Note that we are assuming here, for

Note that we are assuming here, for simplicity’s sake, that there is no BOM. If there were, the logic would still hold, but the illustration would become unnecessarily complicated.
As Figure 5.1 illustrates, simple failure to recognize the difference between inde- pendent demand (which needs to be forecast) and derived demand (which can be derived and planned)—even in a supply chain where forecasting error is only
±10%—adds greatly to the safety stock carried in the supply chain. In fact, since each member of the supply chain only needed 1,000 units to meet the actual demand, plus 100 units for the potential forecasting error, this particular supply chain is carrying 705 too much inventory ((210 – 100) + (331 – 100) + (464 –100)
= 705), or a 16.0% supply-chain-wide inventory overstock ((705/4,400) = 16.0%) for the actual end-use customer demand. Inventory carried for total demand error (safety stock) in this supply chain is 1,105 (100 + 210 + 331 + 464), or 110.5% of actual end-use customer demand!
This example allows us to introduce the supply chain concept of demand plan- ning, which is the coordinated flow of derived and dependent demand through companies in the supply chain. Demand planning is illustrated in the supply chain shown in Figure 5.2. End-use customer demand is the same as in Figure 5.1, and the retailers’ faith in their forecast (±10%) is unchanged. What has changed, however, is that the other companies in the supply chain are no longer even attempting to forecast the demand of their customers. Rather, each member of the supply chain receives point-of-sale (POS) demand information from the retailer, and the retailer’s planned ordering based on this demand. Combined with knowledge of the time-related order flows through this supply chain, each company can plan its processes (including orders to their suppliers). The result is that each member of the supply chain carries 1,100 units in inventory—a systemwide reduction in inventory of 13.81% from 5,105 (i.e., 1,100 for the retailer, 1,210 for the wholesaler,
1,331 for the manufacturer, and 1,464 for the supplier) to 4,400 (i.e., 1,100 each for the retailer, wholesaler, manufacturer, and supplier). More important, the inventory carried for forecasting error (safety stock) drops from 1,105 to 400 (from total

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทราบว่าเราจะสมมติว่าที่นี่เพื่อประโยชน์ของความเรียบง่ายว่ามี bom ไม่ ถ้ามีเหตุผลก็จะยังคงถือ แต่ภาพจะกลายเป็นความซับซ้อนเกินความจำเป็น.
เป็นตัวเลขที่แสดงให้เห็นถึง 5.1,ความล้มเหลวที่ง่ายในการยอมรับความแตกต่างระหว่างอุปสงค์อิสระจี้ (ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการคาดการณ์) และความต้องการมา (ซึ่งจะได้รับและการวางแผน) แม้จะอยู่ในห่วงโซ่อุปทานที่คาดการณ์ผิดพลาดเป็นเพียง
± 10% จะเพิ่มขึ้นอย่างมากเพื่อความปลอดภัย หุ้นดำเนินการในห่วงโซ่อุปทาน ในความเป็นจริงเนื่องจากสมาชิกของห่วงโซ่อุปทานแต่ละต้องการแค่ 1,000 หน่วยเพื่อตอบสนองความต้องการที่แท้จริง,บวก 100 หน่วยสำหรับข้อผิดพลาดการพยากรณ์ที่มีศักยภาพห่วงโซ่อุปทานนี้โดยเฉพาะถือเป็น 705 สินค้าคงคลังที่มากเกินไป ((210 - 100) (331 - 100) (464 -100)
= 705), หรือสินค้าคงคลังห่วงโซ่อุปทานกว้าง 16.0% overstock ((705/4, 400) = 16.0%) สำหรับความต้องการของลูกค้าที่เกิดขึ้นจริงสิ้นสุดการใช้งาน สินค้าคงคลังดำเนินการสำหรับข้อผิดพลาดจำนวนความต้องการรวม (หุ้นที่ปลอดภัย) ในห่วงโซ่อุปทานนี้คือ 1105 (100 210 331 464) หรือ 1105% ของจริงความต้องการของลูกค้าที่สิ้นสุดการใช้งาน
