Brother Yang looked at her, “Teache

Brother Yang looked at her, “Teacher Leng, I have a different view. If we are talking about derisive poems, then Zhang Ye can be said to be the most domineering in the country. He can indeed compare with those literary masters. “Dead Water”, “The Answer”, or even that lamenting “Prisoner’s Song” and “My Confession”, “The Song of the Stormy Petrel” too. In this regime, Zhang Ye has reached the peak. I have to admit it, but in terms of love poems, Zhang Ye’s works are basically blank. That “See Me or Not” is not considered a love poem. If one really wanted to count, that “Flying bird and fish” would be one. Hence, in terms of diversity and comprehensiveness, Zhang Ye is still inferior to those masters.”

The woman said, “I’ve heard of ‘Flying bird and fish’. It was very good.”

Teacher Leng laughed, “Just one ‘Flying bird and fish’ is enough.”

Brother Yang said, “But seriously, ‘Flying bird and fish’ is also ‘The furthest distance in the world. At most, it’s just a yearning towards love, and not purely a love poem. At least that’s how I understand it. Hence, in the poetry system, where love is heavily weighted, Zhang Ye has yet to prove himself with his works. If he can produce another modern poem that shows the appreciation of love, then I will acknowledge him as a master.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยางพี่ชายมองเธอ "ครูเล้ง มีมุมมองแตกต่างกัน ถ้าเราพูดถึงบทกวีเชิงเยาะเย้ย แล้วจางเย่สามารถพูดอยู่โดยมากที่สุดในประเทศ แน่นอนเขาสามารถเปรียบเทียบกับโทวรรณกรรมเหล่านั้น "น้ำตาย" "คำ ตอบ" หรือแม้กระทั่งว่าเสียใจ "เพลงของนักโทษ" และ "สารภาพของฉัน", "เพลงของเดอะ Stormy Petrel " เกินไป ในระบอบการปกครองนี้ จางเย่ได้ถึงจุดสูงสุด ต้องยอมรับมัน แต่ในแง่ของความรักบทกวี จางเจ้าของผลงานจะว่างเปล่าโดยทั่วไป ที่ "ดูฉันหรือไม่" คือพิจารณาบทกวีความรัก ถ้าหนึ่งอยากจะนับ ว่า "นกบินและปลา" จะเป็นหนึ่ง ด้วยเหตุนี้ ในแง่ของความหลากหลายและครอบคลุม จางเย่เป็นยังคงด้อยกว่าต้นแบบเหล่านั้น"หญิงกล่าวว่า "ผมเคยได้ยินของ 'บินนกและปลา' ได้ดีมาก"ครูเล้งหัวเราะ, "เพียงหนึ่ง 'บินนกและปลา' ก็พอ"พี่ยางกล่าวว่า, " แต่อย่างจริงจัง 'บินนกและปลา' เป็น ' ระยะหยั่งในโลก ส่วนใหญ่ มันเป็นเพียงความปรารถนาต่อความรัก และบทกวีรักไม่แท้ อย่างน้อยนั่นคือวิธีการที่ฉันเข้าใจ ด้วยเหตุนี้ ในระบบกวีนิพนธ์ ที่รักหนักถ่วงน้ำหนัก จางเย่ยังไม่ได้พิสูจน์ตัวเองกับผลงานของเขา ถ้าเขาสามารถผลิตบทกวีสมัยใหม่อื่นที่แสดงการแข็งค่าของความรัก แล้วฉันจะยอมรับเขาเป็นตัวหลัก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บราเดอร์ยางมองที่เธอ "ครูเล้งผมมีมุมมองที่แตกต่างกัน ถ้าเราจะพูดคุยเกี่ยวกับบทกวีเย้ยหยันแล้วจางเจ้าสามารถจะกล่าวว่าเป็นคนครอบครองมากที่สุดในประเทศ แน่นอนเขาสามารถเปรียบเทียบกับโทวรรณกรรมเหล่านั้น "น้ำที่ตาย", "คำตอบ" หรือแม้กระทั่งว่าเสียใจ "นักโทษเพลง" และ "คำสารภาพของฉัน", "เพลงของพายุนกนางแอ่น" เกินไป ในระบอบการปกครองนี้จางเจ้าได้ถึงจุดสูงสุด ฉันต้องยอมรับมัน แต่ในแง่ของบทกวีรักงานจางเยมีพื้นว่างเปล่า ที่ว่า "เห็นฉันหรือไม่ได้" จะไม่ถือว่าเป็นความรักบทกวี หากหนึ่งอยากจะนับว่า "การบินนกและปลา" จะเป็นหนึ่ง ดังนั้นในแง่ของความหลากหลายและครอบคลุมจางเจ้ายังคงด้อยกว่าปริญญาโทเหล่านั้น. "

