรับเกษตรกรข้าว

แค่ไม่กี่ร้อยนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเยี่ยมชมปี และปูถนน จะหวังให้มากขึ้น

แต่ molanida บอกว่า เขากลัวพวกประเภทของการพัฒนาจะไม่จัดการดี
.
" มันก็ขึ้นอยู่กับอีฟูเกาคนตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการที่จะต่อสู้ยากที่จะรักษาวัฒนธรรมของพวกเขาและป้องกันไม่ให้การพัฒนาวุ่นวาย , " เขากล่าว .

" มิฉะนั้นอาจกลายเป็นหญ้าข้าวระเบียงระเบียง–เอเอฟพี "