ตัวอย่างนี้ช่วยให้เราสามารถที่จะแนะนำแนวคิดห่วงโซ่อุปทานของความต้องการแผนหนิงซึ่งเป็นกระแสการประสานงานของความต้องการและขึ้นอยู่กับที่ได้รับผ่านทาง บริษัท ในห่วงโซ่อุปทาน การวางแผนความต้องการเป็นตัวอย่างในห่วงโซ่อุปทานที่แสดงในรูปที่ 5.2 ความต้องการของลูกค้าที่สิ้นสุดการใช้งานเป็นเช่นเดียวกับในรูปที่ 5.1ร้านค้าปลีกและความศรัทธาในการคาดการณ์ของพวกเขา (± 10%) จะไม่เปลี่ยนแปลง สิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลง แต่เป็นที่ บริษัท อื่น ๆ ในห่วงโซ่อุปทานจะไม่แม้แต่พยายามที่จะคาดการณ์ความต้องการของลูกค้าของพวกเขา ค่อนข้างเป็นสมาชิกของห่วงโซ่อุปทานแต่ละคนได้รับจุดของการขายข้อมูลความต้องการ (POS) จากร้านค้าปลีกและร้านค้าปลีกที่มีการวางแผนการสั่งซื้อตามความต้องการนี​​้รวมกับความรู้ที่เกี่ยวกับเวลากระแสคำสั่งซื้อผ่านห่วงโซ่อุปทานนี้แต่ละ บริษัท สามารถวางแผนกระบวนการ (รวมทั้งคำสั่งซื้อกับซัพพลายเออร์ของพวกเขา) ผลก็คือสมาชิกของห่วงโซ่อุปทานแต่ละดำเนินการ 1,100 หน่วยในสินค้าคงคลังลด systemwide ในสินค้าคงคลังของ 13.81% จาก 5,105 (เช่น 1,100 สำหรับร้านค้าปลีก, 1210 สำหรับผู้ค้าส่ง,
1331 สำหรับผู้ผลิตและ 1,ผู้จัดจำหน่ายที่ 464) ถึง 4,400 (เช่น 1,100 แต่ละร้านค้าปลีก, ค้าส่ง, ผู้ผลิต, ผู้จัดจำหน่ายและ) สำคัญกว่าสินค้าคงคลังดำเนินการสำหรับข้อผิดพลาดการพยากรณ์ (หุ้นปลอดภัย) ลดลงจาก 1105 ถึง 400 (จากทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรดทราบว่า เราจะสมมตินี่ สำหรับความเรียบง่ายของสาเก ว่า มี BOM ไม่ ถ้ามี ตรรกะจะยังคงค้าง แต่ภาพจะกลายเป็นซับซ้อนโดยไม่จำเป็น.
เป็นรูป 5.1 แสดง ความล้มเหลวเรื่องการรับรู้ผลต่างระหว่าง inde pendent ต้อง (ซึ่งต้องมีการคาดการณ์) และได้รับความต้องการ (ซึ่งสามารถได้รับ และวางแผน) — แม้ในโซ่ที่คาดการณ์ผิดพลาดเป็นเพียง
〜% — เพิ่มมากเพื่อซื้อความปลอดภัยที่ดำเนินการในห่วงโซ่อุปทาน ในความเป็นจริง เนื่องจากแต่ละสมาชิกของอุปทานโซ่เฉพาะจำเป็น 1000 หน่วยเพื่อตอบสนองความต้องการจริง พลัส 100 หน่วยสำหรับศักยภาพในการคาดการณ์ที่ผิดพลาด โซ่นี้เฉพาะกำลัง 705 สินค้าคงคลังมากเกินไป ((210 – 100) (331 – 100) (464 –100)
= 705), หรือ overstock ทั่วทั้งโซ่อุปทานสินค้าคงคลัง 16.0% ((705/4,400) = 16.0%) ความต้องการลูกค้าจริงสิ้น ดำเนินการสินค้าคงคลังความต้องการรวมข้อผิดพลาด (สต็อกที่ปลอดภัย) ในห่วงโซ่อุปทานนี้เป็น 1,105 (100 210 331 464), หรือ 1105% ของความต้องการลูกค้าจริงสิ้น!
อย่างนี้ช่วยให้เราสามารถแนะนำแนวคิดโซ่อุปทานของแผนความต้องการหนิง ซึ่งเป็นขั้นตอนการประสานของความอิสระ และได้รับผ่านทางบริษัทในห่วงโซ่อุปทาน มีแสดงกระบวนการวางแผนความต้องการในห่วงโซ่อุปทานที่แสดงในรูปที่ 5.2 สิ้นความเป็นเดียวกันกับรูป 5.1 และความเชื่อของผู้ค้าปลีกในการคาดการณ์ของพวกเขา (〜%) มีการเปลี่ยนแปลง สิ่งที่เปลี่ยนไป อย่างไรก็ตาม ไม่ว่า บริษัทอื่น ๆ ในห่วงโซ่อุปทานไม่ได้พยายามจะคาดการณ์ความต้องการของลูกค้า แต่ แต่ละสมาชิกของห่วงโซ่อุปทานได้รับระบบขายหน้าร้าน (POS) ความต้องการข้อมูลจากผู้จัดจำหน่าย และผู้ค้าปลีกที่วางแผนสั่งซื้อตามความต้องการนี้ รวมกับความรู้ในขั้นตอนการสั่งการที่เกี่ยวข้องกับเวลาผ่านห่วงโซ่อุปทานนี้ แต่ละบริษัทสามารถวางแผนของกระบวนการ (รวมทั้งผู้สั่ง) ผลที่ได้คือ ว่า แต่ละสมาชิกของห่วงโซ่อุปทานดำเนิน 1100 หน่วยในสินค้าคงคลัง – ลด systemwide ในสินค้าคงคลังของ 13.81% จาก 5,105 (เช่น 1100 สำหรับร้านค้าปลีก 1,210 สำหรับเจ้า,
1, 331 สำหรับผู้ผลิต และ 1464 การ) ไป 4400 (เช่น 1100 แต่ละสำหรับตัวแทนจำหน่าย ขายส่ง ผู้ผลิต และจำหน่าย) สำคัญ สินค้าคงคลังที่ทำสำหรับการคาดการณ์ผิดพลาด (สต็อกปลอดภัย) หยด 1,105 400 (จากทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บันทึกไว้ด้วยว่าเราได้รับการสันนิษฐานอยู่ที่นี่เพื่อเห็นแก่ความเรียบง่ายที่ไม่มี BOM ถ้าหากมีตรรกะจะค้างไว้แต่ ภาพ ประกอบที่มีให้นี้จะกลายเป็นความยุ่งยากโดยไม่จำเป็น.
