Firstly, they arise under competiti

Firstly, they arise under competitive pressure in markets with asymmetric
information. Incentives can be provided by patients themselves or by their
trusted agents, like third-party payers (Lesser and Ginsburg, 2006). Akerlof
(1970) revealed that this pressure often brings private problem solving (e.g.
guarantees). In such a consumer-driven system, providers have strong incentives
to signal their quality (and efficiency) to patients or to patients’ trusted agents,
such as medical insurance companies. Obviously, bad-quality providers will be
less frequently chosen. If there are private solutions, there is no need for direct
regulation, which is the second type of setting. Here we have to distinguish
between merely setting up a regulatory framework and its application. The latter
refers both to designing regulatory mechanisms and sanctions for rule breaking.
In applying regulations, four questions have to be answered with regard to
assigning competencies. Who is responsible for (a) setting up the regulatory
framework, (b) designing regulatory details, (c) providing quality information,
and (d) applying sanctions on providers that do not fulfil regulatory requirements?
In general, the actors involved should be close to and well informed
about the problem (i.e. low measurement costs) and also have strong incentives
to find solutions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประการแรก พวกเขาเกิดขึ้นภายใต้ความดันแข่งขันในตลาดกับ asymmetricข้อมูล สามารถให้แรงจูงใจ โดยผู้ป่วยเอง หรือการตัวแทน เช่นรายงานผู้ชำระอื่น ๆ ที่เชื่อถือได้ (น้อยกว่า และ Ginsburg, 2006) Akerlof(1970) เปิดเผยว่า ความดันนี้มักจะนำการแก้ปัญหาส่วนตัว (เช่นรับประกัน) ผู้บริโภคควบคุมกล่าว ผู้ให้บริการมีแรงจูงใจที่แข็งแรงเพื่อเป็นสัญญาณคุณภาพของพวกเขา (และประสิทธิภาพ) ของผู้ป่วย หรือผู้ป่วยเชื่อถือตัวแทนเช่นบริษัทประกันสุขภาพ อย่างชัดเจน ผู้ด้อยคุณภาพจะเลือกน้อยกว่า ถ้ามีโซลูชั่นส่วนตัว ไม่จำเป็นโดยตรงข้อบังคับ ซึ่งเป็นชนิดที่สองของการตั้งค่า ที่นี่เราต้องแยกความแตกต่างระหว่างเพียงตั้งค่ากรอบการกำกับดูแลและการประยุกต์ หลังหมายถึงทั้งการออกแบบกลไกการกำกับดูแล และลงโทษการทำลายกฎในการใช้กฎระเบียบ สี่คำถามต้องตอบกับประสงค์โดยการการกำหนดสมรรถนะ ผู้รับผิดชอบ (a) การตั้งค่าการบังคับหรือไม่กรอบ ออกแบบ (ข) กำกับดูแลรายละเอียด, (c) ให้ข้อมูลคุณภาพและ (d) ใช้ลงโทษกับผู้ให้บริการที่สนองความต้องการตามกฎหมายหรือไม่ทั่วไป นักแสดงที่เกี่ยวข้องควรปิดไป และได้ทราบเกี่ยวกับปัญหา (เช่นทุนวัดต่ำ) และยัง มีแรงจูงใจที่แข็งแรงการค้นหาคำตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการแรกพวกเขาเกิดขึ้นภายใต้ความกดดันในการแข่งขันในตลาดที่มีสมมาตรข้อมูล แรงจูงใจที่สามารถให้บริการโดยผู้ป่วยตัวเองของพวกเขาหรือตัวแทนที่เชื่อถือได้เช่นผู้จ่ายเงินของบุคคลที่สาม (เลสเบี้ยนและกินส์เบิร์ก, 2006)
