The findings of this study indicate

The findings of this study indicate that cyberbullying victims, bully-victims and children
not involved in bullying aged 11 and 12 years differ with respect to the coping strategies
they use to handle stressful situations in their daily life. We found that, compared with
children not involved in bullying, children who are both victims and perpetrators of
cyberbullying (bully-victims) more frequently react to stressful situations in general by
expressing emotion (e.g. getting angry or irritated) and less frequently employ palliative
coping (e.g. thinking on something else). This suggests that bully-victims react
aggressively to not only cyberbullying but also to other stressful situations. This, combined
with findings that aggression during childhood is one of the strongest predictors of
aggression during adulthood (Broidy et al., 2003), point to the need to encourage in
children self-reflection, the regulation of emotions and the application of problem-focused
coping strategies in response to stress.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการวิจัยของการศึกษานี้บ่งชี้ว่า กสทเหยื่อ เหยื่อกลั่นแกล้ง และเด็กไม่เกี่ยวข้องกับการกลั่นแกล้งอายุ 11 และ 12 ปีที่แตกต่างเกี่ยวกับกลยุทธ์รับมือพวกเขาใช้ในการจัดการสถานการณ์ที่เครียดในชีวิตประจำวัน เราพบว่า เมื่อเทียบกับเด็กไม่เกี่ยวข้องกับเด็กที่เป็นเหยื่อและผู้กระทำผิด การกลั่นแกล้งของกสท (เหยื่อคนพาล) บ่อยมากตอบสนองสถานการณ์ที่เครียดโดยทั่วไปโดยถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึก (เช่นการโกรธ หรือหงุดหงิด) และน้อยกว่าจ้างประคับรับมือ (เช่นคิดถึงอย่างอื่น) นี้แสดงให้เห็นว่า คนพาลเหยื่อตอบสนองการไม่เพียงแต่กสทแต่ที่อื่น ๆ ยังไม่เครียดจัง นี้ รวมกับผลการวิจัย ที่รุกรานในช่วงวัยเด็กเป็นทำนายที่แข็งแกร่งของอย่างใดอย่างหนึ่งความก้าวร้าวในวัยผู้ใหญ่ (Broidy et al. 2003), ชี้ไปที่จำเป็นในการส่งเสริมในเด็กตนเอง การควบคุมอารมณ์ และการประยุกต์ใช้เน้นปัญหาฝรั่งตอบสนองต่อความเครียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ตที่ตกเป็นเหยื่อคนพาลผู้ที่ตกเป็นเหยื่อและเด็ก
ไม่ได้มีส่วนร่วมในการกลั่นแกล้งอายุ 11 และ 12 ปีที่แตกต่างกันเกี่ยวกับวิธีการเผชิญปัญหา
ที่พวกเขาใช้ในการจัดการกับสถานการณ์ที่เครียดในชีวิตประจำวันของพวกเขา เราพบว่าเมื่อเทียบกับ
เด็กที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการกลั่นแกล้งเด็กที่มีทั้งผู้ที่ตกเป็นเหยื่อและกระทำผิดของ
การกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ต (พาลเหยื่อ) บ่อยครั้งมากขึ้นตอบสนองต่อสถานการณ์ที่เครียดโดยทั่วไปโดย
การแสดงอารมณ์ความรู้สึก (เช่นได้รับโกรธหรือหงุดหงิด) และน้อยบ่อยจ้างแบบประคับประคอง
การเผชิญปัญหา (เช่นการคิดในสิ่งอื่น) นี้แสดงให้เห็นว่าคนพาลผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการตอบสนอง
เชิงรุกเพื่อไม่เพียง แต่การกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ต แต่ยังรวมถึงสถานการณ์ที่เครียดอื่น ๆ นี้รวม
กับผลการวิจัยที่รุกรานในช่วงวัยเด็กเป็นหนึ่งในทำนายแข็งแกร่งของ
การรุกรานในช่วงวัยผู้ใหญ่ (Broidy et al., 2003) ชี้ไปที่ความจำเป็นในการที่จะส่งเสริมให้ใน
เด็กตัวเองสะท้อนระเบียบของอารมณ์และการประยุกต์ใช้ญหา มุ่งเน้น
กลยุทธ์การรับมือในการตอบสนองต่อความเครียด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษานี้พบว่า cyberbullying เหยื่อ เหยื่อรังแก และเด็กไม่ได้เกี่ยวข้องกับการกลั่นแกล้งอายุ 11 ปี และ 12 ปี แตกต่างกับการเคารพ การเผชิญความเครียดพวกเขาใช้เพื่อจัดการกับสถานการณ์ที่เครียดในชีวิตประจําวัน เราพบว่าเมื่อเทียบกับลูกไม่ได้เกี่ยวข้องกับการกลั่นแกล้ง เด็กที่เป็นทั้งเหยื่อและผู้กระทำผิดของcyberbullying ( เหยื่อแกล้ง ) บ่อยครั้งมากขึ้นตอบสนองต่อสถานการณ์ที่เคร่งเครียดในทั่วไปโดยการแสดงอารมณ์ เช่น โกรธ หรือหงุดหงิด ) และน้อยกว่าการจ้างการเผชิญปัญหา ( เช่น การคิดเป็นอย่างอื่น ) นี้แสดงให้เห็นว่าเหยื่อแกล้งตอกกลับอุกอาจไม่เพียงแต่ cyberbullying แต่ยังสถานการณ์อื่น ๆที่เครียด นี้ รวมกับผลการวิจัยที่ก้าวร้าวในวัยเด็ก เป็นหนึ่งในตัวที่แข็งแกร่งที่สุดการรุกรานในผู้ใหญ่ ( broidy et al . , 2003 ) , จุดที่จะต้องส่งเสริมในการสะท้อนตนเอง เด็ก การควบคุมอารมณ์ และการเน้นปัญหากลวิธีการเผชิญปัญหาในการตอบสนองต่อความเครียด