เป็นรูปที่ 5.1 แสดงให้เห็นเรียบง่ายความล้มเหลวในการตระหนักถึงความแตกต่างระหว่าง inde - แขวนตามต้องการ(ซึ่งจะต้องประมาณการ)และได้รับความต้องการ(ซึ่งจะได้มาและวางแผน) - แม้ในที่ซัพพลายเชน,การประมาณการ,ข้อผิดพลาดที่เป็นเพียง
- - ± 10% - เพิ่มมากยิ่งขึ้นเพื่อความ ปลอดภัย หุ้นมาในที่ซัพพลายเชน. ในความเป็นจริงแล้วนับตั้งแต่สมาชิกแต่ละท่านของห่วงโซ่อุปทานเท่านั้นที่จำเป็น 1 , 000 ชุดเพื่อตอบสนองความต้องการจริงรวมถึง 100 หน่วยสำหรับการประมาณการที่เกิดขึ้นเกิดข้อผิดพลาดนี้ซัพพลายเชนการพกพามี 705 รายการสินค้าคงคลังมากเกินไป(( 210 - 100 )( 331 - 100 )( 464 - 100 )
= 705 ),หรือที่ 16.0% ซัพพลายเชน - หลากหลายระดับสินค้าคงคลัง(( 705/4 , 400 )= 16.0% )จริงสำหรับปลาย - ใช้ความต้องการของลูกค้า. สินค้าคงคลังทำให้เกิดข้อผิดพลาดความต้องการทั้งหมด(หุ้น)ในซัพพลายเชนเป็น 1,105 ( 100210331 464 )หรือ 1105% ของความต้องการของลูกค้าที่ใช้งานจริง!
ตัวอย่างนี้ช่วยให้เราสามารถแนะนำแนวความคิดห่วงโซ่อุปทานของความต้องการแผน - หนานหนิงซึ่งมีการไหลเข้ากันได้อย่างดีเยี่ยมของความต้องการที่ได้รับมาและขึ้นอยู่กับผ่านบริษัทในเครือพาวเวอร์ซัพพลายได้ การวางแผนอุปสงค์ได้แสดงไว้ในซัพพลายเชนที่แสดงในรูปที่ 5.2 ความต้องการของลูกค้าที่ใช้งานจะเหมือนกับในรูปที่ 5.1และความศรัทธาของผู้ค้าปลีกในการคาดการณ์ของตน(± 10% )มีการเปลี่ยนแปลง มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงอย่างไรก็ตามเป็นที่บริษัทอื่นที่อยู่ในซัพพลายเชนที่จะไม่มีอีกต่อไปทำให้มีการคาดการณ์ความต้องการของลูกค้าได้ เป็นสมาชิกแต่ละท่านของซัพพลายเชนที่ได้รับข้อมูลความต้องการมีการขาย( POS )จากผู้ค้าปลีกและการสั่งซื้อการวางแผนของผู้ค้าปลีกที่ตามความต้องการนี้เมื่อใช้งานร่วมกับความรู้ของการไหลเวียนการสั่งซื้อเวลา - ที่เกี่ยวข้องที่ผ่านห่วงโซ่อุปทานในกรณีนี้บริษัทฯแต่ละตัวสามารถวางแผนกระบวนการของพื้นที่(รวมถึงการสั่งซื้อกับซัพพลายเออร์ของพวกเขา) ผลที่ได้คือการที่สมาชิกแต่ละท่านของซัพพลายเชนจะ 1,100 หน่วยในการลดจำนวนสินค้าคงคลังที่ซึ่งอยู่ในส่วนของสินค้าคงคลังของ 13.81% จาก 5,105 (เช่น 1,100 สำหรับผู้ค้าปลีกที่ 1,210 สำหรับผู้ค้าส่งที่
1,331 สำหรับผู้ผลิตและ 1464 สำหรับผู้จัดให้บริการ)เพื่อ 4,400 (เช่น 1,100 แต่ละครั้งสำหรับผู้ค้าปลีกค้าส่งที่ผู้ผลิตและผู้จัดให้บริการ) ความสำคัญมากกว่าจำนวนสินค้าคงคลังที่นำมาลดลงสำหรับข้อผิดพลาดในการประมาณการ(หุ้น)จาก 1,105 ถึง 400 (จากทั้งหมด