Akerlof
(1970) เปิดเผยว่าความดันนี้มักจะนำปัญหาส่วนตัวแก้
(เช่นการค้ำประกัน) เช่นในระบบของผู้บริโภคเป็นตัวขับเคลื่อนให้มีแรงจูงใจที่จะส่งสัญญาณคุณภาพของพวกเขา (และมีประสิทธิภาพ) ให้กับผู้ป่วยหรือผู้ป่วยตัวแทนที่เชื่อถือได้เช่นบริษัท ประกันสุขภาพ เห็นได้ชัดว่าผู้ให้บริการที่มีคุณภาพไม่ดีจะได้รับการแต่งตั้งไม่บ่อย หากมีการแก้ปัญหาส่วนตัวไม่มีความจำเป็นในการโดยตรงระเบียบซึ่งเป็นประเภทที่สองของการตั้งค่า นี่เราจะต้องแยกความแตกต่างระหว่างการตั้งค่าเพียงกรอบการกำกับดูแลและการประยุกต์ใช้ หลังหมายถึงทั้งการออกแบบกลไกและกฎระเบียบสำหรับการลงโทษละเมิดกฎ. ในการใช้กฎระเบียบที่สี่มีคำถามที่จะตอบเกี่ยวกับการกำหนดความสามารถ เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับใคร (ก) การตั้งค่าตามกฎระเบียบกรอบ(ข) การออกแบบรายละเอียดการกำกับดูแล (ค) การให้ข้อมูลที่มีคุณภาพและ(ง) การใช้บทลงโทษเกี่ยวกับผู้ให้บริการที่ไม่ได้ตอบสนองความต้องการการกำกับดูแล? โดยทั่วไปนักแสดงที่เกี่ยวข้องควรจะเป็น ใกล้กับและทราบดีเกี่ยวกับปัญหา(เช่นค่าใช้จ่ายในการวัดต่ำ) และยังมีแรงจูงใจที่จะหาทางแก้ไขปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประการแรกที่พวกเขาเกิดขึ้นภายใต้ความกดดันในการแข่งขันในตลาดด้วยข้อมูลที่ไม่สมมาตร

เราสามารถให้บริการผู้ป่วย โดยตัวเองหรือโดยตัวแทนที่เชื่อถือได้
เช่น payers บุคคลที่สาม ( น้อยและกินสเบิร์ก , 2006 ) เ คอร์ลอฟ
( 1970 ) พบว่า ความดันนี้มักจะนำปัญหาส่วนตัวแก้ ( เช่น
รับประกัน ) เช่นผู้บริโภคขับเคลื่อนระบบ ผู้ให้บริการมีแรงจูงใจที่แข็งแกร่ง
เพื่อคุณภาพของสัญญาณของพวกเขา ( และมีประสิทธิภาพ ) ผู้ป่วยหรือผู้ป่วยไว้ใจตัวแทน
เช่นบริษัทประกันทางการแพทย์ เห็นได้ชัดว่า ผู้ให้บริการที่มีคุณภาพไม่ดีจะ
น้อยกว่าเลือก หากมีโซลูชั่นส่วนตัว ไม่ต้องมีการควบคุมโดยตรง
ซึ่งเป็นชนิดที่สองของการตั้งค่า ที่นี่เราต้องแยกแยะ
ระหว่างเพียงการตั้งค่ากรอบกฎระเบียบและการประยุกต์ใช้หลัง
หมายถึงทั้งสองออกแบบกลไกการควบคุมและการลงโทษสำหรับกฎระเบียบในการใช้ทำลาย .
4 คำถามต้องตอบเกี่ยวกับ
ให้สมรรถนะ . ผู้รับผิดชอบ ( ) การตั้งค่ากฎระเบียบ
กรอบ ( 2 ) ออกแบบรายละเอียดด้านกฎระเบียบ ( C )
ให้ข้อมูลคุณภาพ( ง ) การลงโทษผู้ให้บริการที่ไม่ปฏิบัติตามข้อกำหนด ?
ในทั่วไป , นักแสดงที่เกี่ยวข้องควรอยู่ใกล้ และทราบดีเกี่ยวกับปัญหา ( ต้นทุนการวัด
( ต่ำ ) และมีแรงจูงใจที่แข็งแกร่ง
เพื่อหาแนวทางแก้ไข