As discussed in Section 4 about 16

As discussed in Section 4 about 16 per cent of children are punished in an extremely
violent manner, but when asked about attitudes to parenting only one in four
mothers/primary caregivers believed that physical punishment is needed in order to bring
up children properly (UNICEF, 2010). The prevalence of violent discipline is highest among
children aged 5-9 but characteristics such as wealth, age of caregivers and household size
were not associated with the prevalence of violent discipline (these results are based on
simple correlations, not on multivariate regression analysis). Boys were only slightly more
likely to be subjected to violent discipline in about half of the countries. The UNICEF (2010)
recommendations include bringing about changes in norms, attitudes and behaviours to
safeguard children. The strengthening of legal frameworks, policies and services is seen as
an integral part in the prevention of and the response to violence against children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังที่กล่าวไว้ในหมวดที่ 4 ประมาณ 16 ร้อยละของเด็กมีโทษในตัวมาก อย่างรุนแรง แต่เมื่อถามถึงทัศนคติจะเป็นตัวหลักเพียงหนึ่งในสี่ เรื้อรังมารดา/หลักเชื่อว่า การลงโทษทางกายภาพต้องนำ ค่าเด็กอย่างถูกต้อง (UNICEF, 2010) ส่วนวินัยรุนแรงได้สูงสุด เด็กอายุ 5-9 แต่ลักษณะสมบัติ อายุเรื้อรังและขนาดครัวเรือน ไม่สัมพันธ์กับความชุก (ผลลัพธ์เหล่านี้ขึ้นอยู่กับวินัยรุนแรง เรื่องความสัมพันธ์ ไม่เกี่ยวกับการวิเคราะห์ตัวแปรพหุการถดถอย) เด็กผู้ชายมีเพียงเล็กน้อยเพิ่มเติม แนวโน้มที่จะอยู่ภายใต้การขัดเกลารุนแรงประมาณครึ่งหนึ่งของประเทศ องค์การยูนิเซฟ (2010) คำแนะนำรวมถึงนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงบรรทัดฐาน ทัศนคติ และพฤติกรรมการ ปกป้องเด็ก เสริมสร้างกรอบทางกฎหมาย นโยบาย และบริการถือเป็น เป็นส่วนสำคัญในการป้องกันและการตอบสนองต่อความรุนแรงต่อเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่กล่าวไว้ในมาตรา 4 ประมาณร้อยละ 16 ของเด็กที่จะต้องถูกลงโทษมากใน
ลักษณะที่มีความรุนแรง แต่เมื่อถูกถามเกี่ยวกับทัศนคติในการเลี้ยงดูเพียงหนึ่งในสี่ของ
แม่ / ผู้ดูแลหลักเชื่อว่าการลงโทษทางร่างกายเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อที่จะนำ
เด็กขึ้นอย่างถูกต้อง (ยูนิเซฟ 2010) ความชุกของการมีระเบียบวินัยมีความรุนแรงสูงที่สุดในหมู่
เด็กอายุ 5-9 แต่ลักษณะเช่นความมั่งคั่งอายุของผู้ดูแลและขนาดครัวเรือน
ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความชุกของการมีระเบียบวินัยความรุนแรง (ผลเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับ
ความสัมพันธ์ที่เรียบง่ายไม่ได้อยู่ในการวิเคราะห์การถดถอยหลายตัวแปร) เด็กเป็นเพียงเล็กน้อย
มีแนวโน้มที่จะอยู่ภายใต้การมีระเบียบวินัยมีความรุนแรงในประมาณครึ่งหนึ่งของประเทศ องค์การยูนิเซฟ (2010)
รวมถึงข้อเสนอแนะนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในบรรทัดฐานทัศนคติและพฤติกรรมในการ
ป้องกันเด็ก เสริมสร้างความเข้มแข็งของกรอบกฎหมายนโยบายและบริการที่ถูกมองว่าเป็น
ส่วนหนึ่งในการป้องกันและการตอบสนองต่อความรุนแรงต่อเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามที่กล่าวไว้ในมาตรา 4 เรื่อง 16 ร้อยละของเด็กถูกลงโทษในลักษณะมาก
รุนแรง แต่เมื่อถามถึงทัศนคติต่อการเลี้ยงดูเพียงหนึ่งใน 4
มารดา / ผู้ดูแลหลักเชื่อว่า ลงโทษทางร่างกายเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อที่จะนำขึ้นเด็กอย่างถูกต้อง (
( 2010 ) ความชุกของวินัยที่รุนแรงที่สุดในบรรดา
เด็กอายุ 5-9 แต่ลักษณะเช่นทรัพย์สมบัติอายุของผู้ดูแล และขนาดครัวเรือน
ไม่มีความสัมพันธ์กับความชุกของวินัยที่รุนแรง ( ผลลัพธ์เหล่านี้จะขึ้นอยู่กับ
ความสัมพันธ์ง่ายไม่ใช่การถดถอยพบว่า ) เด็กชายอายุเพียงเล็กน้อย
น่าจะถูกลงโทษรุนแรงในประมาณครึ่งหนึ่งของประเทศ ยูนิเซฟ ( 2010 )
ข้อเสนอแนะรวมถึงนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในบรรทัดฐานทัศนคติและพฤติกรรม

เด็กการป้องกัน การสร้างความเข้มแข็งของกรอบกฎหมาย นโยบาย และบริการ คือ เห็นเป็น
เป็นส่วนหนึ่งในการป้องกันและการตอบสนองต่อความรุนแรงต่อเด็ก .