ผู้หญิงคนนั้นกล่าวว่า" ผมเคยได้ยิน 'บินนกและปลา' มันเป็นสิ่งที่ดีมาก. "

ครูเล้งหัวเราะ" เพียงหนึ่ง 'บินนกและปลา' ก็พอ. "

บราเดอร์ยางกล่าวว่า" แต่อย่างจริงจัง 'บินนกและปลา' ยังเป็น 'ระยะทางไกลที่สุดในโลก ที่ส่วนใหญ่จะเป็นเพียงความปรารถนาต่อความรักและไม่ได้อย่างหมดจดบทกวีความรัก อย่างน้อยที่เป็นวิธีที่ผมเข้าใจมัน ดังนั้นในระบบของบทกวีที่มีความรักจะมีน้ำหนักหนักจางเจ้ายังไม่ได้พิสูจน์ตัวเองกับผลงานของเขา ถ้าเขาสามารถผลิตอีกบทกวีที่ทันสมัยที่แสดงให้เห็นถึงการแข็งค่าของความรักแล้วฉันจะยอมรับว่าเขาเป็นหลัก. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พี่หยางมองเธอ " อาจารย์เล้ง ผมมีมุมมองที่แตกต่างกัน ถ้าเราพูดถึงบทกวีเกี่ยวกับการเยาะเย้ย แล้วจาง ท่านสามารถกล่าวได้ว่าเป็นจอมเผด็จการที่สุดในประเทศ เขาแน่นอนสามารถเปรียบเทียบกับวรรณกรรม มาสเตอร์ " ตายน้ำ " , " คำตอบ " หรือ " เพลงที่ครวญ " ของนักโทษและ " คำสารภาพ " , " เพลงของนกทะเลชนิดหนึ่ง " พายุด้วย ในระบอบการปกครองนี้ จาง ท่านได้ถึงจุดสูงสุด ผมจะยอมรับมัน แต่ในแง่ของความรักบทกวี , ผลงานของจางเยจะเป็นพื้นที่ว่างเปล่า " เห็นฉันหรือไม่ " ไม่ถือว่าความรักกลอน ถ้าต้องการนับ " นกและปลา " จะเป็นหนึ่ง ดังนั้น ในแง่ของความหลากหลายและความสมบูรณ์ จาง ท่านยังด้อยกว่าต้นแบบเหล่านั้น”ผู้หญิงที่กล่าวว่า " ผมเคยได้ยิน " นกบินและปลา " มันเป็นสิ่งที่ดี "ครูเล้งหัวเราะ " เพียงหนึ่ง " นกและปลาก็พอ "พี่หยางกล่าวว่า " จริงๆ นก และปลา " ยัง " ระยะทางไกลที่สุดในโลกบิน ในที่สุด มันก็แค่ความคิดถึงที่มีต่อความรักและไม่หมดจด ความรักกลอน อย่างน้อยนั่นคือวิธีที่ผมเข้าใจมัน ดังนั้น ในระบบบทกวีที่ความรัก คือ หนักมาก จาง ท่านยังต้องพิสูจน์ตัวเองกับงานของเขา ถ้าเขาสามารถผลิตอื่นที่ทันสมัยบทกวีที่แสดงความชื่นชมของความรัก ฉันก็จะยอมรับเขาเป็นอาจารย์ "